Jak leczyć wydłużenie ścięgna podkolanowego

Zawartość

• etapy
• Część 1 Natychmiastowe wsparcie
• Część 2 Kontynuuj leczenie
• Część 3 Znalezienie optymalnej funkcjonalności

Nawet niewielkie wydłużenie mięśnia podkolanowego powinno być natychmiast leczone, aby zmniejszyć obrzęk i przyspieszyć proces gojenia tak szybko, jak to możliwe. Dla sportowca może być trudno zgodzić się na odpoczynek i stopniowe wznawianie treningu. Należy wiedzieć, że zbyt wiele ćwiczeń znacznie zwiększa ryzyko ponownego zranienia. W większości przypadków poszkodowany odzyska pełne posiadanie w ciągu kilku tygodni, ale w ciężkich przypadkach może być konieczna operacja.

etapy

Część 1 Natychmiastowe wsparcie

1. 
   

   
   W przypadku poważnych obrażeń natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Poważne obrażenia mogą wymagać operacji wspomagającej i jak najszybciej mogą zostać skonsultowane z lekarzem. Jeśli zauważysz którykolwiek z poniższych objawów, mięsień ścięgno może być całkowicie rozdarty lub pozbawiony kości:
   • dźwięk awarii słyszalny w momencie urazu
   • bardzo bliski uraz pośladków lub kolan
   • wiele siniaków
   • trudności w chodzeniu
   • ostry ból lub osłabienie zranionej nogi
   • zapoznaj się z poniższymi ostrzeżeniami dotyczącymi objawów, które wymagają pomocy medycznej w dowolnym momencie procesu gojenia.

2. 
   

   
   
   
   Oceń obrażenia. Jeśli umiejscowienie urazu nie jest oczywiste, zastosuj delikatny nacisk na całej długości i obwodzie uda, aby go zlokalizować. Urazy rozciągające mają tendencję do występowania na górnej części uda, podczas gdy rany występujące w ciągu s najprawdopodobniej rozerwą mięsień w pobliżu kolana.
   • Jeśli umiejscowienie urazu nie jest oczywiste, a naprężenie ścięgna podkolanowego nie jest spowodowane uderzeniem lub upadkiem, ból może być spowodowany problemami z miednicą lub plecami. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli uważasz, że tak jest.

3. 
   

   
   Proszę się odprężyć. Po urazie podnieś stopę tak szybko, jak to możliwe, nawet jeśli czujesz, że lekko się uruchamia. W niektórych podartych ścięgnach ścięgien, szczególnie w górnej części uda, ścięgno jest uszkodzone. Jest mniej bolesny niż uraz mięśni, ale leczenie trwa dłużej i nadal wymaga odpoczynku. Przez pierwsze kilka dni chodź tak mało, jak to możliwe i absolutnie unikaj biegania lub ćwiczeń nogami. Jeśli chodzenie nie jest dla ciebie bolesne, upewnij się, że zawsze masz krótkie odległości, aby uniknąć bólu. Jeśli nawet niewielka odległość stanowi problem, użyj kul i skonsultuj się z lekarzem.

4. 
   

   
   
   
   Nakładaj okład lodowy co godzinę. Użyj zimnej paczki lub owiń lód wilgotnym ręcznikiem i umieść go na uszkodzonym miejscu. Pozostaw lód na 10–15 minut, a następnie usuń go. Powtarzaj co godzinę następnego dnia po urazie. Kontynuuj nakładanie lodu co dwie lub trzy godziny przez następne dwa dni.
   • Aby uniknąć uszkodzeń, nie nakładaj lodu bezpośrednio na skórę i nie pozostawiaj jej na dłużej niż 15 minut.
   • Nie stosuj tego leczenia, jeśli masz chorobę Raynauda lub inne problemy z krążeniem.

5. 
   

