Jak korzystać ze scenariuszy społecznościowych

Zawartość

• etapy
• Część 1 Utwórz scenariusz społeczny
• Część 2 Twórz zdania w swoich scenariuszach
• Część 3 Wykorzystaj scenariusze społeczne w różnych szyszkach

Przez większość czasu scenariusze społeczne są przeznaczone dla dzieci z autyzmem. Te scenariusze są prostymi opisami stworzonymi, aby pomóc dziecku zrozumieć określoną czynność lub sytuację oraz związane z nimi zachowanie. Scenariusze społeczne mogą również złagodzić lęk, zapewniając dokładne informacje o tym, co dziecko może zauważyć lub żyć.

etapy

Część 1 Utwórz scenariusz społeczny

1. 
   

   
   Wybierz temat swojej historii. Niektóre scenariusze społeczne mają dość globalny cel, podczas gdy inne dotyczą konkretnej sytuacji, działania lub wydarzenia.
   • Oto przykłady scenariuszy społecznych, które mają globalne zastosowanie: jak umyć ręce, jak przygotować stół obiadowy lub jak poradzić sobie z przeciążeniem sensorycznym. Przykładami scenariuszy dotyczących konkretnej sytuacji lub zdarzenia może być odprawa medyczna lub odprawa na lotnisku.
   • Scenariusze społeczne, które mają ogólny cel, można czytać lub zmieniać raz lub dwa razy dziennie, w zależności od dziecka i chęci przyjęcia takiego zachowania. Ale scenariusze docelowe należy przeczytać lub skonsultować kilka razy przed wystąpieniem danego działania.
   • Scenariusz społeczny, który dotyczy na przykład kontroli lekarskiej, powinien przeczytać dziecko na kilka dni przed pójściem do lekarza.

2. 
   

   
   
   
   Ogranicz swój scenariusz do jednego tematu. Każda historia powinna koncentrować się tylko na jednym zachowaniu, emocji, wydarzeniu lub sytuacji. Ponieważ dziecko z autyzmem może mieć problem z przyswajaniem kilku informacji jednocześnie.

3. 
   

   
   Nadaj głównemu bohaterowi trochę podobieństwo do dziecka. Możesz to zrobić, przedstawiając swój wygląd fizyczny, płeć, członków rodziny, zainteresowania lub umiejętności. Pomóż dziecku docenić tę postać i utożsamić się z nią.
   • Jako narrator opowieści łatwiej ci będzie przekazać swoją historię, gdy dziecko zacznie identyfikować się z główną postacią. Celem jest zachęcenie dziecka do identyfikacji z postacią w celu skopiowania swoich działań.
   • Możesz na przykład opowiedzieć historię o inteligentnym małym chłopcu, bardzo wysokim jak na swój wiek i bardzo miłym, który uwielbia grać w piłkę nożną jak twój syn.
4. Zastanów się nad stworzeniem małej książki ze swoich scenariuszy społecznych. Możemy przeczytać dziecku te historie lub uświadomić sobie niewielki tom, który dziecko może zabrać ze sobą wszędzie i skonsultować się, gdy poczuje potrzebę.
   • Trzymaj książkę ze skryptami społecznościowymi w zasięgu dziecka, jeśli umie czytać. Może sam będzie chciał to przejrzeć.

     
     

     
     
     
     
   • Możemy pomóc dziecku z autyzmem za pomocą pomocy wizualnych. Dzięki temu możesz dołączać obrazy, obrazy i rysunki do swoich scenariuszy społecznościowych. Przyciągną uwagę dziecka i uczynią książkę bardziej interesującą.
   • Umiejętności uczenia się dziecka są bardziej skuteczne, jeśli uczestniczy on sam, a nie, jeśli jest do tego zmuszony. Staraj się, aby te scenariusze społeczne stały się nawykiem, który dziecko może docenić. Jeśli odmówisz udziału w czytaniu, spróbuj dodać do tego ćwiczenia bardziej zabawną i mniej edukacyjną książkę z obrazkami.

5. 
   

   
   Twórz pozytywne scenariusze społeczne. Scenariusze te powinny być zawsze przedstawiane w taki sposób, aby dziecko łączyło te historie z odpowiednim zachowaniem, aby istniało pozytywne narzędzie do zwalczania negatywnych emocji i pozytywnego podejścia do uchwycenia nowych sytuacji i działań.
   • Scenariusz społeczny nie powinien mieć negatywnego znaczenia. Atmosfera i ton postaci zaangażowanych w historię powinna być zawsze pozytywna, uspokajająca i stabilna.

6. 
   

