Jak leczyć ostrą reakcję na stres

Zawartość

• etapy
• Metoda 1 Rozpoznanie ostrego stresu
• Metoda 2 Leczenie ostrego stresu po zakończeniu terapii
• Metoda 3 Leczenie ostrego stresu za pomocą leków
• Metoda 4 Zrelaksuj się i miej pozytywne myśli

W tym artykule: Uznanie ostrego stresu Leczenie ostrego stresu poprzez postępowanie terapeutyczne Leczenie ostrego stresu za pomocą leków Rozciąganie i pozytywne myślenie 25 Referencje

Ostry stres jest szokiem psychicznym, który zwykle występuje w ciągu miesiąca po urazie. Jeśli go nie leczysz, ostry stres może przekształcić się w zespół stresu pourazowego, długotrwałe zaburzenie psychiczne. Będziesz potrzebował dużo pracy i interwencji specjalisty od zdrowia psychicznego, ale przy odpowiednim leczeniu możesz wrócić do normalnego życia.

etapy

Metoda 1 Rozpoznanie ostrego stresu

1. 
   

   
   Zadaj sobie pytanie, czy ty lub ktoś, kogo znasz, doznał urazu mniej niż miesiąc temu. Aby uznać to zaburzenie za ostrą reakcję na stres, pacjent musiał doświadczyć znacznej traumy emocjonalnej na mniej niż miesiąc przed wystąpieniem objawów. Uraz zwykle obejmuje śmierć, strach przed śmiercią lub obrażenia fizyczne lub emocjonalne. Wiedząc, czy ty lub ktoś wokół ciebie cierpiał z powodu tego rodzaju urazu, możesz łatwo zrozumieć, czy ostra reakcja na stres jest przyczyną objawów. Oto najczęstsze przyczyny traumy:
   • osobiste traumatyczne wydarzenia, takie jak napaść, gwałt lub obecność podczas morderstwa
   • bycie ofiarą przestępstwa, na przykład rabunku
   • wypadek samochodowy
   • niewielkie obrażenia mózgu
   • wypadki w fabryce
   • klęski żywiołowe

2. 
   

   
   
   
   Zapytaj o objawy ostrej reakcji na stres. Istnieje wiele objawów, które mogą wskazywać na ostrą reakcję na stres. Zgodnie z Podręcznikiem diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych wydanie piąte (DSM-5), uniwersalnym podręcznikiem chorób psychicznych, jeśli pacjent wykazuje wcześniejsze objawy po urazie, możliwe jest, że cierpi na ostrą reakcję na stres. Objawy powinny trwać dłużej niż dwa dni i krócej niż cztery tygodnie, aby uznać je za przypadek ostrej reakcji stresowej.

3. 
   

   
   Obserwuj obecność zdysocjowanych objawów. Dysocjacja ma miejsce, gdy ktoś pragnie nie mieć już stopy w rzeczywistości. Jest to wspólny mechanizm zarządzania urazami u osób, które do niego przyjeżdżają. Może to nastąpić na wiele sposobów. Trzy lub więcej z następujących objawów wskazuje na ostrą reakcję na stres.
   • Poczucie zdrętwienia, odwiązania lub braku reakcji emocjonalnej.
   • Zmniejszona świadomość otaczających go osób
   • Poczucie, że świat zewnętrzny nie jest prawdziwy.
   • Depersonalizacja. Dzieje się tak, gdy jednostka czuje, że jej uczucia i doświadczenia nie należą do nich. Ofiary traumy mogą być przekonane, że wydarzenia, które się im przydarzyły, faktycznie wydarzyły się komuś innemu.
   • Oddzielna lamnezja. Osoby mogą blokować lub zapominać o całej traumie lub aspektach tego wydarzenia.

4. 
   

   
   
   
   Obserwuj, czy dana osoba chce przeżyć traumę. Osoba cierpiąca na ostrą reakcję na stres może przeżyć traumatyczne wydarzenie na wiele sposobów. Jeśli ty lub ktoś, kogo znasz, przeżywa obrażenia na co najmniej jeden z następujących sposobów, może to wskazywać na obecność ostrej reakcji na stres.
   • Powtarzające się obrazy lub przemyślenia na temat wydarzenia.
   • Marzenia, koszmary lub nocne lęki związane z wydarzeniem.
   • Szczegółowe retrospekcje wydarzenia. Mogą to być szybkie retrospekcje lub bardzo szczegółowe wydarzenia, które dają jednostce wrażenie ponownego przeżycia traumy.

5. 
   