   
   Ściśnij nogę. Owiń elastyczną taśmę kompresyjną wokół uda, zaczynając od kolana i kończąc około 8 cm poniżej pachwiny. Podczas owijania opaski wokół uda upewnij się, że każda nowa pętla zachodzi na około 50% poprzedniej. Wynik końcowy powinien być wygodny, bez zbyt ciasnego lub odcięcia przepływu krwi.
   • Możesz kupić podparcie nóg specjalnie zaprojektowane do tego celu w sklepie sportowym.

6. 
   

   
   Podnieś nogę. Aby zmniejszyć obrzęk, usiądź lub połóż się i dociśnij nogę do wysokiego przedmiotu, aby obszar urazu był wyższy niż twoje serce. Rób jak najwięcej w ciągu pierwszych 24 godzin po urazie.

7. 
   

   
   Zażywaj środki przeciwbólowe tylko w razie potrzeby. Aby poradzić sobie z bólem i potencjalnie zmniejszyć obrzęk, weź niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen, naproksen lub acetaminofen. Powinno to być stosowane tylko do krótkotrwałego leczenia bólu w celu zmniejszenia działań niepożądanych, chyba że lekarz zaleci inaczej. Niektórzy lekarze odradzają ich stosowanie w tym czasie, ponieważ mogą spowolnić gojenie.
   • Porozmawiaj najpierw z lekarzem, jeśli w przeszłości występowało nadciśnienie, choroby serca, choroby nerek, wrzody żołądka lub problemy z krwawieniem.

8. 
   

   
   Unikaj pogarszania sytuacji. Oprócz unikania biegania i innych aktywności sportowych, unikaj robienia następujących rzeczy w ciągu pierwszych kilku dni, aż będziesz mógł chodzić bez bólu:
   • unikać ciepła (kąpać się lub brać prysznic w ciepłej wodzie)
   • unikać alkoholu
   • unikać masaży

9. 
   

   
   Kontynuuj, aż przestaniesz odczuwać ból w codziennych czynnościach. Nakładaj lód na ranę co 2 lub 3 godziny przez 10 do 15 minut, aż będziesz mógł chodzić bez bólu lub bólu i zminimalizować czynności związane z nogą. Ta sytuacja zwykle trwa od 3 do 4 dni po urazie.

Część 2 Kontynuuj leczenie

1. 
   

   
   Alternatywne zabiegi na ciepło / zimno. W tym momencie procesu, zamiast nakładania tylko lodu na ranę, możesz nałożyć ciepłą torbę na 3 minuty, a następnie zimną paczkę na 1 minutę. Powtórz 6 razy, w sumie 24 minuty. Wykonuj ten zabieg dwa razy dziennie, aż twoja noga zostanie wystarczająco wyleczona, abyś mógł biegać przez 5 minut bez odczuwania bólu. Powinieneś wiedzieć, że to leczenie nie jest całkowicie zrozumiałe i że niektórzy lekarze wolą zalecać leczenie na gorąco.
   • Ogólnie rzecz biorąc, leczenie na zimno zmniejsza przepływ krwi, podczas gdy ciepło ją zwiększa. Zwiększone krążenie krwi sprzyja gojeniu, ale także obrzękowi, dlatego nie należy stosować ciepła, dopóki uraz jest nadal bolesny i znacznie opuchnięty.

2. 
   

   
   Zacznij powoli rozciągać. Zacznij ostrożnie, używając jednego lub obu poniższych odcinków, ale natychmiast przestań, jeśli poczujesz ból w pewnym momencie. Celem jest powolne rozciąganie zranionego obszaru, a nie zwiększanie elastyczności, więc wykonuj mniej odcinków niż zwykle. Aby rozpocząć, nie trzymaj więcej niż 10 sekund na każdym odcinku, a następnie zwolnij i powtórz w serii od 3 do 6 odcinków, w zależności od wygody. Rób to kilka razy dziennie.
   • Połóż stopę na stoliku do kawy lub krześle i pochyl się do przodu od miednicy w wygodnej, zrelaksowanej pozycji, rozciągając się nieco za grzbietem nogi.
   • Połóż się na plecach i unieś nogę pionowo lub tak wysoko, jak to możliwe, bez ranienia. Delikatnie przyłóż uda udami, lekko ugnij kolano.

