Jak rozpoznać objawy kiły

Zawartość

• etapy
• Część 1 Zidentyfikuj objawy kiły
• Część 2 Diagnozowanie i leczenie kiły
• Część 3 Unikaj kiły

Kiła jest wysoce zakaźną infekcją przenoszoną drogą płciową (STI) wywołaną przez bakterię zwaną bladą treponemą. Nieleczone może powodować nieodwracalne uszkodzenie nerwów, tkanek i mózgu. Ta przewlekła choroba ogólnoustrojowa może wpływać na prawie wszystkie tkanki i narządy ciała. Liczba przypadków kiły zmniejszyła się w 2000 r., Ale od tego czasu wzrosła (szczególnie wśród mężczyzn). W 2013 r. W Stanach Zjednoczonych odnotowano 56 471 nowych przypadków kiły. Jeśli uważasz, że masz syfilis, powinieneś wiedzieć, jak rozpoznać objawy i szukać leczenia. Nawet jeśli nie masz kiły, musisz wiedzieć, jak temu zapobiec.

etapy

Część 1 Zidentyfikuj objawy kiły

1. 
   

   
   Zrozum, jak kurczy się syfilis. Kiedy zrozumiesz, w jaki sposób kiła przechodzi od osoby do osoby, możesz wiedzieć, czy jesteś zagrożony. Ta choroba jest przenoszona z jednej osoby na drugą podczas kontaktu z rakiem szyjki macicy. Kanclerze te zwykle pojawiają się na zewnątrz, na penisie lub zewnętrznym obszarze pochwy lub wewnątrz, w pochwie, odbycie lub odbytnicy. Mogą również skończyć na wargach i w jamie ustnej.
   • Jeśli uprawiałeś seks pochwowy, analny lub oralny z osobą zarażoną chorobą, istnieje ryzyko zarażenia kiłą.
   • Musisz jednak wejść w bezpośredni kontakt z zainfekowanym rakiem. Syfilis nie można przenosić, dzieląc naczynia kuchenne, toalety, klamki, wanny z hydromasażem lub baseny.
   • Mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami znacznie częściej zapadają na syfilis, z 75% przypadków zgłoszonych w 2013 r. Dlatego o wiele ważniejsze jest zapewnienie bezpieczniejszego seksu, jeśli jesteś mężczyzną uprawiającym seks z innymi mężczyznami.

2. 
   

   
   
   
   Wiedz, że ta choroba może pozostać niezauważona. Rzeczywiście, nosiciele kiły mogą spędzić lata nie zdając sobie sprawy z tego, że są zarażeni. Pierwotne stadia choroby nie mają widocznych objawów i wiele osób nawet nie wie, na co cierpi. Mimo że nosiciel choroby może zaobserwować przypadek i inne objawy, może nie rozpoznać ich jako choroby przenoszonej drogą płciową i może pozostawić je nieleczone przez dłuższy okres czasu. Ponieważ drobne sprawy mogą postępować powoli przez 1 do 20 lat po początkowej infekcji, nosiciele mogą przenosić chorobę na inne osoby, nawet o tym nie wiedząc.

3. 
   

   
   Wiedzieć, jak rozpoznać objawy pierwotnego stadium kiły. Kiła ma trzy etapy rozwoju: etap pierwotny, etap wtórny i etap trzeciorzędowy. Etap pierwotny zwykle występuje 3 tygodnie po ekspozycji na syfilis chancre. Jednak objawy te mogą pojawić się w dowolnym momencie od 10 do 90 dni po ekspozycji.
   • Podstawowy etap kiły często zaczyna się od pojawienia się bezbolesnej rany zwanej a rakmały, twardy, okrągły i nie bolesny. Nawet jeśli ogólnie jest tylko jeden kanclerz, może być ich także kilka.
   • Kanclerz pojawia się w miejscu, w którym choroba dostała się do organizmu. Typowe miejsca zakażenia to usta, genitalia i lanus.
   • Kanclerz wyleczy się samodzielnie za 4 do 8 tygodni i nie pozostawi blizny. Nie oznacza to jednak, że kiła zniknęła. Bez odpowiedniego leczenia choroba ta po prostu przechodzi do stadium wtórnego.

