Jak reagować na zuchwałych nastolatków

Zawartość

• etapy
• Część 1 Uspokój grę w tej chwili
• Część 2 Implementacja konsekwencji zachowania
• Część 3 Zachęcanie do lepszego zachowania
• Część 4 Zarządzanie bardziej poważnymi problemami z zachowaniem

Jedną z najtrudniejszych rzeczy, gdy jesteś rodzicem, jest zobaczenie, jak twoje urocze dziecko, które cię czci, zmienia się w nastolatka, który reaguje na ciebie bezczelnie. Twój nastolatek może doprowadzić cię do murów, ale ważne jest, aby zastosować konkretną strategię karania złych zachowań i zachęcać do dobrego zachowania, jeśli chcesz mieć spokojny dom. Skorzystaj z porad zawartych w tym artykule, a nie złość, gdy zareagujesz na brak szacunku wobec nastolatka.

etapy

Część 1 Uspokój grę w tej chwili

1. 
   

   
   Nie podnoś głosu. Badania wykazały, że pogorszysz swoje zachowanie tylko wtedy, gdy krzyczysz za nastolatkiem, nawet jeśli uważasz, że na to zasługuje. W tej chwili może to być dla ciebie dobre, ale bycie rodzicem polega na poprawie zachowania dziecka, a nie na lepszym samopoczuciu. Nie próbuj krzyczeć, nawet jeśli jest to trudne i nawet jeśli twoje dziecko krzyczy na ciebie.

2. 
   

   
   Spróbuj uspokoić nastolatka. Nigdy nie jest miło, gdy krzyczysz za sobą, nawet jeśli zachowujesz spokój. Co więcej, powinieneś nauczyć swoje dziecko, aby nie podnosiło z tobą głosu, zanim stanie się to nawykiem.
   • Bądź współczujący swojemu dziecku, jeśli takie zachowanie jest dość aktualne i wyjaśnij mu, dlaczego krzyczenie jest bezcelowe. Powiedz mu, że rozumiesz, dlaczego jest zły, ale nie ma sensu krzyczeć, ponieważ nie spodoba się to wszystkim. Niech zrozumie, że im bardziej wrócimy i tym mniej prawdopodobne jest, że znajdziemy pozytywny wynik sytuacji.
   • Bądź bardziej stanowczy, jeśli występują powtarzające się zachowania: „Staram się, aby nigdy nie podnosić głosu, nawet jeśli jestem naprawdę zły. Oczekuję, że okażecie tę samą uprzejmość. ”
   • Ustaw swoje twarde i surowe granice w bezpiecznym tonie, jeśli twoje dziecko przyzwyczaiło się być wobec ciebie bezczelnym: „Nie wiem skąd pochodzisz ze swoją sarkastyczną postawą. Ostatecznie pozostaję dla ciebie rodzicem i powinieneś uważać na swój język i ściszyć głos, zanim zacznę mówić poważnie. ”

3. 
   

   
   
   
   Pomyśl zanim coś powiesz. Każdy może zapamiętać sytuację, w której ktoś został złapany, nie zastanawiając się, co powiedzieć. Możesz żałować prawie natychmiast. Zanim zareagujesz na swoje dziecko, poświęć trochę czasu na przypomnienie sobie natychmiastowej frustracji lub gniewu. Twój nastolatek ma uczucia, których nie może jeszcze kontrolować, ale to od ciebie, jako rodzica i kwadranta, zależy, czy będziesz mówić językiem rozumu.
   • Nie martw się o wyrażanie własnych frustracji. Zamiast tego skup się na tym, co możesz powiedzieć, co może faktycznie spowodować pożądane zachowanie dziecka.

4. 
   

   
   Oddychać. Pomocne może być głębokie oddychanie przez kilka chwil, aby kontrolować swoje serce i rytm oddychania. Możesz uspokoić się, celowo zmniejszając fizyczne objawy pobudzenia. Liczenie do dziesięciu jest przydatnym narzędziem, chociaż odzyskanie samokontroli może potrwać dłużej.

5. 
   

