Jak odzyskać siłę w rękach po udarze

Zawartość

• etapy
• Część 1 Zyskaj siłę, wykonując ćwiczenia
• Część 2 Podejście medyczne
• Część 3 Lepsze zrozumienie swojej sytuacji

Niektóre udoskonalenia funkcji, takie jak mowa i niektóre ruchy ciała, mogą ulec zmianie po udarze, w zależności od obszaru mózgu, który został dotknięty. Mózg ma określone części, które mają swoją funkcję i kontrolują określone części ciała. Rokowanie u pacjenta po udarze zależy od dotkniętej części i ciężkości uszkodzenia mózgu. Biorąc to pod uwagę, nierzadko pacjent odczuwa osłabienie rąk po udarze. Dzięki lekom i dostosowanym ćwiczeniom całkiem możliwe jest odzyskanie całej siły i zręczności w rękach.

etapy

Część 1 Zyskaj siłę, wykonując ćwiczenia

1. 
   

   
   Pracuj ramionami. Według American Heart Association, wielokrotne używanie dotkniętej strony ciała, takiej jak ramię, ręka i palce, otwiera nowe linie komunikacji między mózgiem a dotkniętym obszarem. Ruch i fizykoterapia pomagają mózgowi pacjenta przerobić się w celu poprawy umiejętności motorycznych. Ćwiczenia na ramiona to:
   • Zgięcie ramienia. Trzymaj ciężarek w ręce, wyciągnij rękę na bok i unieś i opuść rękę. Powtórz ruch 10 razy. Zmień rękę i wykonaj to samo ćwiczenie. Wykonuj to ćwiczenie co najmniej raz dziennie.
   • Uprowadzenie barku, Trzymaj ciężar w jednej ręce i wyciągnij rękę wzdłuż ciała. Podnieś rękę do ramienia, aby była równoległa do podłogi. Opuść rękę w dół ciała. Powtórz ćwiczenie 10 razy i zmień ręce. Wykonuj to ćwiczenie co najmniej raz dziennie.

2. 
   

   
   
   
   Pracuj łokciami. Oto dwa ćwiczenia, które możesz zrobić, aby wzmocnić łokcie, przedramiona i dłonie:
   • Przedłużenie łokcia. Pochyl się lekko do przodu i umieść ramię za sobą. Podnieś ciężar do tyłu, trzymając rękę prosto, a następnie zegnij łokieć. Powtórz ruch 10 razy i zmień rękę.
   • Zgięcie łokcia. Trzymaj ciężar w jednej ręce. Rozłóż rękę tak, aby była równoległa do ziemi. Złóż rękę, aby się zgiąć. Powtórz ruch 10 razy. Następnie zmień rękę. Naciskasz jednocześnie oba ramiona.

3. 
   

   
   Wykonuj obroty. Aby wzmocnić ręce, dłonie i palce oraz rozwinąć mięśnie, oprócz ćwiczeń zginających i rozciągających możesz wykonywać rotacje. Oto dwa rodzaje ćwiczeń rotacyjnych w celu wzmocnienia mięśni:
   • Obroty zewnętrzne, Trzymaj elastyczną opaskę obiema rękami. Rozpocznij ćwiczenie z rękami zgiętymi pod kątem 90 stopni do ciała. Pociągnij gumkę z każdej strony na zewnątrz, jakbyś próbował ją maksymalnie rozciągnąć. Powtórz 10 razy. Wykonuj to ćwiczenie co najmniej raz dziennie.
   • Obroty wewnętrzne. Zawiesić gumkę na klamce drzwi. Odłóż na bok gumkę, trzymając rękę najbliżej drzwi i oprzyj ramię o 90 stopni pod swoim ciałem. Następnie pociągnij gumkę w kierunku brzucha. Powtórz 10 razy i wykonaj to ćwiczenie co najmniej raz dziennie.

4. 
   

   
   
   
   Pracuj nadgarstkami. Zastosowanie obciążników do ćwiczeń, które działają na nadgarstki, pozwala na tworzenie nowej tkanki kostnej, co powoduje, że kości są mocniejsze. Ćwiczenia te pomagają zwiększyć przepływ krwi, a także przyrost masy mięśniowej i wzrost siły. Można wykonać następujące ćwiczenia:
   • Trzymaj ciężarki w każdej ręce z rękami zgiętymi pod kątem 90 stopni. 10 razy obróć nadgarstki w lewo i w prawo. Wykonuj to ćwiczenie co najmniej raz dziennie.
   • Trzymając dłonie skierowane w dół, trzymaj ciężarki w każdej ręce i zegnij ręce o 90 stopni. Podnieś i opuść nadgarstki bez ruszania ręką. Powtórz 10 razy. Jak zwykle rób to ćwiczenie przynajmniej raz dziennie.

5. 
   