4. 
   

   
   
   
   Rozróżnij różne stadia choroby. Poznaj różnicę między pierwotnym a wtórnym stadium kiły. Wtórny etap kiły zwykle rozpoczyna się między 4 a 8 tygodniem po początkowej infekcji i trwa od 1 do 3 miesięcy. Ten krok zaczyna się od wysypka plamisto-grudkowa na dłoniach i podeszwach stóp. Ten rodzaj wysypki zwykle nie swędzi, ale powoduje pojawienie się twardych i brązowych plam na skórze. W tej chwili mogą pojawić się inne zaczerwienienia w innych częściach ciała. Zasadniczo ludzie nie zauważają tych zaczerwienień ani nie myślą, że mają inne pochodzenie. Powoduje to późniejsze leczenie choroby.
   • Na tym etapie mogą wystąpić inne objawy. Często bierze się je na inne problemy, takie jak grypa lub stres.
   • Objawy te obejmują zmęczenie, bóle mięśni, gorączkę, ból gardła, ból głowy, obrzęk węzłów chłonnych, wypadanie włosów w niektórych obszarach skóry głowy lub utratę masy ciała.
   • Około jedna trzecia zakażonych, którzy nie są leczeni podczas drugiego etapu, rozwinie utajony lub trzeciorzędowy etap choroby. Utajony etap jest bezobjawowym okresem poprzedzającym pojawienie się objawów trzeciego etapu.

5. 
   

   
   Naucz się rozpoznawać objawy. Są to utajone i trzeciorzędowe stadia kiły. Utajony etap rozpoczyna się, gdy znikają objawy stadium pierwotnego i wtórnego. Bakteria odpowiedzialna za syfilis jest nadal obecna w organizmie, ale nie powoduje już pojawienia się objawów choroby. Ten etap może trwać kilka lat. Jednak u około jednej trzeciej pacjentów, którzy nie szukają leczenia w okresie utajonym, rozwinie się trzeciorzędowy etap choroby, charakteryzujący się cięższymi objawami. Trzeciorzędowy etap kiły może wystąpić dopiero od 10 do 40 lat po początkowej infekcji.
   • Trzeci etap choroby może obejmować uszkodzenie mózgu, serca, oczu, wątroby, kości i stawów. Uszkodzenie to może być na tyle poważne, aby spowodować śmierć pacjenta.
   • Inne objawy trzeciego stopnia obejmują trudności w poruszaniu się, drętwienie, porażenie, postępującą ślepotę i demencję.

6. 
   

   
   Monitoruj pojawienie się objawów u niemowląt. Jeśli kobieta w ciąży ma syfilis, może przekazać tę chorobę płodowi przez łożysko. Opieka przedporodowa powinna pomóc lekarzowi poradzić sobie z wszelkimi powikłaniami. Najczęstsze objawy u niemowląt obejmują następujące objawy.
   • Przerywane gorączki
   • Obrzęk śledziony i wątroby (powiększenie wątroby i śledziony)
   • Obrzęk węzłów chłonnych
   • Kichanie i przewlekły katar bez widocznej przyczyny alergicznej (i przetrwałego nieżytu nosa)
   • Wysypki grudkowo-grudkowe na dłoniach i podeszwach stóp

Część 2 Diagnozowanie i leczenie kiły

1. 
   

   
   Skonsultuj się z lekarzem, jeśli uważasz, że zachorowałeś na syfilis. Jeśli uważasz, że miałeś kontakt z chancroidem, natychmiast skonsultuj się z lekarzem. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli zauważysz niezwykłe wydzieliny, zaczerwienienie lub wysypkę, szczególnie na narządach płciowych.

2. 
   

