Jak się dowiedzieć, czy jesteś dwubiegunowy

Zawartość

• etapy
• Część 1 Zidentyfikuj objawy
• Część 2 Umiejętność rozpoznawania różnych postaci choroby afektywnej dwubiegunowej
• Część 3 Umiejętność rozpoznawania choroby afektywnej dwubiegunowej

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe jest rodzajem zaburzenia nastroju, które dotyka od 1 do 4,3% populacji USA. Występuje najczęściej w okresach podwyższonego nastroju zwanych maniami. Te epizody maniakalne występują na przemian z okresami depresji. Zaburzenie dwubiegunowe często zaczyna się wcześnie. Badania wykazały, że 1,8% dzieci i młodzieży można zdiagnozować z tym zaburzeniem. Z reguły jednak zaburzenie to diagnozuje się w latach trzydziestych. Ten artykuł pomoże ci dowiedzieć się, czy ty lub ktoś z was cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową.

etapy

Część 1 Zidentyfikuj objawy

1. 
   

   
   Wiedzieć, jak rozpoznać oznaki manii. W okresie manii często obserwuje się uczucie euforii, kreatywności i zwiększonej świadomości. Okresy maniakalne mogą trwać kilka godzin, ale mogą też trwać kilka dni, a nawet tygodni. Witryna Mayo Clinic omawia następujące objawy.
   • Uczucie samolotunosić się tak bardzo, że jednostka może poczuć się niepokonana. To uczucie często towarzyszy temu, że jednostka ma szczególną moc lub jest równa Bogu.
   • Wszechstronne myśli. Myśli mogą przechodzić od jednego przedmiotu do drugiego tak szybko, że trudno jest podążać za jego myślami lub pozostać skupionym.
   • Mówi tak szybko, że inni nie rozumieją, co mówi, wygląda na zdenerwowanego i wzburzonego.
   • Osoba pozostaje przytomna przez całą noc lub śpi tylko przez kilka godzin, ale nie czuje się zmęczona następnego dnia.
   • Demonstruje nieostrożne zachowanie. Podczas epizodu maniakalnego osoba mogła uprawiać seks z kilkoma osobami bez ochrony. Mógł grać duże kwoty lub dokonywać ryzykownych inwestycji. Mógł także wydawać pieniądze na drogie przedmioty, rezygnować i tak dalej.
   • Wykazuje skrajną drażliwość i niecierpliwość wobec innych. Może to często prowokować kłótnie lub walki z ludźmi, którzy nie zgadzają się z jego pomysłami.
   • W rzadkich przypadkach dana osoba może zostać złapana w halucynacje, złudzenia lub wizje (na przykład może wierzyć, że słyszy głos Boga lub anioła).

2. 
   

   
   
   
   Wiedzieć, jak rozpoznać objawy choroby afektywnej dwubiegunowej. W przypadku osób z chorobą afektywną dwubiegunową okresy depresji trwają dłużej i są częstsze niż okresy manii. Zwróć uwagę na następujące objawy.
   • Niemożność odczuwania przyjemności lub radości.
   • Poczucie beznadziejności i niedostosowania, bezradności i poczucia winy.
   • Osoba śpi bardziej niż normalnie i cały czas czuje się zmęczona i apatyczna.
   • Przybiera na wadze i zmienia swoje nawyki żywieniowe.
   • Ogarnia go chorobliwe lub samobójcze myśli.
   • Należy pamiętać, że depresja dwubiegunowa często przypomina depresję poważną. Wykwalifikowany profesjonalista może zrobić różnicę między tymi dwoma. Zbada historię medyczną pacjenta i nasilenie epizodów maniakalnych.
   • Leki stosowane w leczeniu dużej depresji na ogół nie są skuteczne w leczeniu depresji dwubiegunowej. Często towarzyszy temu zawirowania i zmiany nastroju, które nie występują wśród objawów dużej depresji.

3. 
   

   
   
   
   Wiedzieć, jak rozpoznać objawy epizodu hipomanii. Epizod hipomanii charakteryzuje się nienormalnie wysokim i stale wysokim nastrojem przez co najmniej 4 dni. Może również obejmować drażliwość i inne objawy. Hipomania różni się od epizodu maniakalnego, ponieważ zwykle jest mniej poważna. Uważaj na następujące znaki.
   • Poczucie euforii
   • Drażliwości
   • Zwiększona samoocena
   • Mniejsza potrzeba snu
   • Szybka i intensywna mowa
   • Szybkie przejście od jednego pomysłu do drugiego
   • Łatwo dać się rozproszyć przez coś innego
   • Pobudzenie psychoruchowe, takie jak potrząsanie nogą, stukanie palcami lub niemożność spokojnego siedzenia
   • Osoba z hipomanią może mieć również problemy w życiu społecznym i zawodowym. To zaburzenie nentrainy zwykle nie hospitalizuje. Osoba z hipomanią może czuć się wywyższona i mieć zaostrzony apetyt i libido. Ale zawsze będzie mógł zabrać się do pracy i poradzić sobie z codziennymi zadaniami bez (prawie) negatywnych konsekwencji.
   • Podczas epizodu hipomanii ktoś zwykle może wykonać to, o co go poproszono w pracy. Może także mieć odpowiednie (ale być może intensywne) interakcje z kolegami. Podczas epizodu manii normalne zadania w pracy mogą być trudne do wykonania bez popełniania błędów. W ten sam sposób niewłaściwe interakcje społeczne mogą prowadzić do negatywnych konsekwencji. Podczas hipomanii nie ma też złudzeń ani halucynacji.