   
   
   
   Odejmij od sytuacji. Powinieneś przerwać dyskusję i zapytać nastolatka o to samo, jeśli zareagujesz tak źle, że głębokie oddychanie i liczenie do dziesięciu nie zadziała. Rób coś, co łagodzi napięcia podczas relaksu: czytaj, gotuj, dziergaj, połóż się i zamknij oczy lub cokolwiek, co poprawi ci samopoczucie.
   • „Jestem teraz zbyt zły, aby spokojnie mówić, kim jesteście. Boję się pogodzić ze szkodliwymi rzeczami, więc powinniśmy odpocząć. ”
   • „Bardzo cię kocham, ale myślę, że powinniśmy być sisoler na kwadrans przed kontynuowaniem dyskusji”.
   • „Chodźmy wszyscy do naszego pokoju, żeby się uspokoić. Będę czekał w salonie, kiedy będę gotowy do rozmowy, a ty zrobisz to samo, jeśli uspokoiłeś się przede mną. ”
   • Nie wznawiaj dyskusji, dopóki oboje nie osiągniesz pewnej równości nastroju.

6. 
   

   
   Nie oskarżaj. Używaj pierwszej osoby (ja), a nie drugiej (ciebie) podczas mówienia. Ciągłe słuchanie słowa „ty”, gdy emocje są gwałtowne, da każdemu poczucie bycia napadniętym i na pewno nie tego chcesz. Zamiast atakować nastolatka z powodu jego złego zachowania, spróbuj sprawić, by zrozumiał, w jaki sposób jego słowa i czyny mogą utrudnić ci życie, w tym ciebie. Spróbuj powiedzieć na przykład następujące rzeczy.
   • „Jestem bardzo smutny, kiedy rozmawiasz ze mną w ten sposób”, a nie „twoje zachowanie jest niewymowne”.
   • „Mam wystarczająco dużo, aby zawsze sprzątać i sprzątać za wszystkimi w domu”, a nie „nigdy nie posprzątasz swojego pokoju”.
   • „Twój ojciec (twoja matka) znajduje się obecnie w trudnej sytuacji” zamiast „musisz być milszy dla swojej matki / ojca”.

7. 
   

   
   Przewiduj czasy kryzysu. Zwróć uwagę na sytuacje, które wydają się powodować najgorsze zachowanie twojego nastolatka. Twoje dziecko może być najbardziej poirytowane po szkole, ale może być spokojniejsze po degustacji lub drzemce. Może być bardziej przytomny, gdy ma dużo pracy domowej do wykonania w szkole lub gdy spiera się z przyjacielem lub ukochaną osobą.
   • Możesz dać mu większą swobodę lub celowo zmniejszyć napięcie, zachowując czujność wobec sytuacji, które powodują najgorsze zachowanie u twojego nastolatka.
   • Bądź zdeterminowany, aby ułatwić mu życie: zostaw w kuchni smak powrotu do szkoły. Pomóż mu w odrabianiu lekcji i tak dalej.

8. 
   

   
   Nie przejmuj się zbytnio jego uwagami. Chociaż bardzo trudno jest zobaczyć, jak twoje dziecko przechodzi od kochającej, łagodnej osobowości do walczącego nastolatka, powinieneś pamiętać, że te niegrzeczne uwagi w pewnym stopniu nie mają z tobą nic wspólnego. Zdrowe dziecko zaczyna nastolatki w wieku od 12 do 14 lat i rozwija nową świadomość, bardziej dotkliwą i destabilizującą niż dorośli, w tym jego rodzice, nie są nieomylni. Kiedy nastolatek stara się pogodzić to, co zawsze o tobie wiedział, i nowe odkrycie, że jesteś istotą ludzką z wadami, całkiem normalne jest, że od czasu do czasu uwalnia się, zanim nauczy się, jak z tobą współpracować. tyle poczwórnego z innym.
   • Pamiętaj, że twoje dziecko nie jest odosobnionym przypadkiem. Porozmawiaj z krewnymi, którzy mają dzieci w tym samym wieku, a zobaczysz, że wszystkie nastolatki robią mniej więcej to samo.

9. 
   

