Jak wyleczyć mono

Zawartość

• etapy
• Część 1 Diagnozowanie mononukleozy
• Część 2 Leczenie mononukleozy w domu
• Część 3 Używanie narkotyków

Mono, technicznie mononukleoza, jest wywoływana przez wirusa Epsteina-Barra lub wirusa cytomegalii, które należą do rodziny wirusa opryszczki. Kurczy się poprzez bezpośredni kontakt ze śliną zarażonej osoby, od jej przezwiska „całowanie choroby”. Objawy rozwijają się po czterech tygodniach kontaktu i obejmują ból gardła, silne zmęczenie i wysoką gorączkę, a także sporadyczny ból i bóle głowy. Objawy zwykle trwają od dwóch do sześciu tygodni. Nie ma lekarstw ani innych prostych metod leczenia mono. Musisz tylko poczekać, aż wirus przejdzie.

etapy

Część 1 Diagnozowanie mononukleozy

1. Zidentyfikuj objawy mononukleozy. Mono nie zawsze jest łatwe do zdiagnozowania w domu. Najlepszym sposobem jest zwrócenie uwagi na następujące objawy, zwłaszcza jeśli nie ustępują one po tygodniu lub dwóch.
   • Wysokie zmęczenie Zawsze czujesz się senny lub po prostu ospały i bez energii. Jesteś całkowicie wyczerpany po prostym wysiłku. Może to również oznaczać uczucie dyskomfortu lub ogólne złe samopoczucie.
   • Ból gardła, zwłaszcza dolegliwość, która nie goi się nawet po zażyciu antybiotyków.

     
     

     
     
   • Gorączka

     
     

     
     
   • Zapalenie węzłów chłonnych lub migdałków, wątroby lub śledziony.

     
     

     
     
     
     
   • Bóle głowy i bóle całego ciała.

     
     

     
     
   • Czasami wysypka.

     
     

     
     

2. 
   

   
   Nie bierz mononukleozy na zapalenie gardła. Ponieważ masz ból gardła, łatwiej jest uwierzyć, że masz gardło. W przeciwieństwie do tego ostatniego, który jest wywoływany przez bakterię, paciorkowce, mono jest wywoływany przez wirusa, którego nie można leczyć antybiotykami. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli ból gardła nie zostanie wyleczony po zażyciu antybiotyków.

3. 
   

   
   Skonsultuj się z lekarzem. Jeśli uważasz, że masz mononukleozę lub jeśli wiesz, że masz mononukleozę, ale objawy utrzymują się nawet po kilku tygodniach odpoczynku, idź do lekarza. Twój lekarz będzie mógł postawić diagnozę na podstawie twoich objawów, badania twoich węzłów chłonnych, ale może również poprosić o badanie krwi, aby znaleźć mniej lub bardziej dokładnie przyczynę.
   • Test NMI („zakaźny test mononukleozy”) sprawdza we krwi obecność przeciwciał przeciwko wirusowi Epstein-Barr. Otrzymasz wyniki w ciągu jednego dnia, ale ten test może nie być w stanie wykryć mononukleozy w pierwszym tygodniu od wystąpienia objawów. Istnieje inna wersja testu na przeciwciała, która może wykryć mononukleozę w pierwszym tygodniu, ale musisz poczekać dłużej, aby uzyskać wyniki.
   • Testy krwi, aby zobaczyć podniesienie liczby białych krwinek, mogą być również wykorzystane do zasugerowania mono, ale nie potwierdzą tej diagnozy.

Część 2 Leczenie mononukleozy w domu

1. 
   

   
   
   
   Prześpij się. Śpij i odpoczywaj jak najwięcej. Reszta jest głównym zabiegiem mono, a kiedy poczujesz się zmęczony, będzie to naturalna rzecz do zrobienia. Odpoczynek jest szczególnie ważny przez pierwsze dwa tygodnie.
   • Biorąc pod uwagę zmęczenie wywołane mono, osoby cierpiące muszą pozostać w domu i nie chodzić do szkoły ani wykonywać żadnych innych czynności. Nie oznacza to, że musisz izolować się społecznie. Spędzanie czasu z przyjaciółmi lub rodziną może pomóc Ci zachować spokój w tym trudnym i frustrującym czasie. Ale unikaj wszelkiego zmęczenia i odpoczywaj, gdy tylko twoi przyjaciele odejdą. Unikaj jakiegokolwiek fizycznego kontaktu z nimi, szczególnie jakiegokolwiek kontaktu ze śliną.

2. 
   

   
   Pij dużo płynu. Najlepsze jest woda pitna i sok owocowy. Pij co najmniej kilka litrów dziennie. Pomoże to obniżyć gorączkę, zmniejszyć ból gardła i zapobiec odwodnieniu.

3. 
   

