Jak leczyć chorobę mokrego ogona u chomika

Zawartość

• etapy
• Część 1 Leczenie choroby mokrego ogona
• Część 2 Znajomość czynników ryzyka

Choroba mokrego ogona (znana również jako „zakaźny przerost jelita krętego” lub „proliferacyjne zapalenie jelita krętego”) jest infekcją bakteryjną, która atakuje chomiki. Zespół ten powoduje ciężką biegunkę i nazywa się go „mokrym ogonem”, ponieważ zwierzęta mają miękkie, płynne odchody. Chomiki dotknięte tą infekcją mogą cierpieć z powodu silnego odwodnienia z powodu biegunki, która może być śmiertelna. Musisz wiedzieć, jakie kroki możesz podjąć, aby zwiększyć szanse na wyleczenie chomika.

etapy

Część 1 Leczenie choroby mokrego ogona

1. 
   

   
   Sprawdź oznaki choroby mokrego ogona. Wilgotność otaczająca ogon chomika jest tym, co charakteryzuje tę chorobę, stąd nazwa mokry ogon, Jest to jednak bardziej opis niż diagnoza jako taka. To, co nazywa się mokrym ogonem, może mieć różne przyczyny, ale rezultat pozostaje ten sam: biegunka i utrata płynów. Następujące objawy wskazują, że chomik cierpi na zespół mokrego ogona:
   • ogon i brzuch są czasami splątane i mokre,
   • mokradła śmierdzą i są brudne z powodu nadmiaru płynu z biegunki,
   • niezdolność zwierzęcia do mycia oraz potarganą i matową sierść,
   • oczy zapadnięte i matowe,
   • zaburzenie brzucha, które może powodować, że zwierzę jest w złym humorze lub agresywnie,
   • letarg, ukrywanie się i samotność
   • pochylona postawa, dyskomfort lub drażliwość,
   • wystająca odbytnica spowodowana biegunką,
   • utrata masy ciała,
   • utrata apetytu i spadek tempa energii.

2. 
   

   
   
   
   Wyeliminuj owoce i warzywa z diety zwierzęcia. Nie usuwaj wszystkich pokarmów przed konsultacją z weterynarzem, ale już wyeliminuj warzywa i owoce. Twój lekarz weterynarii udzieli ci dodatkowej porady po zbadaniu zwierzęcia. Sucha żywność wiązać lepsze jelita niż owoce i warzywa. Obecność większej ilości płynnych pokarmów może powodować biegunkę, a usunięcie ich z diety pozwoli temu uniknąć.

3. 
   

   
   Odizoluj chorego chomika. Choroba mokrego ogona może być zaraźliwa, dlatego najlepiej być ostrożnym. Oddzielić chorego chomika od innych okazów, które mogą być konieczne, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby w fazie zdrowienia. W każdym razie chory chomik może wolić pozostać sam, aby izolacja pomogła zmniejszyć jego stres. Zastanów się, czy nie poprosić zaufanego przyjaciela o opiekę nad zdrowymi chomikami w tym okresie zdrowienia. Pozwoli ci to skupić się na tych, którzy są chorzy. Zmniejszy również stres, jaki odczuwasz ty i twój chomik.

4. 
   

   
   
   
   Zabierz swojego zwierzaka do weterynarza. Lekarz przepisze leczenie antybiotykami i leki przeciwbiegunkowe. Nie wolno umieszczać antybiotyków w jedzeniu i wodzie. Twój chomik prawdopodobnie już nie chce pić i jeść na tym etapie, dlatego ta metoda nie będzie skuteczna w zachęcaniu go do podjęcia leczenia. I nawet jeśli nadal zgadza się pić, nie interesuje cię, że zabierze to pragnienie, wkładając do wody coś, co ma dziwny smak. Jeśli twój chomik naprawdę źle się czuje, weterynarz może podać mu antybiotyk, aby upewnić się, że otrzymał odpowiednią dawkę.
   • Ponieważ chomiki są małe, trudno jest je zrobić (obrazowanie krwi lub medyczne). Utrudnia to lekarzowi weterynarii ostateczne rozpoznanie przyczyny choroby.

