Jak pozbyć się infekcji owsikiem

Zawartość

• etapy
• Część 1 Diagnozowanie owsików
• Część 2 Leczenie owsików
• Część 3 Zapobiegaj ponownemu zakażeniu podczas i po leczeniu

Hookworms to pasożytnicze robaki, które zarażają ponad 800 milionów ludzi na całym świecie. Chociaż niektóre osoby mogą mieć niewielkie objawy lub nie mieć ich wcale, nicienie mogą zakłócać rozwój fizyczny i poznawczy dzieci. Istnieje wiele sposobów na ich zarażenie, ale na szczęście można wyleczyć infekcję. Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli uważasz, że masz go, aby rozpocząć leczenie.

etapy

Część 1 Diagnozowanie owsików

1. Pomyśl o swojej ekspozycji w obszarach wysokiego ryzyka. Hookworms są powszechne w krajach wschodzących w Azji, Afryce Subsaharyjskiej i Ameryce Południowej. Obszary o złych warunkach sanitarnych, uzdatnianiu wody i infrastrukturze ścieków są obarczone dużym ryzykiem. Larwy tych robaków żyją w glebie i migrują na powierzchnię w poszukiwaniu tlenu i światła słonecznego. Zetknięcie się z podłożem w tych obszarach ryzyka, niezależnie od tego, czy dotykając go dłonią czy stopą, zwiększa ryzyko infekcji. Opalanie się na podłodze może również powodować infekcję.
   • Hookworms rosną w wilgotnym, piaszczystym środowisku.

2. 
   

   
   Pomyśl o tym, jak mógłbyś zarażać się robakami. Istnieją trzy sposoby zarażenia: poprzez penetrację skóry, spożycie i rzadko przez mleko matki. Jeśli mieszkasz lub odwiedziłeś ryzykowny obszar, pomyśl o tych możliwych sposobach transmisji. Przenoszenie przez skórę jest szeroko rozpowszechnione w stopach, ale może również występować w różnych obszarach ciała.
   • Możesz także połykać robaki, jedząc żywność przygotowaną przez zarażonego gospodarza lub wchodząc w kontakt z zarażonymi ekskrementami. Zwłaszcza właściciele kotów i psów mogą zarażać nicieniowatych, zajmując się odchodami swoich zwierząt.
   • Teren może być także zanieczyszczony odchodami zwierząt domowych. Zadaj sobie pytanie, czy nie chodziłeś boso tam, gdzie robi twój pies lub kot.

3. 
   

   
   
   
   Uważaj na pojawiające się frazy „serpiginous”. Jeśli masz infekcję „skórnej larwy migransowej”, możesz odczuwać podrażnienie, które zapamiętasz. Termin „serpiginous” ma to samo pochodzenie, co słowo „serpent”. To podrażnienie bierze swoją nazwę od faktu, że widzisz robaka poruszającego się pod powierzchnią skóry, jak wąż. Lirritation migruje z jednego do dwóch centymetrów dziennie, stąd pochodzi część nazwy „migrans”.

4. 
   

   
   Obserwuj średni kaszel lub ból gardła. Po zarażeniu lankylostomu znajdzie drogę do twojego układu krwionośnego. Kiedy dotrze do płuc, wejdzie do worków powietrznych wokół płuc (pęcherzyków płucnych) i spowoduje zapalenie. Może to powodować średni kaszel i ból gardła, gdy larwy docierają do głośni. Istnieją również inne objawy, które mogą rozwinąć się w tym czasie:
   • oddech szepcze
   • bóle głowy
   • krew w plwocinie

5. 
   

   
   
   
   Zwróć uwagę na objawy niedokrwistości. Kiedy larwy zbliżają się do głośni, są połykane i kierują się do jelita cienkiego. Przymocowują się do ściany jelita zębami, co powoduje utratę krwi, podczas której żywią się białkiem. Jeśli mają możliwość wzrostu w jelitach, mogą powodować niedożywienie i niedokrwistość. Oto niektóre z objawów niedokrwistości:
   • zmęczenie
   • ogólna słabość
   • blada skóra
   • szybkie lub nieregularne bicie serca
   • krótki oddech
   • ból w klatce piersiowej
   • zawroty głowy
   • problemy poznawcze
   • zimne dłonie i stopy
   • bóle głowy

6. 
   

   
   Nie ignoruj ​​bólu brzucha. Hookworms migrują do jelit, więc nierzadko odczuwa się dyskomfort w brzuchu, szczególnie po jedzeniu. Ponieważ robaki wielokrotnie gryzą ścianę jelita, ból przypomina małe ugryzienia w środku. Możesz również mieć biegunkę, utratę masy ciała lub apetyt.

7. 
   

