Jak leczyć vulvodynia

Zawartość

• etapy
• Metoda 1 Diagnozuj
• Metoda 2 Użyj zabiegów medycznych
• Metoda 3 Wypróbuj alternatywne metody leczenia
• Metoda 4 Wprowadź zmiany stylu życia

Vulvodynia to przewlekłe zaburzenie, które charakteryzuje się bólem sromu (zewnętrznej części żeńskich narządów płciowych). Dokładna przyczyna bólu nie jest znana, ale może być wywołana uszkodzeniem nerwów, nieprawidłową odpowiedzią komórkową, czynnikami genetycznymi, infekcjami, alergiami, podrażnieniami, zmianami hormonalnymi, antybiotykami lub skurczami mięśni. Dla kobiet cierpiących na wulwodynię znalezienie lekarstwa może być bardzo frustrujące. Lekarze mogą odrzucić długą listę możliwych przyczyn bólu przed stwierdzeniem, jakie powinno być pochodzenie psychiczne. Ponadto, ponieważ specyficzne objawy mogą się różnić i nie ma leczenia, które byłoby odpowiednie dla wszystkich, może to wymagać kilku prób znalezienia skutecznego leczenia przeciwko wulwodynii.

etapy

Metoda 1 Diagnozuj

1. 
   

   
   Umów się na spotkanie z lekarzem. Możesz omówić objawy z lekarzem lub ginekologiem. Nie krępuj się mówić o odczuwanym bólu. Musisz upewnić się, że ten ból nie jest spowodowany przez inne zaburzenie, zanim spróbujesz go leczyć.
   • Vulvodynia przedstawia tylko jeden główny objaw, ból sromu. Ból jest inaczej opisywany przez kobiety. Może to wyglądać jak swędzenie, pieczenie, kłucie lub pulsujący ból w okolicach ust, łechtaczki lub wejścia do pochwy. Może pojawiać się i znikać, a także na dotyk lub nacisk.
   • Niektóre kobiety z wulwodynią odczuwają ból tylko w określonych momentach, na przykład podczas ćwiczeń lub podczas stosunku płciowego.

2. 
   

   
   
   
   Podejmij testy. Jeśli lekarz podejrzewa, że ​​masz wulwodynię, prawdopodobnie wykona badanie sromu. Lekarz może wykonać kilka procedur i testów. Te procedury mogą pomóc ci zidentyfikować problemy, które mogą pogorszyć objawy.
   • Lekarze często proszą o badania krwi w celu sprawdzenia poziomu hormonów, takich jak estrogen, progesteron lub testosteron.
   • Lekarz prawdopodobnie również wykona test z wacikiem. Naciska różne obszary sromu za pomocą wacika i poprosi cię o opisanie odczuwanego bólu i zanotowanie jego intensywności.
   • Jeśli niektóre obszary sromu wydają się bolesne lub skóra jest opuchnięta lub dziwna, lekarz może zdecydować o wykonaniu biopsji.

3. 
   

   
   Rozwiń inne problemy. Wulwodynia zostanie zdiagnozowana dopiero po wykluczeniu przez lekarza innych chorób lub zaburzeń, które mogą powodować ból sromu. Lekarz może również przetestować cię pod kątem chorób przenoszonych drogą płciową, chorób skóry, infekcji grzybiczych, nierównowagi hormonalnej lub innych osób, które mogą być odpowiedzialne za objawy. Jeśli żaden z tych problemów nie jest przyczyną bólu, może dojść do wniosku, że jest sromodny.

4. 
   