5. 
   

   
   Poproś lekarza weterynarii o nawilżenie chomika w razie potrzeby. Jeśli zwierzę jest bardzo odwodnione, zapytaj weterynarza, czy rozsądnie byłoby wstrzyknąć sól fizjologiczną do organizmu. Masz możliwość sprawdzenia, czy zwierzę cierpi na skrajne odwodnienie, ściskając skórę za szyję. Zdrowa, nawilżona skóra natychmiast powróci do swojej pierwotnej pozycji. Jeśli skóra potrzebuje więcej niż 2 sekundy na regenerację, powinieneś się martwić niebezpiecznym odwodnieniem.
   • Wstrzyknięcie soli fizjologicznej nie zawsze robi dużą różnicę, jak można się spodziewać, ponieważ wchłanianie może być powolne, jeśli zwierzę nie radzi sobie dobrze.

6. 
   

   
   Pozwól lekarzowi weterynarii hospitalizować zwierzę. Jeśli weterynarz martwi się o zdrowie twojego chomika, przywróć mu to, co myśli. Może poprosić cię o pozostawienie zwierzęcia w klinice, aby personel mógł rutynowo podawać płyny i od czasu do czasu podawać antybiotyki przez wstrzyknięcie.

7. 
   

   
   Daj chomikowi jego lekarstwo domowe. Jeśli lekarz weterynarii nie zaleca hospitalizacji zwierzęcia, należy zachować ostrożność, zapewniając opiekę medyczną w domu. Weterynarz może przepisać enrofloksacynę, którą należy spożywać doustnie. Jest to wysoce skoncentrowany antybiotyk, a dawka do podania wynosi zwykle jedną kroplę dziennie. Twój weterynarz może również zasugerować włożenie zrównoważonego roztworu elektrolitu (Pedialyte lub Lectade) do ust chomika, aby utrzymać nawodnienie. Będziesz musiał to zrobić z najwyższą ostrożnością, aby uniknąć zalania płuc zwierzęcia.
   • Najlepszym sposobem na podanie elektrolitu jest zrobienie tego za pomocą pipety. Upuść jedną kroplę roztworu na usta chomika.
   • Powierzchnia napięcia roztworu sprawi, że kropla zaimpregnuje się w pysku chomika, który poliże do wyschnięcia.
   • Jeśli to możliwe, rób to co godzinę lub co pół godziny.

8. 
   

   
   Utrzymuj chomika w cieple. Małe ssaki, takie jak chomiki, mają bardzo duży stosunek powierzchni do objętości. W rezultacie mogą bardzo łatwo złapać silne przeziębienie, gdy zachorują. Idealna temperatura otoczenia dla chomika powinna wynosić od 21 do 26 ° C.

9. 
   

   
   Zmniejszyć stres Eksperci uważają, że zespół mokrego ogona jest chorobą związaną ze stresem, więc absolutnie nie możesz pozwolić swojemu zwierzakowi cierpieć. Trzymaj się z dala od wszelkich źródeł stresu lub odwrócenia uwagi od pokoju, w którym odpoczywa. Obejmuje to inne chomiki, wścibskie koty, szczekające psy, wszystko, co jest głośne lub silne światło.
   • Jeśli nie ma usuwać mokrych pokarmów z diety, nie zmieniaj tego, co zwykle spożywa, chyba że zaleci to weterynarz. Może to spowodować większy stres.
   • Staraj się nie przenosić chomika bardziej niż to konieczne, chyba że musisz go umieścić w miejscu izolacji lub zanieść do weterynarza. Transport jest źródłem stresu.

10. 
    

    
    Stosuj dobre praktyki higieniczne. W trakcie opieki należy stale przestrzegać zasad higieny. Jest to szczególnie ważne, jeśli masz więcej niż chomika, ponieważ zaniedbanie może doprowadzić do rozprzestrzeniania się infekcji.
    • Zawsze myj ręce przed i po dotknięciu chomika.
    • Upewnij się, że wszystko, w tym miska, w której pije i je, klatka i jego zabawki, są czyste.
    • Czyść klatkę co dwa lub trzy dni. Jeśli spróbujesz go częściej czyścić, może to powodować większy stres, co nie jest dobre dla powrotu do zdrowia twojego zwierzaka.

