Jak się dowiedzieć, czy jesteśmy niewrażliwi

Zawartość

• etapy
• Metoda 1 Przejrzyj jego zachowanie
• Metoda 2 Naucz się uzdrawiania i empatii
• Metoda 3 Weź pod uwagę przyczyny psychiczne

Brak taktu może wpływać na twoją zdolność do łączenia się z innymi, co może prowadzić do izolacji społecznej i samotności. Ponieważ trudno jest osądzać siebie obiektywnie, może być trudno stwierdzić, czy ktoś jest niewrażliwy, czy nie. Niemniej jednak zwracanie uwagi na niektóre własne reakcje emocjonalne i sposób interakcji z tobą przez innych może pomóc ci się dowiedzieć. Powinieneś także ustalić, czy nie cierpisz na pewne zaburzenie psychiczne, które może wpłynąć na twoją zdolność do okazywania empatii.

etapy

Metoda 1 Przejrzyj jego zachowanie

1. Zadaj sobie pytanie Czy naprawdę mnie to martwi? Jedną z głównych cech niewrażliwych ludzi jest brak empatii. Chociaż istnieją różne poziomy manifestacji empatii i niektórzy ludzie są po prostu bardziej wrażliwi niż inni, jeśli masz ich zbyt mało, możesz czuć, że nie troszczysz się o innych lub jest ci zimno.
   • Istnieją dwa rodzaje empatii: emocjonalna i poznawcza. Empatia poznawcza to umiejętność rozumienia punktu widzenia danej osoby w sposób logiczny poprzez przyjęcie jej perspektywy. Możesz nie mieć silnej reakcji emocjonalnej na to, przez co przechodzi druga osoba, ale przynajmniej zrozumiesz, przez co ona przechodzi do pewnego stopnia. Empatia afektywna obejmuje umiejętność przyswajania emocji odczuwanych przez innych. Na przykład, jeśli ktoś wokół ciebie otrzyma złe wieści, również będziesz smutny.
   • Określ, jaki masz rodzaj empatii. Czy próbujesz zrozumieć punkt widzenia innych osób, gdy próbują ci coś wyjaśnić? Czy podejmujesz świadomy wysiłek, aby zadawać im pytania, słuchać ich i rozumieć otrzymywane informacje? Kiedy ktoś jest sfrustrowany lub smutny, czy odczuwasz te same emocje? Czy możesz łatwo poczuć to, co czuje ktoś inny? Jeśli kolega lub przyjaciel wydaje się zły, czy czułbyś się zobowiązany zapytać go, co jest nie tak?
   • Bardzo często osoby niewrażliwe po prostu nie są zainteresowane emocjami i potrzebami innych. Określ, jak często próbujesz zrozumieć punkt widzenia innej osoby. Jeśli spędzasz większość czasu na myśleniu tylko o sobie, możesz być niewrażliwy.

2. 
   

   
   
   
   Zobacz, jak inni ci odpowiadają. Ludzie mają tendencję do odpychania przez osoby niewrażliwe. Zazwyczaj możesz stwierdzić, czy jesteś niewrażliwy, obserwując, jak inni reagują na ciebie.
   • Czy kiedy wchodzisz w stożek społeczny, inni rozmawiają z tobą? Jeśli zazwyczaj zaczynasz dyskusję jako pierwszy, ludzie mogą nie rozmawiać z tobą z powodu twojego zachowania. Sprawdź także, czy inni zgadzają się zostać z tobą lub szukają wymówek, aby zakończyć rozmowę.
   • Czy inni śmieją się, gdy żartujesz? Często ci, którzy są niewrażliwi, robią żarty, które są źle postrzegane przez osoby wokół nich. Jeśli ludzie nie śmieją się z twoich żartów lub śmieją się lekko i zakłopotany, możesz być niewrażliwy.
   • Czy ludzie zwracają się do ciebie, gdy są w potrzebie? Jeśli jesteś osobą niewrażliwą, inni niechętnie będą prosić cię o pomoc lub mówić o swoich problemach. Jeśli zawsze wiesz, kiedy ktoś się rozwodzi lub straci pracę, być może zawsze mówisz to, czego nie potrzebujesz w takich sytuacjach. To znak, że jesteś niewrażliwy.
   • Czy ktoś kiedykolwiek powiedział ci bezpośrednio, że jesteś niewrażliwy? Chociaż może się to wydawać oczywiste, wiele osób nie lubi tego rodzaju krytyki, aby uniknąć dotykania nadwrażliwości innych. Jeśli jednak jedna lub więcej osób obwiniało Cię o twoje zachowanie, możesz być niewrażliwy.