   
   Zmień swój punkt widzenia na temat tego zachowania. Złe zachowanie u dziecka może być denerwujące i trudno jest przezwyciężyć frustrację, którą słusznie odczuwasz. Łatwiej byłoby ci jednak zachować spokój i spróbować spojrzeć na to z perspektywy lado. Pamiętajcie o swoim dorastaniu, prawdopodobnie również wy powiedzieliście swoim rodzicom wiele bolesnych rzeczy. Oto, co możesz zapamiętać z okresu dojrzewania.
   • Legocentryzm lub przekonanie, że tylko twój własny punkt widzenia na sytuację jest całkowicie normalną interpretacją, częścią twojego rozwoju umysłowego.
   • Mózg twojego dziecka jest w stanie rozwinąć zdolność do odchodzenia poza legocentryzm, ale jeszcze nie osiągnął pełnej dojrzałości. Na przykład, gdy dziecko miało trzy lata, mogło stać przed telewizorem, nie rozumiejąc, że inni ludzie w pokoju nie widzą ekranu przez jego własne ciało. Nastolatek przeszedł już ten etap, ale jest jeszcze wiele do zrobienia.
   • Mózg twojego nastolatka rozwija się w taki sposób, że jest on w stanie zrozumieć abstrakcję w nowy sposób, i to po raz pierwszy.Wydaje się, że widzi wszędzie niesprawiedliwość, ale bez mądrości, która towarzyszy doświadczeniu życia i bez zdolności poznawczych, aby poradzić sobie z logicznymi konsekwencjami jego abstrakcyjnych myśli.
   • Dlatego nastolatek może traktować sprawy bardzo poważnie, co może wydawać się nieistotne z punktu widzenia osoby dorosłej. Nie powinieneś więc zapominać, że jego mózg nadal rozwija ważne funkcje umysłowe, które pozwolą mu z czasem widzieć rzeczy tak, jak robisz to jako quad.

Część 2 Implementacja konsekwencji zachowania

1. 
   

   
   Nie ignoruj ​​tego zachowania. Chociaż prawdą jest, że sztuka bycia rodzicem jest codzienną walką, istnieje duża różnica między zachowaniem spokoju a pozwoleniem lado na złe zachowanie. Chociaż nie powinieneś kłócić się ze swoim dzieckiem za każdym razem, gdy on lub ona odpowiada zuchwalstwem lub przewracającymi oczami, pamiętaj, aby z nim rozmawiać tak często, jak to możliwe, aby wyjaśnić, że takie zachowanie jest niedopuszczalne.
   • Zdecyduj, które zachowania są tolerowane i z którymi będziesz walczył.
   • Jedną z metod może być zatwierdzenie formy niewerbalnej szorstkości, takiej jak westchnienie rozdrażnienia lub przewrócenie oczami i przeciwstawianie się werbalnej bezczelności.

2. 
   

   
   Miej jasne oczekiwania Dziecko nie będzie w stanie utrzymać się w granicach nałożonych, jeśli nie ma jasnego pojęcia o tych, którzy są objęci wymianą w rodzinie. Zawarcie pisemnej umowy w celu ukarania bezczelności i innych złych zachowań jest dobrym sposobem na wyznaczenie granic. Mimo że konfrontacje są wyczerpujące, bardzo ważne jest, aby mówić dziecku głośno, gdy łamie zasadę. Wyraźnie określ, co w jego zachowaniu lub języku wykracza poza granice tego, co jest tolerowane, a co pozbawione szacunku. Oto kilka przykładów.
   • „Nie ma nic złego w powiedzeniu mi, że jesteś zbyt zmęczony, aby posprzątać swój pokój. Wiem, że masz dużo pracy domowej. Ale nie masz prawa krzyczeć na mnie w ten sposób, a ja będę się łamał za każdym razem, gdy to zrobisz. ”
   • „Nie możesz przestać przewracać oczami, ale możesz kontrolować siebie, aby nie krzyczeć i sarkazm. Przekraczasz granice ”.
   • „Rozumiem, że jesteś wściekły, ponieważ trzymam cię w domu, ja też będę na twoim miejscu. Nie obraziłem cię, nawet jeśli mnie po prostu wyciągnąłeś ze mnie. Masz prawo być wściekły na mnie, ale nie masz prawa mówić mi w odrażającym języku.

3. 
   

