Jak rozpoznać objawy choroby Parkinsona

Zawartość

• etapy
• Metoda 1 Rozpoznanie wczesnych objawów choroby Parkinsona
• Metoda 2 Przeprowadź badanie przez lekarza

Choroba Parkinsona dociera do mózgu, który przestaje wytwarzać regularną dopaminę, substancję chemiczną, która kontroluje funkcje ruchowe poprzez działanie na układ nerwowy. Osoby cierpiące na tę chorobę cierpią na wiele problemów fizycznych, takich jak postępująca utrata reakcji, zdolności motoryczne i koordynacja mięśni. Z czasem powoduje to ogólne pogorszenie stanu zdrowia chorego i ważne jest, aby znać jego objawy, aby udać się do lekarza, który dokona dokładnej diagnozy i wybierze odpowiednie leczenie.

etapy

Metoda 1 Rozpoznanie wczesnych objawów choroby Parkinsona

1. 
   

   
   Zauważ, że się trzęsiesz. Kiedy myślisz o chorobie Parkinsona, pierwszą rzeczą, która powinna przyjść ci do głowy, są drżenie, które nieuchronnie powoduje. Mogą występować w dowolnej części ciała, takiej jak palec, noga, powieka, która zacznie mrugać w sposób niekontrolowany lub w brodzie lub wardze. Należy jednak pamiętać, że niektóre drżenia i drżenia mogą być normalne, jak na przykład po intensywnej sesji ćwiczeń lub kontuzji. Istnieją również leki, które mogą powodować drżenia i dlatego powinieneś zadać lekarzowi pytania dotyczące tego, co przepisuje.

2. 
   

   
   Uwaga, jeśli twoje mięśnie stają się sztywniejsze. Jest to objaw najczęstszej choroby po drżeniu. Spróbuj ocenić, czy twoje mięśnie są mniej elastyczne, nawet jeśli przez jakiś czas nie wykonywałeś żadnych ćwiczeń. Powinieneś również zauważyć wzrost skurczów i bólów mięśni.
   • Sztywność mięśni na twarzy czasami tworzy stałe wyrazy, które zmuszają osobę do noszenia maski. Ta sztywna twarz charakteryzuje się nieruchomym spojrzeniem, kilkoma mrugnięciami i prawie bez uśmiechu. Ponadto sprawia wrażenie, że osoba jest zła, nawet gdy jest zrelaksowana.
   • Możesz również zauważyć, że masz tendencję do odpadania z powodu sztywności mięśni. Możesz pochylać się do przodu lub z jednej strony zamiast z drugiej.

3. 
   

   
   
   
   Uważaj na pracę jelit. Kiedy myślisz o utracie kontroli mięśni związanej z chorobą Parkinsona, powinieneś spodziewać się między innymi trudności w chodzeniu, jedzeniu i mówieniu. Choroba wpływa również na autonomiczny układ nerwowy, który kontroluje ruchy i funkcje narządów wewnętrznych, to znaczy mięśnie, które funkcjonują, nie będąc tego świadomym. Jeśli wpłynie to na autonomiczny układ nerwowy, funkcjonowanie jelit może być zaburzone, co może prowadzić do zaparć.
   • Ruchy jelit niekoniecznie powodują problemy z zaparciami. U niektórych osób nie występują negatywne konsekwencje, gdy ruchy te nie występują przez 3 lub 4 dni.
   • Problemy z zaparciami są zwykle związane ze znacznym spadkiem częstotliwości tych ruchów. Jelita również wydają się być bardziej suche, a tranzyt jest trudniejszy. Możesz wtedy stwierdzić, że masz problem z wypróżnieniem.
   • Ograniczenie wypróżnień może również powodować problemy inne niż zaparcia, takie jak odwodnienie, niedobór błonnika, nadmierne spożywanie alkoholu, napojów zawierających kofeinę lub produkty mleczne, ale także stres.

4. 
   

   
   
   
   Znać objawy mikrografii. Choroba Parkinsona wpływa na funkcję motoryczną i sztywność mięśni, dlatego osoby, które ją mają, czasami mają trudności z pisaniem. Oto niektóre znaki mikrografu.
   • Pisemne litery stają się mniejsze i bardziej skondensowane.
   • Ruchy pisania tracą płynność.
   • Czuje się, że ręka jest ściśnięta podczas pisania.
   • Degradacja nie jest stopniowa, ale odbywa się w napadach i początkach.

5. 
   

   
   Zwróć uwagę na zmiany w głosie. 90% osób cierpiących na chorobę Parkinsona odczuwa spadek zdolności mówienia. Pierwszą zmianą jest złagodzenie i osłabienie głosu, często z objawami duszności i drętwienia. Mowa staje się wolniejsza u niektórych pacjentów, ale jest szybsza i przerywana przez jąkanie w 10% przypadków. Czasami trudno jest zauważyć te zmiany i dlatego musimy wrócić do oczu zewnętrznych, aby zdać sobie sprawę z tych degradacji.

6. 
   

   
   Sprawdź, czy istnieją oznaki hymnizmu. Ponad 90% osób z chorobą Parkinsona cierpi z powodu utraty joranianu. Badania naukowe wykazały, że utrata lodoratu jest zwiastunem demencji rozwijającej się w chorobie Parkinsona i może poprzedzać kilkuletnie problemy z motoryką i koordynacją. Jeśli uważasz, że twój zmysł węchu maleje, zrób test na bananie, piklach, lukrecji lub laneth, zanim skonsultujesz się z lekarzem.
   • Należy pamiętać, że może istnieć przyczyna utraty węchu z innych przyczyn niż choroba Parkinsona. Rzeczywiście, na przeziębienie może mieć wpływ przeziębienie lub grypa.

7. 
   