   
   Zrób test, jeśli jesteś częścią kategorie ryzyka. Lekarze zdecydowanie zalecają coroczne testowanie populacji zagrożonych kiłą, nawet jeśli nie występują u nich objawy. Jednak badania wykazały, że jeśli nie należysz do tych zagrożonych populacji, regularne wykonywanie tych testów nie przynosi korzyści. W rzeczywistości mogą prowadzić do leczenia antybiotykami i niepotrzebnych obaw. Kategorie populacji najbardziej zagrożonych są następujące.
   • Ludzie uprawiający seks z wieloma partnerami
   • Ludzie, których partner seksualny ma syfilis
   • Osoby z AIDS
   • Kobiety w ciąży
   • Mężczyźni uprawiają seks z mężczyznami

3. 
   

   
   Wykonaj badanie krwi w celu potwierdzenia diagnozy. Najskuteczniejszym sposobem wykrywania kiły jest badanie obecności przeciwciał przeciwko kiły we krwi. Test kiły jest niedrogi i łatwy do zaliczenia. Możesz to zrobić u swojego lekarza lub w szpitalu. Do wykrycia obecności przeciwciał przeciwko kiły we krwi stosuje się następujące techniki.
   • Testy inne niż krętkowe. Jest idealny do rutynowej kontroli i pozwala na dokładność 70%. Jeśli wynik testu jest pozytywny, lekarz potwierdzi diagnozę za pomocą testu krętkowego.
   • Testy krętkowe. Testy te są bardziej szczegółowe i służą raczej do potwierdzenia obecności wirusa niż do rutynowych testów.
   • Niektórzy lekarze testują kiłę, pobierając próbkę podejrzanego raka. Obserwują próbkę za pomocą specjalistycznego mikroskopu w celu znalezienia bladego treponema, bakterii odpowiedzialnej za syfilis.
   • Wszyscy pacjenci muszą również przejść test AIDS.

4. 
   

   
   Uzyskaj antybiotykoterapię. Kiła jest stosunkowo prostą chorobą, którą można leczyć i leczyć za pomocą odpowiedniej opieki medycznej. Im wcześniej zostanie wykryta kiła, tym łatwiej będzie się leczyć. Jeśli leczysz go w ciągu roku po infekcji, wystarczy pojedyncza dawka penicyliny, aby całkowicie wyleczyć chorobę. Antybiotyki mogą być bardzo skuteczne na samym początku infekcji, ale są mniej skuteczne, gdy syfilis ma się dobrze. Osoby chore od ponad roku będą potrzebowały kilku dawek antybiotyków. Pacjenci utajeni lub trzeciorzędni będą wymagać 3 dawek tygodniowo.
   • Poinformuj swojego lekarza, jeśli jesteś uczulony na penicylinę. Następnie może zalecić dwutygodniowe leczenie doksycykliną lub tetracykliną. Należy jednak pamiętać, że tych alternatyw nie można dostosować do kobiet w ciąży ze względu na ryzyko upośledzenia, które może powodować płody. Jeśli jesteś w ciąży, lekarz zasugeruje inne metody leczenia.

5. 
   

   
   Nie próbuj samodzielnie leczyć kiły. Penicylina, doksycyklina i tetracyklina zabiją bakterie wywołujące kiłę i wyeliminują ją z organizmu. Żadne domowe lub bez recepty leki nie przyniosą takiego samego efektu. Tylko lekarz może przepisać dawkę leku potrzebną do wyleczenia tej choroby.
   • Chociaż leki te leczą syfilis, nie są w stanie naprawić szkód, które już spowodowały.
   • Wiedz, że testy i leczenie są takie same dla dzieci.

6. 
   

   
   Pozwól lekarzowi śledzić twoje postępy. Po zakończeniu leczenia lekarz zleci wykonanie testu bezkręgowego co trzy miesiące. Pozwoli mu to śledzić reakcję twojego organizmu na leczenie. Jeżeli wyniki testów nie wykażą poprawy w ciągu 6 miesięcy, może to wskazywać, że leczenie nie jest odpowiednie lub że konieczne jest również leczenie nawracającej infekcji.

7. 
   