   
   Dowiedz się, dlaczego i jak działają te ćwiczenia. Ćwiczenia takie jak zgięcie i zmniejszenie ramion, zgięcie i wyprost łokcia oraz rotacja zewnętrzna i wewnętrzna działają na mięśnie rąk, łokci, nadgarstków i ramion. Praca uszkodzonej części ciała poprzez pociąganie, pchanie lub podnoszenie pomaga mięśniom rosnąć i zwiększać ich wydajność. Regularne ćwiczenia zwiększają liczbę miofibryli (włókien mięśniowych) w każdej komórce, które odpowiadają za 20 do 30% wzrostu mięśni.
   • Dzięki zwiększonemu przepływowi krwi włókna mięśniowe mają więcej tlenu i składników odżywczych, co powoduje przyrost masy mięśniowej. Budowanie mięśni pomaga również zwiększyć siłę mięśni. Kiedy mięśnie pracują, rozwijają więcej mitochondriów, tych małych silników, które przekształcają energię chemiczną w energię, którą komórki mogą wykorzystać.

Część 2 Podejście medyczne

1. 
   

   
   Zażyj 40 do 80 mg baklofenu (Lioresal) każdego dnia. Ten lek działa na ośrodkowy układ nerwowy, blokując impulsy nerwowe w mózgu, co powoduje skurcz mięśni. To rozluźnia mięśnie, zmniejszając skurcze mięśni, skurcze i ból mięśni oraz zwiększa amplitudę ruchów. W przypadku dorosłych zaleca się przyjmowanie 40 do 80 mg baklofenu dziennie podzielonego na 4 dawki.
   • Lekiem podobnym do baklofenu jest dantrolen sodu (Dantrium). Zalecana dawka to 25 mg do 100 mg, 3 razy dziennie.

2. 
   

   
   Weź Tizanidine Hydrochloride 8 mg (Zanaflex) co 6 do 8 godzin. Ten lek blokuje również impulsy nerwowe w mózgu, które powodują skurcze mięśni. Idealna dawka na początek to 4 mg co 6 do 8 godzin. Dawka podtrzymująca wynosi 8 mg co 6 do 8 godzin.
   • Jednak skuteczność leku utrzymuje się tylko przez krótki czas, dlatego najlepiej jest go używać tylko w celu złagodzenia dyskomfortu i aby móc wykonywać określone czynności.

3. 
   

   
   Zastanów się nad przyjmowaniem benzodiazepin, takich jak Valium i Klonopin. Ten rodzaj leków działa na ośrodkowy układ nerwowy, rozluźnia mięśnie i obniża spastyczność w krótkim okresie.
   • Dawka doustna jest różna, ponieważ benzodiazepina jest sprzedawana pod różnymi nazwami rodzajowymi (innymi słowy, istnieją różne nazwy dla tego samego leku). Skonsultuj się z lekarzem, aby uzyskać właściwą receptę.

4. 
   

   
   Rozważ wstrzyknięcie toksyny botulinowej (botoksu), aby zmniejszyć spastyczność. Botox nasyca zakończenia nerwowe i blokuje wydzielanie przekaźników chemicznych, które sygnalizują mózgowi początek skurczu mięśni. Ten lek zasadniczo zapobiega skurczom mięśni.
   • Maksymalna dawka do wstrzyknięcia botoksu powinna być mniejsza niż 500 jednostek na wizytę. Botox podaje się wyłącznie we wstrzyknięciach bezpośrednio w chore mięśnie.

5. 
   

   
   Możesz również rozważyć wstrzyknięcie fenolu. Fenol niszczy przewodnictwo nerwowe, które powoduje spastyczność. Jest wstrzykiwany bezpośrednio do dotkniętych mięśni lub kręgosłupa. Dawkowanie może się różnić w zależności od producenta.
   • Skonsultuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się, czy jest to najlepsze rozwiązanie dla Ciebie. Zastrzyki z fenolu nie są zalecane u pacjentów po udarze.

6. 
   

   
   Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat terapii stymulacji elektrycznej (TSE). Terapia ta jest sposobem na stymulację dotkniętych nerwów mózgu w celu skurczu mięśni. Elektryczna stymulacja pomaga odzyskać ruchomość i kontrolę nad dłońmi i ramionami, poprawia napięcie mięśni i zmniejsza ból odczuwany przez pacjenta po udarze. Zwiększa również przepływ krwi do mózgu, aby przyspieszyć gojenie, zmniejszyć obrzęk, poprawić krążenie leku w skórze i zmniejszyć spastyczność mięśni.
   • Ale TSE nie jest zalecane wszystkim. Lekarz poinformuje cię, czy to leczenie jest zalecane w twoim przypadku, czy nie.

7. 
   