   
   Stosuj regularne i przewidywalne kary w przypadku złego zachowania. Twój nastolatek nie będzie miał jasnego pojęcia o konsekwencjach swojej bezczelności, jeśli losowo go ukarasz. Wyjaśnij swojemu dziecku konkretny wpływ, którego mogą oczekiwać przy złym zachowaniu, aby dokładnie wiedziały, co robić. Na przykład możesz mu powiedzieć następujące rzeczy.
   • „Rozumiem, że jesteś młody i czasami możesz stracić cierpliwość. Ale zmniejszymy twoje kieszonkowe o połowę, jeśli będziesz dalej podnosić głos. ”
   • „Nie będziesz mógł wyjść pod koniec tygodnia i nie zmienisz zdania, jeśli będziesz w domu używać wielkich słów”.

4. 
   

   
   Stosuj karę, gdy jest to konieczne. Możesz mieć wrażenie, że spędzasz dni na rozprowadzaniu kar, jeśli karzesz nastolatka za każdym razem, gdy źle się zachowuje, ale nikt nie powiedział, że łatwo jest być rodzicem! Wysyłasz mieszane emocje i odwracasz swojego nastolatka, jeśli nie karzesz go systematycznie, jeśli czasem dopuszczasz złe zachowanie i potępiasz go w innym czasie. Nastolatki są zaprogramowane, aby przekraczać granice, więc twoje muszą pozostać stanowcze.
   • „Doskonale wiesz, że kieszonkowe zmniejszy się o połowę, jeśli podniesiesz głos w domu. Natychmiast się połącz, bo będziesz wiedział, czego się spodziewać ”.
   • „Właśnie odpowiedziałeś mi bezczelnie, kiedy obiecałeś, że tego nie zrobisz. Znasz konsekwencje. Od Ciebie zależy, jak się opanować ”.

5. 
   

   
   Nie targuj się bez dobrego powodu. Powinieneś zastosować jej umiar w domu na następny weekend, jeśli twoje dziecko zrobiło coś, co zasługuje na tę karę. W końcu chcesz, żeby on nauczył się lekcji, a nie żeby przegapił ważne doświadczenie swojego życia. Niemniej jednak nie powinieneś przyzwyczajać się do pozwalania nastolatkowi negocjować z tobą typowe konsekwencje. Chodzenie z przyjaciółmi do centrum handlowego nie jest wystarczająco dużym wydarzeniem, aby złamać podstawowe zasady tolerowanego zachowania.

6. 
   

   
   Daj mu coś produktywnego do zrobienia w wyniku jego działań. Nie poprawisz zachowania swojego nastolatka, po prostu pozwalając mu zgnić w swoim pokoju. Niektórzy młodzi ludzie naprawdę lubią spać w swoim pokoju. Zamiast tego użyj kary jako okazji, aby nauczyć go lekcji życia. Oto kilka przykładów.
   • „Rozumiem bardzo dobrze, że jesteś zły, ponieważ nie dostałeś gry wideo, którą chciałeś, ale musisz nauczyć się, że istnieje różnica między tym, czego chcesz, a tym, na co zasługujesz. Każdy ma prawo mieć dach nad głową, ubranie na plecach, jeść pełnię i być kochanym przez swoich bliskich. Ale nie każdy ma to niezbędne minimum. W ten weekend będziemy uczestniczyć w wolontariacie w Restos du Coeur, abyś miał pojęcie o wszystkim, za co powinieneś być wdzięczny. "
   • „Nie sądzę, żebyś rozumiał, jak bolesne mogą być twoje słowa. Zostaniesz ukarany za napisanie eseju na temat historii przekleństw w tym kraju. Pokaż mi, że rozumiesz siłę słów. "
   • „Myślę, że trudno ci rozmawiać ze mną w rozsądny sposób. Chcę, żebyś ukrył list o swoich odczuciach i pomyślał o bardziej pełnym szacunku języku. "

7. 
   

   
   Usuń, jeśli to konieczne, niektóre korzyści. Przygotuj się na kłótnię, jeśli zdecydujesz się usunąć coś, co Lado lubi, ale jest to najbardziej skuteczny sposób, aby uświadomić mu, że niektóre zachowania nie będą tolerowane. Świadczenie, które usuniesz, będzie zależeć od twojego dziecka. Zastanów się, co najbardziej mu się podoba, a w przyszłości będzie najmniej chętny.
   • Możesz na przykład usunąć jego motorower, telefon komórkowy, laptop, telewizor lub inne.
   • Poproś o opóźnienie w przywróceniu tej dobrze określonej korzyści. Ponowne wprowadzenie tego ostatniego nastąpi po zachowaniu lado w tym przedziale czasowym.
   • Powiedz dziecku, że następnym razem, gdy będzie się tak źle zachowywał, zostanie pozbawiony korzyści na kilka dodatkowych dni. Kara wzrośnie za każdym razem, gdy zachowuje się tak źle.