   
   Zaangażuj ludzi, którzy pojawią się w scenariuszu. Pomocne może być bezpośrednie zaangażowanie osób, które mają do odegrania rolę w historii: jeśli na przykład historia opowiada o dzieleniu się zabawkami z innymi dziećmi, angażuje brata, siostrę lub towarzysz dziecka.
   • Dziecko będzie mogło się bardziej zaangażować i na własne oczy zobaczy, co oznacza dzielenie się, tak jak będzie w stanie obserwować zmiany zachodzące w bracie, siostrze lub przyjacielu, gdy będzie chciał się nimi dzielić.
   • Będzie również zachęcać do bardziej pozytywnych i docenianych zachowań.

7. 
   

   
   Pamiętaj o nastroju dziecka, gdy opowiadasz mu scenariusz społeczny. Musimy pamiętać o chwili, miejscu i nastroju, kiedy chcemy opowiedzieć dziecku scenariusz społeczny. Ten ostatni powinien być w dobrym nastroju, zrelaksowany i niezbyt energiczny.
   • Nie powinieneś przedstawiać dziecku scenariusza społecznego, gdy jest głodny lub zmęczony. Nie będzie mógł się skoncentrować, jeśli będzie w złym humorze i wyczerpany.
   • Miejsce to powinno być również dość stonowane, ciche i wolne od rozrywek, na które dziecko może być wrażliwe. Nie ma sensu opowiadać dziecku scenariusza społecznego w nieodpowiednim otoczeniu, które tylko go drażni.

8. 
   

   
   Zastanów się nad zaoferowaniem dziecku scenariusza społecznego, który mówi o określonym zachowaniu, zanim on lub ona będzie musiała przyjąć ten typ zachowania. Scenariusze społeczne są niezwykle skuteczne, gdy mówi się im na krótko przed zachowaniem, które powinno mieć dziecko.
   • Kiedy opowiadana historia będzie nadal obecna w umyśle dziecka, będzie ją lepiej pamiętał i modelował swoje zachowanie na podstawie opowieści, którą właśnie usłyszał.
   • Jeśli na przykład historia opowiada o udostępnianiu zabawki, możesz opowiedzieć o niej na krótko przed wydarzeniem, aby pamiętała o tym i mogła ją zastosować, gdy tylko się pojawi Chodzi o dzielenie się zabawkami z innymi dziećmi.

9. 
   

   
   Twórz różne historie dostosowane do każdej potrzeby. Scenariusze społeczne mogą pomóc dziecku z autyzmem poradzić sobie z jego często inwazyjnymi i niekontrolowanymi emocjami. Historie te mogą na przykład obejmować opowiadanie o tym, co powinien zrobić, gdy nie chce się bawić z innymi dziećmi, lub jak poradzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby.
   • Scenariusze społeczne mogą również nauczyć umiejętności społeczne dziecka, takie jak jasne i grzeczne komunikowanie swoich potrzeb innym lub sztuka społecznych i przyjaznych kontaktów. Szczegółowe instrukcje mogą pomóc dziecku z autyzmem nauczyć się umiejętności społecznych, których inne dzieci uczą się same.
   • Scenariusze społeczne mogą również nauczyć dzieci podstawowych umiejętności higienicznych, co robić, kiedy się budzą, kiedy są w łazience, lub na przykład, jak myć ręce.

10. 
    

    
    Poproś dziecko, aby opowiedziało ci historię. Historie to najlepszy sposób, aby dziecko wyraziło to, co czuje. Poproś go od czasu do czasu, żeby ci coś powiedział. Zobacz, czy poprzez swoją historię zintegrował także te, które mu opowiedziałeś, czy też uda mu się sam je wymyślić.
    • Dzieci zwykle wymyślają historie o tym, co przeżyły tego dnia. Zwróć uwagę na wszelkie problemy, które mogą pojawić się w historii Twojego dziecka.
    • Może występować problem, jeśli na przykład Twoje dziecko zaczyna mówić o dziewczynie, która uderzyła wszystkich w szkole i stale kradła przekąski koleżanek z klasy. Twoje dziecko prawdopodobnie próbuje porozmawiać z tobą o problemie molestowania w szkole z dziewczyną, o której mówi.

11. 
    

    
    Zastąp jeden scenariusz społeczny innym, gdy twoje dziecko zrozumie przekazaną tam koncepcję. Możemy zmieniać scenariusze społeczne w zależności od umiejętności nabytych przez dziecko. Możesz usunąć niektóre elementy historii i dodać inne, aby pasowały do ​​ewolucji dziecka.
    • Możesz na przykład porzucić ten scenariusz i stworzyć inny, jeśli dziecko może teraz poprosić o przerwę, gdy poczuje się przytłoczony.
    • Warto od czasu do czasu odwiedzać stare scenariusze społeczne - na przykład raz w miesiącu - aby pomóc dziecku zachować dobre zachowanie. Możesz także zostawić te historie pod ręką, aby dziecko miało do nich dostęp, jeśli chce je ponownie przeczytać.

