Jak leczyć kogoś, kto jest w szoku

Zawartość

• etapy
• Część 1 Zacznij pierwszą pomoc
• Część 2 Monitoruj ofiarę, czekając na ratunek
• Część 3 Leczenie wstrząsu anafilaktycznego

Wstrząs krążeniowy jest zagrażającą życiu sytuacją medyczną, w której krew nie funkcjonuje prawidłowo, uniemożliwiając dostawanie się składników odżywczych i tlenu do narządów i komórek. Potrzebna jest pilna opieka medyczna. Szacuje się, że około 20% osób cierpiących na wstrząs krążeniowy umiera z tego powodu. Im dłuższy czas między wystąpieniem szoku a opieką medyczną, tym większe ryzyko nieodwracalnej śmierci i śmierci narządu. Reakcja alergiczna, wstrząs anafilaktyczny lub poważna infekcja może prowadzić do wstrząsu krążeniowego, który może doprowadzić do śmierci, jeśli nie zostanie szybko leczony.

etapy

Część 1 Zacznij pierwszą pomoc

1. 
   

   
   Wiedzieć, jak rozpoznać objawy. Przed rozpoczęciem udzielania pierwszej pomocy ważne jest, aby wiedzieć, z czym trzeba sobie poradzić. Oto znaki, które powinny ostrzegać o możliwym wystąpieniu wstrząsu krążeniowego:
   • zimna, wilgotna skóra, która wygląda na bladą lub szarawą,
   • obfity pot lub bardzo mokra skóra,
   • niebieskie usta i paznokcie,
   • szybki i słaby puls,
   • szybki i płytki oddech,
   • zwężone lub rozszerzone źrenice (podczas wstrząsu septycznego uczeń może się rozszerzyć, ale podczas wstrząsu pourazowego może się skurczyć),
   • niskie napięcie,
   • niski lub brak wydalania moczu,
   • jeśli dana osoba jest przytomna, może także wykazywać oznaki upośledzenia funkcji mózgu i być osłabionym, zdezorientowanym, zdezorientowanym, pobudzonym, niespokojnym, niezdolnym do tolerowania światła, zawrotów głowy, uczucia zmęczenia lub uczucia punkt zdejmowania izolacji,
   • osoba może również skarżyć się na ból w klatce piersiowej, nudności lub wymioty,
   • wtedy zwykle traci przytomność.

2. 
   

   
   
   
   Zadzwoń na 15 lub inna służba ratunkowa. Wstrząs jest nagłym przypadkiem medycznym wymagającym opieki personelu medycznego i hospitalizacji.
   • Jeśli upewniłeś się, że ulga była w toku, zanim zacząłeś udzielać pierwszej pomocy osobie zainteresowanej, być może uratowałeś jej życie.
   • Jeśli to możliwe, postaraj się zachować ulgę online, abyś mógł stale otrzymywać informacje o tym, jak zmienił się stan ofiary.
   • Uważnie postępuj zgodnie z instrukcjami, które pomogą ci, dopóki nie znajdą się na miejscu.

3. 
   

   
   Sprawdź bicie serca i oddychanie. Upewnij się, że dana osoba oddycha, że ​​jej drogi oddechowe są czyste i zmierz jej puls.
   • Obserwuj klatkę piersiową ofiary, aby zobaczyć, czy unosi się, a następnie opróżnia, a następnie przysuwa policzek do ust, aby poczuć oddech.
   • Sprawdzaj wzór oddychania ofiary ponownie w regularnych odstępach czasu, co około 5 minut, nawet jeśli oddychasz samodzielnie.

4. 
   

   
   
   
   Jeśli możesz, zmierz jego napięcie. Jeśli masz do dyspozycji ciśnieniomierz i możesz go używać bez ryzyka pogorszenia obrażeń, zmierz ciśnienie krwi ofiary i przekaż tę informację zespołowi ratowniczemu.

5. 
   