   
   Obserwuj zachowania dewiacyjne. Pacjent odczuje niepokój, gdy zostanie wystawiony na działanie elementów przypominających mu traumatyczne zdarzenie. Często mógł unikać sytuacji lub miejsc, które przypominają mu o traumie. Jeśli zauważysz, że ktoś celowo unika pewnych sytuacji lub miejsc związanych z urazem, może to wskazywać na ostrą reakcję na stres.
   • Ofiara zwykle wykazuje objawy zwiększonego lęku, ostrego zaostrzenia lub nadmiernej czujności, gdy jest blisko tego, co przypomina mu o tym wydarzeniu.

6. 
   

   
   Obserwuj, czy poprzednie objawy powodują znaczące problemy w życiu codziennym. Kolejnym kryterium diagnostycznym ostrej reakcji na stres są objawy, które znacznie zakłócają życie pacjenta. Oceń swoje życie lub życie codzienne danej osoby, aby dowiedzieć się, czy objawy powodują znaczące problemy.
   • Obserwuj ich wpływ na swoją pracę. Czy możesz skoncentrować się na swoich zadaniach i wykonywać swoją pracę, czy też nie możesz się skoncentrować? Czy pamiętasz traumę podczas pracy, która uniemożliwia ci kontynuowanie pracy?
   • Obserwuj swoje życie towarzyskie. Czy myśl o spotkaniu z tobą wywołuje niepokój? Czy przestałeś chodzić ze znajomymi? Czy starałeś się unikać rzeczy, które przypominają ci o traumie, która odcięła cię od pewnych sytuacji społecznych?

7. 
   

   
   Poproś o pomoc profesjonalistę. Jeśli ty lub ktoś, kogo znasz, spełnia powyższe kryteria ostrej reakcji na stres, powinieneś poszukać pomocy u specjalisty. Na szczęście jest to zaburzenie, które można wyleczyć, ale musisz działać tak szybko, jak to możliwe. Lekarz będzie w stanie ocenić twój stan i zastosować odpowiednie leczenie.
   • Sytuacja dyktuje to, co musisz zrobić najpierw. Jeśli ty lub ktoś, kogo znasz, ma poważny atak, myśli samobójcze lub mordercze, lub staje się agresywny, natychmiast zadzwoń pod numer 112. Po zakończeniu kryzysu możesz poprosić o pomoc psychologa.
   • Jeśli masz myśli samobójcze, możesz zadzwonić do call center, które pomaga osobom samobójczym.
   • Jeśli ty lub ta osoba jesteś zaniepokojona z powodu kryzysu, możesz umówić się na spotkanie z terapeutą lub innym specjalistą ds. Zdrowia psychicznego.

Metoda 2 Leczenie ostrego stresu po zakończeniu terapii

1. 
   

   
   Spróbuj terapii poznawczo-behawioralnej. Na razie terapia ta jest uważana za najskuteczniejszą metodę leczenia ostrej reakcji na stres. Odkryto również, że wczesne leczenie ostrej reakcji na stres pomaga zapobiec przekształceniu się w stres pourazowy, zaburzenie podobne do skutków długoterminowych.
   • Terapia poznawczo-behawioralna w przypadku ostrej reakcji na stres koncentruje się na zmianie sposobu postrzegania ryzyka związanego z doświadczoną traumą oraz leczeniu traumy w celu odczulenia wyzwalaczy, które mogły wystąpić po uraz.
   • Twój terapeuta nauczy Cię reakcji fizycznych, emocjonalnych i psychicznych na traumę, aby lepiej rozpoznawać wyzwalacze i reakcje. Terapeuta wyjaśni również, w jaki sposób i dlaczego ten proces jest ważny, aby odczulić Cię od tego doświadczenia.
   • Twój terapeuta da ci również techniki relaksacyjne, które możesz wykorzystać podczas ataków lękowych poza pracą i podczas sesji, gdy ustnie leczysz traumę lub wyobrażasz sobie traumę i głośno ją opisujesz.
   • Twój terapeuta użyje również terapeuty poznawczo-behawioralnego, aby zmienić swoje doświadczenie i pomóc w przezwyciężeniu winy ocalałego, jeśli to konieczne. Na przykład w przypadku ostrej reakcji stresowej pacjent mógł mieć wypadek samochodowy, który spowodował śmierć. Mógłby się teraz bać wsiadania do samochodu, ponieważ czuje, że umrze. Terapeuta znajdzie sposoby, aby pomóc pacjentowi inaczej postrzegać to doświadczenie. Jeśli pacjent ma 25 lat, terapeuta może mu powiedzieć, że jest w samochodzie od 25 lat i że nie jest martwy, więc statystyki są na jego korzyść.

2. 
   

