Jak reagować w przypadku zawału

Zawartość

• etapy
• Metoda 1 Rozpoznaj objawy zawału mięśnia sercowego
• Metoda 2 Reagowanie na zawał
• Metoda 3 Medycznie leczony zawał
• Metoda 4 Życie z chorobą wieńcową

Choroba wieńcowa jest wiodącą przyczyną śmierci na świecie. Odpowiada za gromadzenie się płytek tłuszczowych w tętnicach wieńcowych i powoduje zablokowanie krążenia krwi, co zwiększa ryzyko zawału. Bez krwi i tlenu serce umrze szybko. W związku z tym ważne jest, aby ludzie poznali chorobę i byli na bieżąco z jej objawami. Jeśli uważasz, że masz atak serca (lub kogoś innego), działaj od razu. Im szybciej zaczniesz działać, tym bardziej prawdopodobne jest, że pacjent przeżyje.

etapy

Metoda 1 Rozpoznaj objawy zawału mięśnia sercowego

1. 
   

   
   Przestań, co robisz. Przestań robić, jeśli poczujesz ból w klatce piersiowej. Zwróć szczególną uwagę na swoje objawy. Osoby z zawałem opisują ból jako uczucie dyskomfortu, ucisku w klatce piersiowej, szczypania, pieczenia lub niewygodnego ucisku / ciężkości na środku klatki piersiowej. Ten ból w klatce piersiowej nazywa się „dusznicą bolesną”.
   • Ból może pojawić się i zniknąć w dowolnym momencie. Początkowo jest światło, a następnie stopniowo się nasila, aby osiągnąć nie do zniesienia poziom w ciągu kilku minut.
   • Ból spowodowany zawałem mięśnia sercowego nie nasila się, gdy naciskasz klatkę piersiową lub bierzesz głęboki oddech.
   • Ogólnie rzecz biorąc, ten rodzaj bólu w klatce piersiowej jest spowodowany stresem, wszelkiego rodzaju ćwiczeniami lub pracami domowymi, a nawet obfitym posiłkiem, ponieważ krew krąży w ciele i przechodzi przez przewód pokarmowy. Jeśli objawy występują w spoczynku, występuje niestabilna dławica piersiowa, a ryzyko śmiertelnego zawału jest większe. Kobiety i osoby z cukrzycą częściej mają atypową dusznicę bolesną.

2. 
   

   
   
   
   Oceń ryzyko zawału serca. Oceń ryzyko zawału mięśnia sercowego z bólem w klatce piersiowej. Różne przyczyny mogą powodować ból w klatce piersiowej. Najczęstsze to niestrawność, atak paniki, łzawienie mięśni i zawały serca.
   • Po obfitym posiłku lub ćwiczeniach ukierunkowanych na klatkę piersiową prawdopodobnie odczuwasz objawy z przyczyn innych niż zawał serca.
   • Jeśli nie znajdziesz żadnej innej przyczyny objawów, powiedz sobie, że masz zawał i jak najszybciej udaj się do lekarza.

3. 
   

   
   Poszukaj innych objawów. Podczas zawału serca ludzie odczuwają ból w klatce piersiowej z co najmniej jednym innym objawem. Może to być duszność, zawroty głowy lub kołatanie serca, pocenie się i może wystąpić niestrawność lub wymioty.
   • Typowymi objawami zawału mięśnia sercowego są uczucie duszenia lub guzka w gardle, zgaga, niestrawność lub chęć ciągłego przełykania.
   • Osoba, która ma zawał, może jednocześnie pocić się i odczuwać chłód. Może mieć okresy zimnego potu.
   • Ofiary zawału mogą odczuwać drętwienie ręki, ramienia lub obu.
   • Niektóre osoby mają szybkie i nieregularne bicie serca, kołatanie serca lub duszność.
   • Poszukaj nietypowych objawów. Na przykład, nawet jeśli jest to rzadkie, pacjent może odczuwać ostry lub tępy ból w środku klatki piersiowej.

4. 
   