   
   Ćwicz resuscytację krążeniowo-oddechową. Nie wykonuj tej czynności resuscytacji, jeśli nie zostaniesz wcześniej przeszkolony. Osoba nieprzeszkolona, ​​która próbuje ofiarować resuscytację krążeniowo-oddechową ofierze, może wyrządzić więcej szkody niż pożytku.
   • Tylko osoby przeszkolone w tej technice mogą wykonywać resuscytację krążeniowo-oddechową zarówno u osoby dorosłej, jak i dziecka lub dziecka, ze względu na ryzyko śmiertelnych obrażeń.
   • Czerwony Krzyż niedawno wydał nowe zalecenia dotyczące protokołów prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Ważne jest, aby tylko ci, którzy znają te nowe metody i mają do dyspozycji zewnętrzny automatyczny defibrylator, byli odpowiedzialni za wdrożenie zalecanej procedury.

6. 
   

   
   Ustaw ofiarę w bezpiecznej pozycji. Jeśli ofiara jest przytomna i nie ma obrażeń nóg, głowy, szyi lub kręgosłupa, ustaw ją w bezpiecznej pozycji.
   • Połóż ofiarę na plecach i podnieś nogi około 30 cm.
   • Nie podnoś głowy.
   • Jeśli podniesienie nóg powoduje ból lub obrażenia, nie rób tego i pozostaw osobę leżącą płasko na plecach.

7. 
   

   
   Nie ruszaj ofiary. Musisz działać w miejscu, w którym się znajdujesz, chyba że okoliczności czynią ten obszar niebezpiecznym.
   • W niektórych szczególnych przypadkach okoliczności wymagają przeniesienia ofiary, aby zamknąć niebezpieczeństwo i chronić siebie. Może tak być w przypadku sytuacji, w której na środku autostrady miał miejsce wypadek samochodowy lub w budynku grożącym zawaleniem lub wybuchem.
   • Przede wszystkim nie podawaj ofierze niczego do picia lub jedzenia.

8. 
   

   
   Wyprodukuj klasyczną pierwszą pomoc na widocznych ranach. Jeśli dana osoba doznała urazu, może być konieczne zatrzymanie krwawienia lub udzielenie pierwszej pomocy w przypadku złamania.
   • Ściśnij wszelkie krwawienia spowodowane krwawieniem i nałóż bandaż na ranę za pomocą czystej tkanki, jeśli masz ją do dyspozycji.

9. 
   

   
   Ogrzej ofiarę. Obroń osobę, której udzielasz pierwszej pomocy, wszystko, co masz pod ręką: kurtkę, koc, ręcznik lub koc.

10. 
    

    
    O ile to możliwe, poluzuj wszystko, co może zakłócać krążenie krwi. Rozepnij pasek i guzik do spodni w talii i zdejmij ubranie zbyt ciasno na piersi.
    • Poluzuj krawat, kołnierz, odpnij górny guzik koszuli. Wytnij zbyt ciasne ubranie.
    • Odepnij sznurówki buta i usuń biżuterię, która jest zbyt ciasna, aby osoba nosiła ją na szyi lub nadgarstkach.

Część 2 Monitoruj ofiarę, czekając na ratunek

1. 
   

   
   Zostań z ofiarą, dopóki nie nadejdzie pomoc. Nie czekaj, czy objawy się zmienią, aby ocenić stan ofiary. Udziel pierwszej pomocy, a następnie sprawdź, czy sytuacja wydaje się poprawiać czy pogarszać.
   • Mów spokojnie do ofiary. Jeśli jest przytomny, pomoże ci ocenić ewolucję swojego stanu w czasie.
   • Udzielaj informacji o oddychaniu ofiary, tętnie i poziomie świadomości w sposób ciągły.

2. 
   

   
   Kontynuuj udzielanie pierwszej pomocy. Ciągle sprawdzaj, czy drogi oddechowe są czyste i kontynuuj monitorowanie przepływu krwi, mierząc puls ofiary.
   • Monitoruj ofiarę, aby zobaczyć, co pozostaje świadome, dopóki nie nadejdzie ratunek.

3. 
   

