Jak leczyć halucynacje

Zawartość

• etapy
• Część 1 Leczenie domowe (autoterapia)
• Część 2 Leczenie domowe (ambulatoryjne)
• Część 3 Leczenie medyczne

W psychiatrii halucynację definiuje się jako odczucie lub postrzeganie przedmiotów zewnętrznych, które w rzeczywistości nie istnieją. Halucynacje mogą być niepokojące dla osoby cierpiącej na to, bez względu na to, czy masz z nią bezpośredni kontakt, czy nie. Umiarkowane halucynacje można skutecznie leczyć w domu, ale najcięższe lub przewlekłe przypadki nadal będą wymagać profesjonalnej pomocy.

etapy

Część 1 Leczenie domowe (autoterapia)

1. 
   

   
   Bądź informowany o różnych przypadkach halucynacji. Omamy mogą wpływać na dowolne narządy zmysłów, w tym wzrok, słuch, smak, mieszkanie lub dotyk, a przyczyny mogą być wywoływane przez wiele podstawowych zaburzeń. Te manifestacje pojawiają się podczas stanu świadomości, ale wydają się bardzo realne.
   • Większość halucynacji jest niepokojąca i skutkuje brakiem komfortu dla osób cierpiących na nią, ale niektóre mogą wydawać się umiarkowane i możliwe do opanowania.
   • Słuchanie głosów jest uważane za halucynację słuchową, widzenie światła, ludzi lub nierzeczywistych obiektów jest powszechną halucynacją wzrokową. Czucie mrowienia lub innych obiektów pełzających po skórze to halucynacja dotyku.

2. 
   

   
   
   
   Uważaj na gorączkę. Czasami wysoka gorączka jest jednym z omamów, które przez większość czasu mogą wpływać na dzieci i osoby starsze. Nawet jeśli nie jesteś w tej grupie wiekowej, wiedz, że gorączka może nadal wywoływać halucynacje. Dlatego lepiej jest monitorować temperaturę.
   • Halucynacje mogą być spowodowane gorączką do 38,3 stopni Celsjusza, ale najczęstsze przypadki to gorączka znacznie wyższa niż 40 stopni Celsjusza. Każda temperatura w zakresie 40 stopni wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej, niezależnie od tego, czy gorączce towarzyszą omamy, czy nie.
   • W przypadku gorączek, które można leczyć w domu, zacznij brać leki takie jak libuprofen lub paracetamol, aby obniżyć gorączkę. Pij dużo wody i regularnie monitoruj temperaturę.

3. 
   

   
   Śpij dobrze Łagodne lub umiarkowane halucynacje mogą być spowodowane poważnym brakiem snu. Najpoważniejsze przypadki są zwykle spowodowane innymi zaburzeniami, ale mogą się ostatecznie pogorszyć z powodu braku snu.
   • Dorosły w średnim wieku powinien spać od siedmiu do dziewięciu godzin każdej nocy. Jeśli cierpisz na poważną deprywację snu, będziesz musiał tymczasowo uzupełnić ten deficyt o kilka godzin, aż twoje ciało wyzdrowieje.
   • Spanie w ciągu dnia może zakłócać zwykły cykl snu, a zatem może wywoływać bezsenność i halucynacje.Jeśli twoje nawyki snu są zaniedbywane, powinieneś spróbować ustalić normalny wzór snu.

4. 
   

   
   
   
   Dobrze zarządzaj stresem. Lanxiety jest kolejnym ważnym czynnikiem, który może powodować łagodne halucynacje, ale może również pogorszyć twoje krytyczne zdrowie z powodu pewnych czynników. Dlatego nauczenie się zmniejszania stresu fizycznego i psychicznego może pomóc zmniejszyć częstotliwość i nasilenie tych halucynacji.
   • Zmniejsz stres fizyczny poprzez nawodnienie i odpoczynek. Małe lub średnie ćwiczenia mogą również poprawić twoje zdrowie i złagodzić objawy związane ze stresem, w tym łagodne halucynacje.

5. 
   

   
   Wiedzieć, kiedy poprosić o pomoc. Jeśli nie jesteś w stanie rozpoznać iluzji, potrzebujesz natychmiastowej pomocy medycznej.
   • Powinieneś również umówić się na spotkanie z lekarzem, jeśli często doświadczasz łagodnych omamów, ponieważ są one prawdopodobnie spowodowane problemami zdrowotnymi. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli leczenie w domu w celu poprawy zdrowia nie ma wpływu.
   • Jeśli wystąpią halucynacje, którym towarzyszą inne poważne objawy, należy również skonsultować się z lekarzem ratunkowym. Objawy te obejmują przebarwienie warg lub paznokci, ból w klatce piersiowej, lepką skórę, splątanie, utratę przytomności, wysoką gorączkę, wymioty, nieprawidłowe tętno, problemy z oddychaniem, drgawki, ból brzucha lub inne nieracjonalne zachowania.

