Jak wiedzieć, kiedy zadzwonić do lekarza, jeśli dziecko jest chore

Zawartość

• etapy
• Część 1 Ocena chorób i gorączki
• Część 2 Ocena urazów i obrażeń
• Część 3 Przygotowanie się i przygotowanie innych

Kiedy musisz opiekować się dzieckiem z objawami możliwej choroby lub urazu, możesz mieć trudności z podejmowaniem decyzji w oparciu o powód, a nie emocje, które odczuwasz. Czy powinieneś zadzwonić do lekarza jako środek ostrożności? Czy martwisz się czymś (ryzykujesz także uzbrojeniem dziecka) i ostatecznie za bardzo przeszkadzasz personelowi szpitala? Informując z wyprzedzeniem o typowych objawach chorób i urazach, które wymagają interwencji pediatry lub nie, możesz podjąć decyzję z większą pewnością. Nie zapomnij jednak ostatecznie polegać na własnym osądzie i wybierać ostrożność w razie wątpliwości.

etapy

Część 1 Ocena chorób i gorączki

1. 
   

   
   W razie wątpliwości skontaktuj się z lekarzem. Nikt nie chce być rodzicielem, który wzywa pediatrę z powodu drobnej przeziębienia lub nieznacznej gorączki i mówi się, że nie musi się martwić, dopóki objawy się nie nasilą. Jednak gdybyś musiał wybierać między ryzykowaniem wstydu a zagrożeniem zdrowia swojego dziecka, wybór byłby oczywisty.
   • Większość pielęgniarek i pediatrów jest bardzo wyrozumiała dla zrozpaczonych rodziców, którzy wzywają do problemów, które w rzeczywistości okazują się minimalne. W rzeczywistości, jeśli nigdy nie czujesz nic więcej niż zrozumienie, kiedy dzwonisz z uzasadnionego powodu, powinieneś pomyśleć o zmianie swojego dostawcy opieki zdrowotnej.
   • Uzyskaj wiarygodne informacje medyczne i wykorzystaj je, a także osąd, aby zdecydować, kiedy zadzwonić do lekarza. Zdobądź książkę zalecaną przez twojego pediatrę, a także odwiedź stronę pediatry, ponieważ tego rodzaju platformy często dostarczają dobrych informacji. Francuskie Towarzystwo Pediatryczne zapewnia również rodzicom cenne informacje na temat chorób dziecięcych.

2. 
   

   
   
   
   Śledź postęp gorączki i nie bój się ich. Większość lekarzy zgadza się, że zwykła gorączka, bez dodatkowych objawów, zwykle nie jest przejawem poważnego problemu zdrowotnego, z wyjątkiem przypadków u niemowląt poniżej trzeciego miesiąca życia. W końcu gorączka jest naturalnym procesem obserwowanym w organizmie podczas walki z infekcjami i chorobami.
   • Niemowlęta w wieku poniżej 3 miesięcy są przypadkiem szczególnym. Jeśli dziecko w tym przedziale wiekowym ma temperaturę 38 stopni Celsjusza lub wyższą, skontaktuj się z lekarzem lub skorzystaj z pomocy medycznej w najbliższej przyszłości.
   • W przypadku dzieci w wieku od 3 miesięcy do 3 lat, jeśli zauważysz przedłużoną gorączkę (ponad dwa dni) powyżej 39 stopni Celsjusza, musisz zadzwonić do lekarza.
   • W przypadku dzieci w wieku powyżej trzech lat skontaktuj się z lekarzem, jeśli temperatura wzrośnie powyżej 40 stopni Celsjusza lub jeśli towarzyszą jej zmiany w zachowaniu lub poziomie aktywności, lub jeśli gorączka utrzymuje się dłużej niż 3 dni, niezależnie od temperatury. stopień.

3. 
   