3. 
   

   
   
   
   Zastanów się, jak się zachowujesz. Zachowania wskazujące na niewrażliwość mogą się różnić w zależności od osoby. Niemniej jednak niektóre możliwe do zidentyfikowania praktyki są ogólnie uważane za niegrzeczne lub niegrzeczne. Możesz być odrętwiały, jeśli masz którekolwiek z poniższych zachowań.
   • Porozmawiaj na temat, który nudzi innych lub których nie rozumieją. Na przykład chodzi o omówienie szczegółów swojego doktoratu, wiedząc, że rozmówcy nie rozumieją tematu.
   • Podziel się swoimi opiniami w nieodpowiednich porach, na przykład głośno narzekaj na lobesity przed kolegą, o którym wiesz, że ma problemy z wagą.
   • Przedyskutuj nieodpowiednie tematy w grupie, w której aktualnie się znajdujesz, takie jak opowiadanie historii zastępcom przed rodzicami małżonka.
   • Nudzić się, jeśli ktoś nie rozumie tematu, który wyjaśniasz.
   • Osądzaj innych za ich błędy lub okoliczności, nie biorąc pod uwagę ich historii i osobistych problemów.
   • Będąc niegrzecznym i wymagającym od kelnerów w restauracji.
   • Być zbyt krytycznym lub gwałtownym wobec innych. Na przykład, jeśli nie lubisz sukienki, którą ktoś nosi, powiesz W rzeczywistości masz duże powietrze zamiast powstrzymywać się od komentowania lub dawania bardziej świadomych porad, takich jak Myślę, że inny kolor poprawiłby twój kształt .

Metoda 2 Naucz się uzdrawiania i empatii

1. 
   

   
   Ćwicz rozszyfrowywanie emocji innych. Możesz mieć problemy z rozpoznaniem fizycznych sygnałów wskazujących na różne emocje, ale wszyscy ludzie rodzą się z tą umiejętnością. Podobnie jak każda inna umiejętność, jeśli poświęcisz czas na ćwiczenie rozszyfrowywania emocji innych, poprawisz się.
   • Obserwuj ludzi zgromadzonych w zatłoczonym miejscu, takim jak park, centrum handlowe lub klub nocny i staraj się ustalić, co czują. Spróbuj użyć stożka, wyrażeń i mowy ciała, aby określić, kto jest zestresowany, nieśmiały, podekscytowany i tak dalej.
   • Rozszyfruj język ciała, szczególnie mimikę twarzy i zobacz, jak odnoszą się one do różnych emocji. Na przykład smutek charakteryzuje się opadaniem powiek, opadającymi kącikami ust i wystającym wewnętrznym kącikiem brwi.
   • Obejrzyj telenowelę i spróbuj zidentyfikować emocje, które aktorzy próbują pokazać. Używaj stożka, mowy ciała i mimiki. Wycisz telewizor, aby nie uzyskać wskazówek z dialogu. Gdy poczujesz, że rozumiesz, wybierz bardziej subtelne filmy, w których aktorzy używają bardziej niuansowych wyrażeń, aby wyrazić emocje.

2. 
   

   
   Naucz się pokazywać, że zależy Ci na innych. Możesz być niewrażliwy, ponieważ okazywanie emocji wydaje się dziwne i niewygodne. Zamiast ryzykować, że powiesz coś, co może wydawać się nie na miejscu lub nieszczere, gdy zobaczysz kogoś, kto jest zdenerwowany, zamknij się. Uznaj, że może się to wydawać wymuszone, gdy ofiarujesz kondolencje przyjacielowi mówiącemu Przykro mi to słyszeć ...ale wiedzcie, że stanie się to bardziej naturalne, jeśli wytrwacie i będziecie próbować.