   
   Zwróć uwagę na zmiany we wzorach snu. Zaburzenia snu mogą być jednymi z pierwszych objawów choroby Parkinsona. Często pojawiają się na długo przed zaburzeniami motoryki. Wśród różnych problemów ze snem związanych z chorobą Parkinsona są:
   • bezsenność, czyli niezdolność do spania w nocy,
   • senność, która trudno jest nie zasnąć w ciągu dnia (u 75% pacjentów),
   • koszmary lub ruchy podczas snów,
   • bezdech senny, kiedy przestajemy wdychać napady i zaczyna się.

8. 
   

   
   Nie zaniedbuj zawrotów głowy lub krótkiej utraty przytomności. Objawy te mają różne przyczyny, ale u 15–50% osób z chorobą Parkinsona są spowodowane niedociśnieniem ortostatycznym. Jest to nagły spadek ciśnienia krwi, który pojawia się, gdy wstajesz po leżeniu. Występują ogłuszenie, zaburzenia równowagi, a czasem nawet utrata przytomności.

9. 
   

   
   Wiedz, że każdy z tych objawów sam nie wskazuje na chorobę Parkinsona. Każdy z objawów opisanych w tej części może być spowodowany stresem lub inną chorobą. Jeśli jednak przebywasz u siebie w domu przez stosunkowo długi czas, powinieneś skontaktować się z lekarzem, który zbada cię w celu ustalenia, czy masz chorobę Parkinsona.

Metoda 2 Przeprowadź badanie przez lekarza

1. 
   

   
   Zrozumieć genetyczne przyczyny i ryzyko choroby Parkinsona. W rzeczywistości tylko jeden do dwóch procent ludzi cierpiących na tę chorobę ma geny, które ją spowodowały. Większość pacjentów ma związane z nimi geny (co stwarza większe ryzyko zachorowania), ale niekoniecznie cierpią pomimo predyspozycji. Jeśli te powiązane geny zostaną połączone z innymi genami ryzyka lub niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi, mogą wywołać dysfunkcje, które pozwalają na rozwój choroby Parkinsona. Od 15 do 25% pacjentów ma cierpiących rodziców.
   • Ryzyko rozwoju choroby Parkinsona wzrasta z wiekiem. Podczas gdy ogólnie tylko 1 do 2% populacji jest dotkniętych chorobą, może to dotyczyć 2 do 4% osób w wieku powyżej 60 lat w tej populacji.
   • Dowiedz się o swoich genetycznych predyspozycjach do choroby Parkinsona i przekaż te informacje lekarzowi, z którym się spotykasz.

2. 
   

   
   Skonsultuj się z lekarzem rodzinnym, aby cię uspokoić. Rozpoznanie choroby Parkinsona może być bardzo trudne, szczególnie gdy zaczyna się rozwijać. Ważne jest jednak, aby wykryć je wcześnie, aby utrzymać jak najlepszą jakość życia. Jeśli znajdziesz więcej niż jeden objaw choroby w domu i masz historię w rodzinie, skonsultuj się z lekarzem rodzinnym, który ci doradzi.

3. 
   

   
   Wykonuj ćwiczenia oceniające sugerowane przez lekarza. Nie ma standardowego badania w celu zdiagnozowania choroby Parkinsona, chociaż trwają badania w celu stworzenia badań krwi lub procedur obrazowania w celu wykrycia niektórych jej markerów. Testy te nie są jeszcze dostępne, dlatego lekarz może zdiagnozować chorobę tylko obserwując pacjenta, szczególnie podczas próby wykonania określonych zadań. Powinno to pomóc zidentyfikować niektóre z opisanych wcześniej objawów, takich jak:
   • brak ruchomości mięśni twarzy
   • drżenie kończyn
   • sztywność kończyn lub szyi
   • zawroty głowy podczas wstawania
   • brak elastyczności i siły mięśni
   • utrata równowagi

4. 
   

   
   Niech neurolog podąży za tobą. Nawet jeśli twój lekarz uważa, że ​​nie masz powodów do zmartwień, poproś neurologa, jeśli nadal nie masz pewności. Taki specjalista jest bardziej zaznajomiony z objawami choroby Parkinsona i może dojść do wniosków innych niż wnioski lekarza rodzinnego.
   • Przygotuj się na dodatkowe testy (krew i obrazowanie), które powinny wykluczyć inne choroby, które mogą powodować podobne objawy.

5. 
   

   
   Sprawdź, czy możesz wziąć karbidopa-lewodopa. Jest to lek, który leczy objawy choroby Parkinsona. Jeśli lekarz stwierdzi, że Twoje zdrowie poprawi się, gdy zaczniesz go przyjmować, zobaczy potwierdzenie swojej diagnozy.
   • Weź lek zgodnie z dawką. W przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki lub przyjęcia zbyt małych dawek leku lekarz nie będzie w stanie zaobserwować żadnych zmian stanu zdrowia, które mogą uniemożliwić postawienie prawidłowej diagnozy.

6. 
   

   
   Uzyskaj opinię innego lekarza. Ponieważ nie ma standardowego testu na markery choroby Parkinsona, trudno jest zdiagnozować, szczególnie we wczesnych stadiach rozwoju. Pozbywając się drugiego lekarza, należy zmniejszyć ryzyko pominięcia właściwego leczenia, niezależnie od choroby, która powoduje występujące objawy.
   • Jeśli lekarz uważa, że ​​nie chorujesz na chorobę Parkinsona, ale objawy utrzymują się, regularnie sprawdzaj, aby znaleźć przyczynę choroby. Choroba Parkinsona rozwija się powoli, ale jej objawy stają się dość wyraźne w perspektywie średnio- lub długoterminowej w celu potwierdzenia rozpoznania choroby.