   
   Porozmawiaj z psychologiem zaraz po urazie. Obejmuje to interwencję pracownika służby zdrowia psychicznego niezwłocznie po urazie, w tym procesie, zanim pojawią się objawy ostrej reakcji na stres. Pacjent przejdzie intensywną sesję terapeutyczną, aby omówić traumę z profesjonalistą. Wadą tego leczenia jest to, że musi być wykonane bardzo szybko po imprezie, aby było skuteczne.
   • Efekty tej interwencji psychologicznej są uważane za niespójne. Niektóre badania sugerują, że te interwencje psychologiczne nie zapewniają długoterminowych korzyści dla pacjentów. Nie powinno to zniechęcać Cię do proszenia o pomoc profesjonalisty, oznacza to tylko, że Twój terapeuta zastosuje inne podejście, jeśli początkowa interwencja była nieskuteczna.

3. 
   

   
   Dołącz do grupy zarządzania lękami. Oprócz sesji twarzą w twarz z terapeutą zabiegi grupowe mogą pomóc osobom cierpiącym na ostrą reakcję na stres. Sesje te są zwykle nadzorowane przez terapeutę, który poprowadzi rozmowę i zapewni, że wszyscy członkowie grupy będą mieli pozytywne doświadczenia. Grupa wsparcia może pomóc ci uniknąć poczucia samotności i izolacji, ponieważ skończysz z ludźmi, którzy mieli podobne doświadczenia.
   • Podobnie jak początkowa interwencja psychologiczna, istnieją wątpliwości co do skuteczności leczenia ostrej reakcji na stres grupy, ale uczestnicy nadal doceniają społeczność rozwijającą się podczas sesji.

4. 
   

   
   Spróbuj terapii ekspozycyjnej. Często ostra reakcja na stres powoduje lęk przed niektórymi miejscami i sytuacjami u pacjentów, ponieważ przypominają im o traumie. Może to być niezwykle trudne dla ofiary, ponieważ może ona przestać spotykać się z innymi ludźmi lub iść do pracy, aby nie pamiętać o traumie. Nieleczone obawy mogą przerodzić się w zespół stresu pourazowego.
   • Podczas terapii ekspozycyjnej pacjent stopniowo staje się narażony na czynniki wywołujące jego niepokój. Terapeuta ma nadzieję, że ta ekspozycja stopniowo odczula go na bodźce, aby mógł poradzić sobie z tymi lękami w życiu codziennym.
   • Leczenie często rozpoczyna się od ćwiczeń wizualizacyjnych. Terapeuta poprosi pacjenta o wizualizację stresującego przedmiotu z jak największą ilością szczegółów. Stopniowo sesje będą się rozwijać, aż terapeuta będzie towarzyszył pacjentowi w obliczu tego stresującego elementu w prawdziwym życiu.
   • Na przykład pacjent mógł być świadkiem strzelanin w bibliotece i teraz boi się wchodzić do bibliotek. Terapeuta może zacząć od poproszenia go o wyobrażenie sobie w bibliotece i opisanie tego, co czuje. Terapeuta może następnie udekorować swoje biuro, aby wyglądało jak biblioteka, dzięki czemu pacjent czuje się tak, jakby był tam, wiedząc, że kontroluje swoje otoczenie. W końcu oboje mogli pójść do biblioteki.

Metoda 3 Leczenie ostrego stresu za pomocą leków

1. 
   

   
   Przed rozpoczęciem przyjmowania jakiegokolwiek leku należy porozmawiać z lekarzem. Podobnie jak wszystkie inne leki na receptę, leki na ostrą reakcję na stres stanowią ryzyko uzależnienia. Z tego powodu możesz dostać tego rodzaju narkotyki na czarnym rynku. Nigdy nie bierz leków, które nie zostały przepisane przez lekarza. Jeśli zastosujesz niewłaściwe dawki, możesz pogorszyć objawy, a nawet umrzeć.

2. 
   

   
   Weź selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). SSRI są uważane za leki z wyboru w walce z ostrą reakcją na stres. Pomagają zmienić poziom serotoniny w mózgu, co pozwala poprawić nastrój i zmniejszyć lęk. Leki te pozostają najczęstszym sposobem leczenia wielu zaburzeń psychicznych.
   • Do najczęstszych SSRI należą sertalina (Zoloft), citalopram (Celexa) i citalopram (Lexapro).

3. 
   

   
   Weź trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Wykazano, że lamitryptylina i limipramina są skuteczne przeciwko ostrej reakcji na stres. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne zwiększają ilość noradrenaliny i serotoniny w mózgu.

4. 
   