3. 
   

   
   Zrozum potrzebę emocji Smutek może być Twoim zdaniem czymś bezużytecznym, degocentrycznym i logicznym. Być może zastanawiasz się, dlaczego druga osoba nie jest zadowolona ze znalezienia rozwiązania swojego problemu i sposobu na poprawę swojej sytuacji. Niemniej emocje są istotną częścią procesu decyzyjnego. Mogą zmotywować cię do zmiany życia, ponieważ dyskomfort emocjonalny często zachęca do wyjścia z codziennego treningu.
   • Emocje są niezbędne do nawiązywania kontaktów i udanych interakcji społecznych.
   • Pamiętaj, że emocje są po prostu częścią ludzkiej natury. Nawet jeśli ich nie rozumiesz lub uważasz, że są bezużyteczne, pamiętaj, że większość ludzi nie czuje tego samego.
   • Czasami konieczne jest udawanie. Możesz nie rozumieć, dlaczego ktoś jest zdenerwowany lub szczęśliwy, ale podążanie za trendem jest czasem najbardziej wrażliwą rzeczą, jaką możesz zrobić. Możesz nie czuć radości swojego kolegi, który ma być ciocią, ale uśmiechanie się i pogratulowanie jej nie będzie wiele kosztować.

4. 
   

   
   Uświadom sobie własne emocje. Uczucia mogą być mylące i niewygodne lub możesz zostać wykształcony w zakresie ich ukrywania i tłumienia.Może po prostu słuchasz logicznej strony swojego mózgu. Bez względu na przyczynę, możesz odciąć się od własnych uczuć, co może utrudniać odczuwanie empatii.
   • Jeśli stłumisz swoje emocje, aby poradzić sobie z traumą lub ponieważ masz skłonność do ataków lękowych, możesz potrzebować terapeuty lub doradcy, który pomoże ci poradzić sobie z tymi uczuciami.
   • Zacznij od zadawania sobie pytań przez cały dzień Jak się teraz czuję? Poświęcenie czasu na analizę tego, co robisz, może pomóc ci zidentyfikować swoje uczucia w miarę ich trwania.
   • Zidentyfikuj wszystkie wskazówki, których używasz, aby uniknąć emocji. Możesz się bawić, oglądając telewizję, grając w gry wideo, pijąc lub nadużywając innych substancji, koncentrując się wyłącznie na pracy, nadmiernie intelektualizując sytuację lub żartując z niej.
   • Pozwól sobie poczuć emocje. Kiedy jesteś w prywatnym i bezpiecznym miejscu, nie usuwaj tego, co czujesz. Pozwól emocjom wzrosnąć i obserwuj, jak reaguje twoje ciało. Zwrócenie uwagi na te zmiany fizjologiczne (takie jak marszczenie brwi i zaciskanie warg w złości) może pomóc ci zidentyfikować te same emocje, gdy wrócą do innych lub do ciebie.

Metoda 3 Weź pod uwagę przyczyny psychiczne

1. 
   

   
   Naucz się symptomów narcyzmu. Narcystyczne zaburzenie osobowości jest zaburzeniem psychicznym, które powoduje, że ludzie przeceniają swoje znaczenie i brakuje im empatii. Zaburzenie to jest absolutnie rzadkie, a jego rozpowszechnienie wynosi od 0 do 6,2% w różnych warstwach społecznych. 50 do 75% osób cierpiących na narcystyczne zaburzenie osobowości to mężczyźni.
   • Objawami narcystycznego zaburzenia osobowości są: zbyt duże znaczenie osobiste, konieczność podziwiania i rozpoznawania, nadmierna potrzeba umiejętności lub osiągnięć, ale także zaprzeczanie innym lub przekonanie, że zazdroszczą i oczekują ciebie do specjalnego traktowania od tych wokół ciebie. Ci, którzy cierpią na narcystyczne zaburzenie osobowości, mają tendencję do myślenia o świecie tylko w kategoriach tego, co może im przynieść.
   • Podstawowa krytyka lub rozczarowanie może prowadzić do ciężkich epizodów depresji u osób cierpiących na narcystyczne zaburzenie osobowości. Właśnie to często skłania tych ludzi do szukania pomocy. Nie musisz czekać na to, co się stanie w tym momencie, zanim zrobisz pierwszy krok. Jeśli martwisz się o objawy narcyzmu, umów się na spotkanie z psychologiem.