   
   
   
   Ustal konkretną diagnozę. Istnieją dwa rodzaje wulwodynii: zespół zapalenia przedsionka sromu i wulwodynia dwubiegunowa. Lekarz zdiagnozuje jeden lub drugi zgodnie z Twoimi objawami. Upewnij się, że przekazujesz lekarzowi jak najwięcej informacji.
   • Zespół przedsionkowego zapalenia sromu pojawia się, gdy ból pojawia się po naciśnięciu lub dotknięciu obszaru wokół wejścia do pochwy. Kobiety z tego typu wulwodynią cierpią z powodu bólu podczas stosunku płciowego, podczas wkładania tamponu, podczas badań ginekologicznych i za każdym razem, gdy wywiera się nacisk na przedsionek (obszar, do którego wchodzi pochwa).
   • Wulwodynia dyzestetyczna występuje, gdy uogólniono ból sromu, który może wpływać na główne wargi, drobne wargi, łechtaczkę, krocze, lanus, łonowe, wabik i wewnętrzne uda. Może się to zdarzyć naraz i nawet jeśli ból występuje zwykle w pewnym stopniu, objawy mogą pojawić się i zniknąć. Dotyk lub nacisk zwykle nie powoduje bólu, ale może pogorszyć objawy.

5. 
   

   
   Poproś o drugą diagnozę. Jeśli uważasz, że twój lekarz nie bierze poważnie twoich objawów, znajdź inny. Niektórzy lekarze nie rozumieją, że wulwodynia to prawdziwy problem nie tylko w twojej głowie. Potrzebujesz specjalisty medycznego, który cię wysłucha, wesprze i pomoże znaleźć skuteczne leczenie. Trwaj w poszukiwaniu diagnozy i nie poddawaj się.

Metoda 2 Użyj zabiegów medycznych

1. 
   

   
   Wypróbuj kremy i maści. Miejscowe środki znieczulające mogą tymczasowo łagodzić ból spowodowany objawami. W razie potrzeby można użyć 5% maści lidokainowych nakładanych cienko kilka razy dziennie. Często stosuje się krem ​​wykonany z 2,5% lidokainy i 2,5% prylokainy, nakładany cienkimi warstwami piętnaście do dwudziestu minut przed stosunkiem, aby zapobiec bólowi.
   • Nie nakładaj maści na maść na porysowaną lub podrażnioną skórę.
   • Miejscowe środki znieczulające zwiększą ryzyko wadliwego działania prezerwatywy, ponieważ zawarty w nich alkohol może spowodować rozdarcie lateksu. Upewnij się, że twój partner został przebadany na choroby przenoszone drogą płciową i zastosuj dodatkową metodę antykoncepcji.
   • Pacjenci z długotrwałą wulwodynią, którzy nie reagują na miejscowe środki znieczulające, mogą znaleźć ulgę, otrzymując bloki nerwowe. Przedyskutuj z lekarzem, czy możesz dostać blokadę nerwów i skonsultuj się ze specjalistycznym anestezjologiem, jeśli rozważasz tę opcję.

2. 
   

   
   Zapytaj swojego lekarza, czy możesz przyjmować leki hormonalne. Niektórzy pacjenci z wulwodynią odczuwają ulgę, przyjmując tabletki lub kremy z estrogenem. Stosowanie produktów zawierających estrogen może złagodzić ból, swędzenie, suchość, zaczerwienienie, objawy moczowe i ból podczas stosunku.
   • Terapia estrogenowa może być przydatna w przypadku bólu sromu spowodowanego atrofią (przerzedzenie wysychającej tkanki). Lekarz może zalecić 1% krem ​​estradiolowy, jeśli odczulone leki nie były skuteczne. Jednak niektóre leki, na przykład pigułka antykoncepcyjna, mogą powodować atrofię i nasilać ból.

3. 
   