4. 
   

   
   Wiedzieć, jak rozpoznać mieszane cechy. W niektórych przypadkach ludzie mogą jednocześnie cierpieć na manię i depresję. Ludzie ci wykazują jednocześnie depresję i drażliwość, ogólne myśli, lęki i bezsenność.
   • Wymienione cechy manii i hipomanii można wymienić, jeśli mają również trzy lub więcej objawów depresji.
   • Wyobraź sobie na przykład, że ktoś ma niebezpieczne zachowania. Może to być również bezsenność, nadpobudliwość i szybkie myśli. To wystarczy, by zdiagnozować manię. Jeśli na tę osobę cierpią także co najmniej trzy objawy depresji, mówimy o epizodzie maniakalnym o mieszanych cechach. Na przykład może czuć się bezużyteczna, stracić zainteresowanie hobby lub innymi zajęciami i powracać chorobliwe myśli.

Część 2 Umiejętność rozpoznawania różnych postaci choroby afektywnej dwubiegunowej

1. 
   

   
   Wiedzieć, jak rozpoznać cechy zaburzenia afektywnego dwubiegunowego I. Ta postać choroby afektywnej dwubiegunowej jest najbardziej znaną postacią maniakalno-depresyjną choroby. Osoba sklasyfikowana jako dwubiegunowa, muszę przejść przez co najmniej jeden epizod maniakalny lub mieszany.Osoby dwubiegunowe Mogę również przejść epizod depresji.
   • Osoby z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi mam również największe szanse na odczuwanie samolot i podejmujcie bezmyślne ryzyko.
   • Ta postać choroby często uniemożliwia pacjentowi kontynuowanie pracy lub relacji w normalny sposób.
   • Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową Najprawdopodobniej podejmę próbę samobójczą i wskaźnik samobójstw od 10 do 15%.
   • Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mają również większe ryzyko wystąpienia lub uzależnienia.
   • Podnieca także związek między zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym typu I a nadczynnością tarczycy. Dlatego jeszcze ważniejsze jest skonsultowanie się z lekarzem.

2. 
   

   
   Wiedzieć, jak rozpoznać cechy choroby afektywnej dwubiegunowej II. Ta odmiana choroby obejmuje mniej intensywne epizody maniakalne, ale bardziej intensywne epizody depresji. Pacjent mógł również czasami przejść nieco inną wersję hipomanii. Ale depresja jest podstawą tej wersji zaburzenia.
   • Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową II są często źle diagnozowane z depresją. Aby je rozróżnić, należy obserwować cechy, które czynią różnicę między nimi.
   • Depresja dwubiegunowa różni się od depresji dużej, ponieważ często towarzyszą jej objawy maniakalne. Często obie pokrywają się. Te dwa zaburzenia mogą być różnicowane tylko przez wykwalifikowanego specjalistę.
   • U osób z chorobą afektywną dwubiegunową II mania może objawiać się w postaci lęku, kierowalności lub szybkich myśli. Jest mniej eksplozji kreatywności lub aktywności.
   • Podobnie jak w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej I, w chorobie afektywnej dwubiegunowej II występuje wysoki wskaźnik samobójstw, nadczynności tarczycy i uzależnienia.
   • Zaburzenie afektywne dwubiegunowe II występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.

3. 
   

   
   Uważaj na objawy cyklotymii. Jest to mniej poważna postać choroby afektywnej dwubiegunowej, która obejmuje zmiany nastroju z mniej poważnymi epizodami depresji i manii. Oto niektóre cechy cyklotymii.
   • Cyklotymia rozpoczyna się na wczesnym etapie życia pacjenta, zwykle w okresie dojrzewania lub na początku dorosłego życia.
   • Cyklotymia w równym stopniu wpływa na mężczyzn i kobiety.
   • Podobnie jak dwubiegunowy I i II, istnieje zwiększone ryzyko uzależnienia u osób z cyklotymią.
   • Często obserwuje się również zaburzenia snu.

Część 3 Umiejętność rozpoznawania choroby afektywnej dwubiegunowej

1. 
   