   
   Należy pamiętać, że wielu pacjentów nie ma objawów. Nasilenie objawów zależy od liczby obecnych robaków. Jeśli masz w organizmie od 100 do 500 larw, objawy będą łagodne lub nie wystąpią. Średnia liczba jest po 500, a duża liczba robaków przekracza 1000.

8. 
   

   
   Szybko skonsultuj się z lekarzem. Jeśli mieszkasz w obszarze wysokiego ryzyka, poproś lekarza o badanie przesiewowe podczas rutynowej wizyty. Jeśli podróżowałeś w miejsce zagrożone, po powrocie skonsultuj się z lekarzem. Opisz mu szczegółową historię podróży i interakcji z psami i kotami. Lekarz może wykonać następujące testy w celu zdiagnozowania możliwej infekcji:
   • analiza próbki kału w poszukiwaniu jaj i pasożytów
   • prześwietlenie klatki piersiowej w poszukiwaniu larw w płucach
   • Badanie morfologii krwi lub badanie niedoboru żelaza w celu sprawdzenia poziomu cukru we krwi.

Część 2 Leczenie owsików

1. 
   

   
   Postępuj zgodnie z programem przyjmowania leków przeciw robakom, który przepisuje lekarz. Leki przeciwrobacze atakują pasożyty jelitowe, takie jak nicienie. Różne gatunki dankylostomów mogą powodować różne infekcje. Chociaż stopień zróżnicowania poszczególnych diagnoz różni się nieznacznie, ogólnie leczenie jest takie samo, niezależnie od rodzaju robaka.
   • Weź mebendazol 100 mg trzy razy dziennie. Dawka tego leku jest taka sama dla dorosłych i dzieci.
   • W większości przypadków nicienia należy przyjąć dawkę 400 mg albendazolu. Jeśli po dwóch tygodniach laboratorium znajdzie jaja w próbkach kału, konieczne będzie przyjęcie drugiej dawki.
   • Jeśli masz infekcję zwaną larwami trzewnymi, weź 400 mg albendazolu dwa razy dziennie przez pięć do dwudziestu dni.
   • Weź 325 mg siarczanu żelazawego trzy razy dziennie przez sześć tygodni w celu leczenia niedoboru żelaza.
   • Weź 1000 mg witaminy C dziennie przez sześć tygodni.
   • Przyjmuj leki przeciw świądowi, takie jak benadryl, latarax lub krem ​​kortyzolowy na skórne larwy migransowe.

2. 
   

   
   Unikaj jak najwięcej drapania podrażnień. Podrażnienia są powodowane przez obecność robaków tuż pod powierzchnią skóry. Podczas drapania mogą pojawić się robaki pod paznokciami. Następnie możesz połknąć je z jedzeniem lub wprowadzić do odbytnicy, gdy idziesz do siodła. Kiedy drapiesz, zwiększasz także ryzyko rozwoju infekcji bakteryjnej. Ważne jest, aby unikać drapania za wszelką cenę, gdy masz infekcję owsicy. Przykryj podrażnienia rękawami lub spodniami, aby uniknąć drapania bez zastanowienia.

3. 
   

   
   Chroń ręce przed odchodami. Korzystając z toalety, trzymaj ręce z dala od odbytnicy. Jeśli larwy w kale wejdą w kontakt z dłońmi lub dotkną skóry, proces rozpocznie się od nowa. Aby uniknąć lewitacji, rozważ noszenie lateksowych rękawiczek w toalecie, aż testy wykażą, że nie ma już robaków.

4. 
   

   
   W razie potrzeby weź żelazo. Ponieważ owsiki powodują utratę krwi, infekcja może wystąpić z powodu indukowanej utraty krwi. Jeśli masz ten stan, lekarz zaleci przyjmowanie suplementów diety na bazie żelaza i wprowadzanie zmian w diecie, aby przywrócić poziom żelaza do normy. Bardzo rzadko poważny niedobór żelaza może prowadzić do transfuzji krwi, wstrzyknięcia żelaza lub dożylnego wstrzyknięcia roztworu żelaza. Najlepszym źródłem żelaza jest mięso, zwłaszcza czerwone. Żelazo można również znaleźć w następujących produktach spożywczych:
   • pieczywo i płatki na żelazie
   • groszek, soczewica, fasola, czerwona lub pieczona fasola, soja i ciecierzyca
   • tofu
   • suszone owoce, takie jak suszone śliwki, winogrona i morele
   • ciemnozielone warzywa liściaste
   • sok ze śliwek

5. 
   