Część 2 Twórz zdania w swoich scenariuszach

1. 
   

   
   Utwórz zdanie opisowe. Ten rodzaj zdania przywołuje konkretną sytuację lub wydarzenie, podaje szczegóły dotyczące tożsamości bohaterów i tego, na czym żyje główny bohater, co zrobią inni i dlaczego. Te zdania dotyczą pytań o to, co, kto, gdzie i dlaczego.
   • Jeśli na przykład w scenariuszu społecznym chodzi o mycie rąk przed kolacją, powinieneś użyć opisowych zwrotów, aby porozmawiać o tej sytuacji i podać informacje o tym, jak myć ręce i dlaczego to zrobić - zabić drobnoustroje.
   • Zdanie opisowe mówi o faktach. Opisując na przykład zlew i krany z bieżącą wodą, dajesz jasny obraz tego, gdzie umyć ręce.

2. 
   

   
   Użyj zdania, które zapewnia punkt widzenia, który zachęca do refleksji i emocji. Zdania te przemawiają do psychiki osoby, biorąc pod uwagę jej szczególną sytuację, emocje i nastrój.
   • Możesz na przykład napisać, że „mama i tata lubią myć ręce, wiedzą, że to dla mojego dobra i są ze mnie dumni, kiedy robię to przed pójściem na obiad”.

3. 
   

   
   Wykonuj bezpośrednie zdania, aby nauczyć dziecko prawidłowego zachowania. Zrób to, aby uzyskać reakcję i zachowanie, którego oczekujesz od niego.
   • Przykład: „Codziennie umyję ręce przed pójściem na obiad”.

4. 
   

   
   Używaj zdań twierdzących, aby podkreślić inne frazy. Zdań tych można używać łącznie ze zdaniami opisowymi, punktami widzenia lub bardziej bezpośrednimi zdaniami.
   • Zdania twierdzące zwiększają lub podkreślają znaczenie tego stwierdzenia, zarówno opisowego, punktu widzenia, jak i kierunku.
   • Przykład: „Umyję ręce przed posiłkiem, ponieważ muszę mieć czyste ręce”. Druga część zdania podkreśla znaczenie aktu umywania rąk.

5. 
   

   
   Twórz zdania, które obejmują innych ludzi i nadaj im znaczenie. Zdania te sprawiają, że dziecko rozumie znaczenie innych w sytuacji lub w kontekście działania.
   • Na przykład: „Na drodze jest duży ruch, moja mama i tata mogą mi pomóc przejść przez jezdnię”. Pomaga dziecku zrozumieć, że musi współpracować z rodzicami, aby przejść przez ulicę.

6. 
   

   
   Napisz zdania poglądowe, które służą dziecku jako przypomnienie. Zdania te powinny być napisane z punktu widzenia dziecka autystycznego, aby pomóc mu zapamiętać określone sytuacje. Są to zdania napisane w pierwszej osobie i skierowane bezpośrednio do niego.
   • Na przykład: „Muszę jeść owoce i warzywa przy każdym posiłku, aby zachować zdrowie, tak jak rośliny potrzebują wody i słońca, aby rosnąć”.
   • Idealnie byłoby zastosować jedno lub więcej z pięciu bardziej opisowych lub punktowych zdań weryfikacyjnych. Zapobiega to zbyt autorytarnemu scenariuszowi, co może spowodować, że scenariusz będzie przeciwny do zamierzonego.

7. 
   

   
   Zastanów się nad utworzeniem fragmentów zdań, aby nadać scenariuszowi interaktywną postać. Te frazy pomagają dziecku odgadnąć określone sytuacje. Dziecko może odgadnąć następny krok w danej sytuacji.
   • Przykład: „Nazywam się ------, a mój brat ma na imię ------ (fraza opisowa). Mój brat poczuje się ------- kiedy podzielę się z nim moimi zabawkami ( punkt widzenia). ”
   • Zdania częściowe mogą być używane z wszelkimi rodzajami narracji, zarówno opisowymi, punktami widzenia, twierdzącymi, jak i poprawkami. Można go użyć, gdy dziecko zaczyna rozumieć określone sytuacje i związane z nimi zachowanie.
   • Spróbuj stworzyć grę polegającą na odkryciu brakującego słowa.

Część 3 Wykorzystaj scenariusze społeczne w różnych szyszkach

1. 
   

   
   Zrozum, że różne scenariusze mogą mieć różne cele. Scenariusze społeczne mogą być używane w rożkach, które są bardzo różne od siebie. Może to być na przykład wykorzystane do przyzwyczajenia dziecka do zmiany jego nawyków, do nowego środowiska, do rozwiania lęku i wahań związanych z nim, do nauczenia go zasad higieny i czystości , aby przedstawić mu pewne procedury i tak dalej.

2. 
   