   
   
   
   Zwróć uwagę na typowe objawy choroby. Rodzice małych dzieci szybko rozumieją, że wymioty, biegunka, kaszel i kichanie należą do wielu objawów, które wskazują, że muszą one przywiązywać wagę do higieny dzieci. Każdy z tych objawów może wskazywać na wystarczająco poważną chorobę, aby uzasadnić wezwanie lekarza, ale przez większość czasu lepiej jest poczekać i zobaczyć, jak się zmieni. Skorzystaj z poniższej listy typowych objawów choroby, aby dowiedzieć się, co robić.
   • Odwodnienie: Częstotliwość oddawania moczu jest jednym z najlepszych sposobów ustalenia, czy dziecko jest odwodnione. Niemowlęta i niemowlęta powinny oddawać mocz co najmniej co 6 godzin, a starsze dzieci powinny to robić co najmniej 3 razy dziennie. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli częstotliwość oddawania moczu jest niska i zauważysz takie objawy, jak sucha skóra, usta i usta, ciemnożółty mocz, zmniejszenie masy ciała, brak wydzielania łez, matowość i zapadnięte oczy lub pojawienie się fałdu skórnego.
   • Wymioty: wymiotowanie kilka razy w ciągu dnia lub dwóch nie jest samo w sobie dużym problemem. Należy jednak zwrócić się o pomoc lekarską, jeśli wymioty utrzymują się lub nasilają się z upływem czasu, gdy towarzyszy im ból brzucha, jeśli w wymiocinach jest krew, jeśli jest ona zielona lub jeśli wystąpią objawy odwodnienia.
   • Biegunka: może trwać kilka dni bez większego zmartwienia. Jednak skontaktuj się z lekarzem, jeśli zauważysz oznaki odwodnienia, jeśli w kale jest krew, jeśli biegunka występuje więcej niż 6 do 8 razy dziennie lub jeśli trwa dłużej niż tydzień lub jeśli zauważysz oznaki innych chorób.
   • Przeziębienie: zwykła grypa może trwać od 10 do 14 dni u dzieci. Zadzwoń do lekarza, jeśli objawy utrzymują się dłużej, a po nich następują zawroty głowy lub problemy z oddychaniem, trudności z karmieniem lub jeśli rany nasilą się po 3 do 5 dniach.
   • Przekrwienie błony śluzowej nosa: Zadzwoń do lekarza, jeśli spowoduje to zauważalne problemy z oddychaniem (np. Gdy zauważysz na przykład, że skóra tonie między żebrami podczas oddychania lub że dziecko ma problemy z jedzeniem z powodu zatorów). Zadzwoń również do lekarza, gdy po tym nastąpi prawie uporczywy i częsty kaszel.
   • Infekcje ucha: Mogą być bardzo częste u dzieci, a lekarz może zalecić, aby poczekać, aż pojawi się więcej objawów, zanim zaczniesz się martwić. Zadzwoń do niego, jeśli ból jest silny lub ropny lub postępuj zgodnie z podanymi zaleceniami. Objawy zakażenia ucha u niemowląt obejmują przekrwienie, częste bóle ucha, gorączkę i drażliwość.

4. 
   

   
   Naucz się rozpoznawać objawy chorób. Obserwując różne objawy u niemowlęcia, będziesz wiedział, czy ma poważną chorobę, czy nie. Znaki uspokajający sugerują, że powinieneś poczekać, aby zobaczyć rozwój sytuacji. Objawy niepokojący wskazują, że musisz wezwać lekarza i objawy poważny powinien zachęcić cię do natychmiastowej pomocy medycznej.
   • Wygląd: lśniący i czujny wygląd (Rassurant), matowy, senny i pozbawiony wyrazu (Martwiący się), szklisty i pusty wygląd (Grave).
   • Płacz: normalny (R), wodnisty i płacz (I), słaby i marudzenie (G).
   • Poziom aktywności: normalna (R), kapryśna i bardziej śpiąca (I), trudna do przebudzenia i brak zainteresowania grami (G).
   • Apetyt: normalny (R), dziecko je posiłki, ale je mało lub pije (I), nie chce jeść ani pić (G).
   • Oddawanie moczu: normalne (R), rzadkie lub ciemnożółte (I), słaba produkcja duriny, odwodnione dziecko (G).