   
   Rozważ leki przeciwdepresyjne. Leki przeciwdepresyjne są czasami z powodzeniem stosowane w leczeniu przewlekłego bólu, który nie ma wyraźnej przyczyny, jak w przypadku wulwodynii. Lekarz może zalecić leki przeciwdepresyjne (zwykle trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, które zmieniają sposób, w jaki neuroprzekaźniki dostarczają sygnał bólu do mózgu) w leczeniu sromu.
   • Lamitryptylina, trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny, jest najczęściej przepisywanym lekiem na wulwodynię. Zasadniczo pacjenci rozpoczynają od małej dawki 10 mg przyjmowanej doustnie co noc. Dawka 10 mg na tydzień jest następnie zwiększana, aż do osiągnięcia skutecznej dawki bez przekraczania 150 mg. Lekarz prawdopodobnie zaleci trzymanie się skutecznej dawki przez trzy miesiące przed zmniejszeniem dawki leku. U niektórych kobiet objawy wulwodynii nie pojawiają się ponownie po tym leczeniu.
   • Uświadom sobie działania niepożądane leków przeciwdepresyjnych. Możliwe działania niepożądane obejmują senność, osłabienie, zmęczenie, suchość w ustach, ból głowy i zaparcia. Poinformuj swojego lekarza o tych objawach, jeśli będą się utrzymywać lub nasilą. Zawsze skontaktuj się z lekarzem, jeśli zauważysz zaczerwienienie, swędzenie, stan zapalny lub trudności w oddychaniu podczas przyjmowania jakiegokolwiek leku.
   • Effexor i Cymbalta (inna klasa leków) są również stosowane w leczeniu sromu.

4. 
   

   
   Dowiedz się o lekach przeciwdrgawkowych. Leki przeciwdrgawkowe mogą pomóc w radzeniu sobie z przewlekłym bólem, w tym z wulwodynią. Lek najczęściej przepisywany w tej klasie nazywa się gabapentyna. Utrudnia przekazywanie sygnałów bólu do mózgu.
   • Dawki gabapentyny mogą się znacznie różnić. Pacjenci zwykle zaczynają od 300 mg na dobę doustnie, zanim stopniowo zwiększają dawkę do dawki skutecznej, ale nigdy nie więcej niż 3600 mg na dobę. Możliwe działania niepożądane obejmują senność, zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie, nudności, suchość w ustach, zaparcia, pobudzenie i gorączkę. Należy poinformować lekarza, jeśli te działania niepożądane utrzymują się lub nasilają.
   • Inne dostępne leki obejmują pregabalinę, lek podobny do gabapentyny.Jest zatwierdzony do neuralgii popółpaścowej, a teraz jest również stosowany w bólu sromu. Lekarz może zacząć podawać 50 mg pregabaliny trzy razy dziennie. Może wówczas zwiększyć dawki do 600 mg na dobę w trzech dawkach, jeśli tolerujesz lek i zaobserwujesz pozytywne wyniki.

5. 
   

   
   W razie potrzeby użyj innych leków. Lekarz może zalecić przyjmowanie kortykosteroidów lub leków przeciwhistaminowych w przypadku swędzenia lub zapalenia. Może również przepisać flukonazol w leczeniu zakażeń grzybiczych. Porozmawiaj z lekarzem, aby upewnić się, że bierzesz leki bezpiecznie.

6. 
   

   
   Omów z lekarzem zabiegi chirurgiczne. Operację można również rozważyć, gdy wszystkie inne przyczyny zostaną wykluczone, a inne leczenie wulwodynii nie przyniosło żadnego efektu. Ponadto może być skuteczny u kobiet cierpiących na zespół przedsionkowego zapalenia sromu.
   • Skonsultuj się z kilkoma specjalistami. Wielu lekarzy może nie znać różnych metod leczenia sromu. Przed rozpoczęciem operacji skonsultuj się z drugim, a nawet trzecim lekarzem.
   • Zastanów się nad przedsionkiem. Jeśli wypróbowałeś wszystkie możliwe metody leczenia i poprosiłeś o drugą opinię, możesz rozważyć zabieg chirurgiczny o nazwie vestibulectomy. Procedura ta polega na usunięciu bolesnej tkanki w przedsionku pochwy (część wokół wejścia do pochwy). Ta procedura jest zwykle wykonywana w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.

Metoda 3 Wypróbuj alternatywne metody leczenia

1. 
   