11. 
    

    
    Przygotuj się na trudną decyzję. Niestety chomiki nie reagują dobrze na leczenie. Więc jeśli twoje zwierzę zachoruje, przygotuj się na najgorsze i spodziewaj się, że nie wyzdrowieje. Wskaźnik skuteczności leczenia zespołu mokrego ogona jest niski, a jeśli stan chomika nie poprawi się w ciągu 24 do 48 godzin, istnieje duża szansa, że ​​się nie rozwinie. nie oddawaj tego. Jeśli pomimo wszystkich twoich wysiłków zdrowie twojego zwierzaka nadal się pogarsza, bardziej miłosierne może być rozważenie zakończenia jego udręki.
    • Uważaj na oznaki odwodnienia (podnoszenie skóry i zobacz, jak szybko wraca do normy), brak aktywności, brak reakcji po dotknięciu lub złapaniu, uporczywa biegunka lub nieprzyjemny zapach co się pogarsza.
    • Jeśli rozpoczniesz leczenie, a stan chomika pogorszy się, przynajmniej dasz mu szansę. Jednak bardziej odpowiednie może być złagodzenie bólu i pozwolenie mu umrzeć.

Część 2 Znajomość czynników ryzyka

1. 
   

   
   Rozważ rasę chomika. Chomiki karłowate mogą cierpieć na ciężką biegunkę bez wpływu choroby mokrego ogona. Z drugiej strony długowłose pluszowe chomiki wydają się najbardziej podatne na choroby mokrego ogona. Zapytaj lekarza weterynarii lub hodowcę, jakie jest ryzyko, że wybrana rasa ma ten zespół w momencie zakupu. W ten sposób poznasz ryzyko związane z podjętym przez ciebie zwierzęciem.

2. 
   

   
   Czuwaj nad młodymi chomikami. Wydaje się, że bardzo młode chomiki w wieku od 3 do 8 tygodni są szczególnie podatne na infekcje. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że ich układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty i nie jest w stanie skutecznie zwalczać szkodników. Badania wykazały, że bakterie desulfovibrio z pewnością powodują bakterie.

3. 
   

   
   Nie dotykaj zbyt mocno nowo odsadzonych chomików. Chomiki, na które choroba najłatwiej cierpi, to najwyraźniej odstawione od piersi dzieci w wieku 8 tygodni. Zawsze dawaj nowym chomikom czas na dostosowanie się do nowego środowiska, zanim zaczniesz ich często dotykać. W przeciwnym razie możesz nadmiernie je stresować i pomóc stworzyć warunki prowadzące do skurczu zespołu mokrego ogona.
   • Daj nowym chomikom około tygodnia na ustabilizowanie się, zanim zaczniesz regularnie z nimi obchodzić.
   • Wskazane jest również izolowanie ich w tym okresie, ponieważ choroba mokrego ogona może inkubować przez siedem dni, zanim pojawią się objawy.

4. 
   

   
   Zwróć uwagę na zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Dorosłe chomiki mają tendencję do rozwijania się objawów, jeśli równowaga mikroorganizmów w jelitach jest zaburzona. Pozwala to bakteriom o nazwie Clostridium zaatakować jelito, co wywołuje biegunkę i objawy choroby mokrego ogona. Czynniki, które mogą wywoływać zaburzenia żołądkowo-jelitowe obejmują:
   • stres (na przykład z powodu zatłoczonej klatki lub strachu przed drapieżnikiem, takim jak kot domowy),
   • zmiana diety,
   • niektóre antybiotyki przyjmowane doustnie w celu leczenia innych chorób.

5. 
   

   
   Rozważ inne choroby chomika. Jest całkiem możliwe, że zaburzenia żołądkowo-jelitowe nie wynikają z problemów, takich jak stres lub niewłaściwe odżywianie, ale raczej z choroby podstawowej. Stany takie jak zespół jelita drażliwego lub rak jelita mogą przyczynić się do wystąpienia choroby mokrego ogona.