Część 3 Zachęcanie do lepszego zachowania

1. 
   

   
   Nagradzaj dobre zachowanie. Nie czekaj, aż Lado się zdenerwuje i porozmawiaj z nim o jego zachowaniu. Szybko nagradzaj swojego nastolatka, gdy robi coś, z czego jesteś dumny, np. Myje naczynia bez pytania lub zabiera ze sobą do szkoły obezwładnionego kolegę, niż karze go za każdym razem, gdy źle postępuje.
   • Serdeczne podziękowania i pocałunek dadzą nastolatkowi pobłażliwość do dalszego zachowywania się w sposób, który przekonuje go, że jest szczególnie kochany i doceniany.
   • Czasami możesz chcieć dać nastolatkowi specjalną nagrodę, szczególnie jeśli reaguje on na napięte sytuacje lub jest bardziej bezczelny przez długi okres czasu.
   • Przykłady dobrych nagród mogą obejmować kupowanie czegoś, czego od dawna chciał (na przykład gry wideo), oferowanie mu klasy, którą lubi (tenis, gitara lub cokolwiek innego), zabranie go na mecz lub na pokaz lub upoważnić go do odbywania podróży, do której nie jest przyzwyczajony (na przykład na koncert z przyjaciółmi).

2. 
   

   
   Spawaj lado, aby zmusił go do przyjęcia dobrego zachowania, ale rób to z trafnością. Badania nad targowaniem się z dziećmi na dobre zachowanie przyniosły mieszane wyniki: niektórzy twierdzą, że jest to dobry sposób na wprowadzenie ich w dobre nawyki, podczas gdy inni twierdzą, że daje to dzieciom, które się nie zachowują. chociaż od momentu obiecano im nagrodę. Targowanie się może być skuteczne, ale tylko wtedy, gdy myślisz o tym, co wysyłasz do dziecka.
   • Nie sprawiaj wrażenia, że ​​się targuje. Na przykład możesz być w stanie regularnie przekazywać swojemu dziecku kieszonkowe, o ile mówi on z szacunkiem.
   • Czyniąc to, dziecko nie postrzega targowania się jako akceptowalnego zachowania, ale jako konsekwencję złego zachowania. Zamiast uczyć go postrzegania dobrego zachowania jako nienormalnego jako czegoś, co jest nagradzane od czasu do czasu, sprawisz, że zrozumie, że niedopuszczalne zachowanie jest zawsze karane.

3. 
   

   
   Bądź uważny Problemy twojego nastolatka mogą wydawać się trochę głupie w porównaniu z dorosłymi, ale twoje dziecko stanie przed tobą o wiele mniej, jeśli pokażesz mu, że poważnie traktujesz, co go denerwuje. Znajdź sposoby skontaktowania się z nastolatkiem na temat całkiem normalnych problemów w tym wieku.
   • „Pamiętam, że miałam dużo problemów z tym, że nie spałem w klasie w twoim wieku. Nadal mam problemy z robieniem tego w pracy. Ale twoje notatki spadają. Pozwól, że dam ci kilka wskazówek, które wykorzystuję do masowania wystarczającej ilości energii przez cały dzień. "
   • „Nie ma nic gorszego niż wrażenie, że twoi towarzysze mówią o tobie złe rzeczy na twoich plecach. Powiedz mi, jak sobie z tym radzisz. "

4. 
   

   
   Bądź dobrym przykładem do naśladowania. Pomyśl o swoim zachowaniu w obecności dziecka: czy przewracasz oczami, czy kłócisz się z małżonkiem przed nim? Jeśli tak, sugerujesz, że takie zachowanie jest dopuszczalne. Dzieci uczą się naśladując zachowanie otaczających ich osób. Chociaż nie zawsze możesz kontrolować zachowanie ludzi wokół nastolatka (w szkole, telewizji lub innych), możesz zwrócić uwagę na to, co masz przed nim.