   
   Znajdź fizjoterapeutę. Poproś lekarza lub ginekologa o zalecenie fizjoterapeuty z doświadczeniem w leczeniu sromu. Dobry fizjoterapeuta może używać delikatnych manipulacji, aby wzmocnić mięśnie dna miednicy i zarządzać napięciem i bólem.
   • Niektórzy pacjenci uważają, że fizjoterapia pozwala im zmniejszyć lub wyeliminować objawy. Możesz jednak spróbować jednocześnie z lekami lub innymi metodami leczenia.

2. 
   

   
   Wypróbuj biofeedback. Biofeedback jest techniką, która uczy pacjentów kontrolowania i manipulowania procesami fizycznymi, które zwykle zachodzą nieumyślnie. Dzięki biofeedbackowi pacjenci z wulwodynią mogą nauczyć się dobrowolnie kurczyć i rozluźniać mięśnie dna miednicy. To pozwala im mieć lepszą kontrolę nad tym, jak ich ciało reaguje na sygnały bólowe.
   • Niektórzy pacjenci odczuwają ulgę jedynie dzięki biofeedbackowi, podczas gdy inni łączą tę technikę z lekami lub innymi metodami leczenia.

3. 
   

   
   Rozważ karuzelę. Lacupuncture to technika medyczna polegająca na wprowadzeniu bardzo cienkich igieł w określone punkty ciała. Istnieją dowody, które mogą pomóc złagodzić ostry i przewlekły ból. Jest stosowany w leczeniu migreny, problemów z mięśniami, problemów neurologicznych, chorób układu rozrodczego i reumatyzmu. Niektórzy pacjenci z wulwodynią zgłosili, że akupunktura pomogła im złagodzić objawy.

4. 
   

   
   Znajdź doradcę. Doradca może udzielić ci dużej pomocy, informacji o twoim stanie i pomóc znaleźć mechanizmy radzenia sobie z bólem, zapewniając jednocześnie miejsce, w którym możesz wyrazić swoje zdanie na temat swojego stanu. Wulwodynia może być stresującą i frustrującą chorobą, która wpływa na jakość życia, ograniczając aktywność i utrudniając seks i relacje. Doradca może pomóc Ci zarządzać wszystkimi tymi problemami.
   • Wiedz, że doradca nie powie ci, co masz robić. Wysłucha cię i pomoże ci podjąć własne decyzje, ale ogólnie nie da ci bezpośrednich porad ani sugestii dotyczących leczenia.

5. 
   

   
   Rozważ terapię poznawczo-behawioralną. Jest to specjalna forma terapii, która koncentruje się na praktyce strategii zarządzania bólem. Terapeuta pomoże ci zrozumieć, jak myślisz, czujesz i działasz. Następnie zaproponuje techniki modyfikacji tych zachowań. Dla pacjentów z wulwodynią może to być skuteczne narzędzie do zarządzania objawami.
   • Istnieją dowody, że terapia poznawczo-behawioralna, gdy jest stosowana przez kobiety z wulwodynią, może pomóc kontrolować ból. Ta terapia samozarządzania rozpoznaje związek między myślami, uczuciami i zachowaniami dotyczącymi bólu, seksualności i funkcjonowania emocjonalnego.

6. 
   

   
   Uzyskaj pomoc Oprócz terapii należy rozważyć inne formy wsparcia, takie jak grupy wsparcia w pobliżu lub online. Może to być przydatne do znajdowania osób cierpiących na ten sam problem. Skontaktuj się ze szpitalem w sprawie grup wsparcia.

Metoda 4 Wprowadź zmiany stylu życia

1. 
   

   
   Stosuj dietę bogatą w probiotyki. Probiotyki przyjmowane codziennie pomagają zwalczać infekcje jelit i narządów płciowych. Pomagają utrzymać zdrowy poziom bakterii w pochwie i zapobiegają infekcjom. Dla pacjentów z wulwodynią dieta bogata w probiotyki pomaga zwalczać stany zapalne i infekcje.
   • Produkty bogate w probiotyki to jogurt, kefir i crème fraiche. Znajdź jogurt zawierający aktywne kultury. Możesz również przyjmować suplementy diety z probiotykami.
   • Ponadto można również jeść pokarmy bogate w pektyny. Te pokarmy pomagają poprawić działanie probiotyków, ułatwiając trawienie. Jabłka i owoce cytrusowe są najlepszym źródłem pektyny, ale można je również znaleźć w jagodach, brzoskwiniach, morelach, wiśniach i winogronach.