   
   Unikaj wszelkich stosunków seksualnych, aż do całkowitego zniknięcia infekcji. Niezwykle ważne jest, aby powstrzymać się od stosunku seksualnego na czas trwania leczenia, szczególnie w przypadku nowych partnerów. Dopóki nie wyleczą się kanclerza i lekarz nie ogłosi, że wyleczono Cię z kiły, ryzykujesz zarażeniem kogoś innego.
   • Powinieneś także ostrzec swoich poprzednich partnerów seksualnych przed postawieniem diagnozy, aby mogli oni również zostać przebadani i leczyć kiły.

Część 3 Unikaj kiły

1. 
   

   
   Bezpiecznego seksu. Używaj lateksowych lub poliuretanowych prezerwatyw lub zapór dentystycznych. Używanie prezerwatywy podczas seksu waginalnego, analnego lub oralnego może zmniejszyć ryzyko zachorowania na syfilis. Jednak przypadkowa dinokulacja musi być całkowicie zakryta prezerwatywą. Zawsze używaj prezerwatywy z nowym partnerem, ponieważ może on nie wiedzieć, że ma syfilis, szczególnie jeśli nie ma widocznej szansy.
   • Wiedz, że nadal możesz zarazić się kiłą, jeśli prezerwatywa nie jest całkowicie objęta.
   • Najlepiej jest używać zapory dentystycznej podczas seksu oralnego z kobietami, ponieważ obejmują one szerszy obszar niż prezerwatywy. Jeśli jednak nie masz tamy dentystycznej, możesz odciąć męską prezerwatywę i otworzyć ją, aby używać jej w ten sam sposób.
   • Lateksowe lub poliuretanowe prezerwatywy zapewniają ten sam rodzaj ochrony przed chorobami przenoszonymi drogą płciową i AIDS. Prezerwatywy naturalny lub w owczej skórze nie chronić również przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.
   • Używaj nowej prezerwatywy za każdym razem, gdy uprawiasz seks. Nie używaj jednocześnie prezerwatyw, nawet w przypadku różnych rodzajów penetracji (pochwy, odbytu, jamy ustnej) jednocześnie.
   • Używaj smarów na bazie wody do prezerwatyw lateksowych. Smary na bazie oleju, takie jak wazelina, olej mineralny i płyny do ciała, mogą uszkodzić lateks i zwiększyć ryzyko zanieczyszczenia STI.

2. 
   

   
   Unikaj seksu z wieloma partnerami. Nigdy nie wiadomo, czy przypadkowy partner nie nosi STI, dlatego najlepiej powstrzymać się od seksu z przypadkowymi partnerami. Jeśli wiesz, że twój partner ma syfilis, powinieneś unikać stosunku seksualnego z nim, nawet jeśli nosi on prezerwatywę.
   • Najbezpieczniejszą opcją jest długoterminowa, monogamiczna relacja z partnerem, który został poddany negatywnemu testowi na syfilis i inne choroby przenoszone drogą płciową.

3. 
   

   
   Unikaj nadmiernego spożywania alkoholu i narkotyków. Lekarze radzą, aby nie spożywać nadmiernej ilości alkoholu i narkotyków. Substancje te mogą zwiększać szanse osoby na ryzyko seksu, a tym samym zapadać na syfilis.

4. 
   

   
   Poproś o odpowiednią opiekę przedporodową, jeśli jesteś w ciąży. Bardzo ważne jest, aby kobiety w ciąży otrzymywały odpowiednią opiekę przedporodową, w tym test na syfilis. Pracownicy służby zdrowia zalecają badanie przesiewowe wszystkich kobiet w ciąży, ponieważ kiła może przechodzić od matki do płodu, co może powodować poważne choroby, a czasem nawet śmierć.
   • Niemowlęta, które zapadają na syfilis od matek, częściej są zbyt szczupłe, wcześniaki, a nawet martwe.
   • Nawet jeśli dziecko urodzi się bezobjawowo, nieleczone dzieci mogą rozwinąć poważne problemy zdrowotne w ciągu kilku tygodni. Może to obejmować głuchotę, zaćmę, drgawki, a nawet śmierć.
   • Można tego wszystkiego uniknąć, jeśli matka jest badana na syfilis w czasie ciąży i porodu. Jeśli wynik testu jest pozytywny, matka i jej dziecko mogą być leczone.