   
   
   
   Poszukaj objawów powiązanych chorób. Choroba wieńcowa, płytka nazębna i miażdżyca są poważniejszymi schorzeniami niż choroba wieńcowa, ale podobnie blokują tętnice serca. Na przykład płytki nazębne są warstwą cholesterolu, która osiada na ścianach tętnic i tworzy małe łzy za każdym razem, gdy odpadają. Skrzepy tworzą się w miejscu łez, a ciało reaguje powodując stan zapalny.
   • Ponieważ płytka zmienia się powoli z czasem, pacjenci mogą odczuwać okresy bólu w klatce piersiowej lub dyskomfortu i ignorować je. Mogą również odczuwać to zjawisko tylko pod dużym stresem.
   • W rezultacie pacjent może nie szukać pomocy medycznej, dopóki płytka nazębna nie stanie się tak duża, że ​​uniemożliwi przepływ krwi, nawet w spoczynku, gdy zapotrzebowanie na krew i tlen jest niskie.
   • Lub gorzej, dopóki płytka nie pęknie i zablokuje krążenie krwi, powodując zawał serca. Może się to zdarzyć w dowolnym momencie i dla większości osób jest to pierwszy objaw zawału serca.

5. 
   

   
   Rozważ czynniki ryzyka. Podczas oceny objawów, zwłaszcza bólu w klatce piersiowej, kolejnym najważniejszym lub być może równie ważnym elementem do rozważenia jest „czynnik ryzyka”. Jest tak wiele danych i zeznań na temat zawału, że wiemy dzisiaj, że częściej dotyka on określone kategorie ludzi. Czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego są: bycie mężczyzną, palenie tytoniu, cukrzyca, nadciśnienie, otyłość (BMI powyżej 30), wiek powyżej 55 lat i rodzina chorób serca w wywiadzie.
   • Im więcej czynników ryzyka masz, tym większe prawdopodobieństwo, że twoje objawy są spowodowane chorobą niedokrwienną serca. Znajomość tych czynników pozwala lekarzowi ocenić objawy na podstawie ryzyka choroby niedokrwiennej serca.

Metoda 2 Reagowanie na zawał

1. 
   

   
   Przygotuj się na każdą ewentualność. Przygotuj się na każdą ewentualność, zanim dojdzie do zawału. Dowiedz się, gdzie jest najbliższy szpital w twoim domu i biurze. Przechowuj listę numerów alarmowych i informacji w widocznym miejscu w domu: jeśli ktoś jest w domu w razie wypadku, będzie wiedział, co robić.

2. 
   

   
   Działaj szybko. Natychmiastowe środki uratują cię przed poważnym uszkodzeniem serca, a nawet uratują ci życie. Im szybciej zareagujesz na objawy zawału, tym większe prawdopodobieństwo, że przeżyjesz.

3. 
   

   
   Zadzwoń na pogotowie. Zadzwoń na pogotowie lub poproś kogoś, by zawiózł cię do szpitala. Nie bierz koła. Do zobaczenia u renomowanego lekarza tak szybko, jak to możliwe. Zasadniczo pacjenta nie należy pozostawiać w spokoju, chyba że ma to być wezwanie w nagłych przypadkach.
   • Postępowanie medyczne w ciągu godziny po zawale zwiększa szanse na wyzdrowienie.
   • Opisz swoje objawy operatorowi, który ci odpowie. Mów krótko i wyrażaj się jasno.

4. 
   

   
   Wykonaj resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO). W razie potrzeby po wezwaniu pomocy należy wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową. Jeśli zobaczysz kogoś z zawałem serca, może być konieczne przeprowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Resuscytacja jest konieczna tylko wtedy, gdy pacjent jest nieprzytomny i nie ma pulsu lub jeśli poprosi Cię o to ratownik. Kontynuuj resuscytację aż do przybycia karetki pogotowia i lekarzy.
   • Operator pogotowia ratunkowego może udzielić szczegółowych instrukcji dotyczących resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jeśli nie wiesz, jak to zrobić.

5. 
   