2. 
   

   
   Zadbaj o swoją higienę. Umyć srom łagodnymi, bezzapachowymi mydłami i dobrze spłukać. Jeśli oddawanie moczu nasili objawy, przepłucz srom zimną wodą po przejściu do łazienki.
   • Unikaj drażniących produktów. Zastąp pachnące mydła, spraye i płyny bezzapachowymi i wolnymi od chemikaliów produktami. Podobnie wymień nylonową bieliznę, która zatrzymuje wilgoć i może podrażniać skórę bielizną ze 100% bawełny.

3. 
   

   
   Ogranicz aktywność, która wywiera presję na srom. Niektóre działania, takie jak jazda na rowerze lub jazda konna, mogą powodować ból sromu. Zwróć uwagę na aktywność fizyczną związaną z objawami. Gdy poznasz działania, które przyczyniły się do wystąpienia problemu, staraj się unikać ich w jak największym stopniu.

4. 
   

   
   Spróbuj zimnych okładów. Zastosowanie zimnych okładów może również pomóc złagodzić ból sromu. Zimno pomaga spowolnić przepływ krwi. To zmniejsza ból i stany zapalne. Przygotuj zimny kompres, owijając lód ręcznikiem i nakładając go na dotknięty obszar.
   • Nigdy nie nakładaj lodu bezpośrednio na skórę.

5. 
   

   
   Starannie wybieraj smary. Smary mogą pomóc złagodzić ból podczas seksu. Jeśli możesz uprawiać seks, znajdź smar na bazie wody zamiast smaru na bazie oleju. Smary na bazie oleju zawierają substancje chemiczne, które mogą nasilać objawy. Unikaj smarów zawierających cukier lub glicerynę, ponieważ często podrażniają twoją skórę.

6. 
   

   
   Weź kąpiel sitz. Kąpiele sitz, czyli kąpiele z ciepłą wodą, mające na celu uzdrowienie cię przez zanurzenie pośladków i bioder w wodzie, mogą być pomocne, jeśli dodasz płatki owsiane lub sodę oczyszczoną. Płatki owsiane zawierają substancje przeciwzapalne zwane awantantamidami. Substancje te mogą zmniejszać ból, podrażnienie i swędzenie. Spróbuj także z sodą oczyszczoną, jest alkaliczna i może regulować pH pochwy. Może to skorygować skaleczenie pochwy, co przyczynia się do swędzenia i pieczenia.
   • Aby przygotować się do kąpieli z płatkami owsianymi, rozpuść paczkę płatków owsianych w wodzie i moczyć przez dwadzieścia minut.
   • Do kąpieli sodowej dodaj 4 do 5 łyżek. do s. soda oczyszczona w wodzie, wymieszać i namoczyć od 15 do 20 minut.

7. 
   

   
   Zastanów się nad dietą ubogą w szczawiany. Szczawiany to związki występujące w roślinach, które wiążą się z solami mineralnymi i zmniejszają ich wchłanianie. Niektórzy lekarze zalecają dietę ubogą w szczawiany przeciwko wulwodynii, ponieważ pokarmy bogate w te związki mogą wytwarzać drażniący mocz, co może przyczyniać się do bólu. Porozmawiaj z lekarzem i rozważ zmianę diety, postępując zgodnie z jego radą.
   • Czekolada, jagody, szpinak i orzechy to przykłady żywności bogatej w szczawiany.
   • Możesz również wziąć suplement diety z cytrynianem wapnia. Cytrynian wapnia może hamować rozwój kryształów doksalanu, łagodzić ból i swędzenie. Rozważ przyjmowanie od 200 do 25 mg cytrynianu wapnia trzy razy dziennie.