   
   Unikaj duszenia tej osoby. Jeśli ofiara ma krew wypływającą z jamy ustnej lub wymiotuje i nie ma ryzyka uszkodzenia kręgosłupa, rozłóż ją na bok, aby zapobiec zatkaniu i uduszeniu dróg oddechowych.
   • Jeśli ofiara ma krew wypływającą z ust lub wymiotów, ale uważasz, że mógł zostać ranny w kręgosłupie, spróbuj oczyścić drogi oddechowe bez poruszania szyją, plecami lub głową.
   • Ustaw dłonie po obu stronach twarzy ofiary, delikatnie unosząc żuchwę i otwórz usta opuszkami palców, aby umożliwić przepływ powietrza. Uważaj, aby nie poruszyć szyi i głowy.
   • Jeśli nie możesz wyczyścić dróg oddechowych, poproś o pomoc w ustawieniu bloku w bezpiecznej pozycji pseudo bocznej, aby uniknąć zadławienia.
   • Pierwsza osoba będzie musiała przytrzymać szyję i szyję, aby upewnić się, że pozostają w linii pleców, a druga osoba delikatnie przechyli ofiarę na bok.

Część 3 Leczenie wstrząsu anafilaktycznego

1. 
   

   
   Zidentyfikuj objawy reakcji alergicznej. Reakcja alergiczna rozpoczyna się w ciągu kilku minut lub kilku sekund po kontakcie z czynnikiem alergizującym. Oto lista typowych objawów, które przedstawia osoba przeżywająca wstrząs anafilaktyczny.
   • Skóra jest blada, może być obrzęknięta lub swędząca, na częściach ciała, które miały kontakt z alergenem, może pojawić się zaczerwienienie lub pokrzywka.
   • Niezwykłe uczucie ciepła
   • Trudności w połykaniu, aż do wrażenia guzka w gardle.
   • Trudności w oddychaniu, świszczący oddech, kaszel, uczucie dyskomfortu lub duszenie w klatce piersiowej.
   • Usta i język lub twarz mogą puchnąć, nos może być zatkany.
   • Zawroty głowy, lęk, splątanie, trudności w artykulacji.
   • Nudności, wymioty, biegunka i rozstrój żołądka.
   • Kołatanie serca, szybki i słaby puls.

2. 
   

   
   Zadzwoń pod 15 lub inny numer pogotowie. Wstrząs anafilaktyczny to nagły przypadek medyczny, wymagający opieki personelu medycznego i hospitalizacji.
   • Jeśli nie zostanie natychmiast rozwiązany, wstrząs anafilaktyczny może doprowadzić do śmierci. Zachowaj pomoc online, aby otrzymywać instrukcje podczas udzielania pierwszej pomocy.
   • Nie czekaj, aby zadzwonić na pogotowie, nawet jeśli objawy wydają się raczej łagodne. W niektórych przypadkach reakcja alergiczna może początkowo być łagodna, ale staje się bardzo gwałtowna i potencjalnie śmiertelna do kilku godzin po kontakcie z alergenem.
   • Pierwszymi objawami reakcji alergicznej są często swędzenie lub obrzęk części ciała, która miała bezpośredni kontakt z alergenem. W przypadku ukąszeń owadów będzie na skórze. W przypadku alergii na lek lub pokarm najpierw prawdopodobnie puchnie gardło i usta, co może szybko zakłócać czynność oddechową.

3. 
   

   
   Podaj zastrzyk adrenaliny. Zapytaj ofiarę, czy ma ona samowstrzykiwalny ladeninol, który często można znaleźć pod nazwą handlową Eppien. Linjection należy zwykle wykonać w udo.
   • Ta mała strzykawka dostarcza dawkę adrenaliny, aby spowolnić wstrząs anafilaktyczny i potencjalnie uratować życie. Ludzie, którzy wiedzą, że mają alergie pokarmowe lub alergie na ukąszenia owadów, często mają je ze sobą.
   • Nie mów sobie, że ten zastrzyk wystarczy, aby całkowicie zatrzymać reakcję alergiczną. Musisz kontynuować wykonywanie wszystkich działań awaryjnych, w szczególności jak najszybciej wezwać pomoc.

4. 
   