2. 
   

   
   Pomyśl o zespole Aspergera. Zespół Aspergera jest wysoce funkcjonalnym zaburzeniem ze spektrum autyzmu. Często sprawia, że ​​ci, którzy cierpią na to, wydają się niewrażliwi. Ponadto wiele charakterystycznych oznak niewrażliwości to także objawy zespołu Aspergera.
   • Osoby cierpiące na zespół Aspergera mają trudności z emocjonalnym reagowaniem na różne sytuacje i zwykle koncentrują się na konkretnych tematach. Jeśli cierpisz na tę chorobę, możesz mieć trudności z ustaleniem, czy dany temat nie jest zainteresowany innymi. Ludzie z Aspergerem trzymają się również bardzo sztywnych procedur i denerwują się, gdy ich codzienne nawyki zostały zmienione lub przerwane.
   • Język ciała może również pomóc w zdiagnozowaniu zespołu Aspergera. Nieprawidłowe wiercenie się, unikanie kontaktu wzrokowego, ospałość i ogólna niezdarność są oznakami wskazującymi, że dana osoba cierpi na zespół Aspergera. Jeśli inni już zauważyli, że mowa ciała wydaje się nienormalna, może to oznaczać, że cierpisz na zespół Aspergera.
   • Chociaż zespół Aspergera jest ogólnie rozpoznawany w młodym wieku, ponieważ jest to wysoce funkcjonalne zaburzenie behawioralne, osoby cierpiące na niego mogą nie zdawać sobie z tego sprawy w późniejszym okresie życia. Jeśli uważasz, że masz objawy Aspergera, porozmawiaj z psychologiem.

3. 
   

   
   Dowiedz się o różnych zaburzeniach osobowości. Wiele zaburzeń osobowości może powodować niewrażliwość na innych. Jest to grupa chorób psychicznych, które powodują niezdrowe zachowania i sposoby myślenia. Chociaż prawie wszystkie zaburzenia osobowości mogą wywoływać pewien stopień niewrażliwości, osoby, które podążają za nimi, są najczęściej związane z brakiem empatii.
   • Antyspołeczne zaburzenie osobowości polegające na niemożności odróżnienia dobra od zła, wrogości, przemocy, agresji, braku trwałych związków, niepotrzebnego ryzykownego zachowania i poczucia moralnej wyższości.
   • Z drugiej strony zaburzenie osobowości typu borderline wiąże się z trudnościami w zarządzaniu myślami lub emocjami, częstym dostępem do impulsywnych i lekkomyślnych zachowań oraz niezdolnością do utrzymywania stabilnych długoterminowych relacji.
   • Schizotypowe i schizoafektywne zaburzenia osobowości charakteryzują się brakiem relacji społecznych, urojeniowymi sposobami myślenia i nadmiernym lękiem społecznym.

4. 
   

   
   Idź do psychologa, jeśli to możliwe. Jeśli uważasz, że możesz cierpieć na którekolwiek z tych zaburzeń, przedyskutuj swoje obawy z profesjonalnym terapeutą lub psychologiem. Chociaż wiele kwestionariuszy online może ci powiedzieć, czy masz objawy pewnych zaburzeń, tylko specjalista może to odpowiednio zdiagnozować. Możesz znaleźć terapeutę, korzystając z ubezpieczenia, aby skorzystać z usług klinicznych i lekarzy objętych twoim planem. Możesz również poprosić o zalecenie lekarza. Jeśli jesteś uczniem, Twoja szkoła może ci również doradzić za darmo.

• Poproś zaufaną osobę, aby poinformowała cię, jeśli jesteś niewrażliwy.

• Nigdy nie diagnozuj siebie, bez względu na zaburzenie psychiczne, i nigdy nie próbuj samodzielnie przepisywać leków. Jeśli uważasz, że twoja niewrażliwość jest spowodowana problemem psychologicznym, poszukaj pomocy profesjonalisty.