   
   Weź bez recepty leki przeciwbólowe, aby zmniejszyć ból gardła i inny ból. Zamiast tego weź te leki podczas jedzenia. Paracetamol (taki jak Doliprane) lub libuprofen (taki jak Advil lub Motrin IB) są bardzo odpowiednie.
   • Przyjmowanie aspiryny w przypadku gorączki może być niebezpieczne dla dzieci i młodzieży, ponieważ może wywołać zespół Reye'a. Ale nie ma ryzyka dla dorosłych.

4. 
   

   
   Zwolnij ból gardła płucząc gardło słoną wodą. Wymieszaj 1/2 łyżeczki soli z 1/4 litra ciepłej wody. Możesz to zrobić kilka razy dziennie.

5. 
   

   
   Unikaj wyczerpującej aktywności fizycznej. Podczas mono śledziona może się poszerzyć. Jeśli masz wyczerpujące czynności, takie jak noszenie ciężarów lub uprawianie sportu kontaktowego, możesz pęknąć śledzionę. Wybuch śledziony może być bardzo niebezpieczny, więc idź natychmiast do szpitala, jeśli masz mono i masz nagły i silny ból w górnej części brzucha po lewej stronie.

6. 
   

   
   Staraj się nie zanieczyszczać innych. Ponieważ objawy pojawiają się dopiero po kilku tygodniach od pojawienia się wirusa w twoim ciele, możesz już zanieczyścić kilka osób. Ale staraj się oszczędzić swoim przyjaciołom i rodzinie bólu, przez który przechodzisz. Nie dziel się z nikim swoim jedzeniem, napojem, serwetką i kosmetykami. Staraj się nie kaszleć ani kichać na innych ludzi. Nie całuj nikogo i unikaj kontaktów seksualnych.

Część 3 Używanie narkotyków

1. Antybiotyki nie są skuteczne przeciwko mono. Antybiotyki pomagają organizmowi niszczyć infekcje bakteryjne, ale mono jest wywoływane przez wirusa. Zwykle nie jest leczony lekami przeciwwirusowymi.
2. Leczyć wtórne infekcje. Twoje ciało będzie słabe i łatwiej będzie atakowane przez bakterie. Mono czasami towarzyszy infekcja gardła, zatok lub migdałków. Uważaj na takie infekcje i skonsultuj się z lekarzem w sprawie antybiotyków, jeśli uważasz, że masz wtórną infekcję.
3. Poproś lekarza o przepisanie kortykosteroidów, jeśli bardzo cierpisz. Mogą łagodzić niektóre objawy, takie jak obrzęk gardła i migdałków. Ale nie będą podejmować żadnych działań, aby wyleczyć samego wirusa.
4. Wykonaj operację awaryjną, jeśli pękniesz śledziona. Jeśli poczujesz nagły, ostry ból w lewej górnej części, szczególnie jeśli jesteś aktywny fizycznie, natychmiast udaj się do szpitala.

• Jeśli wykonano badanie krwi w celu przetestowania przeciwciał, a tym samym prawidłowo zdiagnozowano chorobę, pacjent musi nadal stosować odpowiednie leczenie: pozwolić chorobie na kontynuację, wziąć bez recepty środki przeciwbólowe na ból i gorączkę i odpocząć ,
• Aby zmniejszyć ryzyko podnoszenia mono, często myj ręce i unikaj dzielenia się jedzeniem, piciem i kosmetykami z innymi.
• Nawet jeśli powiesz, że możesz mieć monofonię tylko raz, to źle. Możesz go złapać raz po raz, łapiąc wirusa Epsteina-Barra (EBV) lub wirusa cytomegalii (CMV) lub oba wirusy jednocześnie.
• Mononukleoza jest chorobą, która rozwija się w młodości i rzadko u osób powyżej 40 roku życia. Kiedy dorosły łapie mono, objawy są zwykle po prostu gorączką, która trwa dłużej niż zwykle. Lekarz może również pomylić to z inną chorobą częściej występującą u dorosłych, na przykład kamicą nerkową lub żółcią, a nawet zapaleniem wątroby.

• Powstrzymaj się od całowania innych lub dzielenia się napojem i jedzeniem z kimś innym podczas powrotu do zdrowia po mononukleozie. W ten sam sposób, jeśli zależy Ci na kimś, kto ma mono, nie wykonuj żadnej czynności, która wiązałaby się z możliwą wymianą śliny z tą osobą.
• Jeśli masz jakieś leki, które zażyłeś, aby wyleczyć kolejną infekcję wirusową, nie bierz ich z nadzieją, że wyleczy twój mono. Leki przeciwwirusowe reagują na mononukleozę, powodując u 90% pacjentów wysypkę często myloną przez lekarzy jako reakcję alergiczną.
• Idź natychmiast do lekarza, jeśli masz bardzo silny ból brzucha. Mono może powodować powiększenie śledziony, a jeśli pęknie, będziesz potrzebować operacji.