Część 2 Ocena urazów i obrażeń

1. 
   

   
   Bądź ostrożny. Jak wspomniano wcześniej, zadzwoń do lekarza, jeśli masz wątpliwości. Skorzystaj z informacji dostarczonych tutaj, tak jak gdzie indziej, aby poczuć się pewniej, kiedy musisz działać, ale także zaufaj swojej ocenie.
   • W przypadku niektórych urazów i obrażeń natychmiast stanie się oczywiste, że konieczna jest interwencja lekarza (lub więcej). W innych przypadkach, takich jak uraz głowy, objawy mogą nie pojawić się na miejscu. Obserwuj nowe objawy lub oznaki pogorszenia po jakimkolwiek urazie i bądź gotów wezwać lekarza lub podjąć działania, jeśli to konieczne.

2. 
   

   
   Leczyć krwawienia i skaleczenia. Każde dziecko ma skaleczenia i zadrapania, a większość z nich można leczyć w domu wodą, czystym bandażem i mydłem. Pomiędzy tymi drobnymi krwawieniami i poważnymi urazami, które wymagają natychmiastowej pomocy medycznej, istnieją pewne sytuacje, które uzasadniają wezwanie lekarza.
   • Jeśli chodzi o skaleczenia, należy wezwać lekarza, jeśli rana jest zbyt szeroka, aby ją zabandażować, jeśli jest penetrowana i głęboka, jeśli krwawienie nie ustaje po 15 minutach nacisku lub jeśli brzegi rany są rozdarte i rozproszone. Zadzwoń również do głębokich lub szerokich skaleczeń na twarzy.
   • Jeśli istniejące obrażenia mają objawy infekcji, takie jak ropienie, węch lub obrzęk, natychmiast wezwij pracownika służby zdrowia.
   • W przypadku krwawienia z nosa skontaktuj się z lekarzem tylko wtedy, gdy występuje regularnie (kilka razy dziennie) lub jeśli krwawienie nie ustaje po wywieraniu nacisku przez co najmniej 15 minut (z pochyloną głową poniżej).

3. 
   

   
   Uważaj na zaczerwienienia i oparzenia. Chociaż istnieją różne źródła, powinieneś również obserwować, jak pojawia się zaczerwienienie i oparzenia.
   • Musisz zadzwonić do lekarza, jeśli zaczerwienienie i oparzenia pokrywają dużą część ciała, jeśli tworzą się pęcherze, sączą się, otwierają lub wpływają na twarz lub narządy płciowe.
   • Te dwie dolegliwości mogą zająć trochę czasu, zanim pojawią się całkowicie na skórze, więc często sprawdzaj, czy są zmiany, a zwłaszcza, czy pojawiają się oznaki infekcji.

4. 
   

   
   Zachowaj środki ostrożności po upadku i innych obrażeniach. Większość bobos są natychmiast widoczne, a decyzja o wezwaniu lekarza może nie zostać podjęta na miejscu. Jednak na przykład w przypadku urazu głowy zazwyczaj trzeba stale obserwować pojawienie się objawów.
   • Zadzwoń do lekarza w przypadku obrażeń, które utrudniają lub powodują bolesność poruszania kończynami (rękami, nogami, rękami, stopami). Zadzwoń do niego, jeśli pojawi się duży krwiak lub guz lub miejsce jest zbyt spuchnięte.
   • W przypadku niemowląt zaleca się wezwać lekarza na wypadek upadku, nawet jeśli objawy nie są widoczne.
   • W przypadku dzieci zadzwoń tylko wtedy, gdy zauważysz uraz po upadku lub jeśli wiesz, że dziecko upadło, ale nie wiesz, jak określić nasilenie upadku lub części ciała, która doznała szoku.
   • Po upadku lub innym urazie głowy pamiętaj o objawach bólu głowy, zmęczenia, splątania, wymiotów lub nudności, niewyraźnego widzenia lub innych objawów wstrząsu mózgu. W razie wątpliwości zawsze idź na rozmowę.
   • Jeśli dziecko straci przytomność z powodu urazu głowy, należy je natychmiast zbadać. Jeśli wymiotuje więcej niż raz lub dwa razy lub jego ból głowy staje się brzydki, musisz go również zbadać.