   
   Wypróbuj benzodiazepinę. Benzodiazepina jest często przepisywana w celu zmniejszenia lęku, dlatego może być przydatna dla osób cierpiących na ostrą reakcję na stres. Służy również jako pigułka nasenna, ponieważ pomaga łagodzić bezsenność, która często towarzyszy ostrej reakcji na stres.
   • Do najczęstszych rodzajów benzodiazepiny należą klonazepam (Klonopin), diazepam (Valium) i lorazepam (Ativan).

Metoda 4 Zrelaksuj się i miej pozytywne myśli

1. 
   

   
   Uwolnij stres dzięki technikom relaksacyjnym. Wykazano, że techniki relaksacyjne są bardzo skuteczne w poprawie zdrowia psychicznego. Pomagają zmniejszyć objawy stresu i mogą zapobiegać nawrotom ostrej reakcji na stres. Mogą również leczyć skutki uboczne chorób psychicznych, takich jak bezsenność, zmęczenie lub nadciśnienie.
   • Gdy poprosisz o pomoc psychologiczną w odpowiedzi na ostry stres, Twój terapeuta z pewnością nauczy Cię technik relaksacyjnych. Jest to zwykle część terapii poznawczo-behawioralnej.

2. 
   

   
   Ćwicz głębokie oddychanie. Głębokie oddychanie jest szeroko rozpowszechnionym i potężnym narzędziem do zmniejszania stresu. Stosując odpowiednie techniki, możesz skutecznie zmniejszyć stres i uniknąć problemów w przyszłości.
   • Oddychaj, używając brzucha, a nie tułowia. Pomoże to pompować więcej tlenu do organizmu i lepiej się zrelaksować. Kiedy oddychasz, połóż dłoń na brzuchu, aby upewnić się, że puchnie i opróżnia się podczas oddychania. Jeśli tak nie jest, nie oddychasz wystarczająco głęboko.
   • Usiądź prosto z plecami. W przeciwnym razie możesz także położyć się na podłodze.
   • Wdychaj przez nos i wydychaj przez usta. Wdychaj jak najwięcej powietrza, a następnie wydychaj powietrze, aż płuca będą całkowicie puste.

3. 
   

   
   Zrób medytację. Podobnie jak głębokie oddychanie, medytacja może pomóc złagodzić stres i zrelaksować się. Regularna medytacja pomaga poprawić zdrowie fizyczne i psychiczne poprzez zmniejszenie stresu i niepokoju.
   • Aby to zrobić, musisz udać się w spokojne miejsce, skupić się na jednym dźwięku i pozwolić umysłowi odwrócić się od wszystkich zmartwień i myśli codziennego życia.
   • Wybierz spokojne miejsce, usiądź wygodnie, oczyść umysł ze wszystkich myśli i skup się na obrazie świecy lub słowa „spokój”. Rób to od 15 do 30 minut dziennie.

4. 
   

   
   Skonfiguruj sieć wsparcia dla siebie. Ludzie, którzy mogą liczyć na dobrą sieć wsparcia, rzadziej doświadczają epizodów lub nawrotów choroby psychicznej. Oprócz znajomych i rodziny możesz także uczestniczyć w grupach wsparcia, aby mieć poczucie koleżeństwa.
   • Podziel się swoimi problemami z najbliższymi. Nie trzymaj swoich uczuć dla siebie. Bardzo ważne jest, aby porozmawiać z rodziną lub przyjaciółmi o swoich odczuciach związanych z konfiguracją sieci wsparcia. Nie mogą ci pomóc, jeśli nie wiedzą, co się dzieje.
   • Możesz także poprosić o pomoc i znaleźć grupę wsparcia, która specjalizuje się w tej chorobie psychicznej. Znajdziesz grupę w pobliżu, wykonując szybkie wyszukiwanie w Internecie.

5. 
   

   
   Prowadź pamiętnik. Pamiętnik może pomóc zmniejszyć stres i niepokój. Uwolnienie tego, co masz na sercu, jest wyzwalające, a większość programów leczenia chorób psychicznych wymaga prowadzenia dziennika. Poświęć kilka minut dziennie, aby przyniosło to realne korzyści.
   • Podczas pisania staraj się naprawdę myśleć o swoich problemach. Najpierw napisz o rzeczach, które wywołały stres, a następnie o tym, jak na nie zareagowałeś. Jak się czułeś lub czułeś, kiedy zacząłeś się stresować?
   • Przeanalizuj swoją interpretację wydarzenia. Zidentyfikuj momenty, w których wprowadzisz negatywny wzór myślenia. Następnie spróbuj zrównoważyć swoją interpretację w bardziej pozytywny sposób i uniknąć katastrofy.