   
   Skonsultuj się z fizjoterapeutą, aby rozpocząć rehabilitację. Istnieją dwa rodzaje rehabilitacji mięśni, które można rozważyć:
   • Terapia wywołana stresem. Aby zwiększyć zdolność mózgu do samodzielnej naprawy i przypisanej dłoni do odzyskania swoich funkcji. Terapia ta jest często praktykowana podczas rehabilitacji. Ograniczymy korzystanie z ramienia, na które nie ma wpływu urządzenie, co pozwoli na to, aby dotknięte ramię wykonało jak najwięcej czynności.
   • terapia zajęciowa. Terapeuta pomaga pacjentowi po udarze mózgu nauczyć się ruchów dnia codziennego. Przyspieszy to powrót do zdrowia poprzez naukę życia i funkcjonowania z niepełnosprawnością. Terapeuta pomoże ci zorganizować dom, aby stworzyć bezpieczniejsze środowisko i ułatwić życie w domu.

8. 
   

   
   Weź udział w programie rehabilitacji, aby ustalić, które leczenie jest dla Ciebie najlepsze. Nie powinieneś polegać wyłącznie na leczeniu lub lekach, aby odzyskać siłę w twoich rękach. Podczas rehabilitacji uczestnicy programu pomogą Ci powiedzieć, które leki i ćwiczenia będą najbardziej skuteczne w twoim przypadku po udarze.
   • Leki nie są magicznym lekarstwem na udar, łagodzą jedynie objawy spastyczności, które powodują, że mięśnie są zbyt napięte. Spastyczność mięśnia powoduje ból, słabą postawę i niekontrolowane ruchy. Dłonie mogą zacząć odzyskiwać normalną siłę i ruchliwość, jeśli przepisane leki łagodzą spastyczność.

Część 3 Lepsze zrozumienie swojej sytuacji

1. 
   

   
   Dowiedz się, jaki typ AVC miałeś. LAVC jest spowodowany brakiem dopływu krwi do części mózgu. Komórki mózgowe, które nie są nawadniane krwią, umierają z powodu braku tlenu. LAVC może dotrzeć w ciągu kilku minut bez ostrzeżenia. Istnieją dwa rodzaje AVC:
   • Udar niedokrwienny. Jest to najczęstszy udar mózgu w 87% przypadków. Jest to spowodowane lobliteracją naczynia krwionośnego przez zakrzep powodujący zmniejszenie przepływu krwi w mózgu. Może to być również spowodowane zatorami lub zakrzepami krwi, które przemieszczają się do innych części ciała.
   • Udar krwotoczny. Jest to pęknięcie naczynia krwionośnego w mózgu powodujące krwotok. Krwotoczny LAVC może być również spowodowany wybuchem tętnicy w mózgu, która powoduje krwawienie do otaczających tkanek.

2. 
   

   
   Znać objawy ostrzegawcze udaru mózgu. Pacjenci z AVC mogą odczuwać osłabienie po jednej stronie ciała. Może to mieć wpływ na rękę lub nogę po tej stronie. Mogą również występować problemy z delokalizacją, wzrokiem, pamięcią, trudnościami intelektualnymi, trudnościami z przełykaniem, nietrzymaniem moczu i problemami z pęcherzem. W ciężkich przypadkach udaru może wystąpić porażenie lub śmierć.
   • Ręce i dłonie mogą być szczególnie dotknięte po udarze. Pacjent z udarem może cierpieć na spastyczność, która jest napięciem i sztywnością mięśni i powoduje trudności w poruszaniu rękami lub ramionami. Dotknięte ramię lub noga znajdują się po przeciwnej stronie, gdzie dotknięto mózgu.

3. 
   

   
   Znać czynniki ryzyka, aby uniknąć kolejnego udaru mózgu. Czynniki zwiększające ryzyko udaru to:
   • wiek
   • Historia rodziny AVC
   • seks
   • rasa lub pochodzenie etniczne
   • wysokie ciśnienie krwi (wysokie ciśnienie krwi)
   • cukrzyca
   • choroba serca
   • palenie
   • wysoki poziom cholesterolu we krwi
   • zażywanie narkotyków (używanie marihuany)
   • otyłość

4. 
   

   
   Dowiedz się, jak działa rehabilitacja. Wykonywanie normalnych ruchów, poprawa koordynacji, siły i wytrzymałości to priorytety rehabilitacji osób z udarem. Około 80% ofiar AVC nie jest w stanie chodzić samotnie po udarze. Dzięki rehabilitacji liczba zostaje zmniejszona do 20%.
   • Osoba z udarem może korzystać z chodzika lub laski na początku rehabilitacji. Następnie stopniowo poprawiaj ruchy jego nóg, aż będzie mógł chodzić sam. Chodzenie wymaga koordynacji ruchu między zdrową nogą a chorą nogą.
   • Niektóre centra rehabilitacji są wyposażone w sprzęt, taki jak uprząż, która wspiera pacjenta na bieżni. Pozwala to pacjentowi uzyskać wsparcie i równowagę potrzebne do prawidłowego chodzenia.