   
   Uspokój przytomnego pacjenta. Usiądź lub połóż się i trzymaj głowę do góry. Zdejmij napinające się ubrania, aby mógł się swobodnie poruszać i oddychać. Nie pozwól, aby osoba, która odczuwa ból w klatce piersiowej lub która właśnie miała atak serca, chodziła.

6. 
   

   
   Weź tabletki nitrogliceryny. Tabletki nitrogliceryny należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeśli u pacjenta występowały zawały serca i lekarz przepisze nitroglicerynę, tabletki należy przyjmować za każdym razem, gdy wystąpią objawy zawału serca. Lekarz powinien powiedzieć, kiedy wziąć tabletki.

7. 
   

   
   Żuj aspirynę. Żuj aspirynę, czekając na karetkę.Aspiryna sprawia, że ​​płytki krwi są mniej lepkie, zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi i umożliwia krążenie krwi w tętnicach. Jeśli nie masz, nic nie bierz. Żaden inny dostępny bez recepty środek przeciwbólowy nie daje takich samych efektów.
   • Żując aspirynę, dostaje się ona do krwi szybciej niż po prostu ją połkniesz. Szybkość jest najważniejsza w leczeniu zawałów serca.

Metoda 3 Medycznie leczony zawał

1. 
   

   
   Podaj pełne sprawozdanie z sytuacji. Twoja wizyta w szpitalu lub gabinecie lekarskim rozpoczyna się od szczegółowej historii twoich objawów, ze szczególnym uwzględnieniem czasu i cech charakterystycznych twojego bólu i związanych z nim objawów. Będziesz także musiał przedstawić wykaz czynników ryzyka.

2. 
   

   
   Przeprowadź pełną kontrolę medyczną Będziesz połączony przez pielęgniarki z instruktorami w celu ciągłego monitorowania pracy serca. Elektrokardiogram będzie szukał oznak, że twoje serce nie jest odpowiednio nawadniane.
   • Laboratoria wyodrębnią niektóre substancje, takie jak enzymy sercowe wytwarzane przez serce w przypadku uszkodzenia. Enzymy te nazywane są troponiną i CPK-MB.
   • Możesz otrzymać zdjęcie rentgenowskie, aby zobaczyć powiększenie serca lub płyn w płucach spowodowany niewydolnością serca. Enzymy sercowe są ekstrahowane 3 razy, raz na 8 godzin, dla większej precyzji.

3. 
   

   
   Natychmiast hospitalizuj. Jeśli którykolwiek z tych testów da nieprawidłowe wyniki, zostaniesz hospitalizowany. Jeśli w elektrokardiogramie widoczne jest podniesienie niektórych odcinków, należy udać się do kardiologa w celu wykonania cewnikowania serca, zwanego angioplastyką. Ma to na celu przywrócenie krążenia krwi w sercu.
   • Cewnikowanie serca wymaga nakłucia tętnicy udowej i włożenia barwionego drutu w celu wykonania zdjęć tętnic wieńcowych w celu identyfikacji zatorów. Liczba i rodzaj dotkniętych tętnic oraz dokładna lokalizacja blokad określają środki, które należy podjąć.
   • Zmiany, które powodują zablokowanie większe niż 70%, są otwierane cewnikiem balonowym i wymagają stentu. Uważa się, że zmiany powodujące blokadę wynoszącą 50–70% są pośrednie i do niedawna nie były otwarte, ale spadły do ​​samej terapii medycznej.

4. 
   