Część 2 Leczenie domowe (ambulatoryjne)

1. 
   

   
   Wiedzieć, jak rozpoznać znaki. Ci, którzy mają halucynacje, nie mogą otwarcie mówić, co czują. W takich przypadkach musisz wiedzieć, jak rozpoznać najmniej oczywiste oznaki halucynacji.
   • Podmiot cierpiący na halucynacje słuchowe może często wydawać się ignorować otaczających go osób i mieć tendencję do rozmawiania ze sobą. Może się izolować lub mieć obsesję na punkcie słuchania muzyki w celu stłumienia głosów, które słyszy.
   • Ktokolwiek wpatruje się w obiekt, którego nie widać, może znajdować się w stanie halucynacji wzrokowej.
   • Drapanie lub pocieranie skóry niezauważalnie może być oznaką halucynacji dotykowej. Zatykanie nozdrzy może również wskazywać na halucynację węchową, a plucie jedzenia może wynikać z halucynacji smaku.

2. 
   

   
   Zachowaj spokój. Jeśli potrzebujesz leczenia lub chcesz pomóc komuś cierpiącemu na halucynacje, ważne jest, aby zachować spokój podczas całego procesu.
   • Halucynacje mogą stać się poważnym źródłem niepokoju, więc pacjent może być już w stanie paniki. Dalszy stres i panika tylko pogorszą sytuację.
   • Jeśli znasz kogoś, kto cierpi na częste halucynacje, powinieneś mu szczegółowo opowiedzieć o wydarzeniach, które miały miejsce podczas jego nieświadomości. Zapytaj źródło o niektóre szczegóły, które mogą wystąpić podczas halucynacji i jak możesz pomóc pacjentowi.

3. 
   

   
   Wyjaśnij jak najwięcej rzeczywistości. Z wielkim spokojem wyjaśnij pacjentowi, że nie możesz widzieć, słyszeć, wąchać, smakować ani odczuwać wrażenia, że ​​jest opisywany.
   • Wyjaśnij to wszystko wieloma taktami w prosty i nieskruszący sposób, aby uniknąć zakłócania spokoju pacjenta.
   • Jeśli halucynacje są łagodne lub umiarkowane, a pacjent miał halucynacje dzień wcześniej, możesz również spróbować wyjaśnić mu, że odczucia, które odczuwał, nie były prawdziwe.
   • Jednak pacjenci cierpiący na halucynacje po raz pierwszy lub znajdujący się w stanie krytycznym mogą nie zrozumieć swojego stanu zdrowia i mogą w to wątpić lub kwestionować to.

4. 
   

   
   Odciągnij uwagę pacjenta. W zależności od okoliczności pomocne może być rozproszenie pacjenta tematami rozmowy lub spacerów.
   • Jest to szczególnie prawdziwe dla tych, którzy cierpią na łagodne lub umiarkowane halucynacje, ale nie będziesz w stanie uzasadnić krytycznymi halucynacjami.

5. 
   

   
   Zachęć pacjenta do szukania profesjonalnej pomocy. Jeśli znasz kogoś, kto cierpi na częste halucynacje, powinieneś zachęcić go do odwiedzenia specjalisty, takiego jak lekarz lub psycholog.
   • Rozmawiaj szczególnie z pacjentem, gdy nie ma halucynacji. Omów powagę sytuacji i podziel się swoją wiedzą na temat potencjalnych przyczyn i rozwiązań. Zajmij się tą sytuacją, pokazując swoje wsparcie i miłość. Unikaj zwracania się do tematu ze sprzecznego lub przeciwnego punktu widzenia.

6. 
   

   
   Obserwuj sytuację. Kiedy halucynacje stają się coraz bardziej dotkliwe, mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa zarówno dla osoby cierpiącej, jak i osób wokół niego.
   • Kiedy zagrożone jest bezpieczeństwo, będziesz musiał szukać pomocy medycznej w nagłych wypadkach.
   • Jeśli halucynacjom towarzyszą poważne objawy fizyczne lub do tego stopnia, że ​​pacjent nie jest już w stanie rozpoznać rzeczywistości nierealnej, należy również skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania pomocy w nagłych wypadkach.

Część 3 Leczenie medyczne

1. 
   

   
   Zdiagnozuj i wylecz przyczynę. Omamy są zwykle objawowe w przypadku niektórych zaburzeń psychicznych, ale niektóre fizjologiczne schorzenia mogą powodować omamy. Jedynym sposobem na rozwiązanie tego problemu w dłuższej perspektywie jest leczenie leżących u jego podstaw zaburzeń.
   • Schizofrenia, schizoidalne lub schizotypowe zaburzenia osobowości, depresja psychotyczna, zespół stresu pourazowego i choroba afektywna dwubiegunowa to niektóre przykłady znanych objawów psychicznych, które mogą powodować halucynacje.
   • Zaburzenia fizjologiczne wpływające na ośrodkowy układ nerwowy mogą również powodować halucynacje. Mogą to być guzy mózgu, urojenia, otępienie, epilepsja, udar mózgu i choroba Parkinsona.
   • Niektóre infekcje, takie jak infekcje pęcherza lub infekcje dróg oddechowych, mogą również powodować halucynacje. Migreny są również znane jako jedna z przyczyn halucynacji u niektórych osób.
   • Nadużywanie narkotyków lub alkoholu może również powodować halucynacje, szczególnie w przypadku spożywania dużych ilości lub w okresach abstynencji.