   
   Obserwuj sezonowe zmiany nastroju. Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową często zmieniają nastrój, gdy zmieniają się pory roku. W niektórych przypadkach epizody maniakalne lub depresyjne mogą trwać przez cały sezon. W innych przypadkach zmiana sezonu prowadzi do początku cyklu, który obejmuje fazy manii i depresji.
   • Epizody maniakalne występują częściej w okresie letnim. Epizody depresyjne występują częściej jesienią, zimą i latem. Nie ma jednak konkretnej zasady, ponieważ niektórzy pacjenci mają epizody maniakalne zimą i depresje latem.

2. 
   

   
   Należy pamiętać, że zaburzenie afektywne dwubiegunowe nie zawsze utrudnia prawidłowe funkcjonowanie jednostki. Niektóre osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mają trudności w pracy i szkole. W innych przypadkach ludzie ci pragną nie mieć problemów w tych dwóch obszarach.
   • Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową II i cyklotymią często mogą dobrze pracować w pracy i szkole. Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mają więcej problemów w tych obszarach.

3. 
   

   
   Uważaj na problemy uzależnień. Aż do 50% osób z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi zmaga się z uzależnieniem. Używają alkoholu i innych substancji uspokajających, aby zatrzymać przepływ szybkich myśli podczas epizodów maniakalnych. Mogą również używać narkotyków, aby czuć się lepiej podczas epizodów depresyjnych.
   • Niektóre substancje, takie jak alkohol, mają znany wpływ na nastrój i zachowanie. Rozróżnienie ich stosowania w chorobie afektywnej dwubiegunowej może być trudne.
   • Ludzie używający narkotyków lub alkoholu mają większe ryzyko samobójstwa. Wynika to z faktu, że spożywanie tych substancji zwiększa nasilenie manii i depresji.
   • Labus substancji może również prowadzić do cyklu maniakalnej depresji.

4. 
   

   
   Uważaj na przerwy w rzeczywistości. Ludzie z chorobą afektywną dwubiegunową często mają gorszy kontakt z rzeczywistością. Dzieje się tak zarówno w okresach skrajnej manii, jak i w okresach depresji.
   • Może się to objawiać w postaci niebezpiecznie zawyżonego ego lub poczucia winy nieproporcjonalnego do tego, czym było. W niektórych przypadkach można zaobserwować pojawienie się psychozy i halucynacji.
   • Zerwania w rzeczywistości występują częściej w chorobie afektywnej dwubiegunowej I podczas epizodów maniakalnych lub mieszanych. Występują rzadziej w chorobie afektywnej dwubiegunowej II i prawie nigdy u osób z cyklotymią.

5. 
   

   
   Skonsultuj się ze specjalistą. Pomocne może być samodzielne rozpoznanie objawów, ponieważ możesz przejść do następnego kroku. Wiele osób cierpi na dwubiegunowość, nie wiedząc o tym i bez leczenia. Ale łatwiej jest zarządzać tą chorobą za pomocą odpowiednich leków. Bardzo przydatne może być także poddanie się psychoterapii z udziałem psychiatry lub terapeuty.
   • Leki stosowane w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują stabilizatory nastroju, leki przeciwdepresyjne i leki przeciwlękowe. Leki te działają dobrze, blokując lub regulując niektóre substancje chemiczne w mózgu. Regulują poziom dopaminy, serotoniny i acetylocholiny.
   • Stabilizatory nastroju służą do regulacji nastroju jednostki. Zapobiegają szczytom i zjazdom spowodowanym zaburzeniem dwubiegunowym. Leki te obejmują lit, Depakote, Neurotin, Lamictal i Topamax.
   • Leki przeciwpsychotyczne mogą zmniejszać objawy psychotyczne, takie jak omamy lub urojenia podczas epizodów maniakalnych. Zyprexia, Risperdal, Abilify i Saphris są ogólnie przepisywane.
   • Leki przeciwdepresyjne stosowane w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują Lexapro, Zoloft, Prozac itp. Wreszcie, aby poradzić sobie z objawami lękowymi, psychiatra może przepisać Xanax, Klonopin lub Lorazepam.
   • Leki powinny zawsze być przepisywane przez wykwalifikowanego psychiatrę lub lekarza. Należy je podjąć zgodnie z zaleceniami, aby uniknąć komplikacji.
   • Jeśli martwisz się, ponieważ uważasz, że ty lub ktoś w pobliżu cierpisz na chorobę afektywną dwubiegunową, skonsultuj się z terapeutą lub psychiatrą, aby postawić diagnozę.
   • Jeśli ty lub ktoś w twoim otoczeniu myśli o samobójstwie, natychmiast skontaktuj się z kimś zaufanym lub przyjacielem. Zadzwoń na linię Suicide Écoute pod numer 01 45 39 40 00.