   
   Porozmawiaj z ofiarą uspokajającymi słowami. Spróbuj dowiedzieć się, co spowodowało tę reakcję alergiczną.
   • Istnieje wiele niebezpiecznych alergenów, które mogą powodować wstrząs anafilaktyczny. Najczęstsze są użądlenia osy lub pszczoły, ukąszenia niektórych owadów, na przykład czerwonych mrówek, oraz wielu pokarmów, w tym orzeszków ziemnych, orzechów, owoców morza oraz pochodnych pszenicy i wodorostów. soja.
   • Jeśli ofiara nie jest w stanie odezwać się ani odpowiedzieć, sprawdź, czy ma opaskę na nadgarstek lub obrożę ratunkową, aby przekazać ostrzeżenie lub kartę w swoim portfelu, która informuje o możliwych problemach zdrowotnych.
   • Jeśli to ukąszenie owada lub pszczoły spowodowało wstrząs anafilaktyczny, podrap miejsce ugryzienia dowolnym sztywnym przedmiotem, czy to paznokciem, kluczem czy kartą bankową.
   • Przede wszystkim nie usuwaj żądła za pomocą pincety. Dostarczyłbyś jeszcze więcej jadu do swojej skóry.

5. 
   

   
   Aby uniknąć porażenia, przestrzegaj następujących wskazówek. Połóż ofiarę na plecach, płasko na podłodze. Nie wkładaj go pod głowę, ponieważ może to zakłócać oddychanie.
   • Nie dawaj mu nic do picia lub jedzenia.
   • Podnieś stopy do około 30 cm i przykryj je kocem lub płaszczem, aby było ciepło.
   • Poluzuj lub usuń wszystko, co może zakłócać krążenie krwi: guzik do spodni, pasek, krawat, koszula lub t-shirt blisko ciała, dowolny naszyjnik lub bransoletka, buty.
   • Nie jest całkowicie wykluczone, że ofiara mogła zostać zraniona w szyję, plecy, głowę lub kręgosłup, nie podnosić nóg, pozostawić ją płasko na podłodze.

6. 
   

   
   Jeśli ofiara zacznie wymiotować, odwróć ją na bok. Aby uniemożliwić ofierze uduszenie i oczyszczenie dróg oddechowych, jeśli w jamie ustnej lub wymiotach jest krew, przewróć ją na bok.
   • Jeśli uważasz, że twój kręgosłup mógł zostać uszkodzony, uważaj, aby nie pogorszyć obrażeń. Poproś o pomoc, aby przetoczyć go na bok pojedynczego bloku, upewniając się, że plecy, szyja i głowa pozostają możliwie wyrównane.

7. 
   

   
   Sprawdzaj, czy nic nie blokuje dróg oddechowych, monitoruj krążenie krwi i oddychanie. Nawet jeśli ofiara może oddychać samodzielnie, nadal sprawdzaj jej częstotliwość oddechu i tętno co dwie lub trzy minuty.
   • Sprawdzaj także regularnie, co dwie lub trzy minuty, czy ofiara jest nadal przytomna, aż do przybycia na ratunek.

8. 
   

   
   W razie potrzeby wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową. Nie ryzykuj tej resuscytacji, jeśli nie zostałeś wcześniej przeszkolony. Niewykształcona osoba, która próbuje wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową na ofierze, może wyrządzić więcej szkody niż pożytku.
   • Tylko osoby przeszkolone w tej technice mogą wykonywać resuscytację krążeniowo-oddechową zarówno u osoby dorosłej, jak i dziecka lub dziecka, ze względu na ryzyko śmiertelnych obrażeń.
   • Czerwony Krzyż niedawno wydał nowe zalecenia dotyczące protokołów prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Ważne jest, aby tylko ci, którzy znają te nowe metody i mają do dyspozycji zewnętrzny automatyczny defibrylator, byli odpowiedzialni za wdrożenie zalecanej procedury.

9. 
   

   
   Zostań z ofiarą, dopóki nie nadejdzie pomoc. Mów do niej spokojnie, uspokój ją i uważaj na ewentualną zmianę jej stanu.
   • Po przybyciu na miejsce pracownicy służby zdrowia będą musieli zebrać wszystkie informacje, które możesz podać na temat stanu ofiary. Zapytają cię również, jakie działania pierwszej pomocy wykonałeś.