5. 
   

   
   Zabierz posiłki razem, jako rodzina. Pomiędzy pracą, pracą domową, przyjaciółmi, Internetem i telewizją może być trudno doprowadzić do stołu wszystkich członków rodziny. Jednak badania wielokrotnie wykazały, że wspólne posiłki rodzinne to niezawodny sposób na zachęcenie dzieci w każdym wieku do przyjęcia dobrego zachowania. Spraw, aby posiłki rodzinne były priorytetem.
   • Skorzystaj z tej chwili, aby zapytać swoje dziecko, co mu się podoba i co go niepokoi.
   • Dla niego jest to sposób na pozbycie się frustracji w sposób, który faktycznie zacieśni więzi z rodzicami.
   • Bez regularnych dyskusji tego typu będziesz miał pojęcie o jego frustracjach dopiero od momentu, gdy się zgromadzą i ostatecznie wybuchną kłótnią.

Część 4 Zarządzanie bardziej poważnymi problemami z zachowaniem

1. 
   

   
   Koordynuj swoje wysiłki z innymi dorosłymi. Mówi się, że potrzeba „całej wioski, aby wychować dziecko” i w tym stwierdzeniu jest prawda. Istnieje wiele innych osób dorosłych mających kontakt z twoim dzieckiem i prawdopodobnie były tak źle traktowane przez twoje dziecko jak ty. Skontaktuj się z nimi, aby skoordynować swoje wysiłki, stworzyć granice i zastosować systematyczne sankcje w celu rozwiązania problemów behawioralnych Twojego nastolatka.
   • Umów się na spotkanie z doradcą ds. Edukacji szkolnej, aby omówić problemy behawioralne, jakie może mieć Twoje dziecko w szkole, i znaleźć plan działania, aby je rozwiązać.
   • Jeśli to możliwe, porozmawiaj z dyrektorem Twojego dziecka. Wprowadź system konsekwencji związanych z samotnością, który wykracza poza dom i dotyczy również klasy i jest adoptowany przez wszystkich nauczycieli Twojego nastolatka.
   • Możesz na przykład poprosić nauczycieli o zgłaszanie niepowodzeń lado do szkoły, co pozwala karać ich dodatkowymi obowiązkami, wstrzymywaniem się i tym podobnymi.
   • Utrzymuj stały kontakt z rodzicami najlepszego przyjaciela lado, jeśli spędzają dużo czasu w domu. Powiedz im, że mogą ukarać twoje dziecko za każde złe zachowanie zaobserwowane w domu, tak jak w przypadku ich własnego, jeśli ich rodzaj edukacji Ci odpowiada.

2. 
   

   
   Zarejestruj nastolatka na zajęcia sportowe. Badania wykazały, że uprawianie sportu w dobrze zorganizowanym i zorientowanym na zespół środowisku może przynieść znacznie więcej korzyści niż utrzymanie sprawności fizycznej młodego człowieka. Praktyka ta wiąże się również z lepszymi ocenami, spadkiem złego zachowania i wyższą samooceną. Sport zespołowy da również nastolatkowi pozytywny autorytet w postaci trenera. Dobry lider zespołu będzie zachęcał nastolatka do zdrowych zachowań społecznych i zapewnia moralne wsparcie nastolatkowi, którego ten może nie chcieć prosić. Ponadto więzi tworzone przez dziecko z kolegami z drużyny stworzą poczucie przynależności i dumy, zarówno dla jego zespołu, jak i szkoły, które są związane z lepszą koncentracją i bardziej akceptowalnym zachowaniem.
   • Wybierz sport, który Lado naprawdę lubi. Prawdopodobnie nie poprawisz zachowania nastolatka, jeśli chcesz zaangażować się w działanie, które go odpycha.
   • Spotkaj się z trenerem, zanim pozwolisz dziecku dołączyć do zespołu. Umów się na spotkanie, aby z nim porozmawiać, a także porozmawiać z rodzicami innych dzieci w zespole, aby upewnić się, że cele trenera dotyczące rozwoju osobowości młodzieży są zgodne z twoimi.
   • Porozmawiaj szczerze z trenerem o problemach, jakie masz w domu ze swoim nastolatkiem, aby wiedział, jakie są Twoje oczekiwania i mógł skonfigurować program, który poradzi sobie z tymi problemami.
   • Zainteresuj się udziałem swojego dziecka w zespole. Przejdź do każdej gry, w której możesz wziąć udział i wesprzyj go ustnie. Pogratuluj swojemu nastolatkowi i podziel się jego rozczarowaniem, jeśli jego zespół przegrał.