   
   Opowiedz dziecku historię, która pomoże mu wyrazić emocje i myśli. Scenariusz mógłby na przykład powiedzieć: „Jestem zły i zły, chcę tylko krzyczeć i kopać, ale też zranię otaczających mnie ludzi. Mama powiedziała mi, że muszę powiedzieć dorosłemu, który jest ze mną, jak się czuję, oddycham głęboko i liczę w głowie, że mogę iść do spokojniejszego miejsca, jeśli muszę zrobić sobie przerwę. wkrótce poczuje się lepiej ”.

3. 
   

   
   Skorzystaj ze scenariusza, aby pomóc dziecku przygotować się na wizytę u lekarza lub dentysty. Należy opracować konkretny scenariusz społeczny, aby mentalnie przygotować dziecko na oczekiwania w gabinecie lekarskim.
   • Jest to bardzo ważne, ponieważ stwierdzono, że jasne światła, hałas, bliski kontakt i ich dotykanie mogą zwiększyć reakcję na stymulację sensoryczną u dzieci z autyzmem. Konsultacja z lekarzem lub dentystą obejmuje większość rzeczy wymienionych powyżej. Scenariusze społeczne mogą przygotować dziecko i pomóc zmniejszyć niepokój.
   • Scenariusze te mogą opisywać gabinet lekarski, rodzaj książek lub zabawek, z którymi może sobie poradzić w poczekalni, rodzaj oświetlenia, co zostanie mu zrobione, jak powinien reagować z lekarzem i tak dalej.

4. 
   

   
   Utwórz scenariusz, aby wprowadzić nowe koncepcje, reguły i zachowania. Historie te można wykorzystać do zapoznania dziecka z nowymi sportami lub grami podczas sesji wychowania fizycznego.

5. 
   

   
   Opowiedz swojemu dziecku historię, która pomoże mu stłumić obawy. Scenariusze społeczne można rozpocząć, gdy dziecko chodzi do szkoły, zmienia szkołę lub przenosi się do innej klasy. Zmiana może wywoływać niepokój u dzieci z autyzmem, a scenariusze społeczne mogą pomóc im stłumić obawy, mówiąc im, czego mogą się spodziewać, aby dać im więcej pewności siebie.
   • Ponieważ dziecko zna te miejsca poprzez scenariusze społeczne, poczuje się mniej niepewnie i mniej niespokojnie, kiedy będzie musiał się tam udać. Uznaje się, że dzieci z autyzmem walczą ze zmianami. Ale dziecko będzie mniej odporne na wszelkie formy zmian, jeśli zostanie przygotowane wcześniej.

6. 
   

   
   Podziel swoje scenariusze społeczne na różne części, aby nauczyć dziecko pożądanego zachowania. Scenariusze społeczne można czasem podzielić na etapy w celu uproszczenia zrozumienia. Może to być przydatne w przypadku bardzo znaczących wydarzeń, takich jak lot po raz pierwszy.
   • Historia będzie musiała być bardzo szczegółowa i obejmować takie rzeczy, jak konieczność bycia w kolejce, czekania w terminalu, wiedzieć, co dziecko zrobi podczas tych okresów oczekiwania i jakie zasady zachowania należy przyjąć.
   • W powyższym przykładzie podróży lotniczej pierwsza część historii może mówić o sytuacjach, w których chodzi o przygotowania, takie jak: „W Nicei jest bardzo gorąco i muszę pakować lekkie ubrania. weź lekką kurtkę, jeśli pada deszcz, będę miał dużo wolnego czasu, więc wezmę też moje ulubione książki i gry ”.

7. 
   

   
   Utwórz drugą i trzecią część scenariusza społecznego, aby porozmawiać o właściwym zachowaniu. Druga część może mówić o tym, czego dziecko powinno oczekiwać na lotnisku, na przykład:
   • „Na lotnisku będzie dużo ludzi, to normalne, ponieważ wszyscy podróżują tak jak ja, a mama i tata muszą mieć kartę pokładową, aby wejść na pokład samolotu. Może to zająć trochę czasu, mogę zostać z mamą i tatą lub usiąść na wózku bagażowym i mogę coś przeczytać, jeśli chcę ”.
   • Trzecia część może mówić o tym, czego się spodziewać, gdy będziesz w samolocie i jak się zachować. Na przykład: „W samolocie będą rzędy siedzeń i mnóstwo innych osób, nieznajomy może usiąść obok mnie, ale to nie ma znaczenia, muszę jak najszybciej zapiąć pasy bezpieczeństwa Jestem w samolocie i powinienem trzymać się do końca. Muszę delikatnie zapytać mamę lub tatę, czy czegoś nie potrzebuję, nie muszę krzyczeć, krzyczeć, kopać ani Muszę być cały czas spokojny i słuchać mamy i taty ”.