2. 
   

   
   Weź leki przeciwpsychotyczne. Leki przeciwpsychotyczne, zwane również neuroleptykami, mogą w wielu przypadkach kontrolować halucynacje. Leki te mogą być przepisywane w celu leczenia halucynacji spowodowanych chorobami psychicznymi i fizjologicznymi, szczególnie gdy inne metody leczenia są niedostępne lub niewystarczające.
   • Klozapina, nietypowy neuroleptyk, zwykle podaje się w dawkach od 6 do 50 mg na dobę, w zależności od nasilenia omamów. Dawkę należy stopniowo zwiększać, aby uniknąć efektów zmęczenia. Jednak testy białych krwinek powinny być przeprowadzane regularnie podczas przyjmowania tego leku, ponieważ może to zmniejszyć liczbę białych krwinek do niepokojących proporcji.
   • Kwentiapina jest kolejnym nietypowym neuroleptykiem, który może leczyć halucynacje. Jest ogólnie mniej skuteczny niż klozapina w wielu okolicznościach, ale jest również skuteczny przeciwko zmianom psychicznym.
   • Istnieją inne leki przeciwpsychotyczne, takie jak zyprazydon, arypiprazol, olanzapina i rysperydon. Leki te są na ogół dobrze przepisywane większości pacjentów, ale mogą powodować mniej lub bardziej szkody u osób z chorobą Parkinsona.

3. 
   

   
   Przestrzegaj dawek leków na receptę. Niektóre leki stosowane w leczeniu innych zaburzeń mogą powodować halucynacje u niektórych osób. Jest to szczególnie powszechne zjawisko wśród osób cierpiących na chorobę Parkinsona.
   • Nawet jeśli uważasz, że leki mogą powodować halucynacje, nie powinieneś przerywać ich przyjmowania bez porady lekarza. Ta chwilowa przerwa może prowadzić do innych komplikacji.
   • U pacjentów z chorobą Parkinsona lamantadyna i inne leki antycholinergiczne są zwykle przerywane. Jeśli to nie wystarczy, agonistów dopaminy można zmniejszyć lub po prostu zatrzymać.
   • Jeśli umiarkowane spożycie tych leków nie pomaga kontrolować halucynacji pacjenta, lekarze mogą przepisać lek przeciwpsychotyczny. Dzieje się tak również wtedy, gdy pacjent zmniejsza dawkę tych leków. W rzeczywistości powoduje lub pogarsza objawy Parkinsona.

4. 
   

   
   W razie potrzeby rozpocznij rehabilitację. Jeśli jesteś uzależniony od produktów wywołujących halucynacje, takich jak narkotyki lub alkohol, powinieneś poszukać programu rehabilitacji, który pomoże ci wyjść z tego uzależnienia.
   • Kokaina, LSD, amfetamina, marihuana, heroina, ketamina, PCP i lecstasy mogą powodować halucynacje.
   • Chociaż niektóre leki mogą powodować halucynacje, bardzo wczesne zaprzestanie ich stosowania może pogorszyć Twój stan. Jednak halucynacje spowodowane odstawieniem można zwykle kontrolować za pomocą leków przeciwpsychotycznych.

5. 
   

   
   Stosuj regularną terapię. Terapia poznawczo-behawioralna może szczególnie pomóc niektórym pacjentom cierpiącym na częste halucynacje, szczególnie gdy halucynacje są spowodowane zaburzeniami psychicznymi.
   • Ten rodzaj terapii ocenia i obserwuje spostrzeżenia i przekonania pacjenta. Aby zidentyfikować potencjalne wyzwalacze psychologiczne, psycholog może wprowadzić strategie, które pozwolą pacjentowi poradzić sobie i zmniejszyć objawy.

6. 
   

   
   Poszukaj grupy wsparcia. Grupy wsparcia i samopomocy mogą zmniejszyć nasilenie i częstotliwość halucynacji, szczególnie gdy halucynacje te są słyszalne i spowodowane przez wyzwalacze psychiczne.
   • Grupy wsparcia pozwalają pacjentom na ugruntowanie się na rzeczywistości, a tym samym pomagają odróżnić fałszywe złudzenia od prawdziwego życia.
   • Grupy samopomocy zachęcają pacjenta do zaakceptowania niepełnosprawności i radzenia sobie z nią.