Część 3 Przygotowanie się i przygotowanie innych

1. 
   

   
   Zawsze miej ważne numery telefonów na wyciągnięcie ręki. To nie jest czas, kiedy płaczesz chore lub ranne dziecko, że powinieneś zacząć szukać numeru lekarza. Ponadto, niezależnie od tego, czy powierzasz swoje dziecko opiekunce z zawodu, czy ciotce, zaleca się ułatwienie dostępu do ważnych kontaktów.
   • Wyraźnie wskaż numer pediatry, numer alarmowy (np. 112), numer centrum zatruć i swój.
   • W najlepszym przypadku osoby zajmujące się dziećmi będą odpowiednio przeszkolone w zakresie masażu serca i pierwszej pomocy. Mimo to zawsze dobrze jest oddać do ich dyspozycji mały przewodnik.

2. 
   

   
   Przygotuj listę objawów, z którymi musisz skontaktować się z lekarzem. Dla własnego dobra i innych osób należy wyświetlić listę objawów wymagających interwencji lekarza. Kiedy pojawi się którykolwiek z tych znaków, natychmiast zadzwoń. Rozważ następującą listę:
   • zmiany koloru (bladość lub niebieskawe zabarwienie na twarzy, wokół ust lub paznokci, oczu i żółtawej skóry),
   • skóra, która staje się nienormalnie sztywna lub elastyczna,
   • jedno lub oba oczy stają się spuchnięte, zaczerwienione lub uwalniają lepki płyn,
   • pępek staje się czerwony lub wrażliwy,
   • gorączka z zaczerwienieniem,
   • ugryzienie kota, psa lub innego zwierzęcia, które powoduje przepływ krwi,
   • trudności w połykaniu, oddychaniu, jedzeniu lub mówieniu,
   • obecność krwi w wymiocinach lub kale,
   • dziecko płacze przez długi czas i nie można go pocieszyć,
   • odmowa jedzenia,
   • dziecko jest wyjątkowo zmęczone i zrzędliwe,
   • dreszcze, które powodują dreszcze ciała lub jakiekolwiek inne drgawki,
   • utrata przytomności na pewien czas (dziecko nie żyje lub ma napad)
   • okropne bóle głowy,
   • wydzieliny nosowe o dziwnym kolorze, nieprzyjemnym zapachu lub zawierające krew,
   • lotite,
   • głuchota,
   • krew lub wydzieliny wydostające się z ust lub uszu,
   • zaburzenia widzenia, wrażliwe na światło oczy,
   • ból lub zesztywnienie obserwowane w szyi,
   • bolesne gardło, nadpobudliwość,
   • szybki lub mocny oddech, nie reagujący na leki przeciw astmatyczne,
   • silny kaszel lub kaszel z krwią lub uporczywy kaszel,
   • rozdzierający ból brzucha,
   • spuchnięty brzuch,
   • ból pleców, bolesne i częste oddawanie moczu,
   • mocz o dziwnym kolorze, bardzo ciemny lub o nieprzyjemnym zapachu,
   • zaczerwienienie, zapalenie lub ból w nowym stawie wydmowym, który nie jest spowodowany urazem,
   • zadrapanie lub skaleczenie wyglądające na zainfekowane (pozwala ropie mżawić się, czerwone, wrażliwe, spuchnięte, gorące).