Jak wykonać seryjne rozcieńczenia

Zawartość

• etapy
• Metoda 1 Wykonaj proste rozcieńczenie
• Metoda 2 Oblicz ostateczny współczynnik rozcieńczenia i stężenie

W chemii rozcieńczenie polega na zmniejszeniu stężenia danego roztworu. Seryjne rozcieńczenie to po prostu wielokrotne rozcieńczenie oryginalnego roztworu w celu szybkiego wzmocnienia współczynnika rozcieńczenia. Ten rodzaj rozcieńczenia jest często przeprowadzany podczas eksperymentów wymagających silnie rozcieńczonych roztworów i wysokiej dokładności, takich jak te obejmujące krzywe stężenia w skali logarytmicznej lub takie, które pozwalają obliczyć gęstość bakterii w niektórych ośrodkach. Są one bardzo często wykonywane w biochemii, mikrobiologii, farmakologii lub chemii.

etapy

Metoda 1 Wykonaj proste rozcieńczenie

1. 
   

   
   Określ właściwy płyn rozcieńczający (lub rozcieńczalnik). Wybór rozcieńczalnika jest bardzo ważny i zależy od roztworu, który chcesz rozcieńczyć. Rozcieńczalnikiem jest często woda destylowana, ale nie jest systematyczna. Zatem w przypadku roztworu zawierającego bakterie lub komórki stosuje się pożywkę hodowlaną. Do seryjnego rozcieńczania we wszystkich probówkach stosuje się ten sam rozcieńczalnik.
   • Jeśli nie masz pewności, jakiego rozcieńczalnika użyć, uzyskaj pomoc od kompetentnej osoby lub poszukaj w Internecie, co ludzie muszą zrobić, aby uzyskać podobne doświadczenie.

2. 
   

   
   Przygotuj kilka probówek zawierających 9 ml cieczy rozcieńczającej. Te probówki zostaną wykorzystane do kolejnych rozcieńczeń. Zasada jest prosta: weźmiesz próbkę roztworu wyjściowego i przeniesiesz go do następnej probówki, a następnie weź próbkę tej probówki, aby umieścić ją w następnej itd.
   • Przed rozpoczęciem rozcieńczania zaleca się wcześniejszą identyfikację probówek, aby uniknąć późniejszego pomyłki.
   • W każdej probówce stężenie będzie dziesięć niższe niż w poprzedniej. Pierwsza probówka będzie zawierać rozcieńczony roztwór w dziesiątej, drugiej, setnej, trzeciej, tysięcznej itd. Określ z góry liczbę rozcieńczeń, aby uniknąć wytworzenia większej liczby probówek niż to konieczne i niepotrzebnego marnowania rozcieńczalnika.

3. 
   

   
   
   
   Przygotuj probówkę z roztworem macierzystym. Umieścić co najmniej 2 ml. Minimalna ilość roztworu podstawowego do seryjnego rozcieńczenia wynosi jeden mililitr. Pozostaw 2 ml na ewentualne drugie rozcieńczenie. Tę tubkę z roztworem macierzystym można oznaczyć jako „SM”.
   • Przed rozpoczęciem seryjnego rozcieńczenia dobrze wymieszaj roztwór wyjściowy.

4. 
   

   
   Zrób pierwsze rozcieńczenie. Odmierzyć pipetą 1 ml roztworu podstawowego do probówki oznaczonej „SM” i przenieść tę ilość do oznaczonej probówki. 1/10 który zawiera już 9 ml płynu rozcieńczającego. Wymieszać, aby uzyskać jednorodny roztwór. W tej probówce znajduje się teraz 10 ml roztworu: 1 ml roztworu podstawowego i 9 ml płynu rozcieńczającego. To nowe rozwiązanie jest dziesięć razy mniej skoncentrowane niż poprzednie.

5. 
   

   
   
   
   Wykonaj drugie rozcieńczenie. W drugim seryjnym rozcieńczeniu narysujesz 1 ml oznakowanego roztworu probówki 1/10 i wlejesz go do tuby 1/100 który zawiera już 9 ml płynu rozcieńczającego. Rura 1/10 będą dobrze wymieszane przed pobraniem próbek. Po zakończeniu transferu dobrze wymieszaj probówkę 1/100, Rozwiązanie z zaznaczonej rurki 1/10 jest 10 razy bardziej skoncentrowany niż w oznaczonej probówce 1/100.

6. 
   

   
   W razie potrzeby powtórz tę operację. Tę procedurę można powtarzać tyle razy, ile potrzeba, aż do uzyskania pożądanego rozcieńczenia. W przypadku eksperymentu obejmującego krzywe stężenia można zatem uzyskać serię roztworów z rozcieńczeniami do jednostki, dziesiątej (1/10), setnej (1/100) lub tysięcznej (1/1000).

Metoda 2 Oblicz ostateczny współczynnik rozcieńczenia i stężenie

1. 
   

   
   Oblicz stosunek końcowe rozcieńczenie po seryjnym rozcieńczeniu. Całkowity stosunek rozcieńczenia uzyskuje się przez pomnożenie samego współczynnika rozcieńczenia tyle razy, ile jest rozcieńczeń. Matematycznie wzór jest następujący: D_T = D.₁ x D.₂ x D.₃ x ... x D_nz D_T reprezentujący całkowity współczynnik rozcieńczenia oraz D_n, stosunek rozcieńczenia.
   • Załóżmy więc, że wykonujesz rozcieńczenie 1/10 płynu 4 razy z rzędu. We wzorze zastąp współczynnik rozcieńczenia jego wartością: D_T = 10 x 10 x 10 x 10 = 10 000
   • Współczynnik końcowego rozcieńczenia czwartej probówki w seryjnym rozcieńczeniu wynosi 1/10 000. Stężenie roztworu w ostatniej probówce jest teraz 10 000 razy niższe niż stężenie pierwotnego roztworu.

2. 
   

   
   Określić stężenie roztworu po rozcieńczeniu. Aby znaleźć końcowe stężenie roztworu po seryjnym rozcieńczeniu, musisz znać stężenie początkowe. Formuła jest wtedy: C_końcowy = C_początkowy/ Az C_końcowy reprezentujące końcowe stężenie rozcieńczonego roztworu, C_początkowy, stężenie roztworu podstawowego i D, wcześniej ustalony stosunek rozcieńczenia.
   • Zatem jeśli rozcieńczasz roztwór komórkowy o stężeniu 1 000 000 komórek na ml, a twój współczynnik rozcieńczenia ustawiony jest na 1 000, jakie będzie końcowe stężenie rozcieńczonej próbki?
   • Użyj wzoru:
     • C_końcowy = C_początkowy/ A
     • C_końcowy = 1 000 000/1 000
     • C_końcowy = 1000 komórek / ml

3. 
   

   
   Zwróć uwagę na zastosowane jednostki. Podczas wykonywania obliczeń zawsze sprawdź, czy używasz tych samych jednostek. Tak więc, jeśli zaczniesz od stężenia komórek na ml, twój końcowy wynik będzie również w komórkach na ml. Jeśli początkowe stężenie jest w częściach na milion (ppm), końcowe stężenie będzie w częściach na milion.