   
   Uruchom w razie potrzeby. Mostkowanie jest zalecane w przypadku choroby lewej tętnicy wieńcowej lub w przypadku zablokowania więcej niż 2 tętnic. Operacja jest zaprogramowana i wykonywana na oddziale intensywnej terapii kardiologii.
   • Operacja pomostowania tętnic wieńcowych polega na pobraniu żył jednej nogi i przeniesieniu ich w inne miejsce, aby dosłownie ominąć blokady w tętnicach serca.
   • Podczas operacji pogrąża się w hipotermii, a serce zatrzymuje się na chwilę, podczas gdy krew wypływa z organizmu za pomocą pozaustrojowej maszyny krążącej. Kardiolog może wówczas operować serce, którego uderzenia nie pozwalają na tak delikatną pracę. Przeszczepy należy wszczepić do serca z żył i tętnic.
   • Ponieważ przeszczepy tętnicze również działają lepiej niż przeszczepy żylne, lewa wewnętrzna tętnica sutkowa jest ostrożnie oderwana od ściany klatki piersiowej, odchylona od normalnej trajektorii i ostrożnie przymocowana do przedniej tętnicy zstępującej tuż po zablokowaniu. Zwiększa to twoje szanse na stały przeszczep, który nie zostanie ponownie zablokowany. Przednia tętnica międzykomorowa jest bardzo ważną tętnicą serca, która iryguje całą lewą komorę (co uzasadnia tę pracochłonną operację).
   • Inne blokady wieńcowe są omijane przez żyły pobrane z żyły odpiszczelowej w nodze.

Metoda 4 Życie z chorobą wieńcową

1. 
   

   
   Skoncentruj się na regeneracji. W przypadku niewystarczającej choroby wieńcowej wymagającej interwencji medycznej otrzymasz jedynie poradę, aby zapobiec dalszym wypadkom. Może być konieczne wykonanie angioplastyki, jeśli blokada jest mniejsza niż 70%, lub operacji, aby zastąpić niektóre tętnice w sercu. W obu przypadkach należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza dotyczącymi powrotu do zdrowia. Unikaj stresu i skup się na relaksacji, gdy próbujesz dojść do siebie po zawale.

2. 
   

   
   Obniż poziom cholesterolu. Według badań możliwe jest zmniejszenie ryzyka zawału serca poprzez agresywne zarządzanie cholesterolem. Jest to możliwe w przypadku przyjmowania leków i zmiany stylu życia, na przykład przyjęcia zdrowej diety.

3. 
   

   
   Obniż ciśnienie krwi. Ciśnienie krwi jest głównym czynnikiem ryzyka zawału. U pacjentów ze znaną chorobą wieńcową prosty wzrost skurczowego ciśnienia krwi o 10 mmHg (najwyższa liczba) zmniejsza zdarzenia sercowo-naczyniowe nawet o 50%.
   • Istnieją różne klasy leków, od beta-blokerów po inhibitory ACE (enzym konwertujący angiotensynę), które pozwalają pacjentom obniżyć ciśnienie krwi.
   • Poproś lekarza o radę i przepisanie leków na ciśnienie krwi.

4. 
   

   
   Zmień swój styl życia. Bardzo ważne jest zmniejszenie ryzyka kolejnego zawału serca. Nawet jeśli jest to możliwe z lekami, Twoim zadaniem jest zmiana stylu życia, aby zmniejszyć to ryzyko. Poniżej znajduje się kilka ważnych kroków, które możesz podjąć.
   • Zastosuj dietę niskosolną. Innymi słowy, nie jedz więcej niż 2 g soli dziennie.
   • Zmniejsz stres. Niektórzy ludzie relaksują się podczas medytacji lub nadzorowanego programu ćwiczeń, podczas gdy inni oddają się hobby, na przykład czytaniu lub jodze. Muzykoterapia to kolejna możliwa opcja.
   • Schudnąć. Twoje BMI powinno być mniejsze niż 30 i powinieneś stosować zbilansowaną dietę. Idź do dietetyka lub dietetyka, aby stworzyć plan diety odpowiadający Twoim potrzebom. Jeśli jednak istnieje podejrzenie choroby niedokrwiennej serca, przed rozpoczęciem jakiegokolwiek programu ćwiczeń poproś lekarza o pozwolenie, ponieważ ćwiczenia mogą przyspieszyć zawał.
   • Rzucić palenie To jest najważniejsza rzecz, jaką możesz zrobić. Palenie w znacznym stopniu przyczynia się do powstawania płytki nazębnej i miażdżycy. Według badania Framingham zwiększa ryzyko zawału serca odpowiednio o 25% i 45% w przypadku profilaktyki pierwotnej i wtórnej.