3. 
   

   
   Wykonuj ćwiczenia budujące mięśnie. Jeśli możesz rozciągać się bez bólu, zacznij rozciągać ponownie, aby przywrócić mięśniom pełną siłę. Najlepiej skonsultuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się, które ćwiczenia mogą uszkodzić uszkodzony mięsień przy minimalnym ryzyku uszkodzenia. Jeśli nie możesz się skonsultować, wypróbuj następujące rzeczy raz lub dwa razy dziennie, ale natychmiast przestań, jeśli poczujesz ból.
   • Połóż się na plecach i opuść kolano pod niskim kątem. Skurcz mięsień uda około 50% jego maksymalnej siły, przytrzymaj przez 30 sekund, a następnie zwolnij i powtórz kilka razy. Jeśli nie odczuwasz bólu, zacznij od jeszcze węższego kąta kolana, przynosząc stopę z powrotem do miednicy.
   • Usiądź na krześle z kółkami lub stołku i umieść obie pięty na podłodze, zginając ścięgna ścięgna, aby rozciągnąć się do przodu. Po kilku dniach tego ćwiczenia spróbuj użyć tylko pięty zranionej nogi.

4. 
   

   
   Kontynuuj, gdy prawie wrócisz do normalnej funkcji. Po zakończeniu tego kroku powinieneś być w stanie ćwiczyć bezboleśnie przez kilka minut i mieć prawie normalny zakres ruchu. Lekko rozciągnięty ścięgno ścięgno może zająć od 1 do 10 dni na tym etapie, a poważniejsze obrażenia mogą trwać od 2 do 3 tygodni. Uraz, który wiąże się z ogromną łzą i dużym bólem, zagojenie może potrwać kilka tygodni, a nawet wymagać operacji.

Część 3 Znalezienie optymalnej funkcjonalności

1. 
   

   
   Rozciągaj się dynamicznie i z pełnym zakresem ruchu. Kiedy uraz zostanie zasadniczo wyleczony i spróbujesz odzyskać starą elastyczność, rozciąganie powinno składać się z dynamicznych ruchów wykonywanych niemal każdego dnia, a noga powinna się kołysać podczas rozciągania. Jeśli poczujesz ból, zatrzymaj się i wróć do łagodniejszych odcinków. Oto kilka przykładów, ale nadal warto skonsultować się z lekarzem sportowym, aby uzyskać porady dostosowane do konkretnych potrzeb:
   • stań ​​na nieuszkodzonej nodze i delikatnie wysuń zranioną nogę do przodu. Noga powinna pozostać rozluźniona, ale spróbuj ją odchylić tak daleko, jak to dla ciebie wygodne. Wykonaj trzy zestawy po 10 powtórzeń.
   • połóż się na plecach i unieś miednicę, opierając się na dłoniach. Wykonuj ruchy pedałowe nogami.

2. 
   

   
   Użyj mocniejszych ćwiczeń budujących mięśnie. Istnieje wiele sposobów, aby wzmocnić ścięgna podkolanowe, a lekarz lub trener może powiedzieć, które metody są najlepsze dla twojego celu. Spróbuj zrobić loki na ścięgno podkolanowe, kładąc się na plecach i unosząc kostkę (która może unieść ciężar), i ostatecznie przejdź do siedzących loków na nogach, a następnie do loków na nogach na stojąco.
   • Jeśli ćwiczysz quady, dodaj te ćwiczenia wzmacniające ścięgno podkolanowe do swojej rutyny. Ryzyko kolejnego rozdarcia lub wydłużenia zwiększa się, gdy mięsień czworogłowy jest silniejszy niż ścięgno podkolanowe.

3. 
   

   
   Stopniowo powróć do zwykłej rutyny. Aby zminimalizować ryzyko ponownego zranienia, staraj się nie zwiększać intensywności ani czasu trwania treningu o więcej niż 10% tygodniowo.