3. 
   

   
   Weź udział z nastolatkiem w terapii funkcjonowania rodziny. Nawet jeśli uważasz, że problem dotyczy tylko twojego dziecka, powinieneś, jako rodzic, podjąć wielkie starania, jeśli chcesz, aby jego zachowanie się poprawiło. Ten rodzaj terapii jest zalecany rodzinom z dziećmi w wieku od 11 do 18 lat, które mają poważne problemy z zachowaniem, w tym przestępczość i przemoc. Terapie te są mobilizowane w pięciu obszarach: stworzenie linku, cel, ocena relacji, zmiany w zachowaniu i praktyczne zastosowanie.
   • Utworzenie łącza: funkcjonujący w rodzinie terapeuci rozwijają bliskie relacje ze wszystkimi członkami rodziny i są bardziej dostępni niż inni terapeuci. Jest to terapia o wiele bardziej intymna niż inne.
   • Cel: Terapeuta na nowo zdefiniuje różnicę między oskarżeniami a odpowiedzialnością, co często staje się niejasne. Celem jest przeniesienie dynamiki rodziny z sytuacji oskarżenia do nadziei.
   • Ocena relacji: terapeuta zaproponuje obiektywną analizę dynamiki rodziny między jej członkami poprzez obserwacje i pytania. Podejmie próbę przejścia między indywidualną perspektywą problemów rodzinnych a szerszym spojrzeniem wśród swoich członków, gdzie każdy widzi połączenie, które łączy je ze sobą, zamiast skupiać się na sobie jako odizolowanej jednostce w strukturze rodziny.
   • Zmiany behawioralne: Terapeuta zapewni twojej rodzinie techniki rozwiązywania konfliktów i metody komunikacji, które pomogą ci przezwyciężyć nastrój i problemy rodzinne w bardziej konstruktywny sposób.
   • Praktyczne zastosowanie: Stworzysz program do zastosowania tego, czego nauczyłeś się podczas sesji terapeutycznych w swoim życiu poza tymi sesjami.
   • Terapia funkcjonowania rodziny składa się z 12 do 14 sesji w okresie od trzech do pięciu miesięcy.

4. 
   

   
   Weź udział w terapii rodzinnej z dzieckiem, jeśli ma problemy emocjonalne z rodzicami. Teoria przywiązania sugeruje, że natura relacji, która rozwija się między dzieckiem a osobami, które się nim opiekują we wczesnych latach życia, ma wpływ na relacje i zachowanie w okresie dojrzewania i dorosłego życia.Nieuzasadnione jest oczekiwanie, że dziecko samodzielnie poradzi sobie z problemami emocjonalnymi w okresie dojrzewania, nawet jeśli jesteś dla niego lepszym rodzicem niż wcześniej, jeśli nie możesz jako rodzic zaoferować mu dzieciństwa w chronionym środowisku i rozkwitła.
   • Rodzinne sesje łączące trwają zwykle półtorej godziny i odbywają się co tydzień.
   • Zwykle zaczynają od pytania dziecka, dlaczego nie dzwoni do rodziców w czasach kryzysu lub kiedy potrzebuje dwóch.
   • Terapeuta spotka się z członkami rodziny zarówno podczas sesji grupowych, jak i indywidualnie.
   • Poszczególne sesje poprowadzą Twojego nastolatka przez bolesne wspomnienia z jego dzieciństwa, które należy poprawić i zarządzać, aby uzyskać pozytywną zmianę zachowania.
   • Sesje z samotnymi rodzicami pomogą im poradzić sobie z problemami emocjonalnymi, które oni sami mogą cierpieć oraz w jaki sposób ich problemy są zgłaszane dzieciom.
   • Sesje z całą rodziną zapewnią ci bezpieczne miejsce, aby być ze sobą szczerym, stworzyć program poprawy dynamiki rodziny i iść do przodu.