   
   Wróć do swojego lekarza. Kontrola może zależeć od oceny twojego konkretnego przypadku przez lekarza. Zasadniczo zostaniesz poproszony o przyniesienie próbki kału po dwóch tygodniach. Jeśli w tym momencie laboratorium będzie dalej znajdować jaja w kale, lekarz przepisze nową dawkę albendazolu. Sześć tygodni po początkowym leczeniu lekarz wykona badanie krwi. Jeśli wyniki, które powrócą z laboratorium, nie są jeszcze akceptowalne, będziesz musiał ponownie rozpocząć terapię przez sześć tygodni przed powrotem do morfologii krwi.

Część 3 Zapobiegaj ponownemu zakażeniu podczas i po leczeniu

1. 
   

   
   Dobrze umyj ręce. Myć ręce po kontakcie z potencjalnie zanieczyszczoną glebą lub odchodami i zawsze przed jedzeniem. Pamiętaj, aby umyć się pod paznokciami, między palcami i nad nadgarstkiem.
   • Używaj ciepłej lub gorącej wody z mydłem i szoruj przez co najmniej dwadzieścia sekund. Jeśli nie masz pewności, jak długo musisz się pocierać, zaśpiewaj dwa razy „Happy Birthday”.

2. 
   

   
   Zawsze noś buty na zewnątrz. Jest to jeszcze ważniejsze, jeśli przebywasz w obszarze wysokiego ryzyka. Jednak chodząc boso w dowolne miejsce, możesz wejść w kontakt z larwami znajdowanymi w odchodach psów lub odchodów kotów. Nawet klapki lub otwarte buty mogą narazić skórę na infekcję.

3. 
   

   
   Poproś weterynarza, aby sprawdzał psy i koty i odrobaczał je co roku. Nawet jeśli twoje zwierzę zostało odrobaczone w schronisku, w którym je adoptowałeś, mógł później wejść w kontakt z robakami. Jeśli weterynarz potwierdzi obecność robaków, musisz natychmiast odrobaczać swoje zwierzę.

4. 
   

   
   Nigdy nie pozwól, aby zwierzę polizało cię w usta. Psy szczególnie lubią okazywać swoją miłość poprzez lizanie mężczyzn na twarzy, w tym na ustach. Jeśli twoje zwierzę miało ostatnio kontakt z zakażonymi odchodami (np. Je lub wącha), gatunek „A caninum” może zostać przeniesiony na twoją skórę.

5. 
   

   
   Zachowaj ostrożność podczas obchodzenia się z kałem. Nawet jeśli uważasz, że jesteś bezpieczny, zbierając odchody swojego psa lub czyszcząc ściółkę kota, lepiej być bezpiecznym niż żałować. Użyj specjalnej łopaty, aby zebrać ekskrementy, zamiast zbliżać ręce do potencjalnie zainfekowanych ekskrementów.
   • Jeśli możesz sobie na to pozwolić, rozważ skorzystanie z firmy specjalizującej się w zbieraniu odchodów.

6. 
   

   
   Uważnie obserwuj swoje dzieci. Nawet w przypadku dorosłych zarażenie robakami może być trudne. Masz swędzenie, którego nie możesz podrapać, zwierzę, którego ust musisz unikać, i stałe zagrożenie ponownym zakażeniem przez własny stołek. Dzieci potrzebują niewielkiej pomocy, aby uniknąć zarażenia lub ponownego zarażenia. Obserwuj je, zwłaszcza gdy są ze zwierzętami domowymi, aby upewnić się, że trzymają się z dala od ust. Nie pozwól im grać w miejscu, które może zostać zainfekowane, i upewnij się, że nie wkładają brudu do ust.

7. 
   

   
   Upewnij się, że woda i jedzenie są czyste i sterylne. Woda do picia, kąpieli i gotowania musi być sterylna. Jeśli nie masz pewności co do czystości wody, zagotuj ją i pozwól jej ostygnąć przed użyciem. Upewnij się, że jedzenie jest odpowiednio ugotowane.

• Istnieje niewiele oznak infekcji robakiem, dlatego ponad 70% zarażonych osób nawet tego nie zauważa.
• Larwy tych robaków mogą przeżyć po wykluciu przez cztery tygodnie w glebie, trawie, kwiatach i roślinności.
• Zwróć uwagę na dzieci w publicznych piaskownicach. Zwierzęta często służą za pościel dla swoich potrzeb.
• Jajka Hookworm potrzebują wilgotnej gleby do wyklucia. Pozwól swojemu zwierzakowi pomagać tylko w obszarach, które są narażone na co najmniej trzy godziny ekspozycji na słońce dziennie.

• Nie podawaj leków przeciw owsicy dzieciom poniżej drugiego roku życia. Skonsultuj się z pediatrą w sprawie jego opinii i zaleceń.
• Należy pamiętać, że noworodki, małe dzieci, kobiety w ciąży i niedożywione osoby są bardziej narażone na infekcję nicienia.