Jak leczyć chorobę afektywną dwubiegunową u dzieci

Zawartość

• etapy
• Metoda 1 Postępuj zgodnie z terapią
• Metoda 2 Wypróbuj narkotyki
• Metoda 3 Udziel wsparcia

Zaburzenia afektywne dwubiegunowe u dzieci mają postać zmian nastroju, kierowalności, problemów z koncentracją oraz poczucia beznadziejności i bezradności. Nieleczona choroba afektywna dwubiegunowa może mieć negatywny wpływ na zdolność dziecka do odniesienia sukcesu w szkole lub w sytuacjach społecznych. Jednak zaburzenie to jest coraz lepiej rozumiane i dostępne są różnorodne metody leczenia.

etapy

Metoda 1 Postępuj zgodnie z terapią

1. 
   

   
   Rozważ terapię rodzinną. Terapia rodzinna może być bardzo skuteczna w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej u dzieci. Rodzice często nie rozumieją, jak radzić sobie z objawami choroby afektywnej dwubiegunowej, takimi jak zmiany nastroju i długotrwały płacz. Konsultacja rodzinna z terapeutą pomoże zarówno dzieciom, jak i rodzicom zrozumieć zaburzenie.
   • Terapia rodzinna pomoże ci rozwiązać problemy komunikacyjne i znaleźć rozwiązania w rodzinie. Wyszkolony terapeuta może nauczyć rodziców rozpoznawania początku manii lub depresji i pomagać dziecku w tym czasie.
   • Możesz poprosić pediatrę o zalecenie terapeuty rodzinnego. Możesz również zapytać o swoje wzajemne. Zajmie trochę czasu znalezienie terapeuty, który pomoże tobie i twojej rodzinie. Nie jest niczym niezwykłym, aby przejść przez kilku terapeutów przed znalezieniem właściwego, dlatego musisz być cierpliwy i wytrwać.

2. 
   

   
   
   
   Wypróbuj poznawczą terapię behawioralną. Inną opcją jest terapia poznawczo-behawioralna. Z powodzeniem stosuje się go w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej. Ten rodzaj terapii koncentruje się na rozpoznawaniu i rozwiązywaniu negatywnych wzorców myślowych, które prowadzą do zachowań problemowych. Terapia poznawczo-behawioralna często wymaga odrabiania lekcji przez pacjenta. Na przykład dziecko może zostać poproszone o wykonanie czynności, która uspokoi go przez pięć nocy w tygodniu i opisa jego myśli w dzienniku. Jeśli jesteś zainteresowany tą metodą, skontaktuj się z kliniką, aby dowiedzieć się, czy możesz znaleźć ten rodzaj leczenia lub porozmawiaj z pediatrą, aby znaleźć terapeutę przeszkolonego w tej technice.

3. 
   

   
   Dowiedz się o terapii interpersonalnej i rytmie społecznym. Ta forma terapii koncentruje się na utrzymaniu lepszych relacji z innymi. Dzieci z chorobą afektywną dwubiegunową często rozwijają tendencje antyspołeczne z powodu niezdolności do regulacji nastroju. Jeśli czujesz, że Twoje dziecko jest po drugiej stronie, ta forma terapii może być dobrym rozwiązaniem.
   • Możesz znaleźć terapeutę, który ćwiczy interpersonalną i społeczną terapię rytmiczną, prosząc pediatrę lub innych terapeutów lub lekarzy o jej zalecenie. Większość psychiatrów wskazuje rodzaj terapii, którą wykonują w swoim profilu online, więc możesz też rzucić okiem.
   • Rutyna jest ważną częścią tego rodzaju terapii. Terapeuta nauczy dzieci, aby utrzymywały regularne rutyny, które obracają się wokół takich rzeczy jak sen lub posiłki, aby pomóc im w regularnych epizodach manii lub depresji. Terapeuta może również chcieć zobaczyć cię w celu omówienia z tobą, jak zachować tę rutynę.

Metoda 2 Wypróbuj narkotyki

1. 
   

   
   
   
   Pomyśl o zaletach i wadach leków, które chcesz podać swojemu dziecku. Dorośli są często wykorzystywani w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej u dorosłych, ale ich stosowanie u dzieci jest nadal kontrowersyjne. Zaleca się skonsultowanie się z psychiatrą i lekarzem przed rozpoczęciem podawania leku dziecku.
   • Ludzie cierpiący na chorobę afektywną dwubiegunową zwykle muszą przyjmować leki przez resztę dorosłego życia. Rozpoczynając wczesne przyjmowanie tego leku, możesz pomóc dziecku przygotować się do dorosłości. Może to pomóc im przyzwyczaić się do przyjmowania leków we właściwych porach dnia i zrozumieć, na jaki lek reagują najlepiej.
   • Wadą jest to, że leki powszechnie stosowane w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej mogą powodować neurologiczne działania niepożądane u dzieci poniżej szóstego roku życia. Dzieci mogą wtedy mieć bóle głowy, dezorientację i utratę koordynacji. Lit może również powodować skaleczenia i przyrost masy ciała, co może stanowić problem dla nastolatków.
   • Poświęć wystarczająco dużo czasu na omówienie zalet i wad leków z psychiatrą i lekarzem przed podjęciem decyzji o podaniu dziecku leku. Musisz upewnić się, że bez względu na to, jaką podejmiesz decyzję, będzie to bezpieczne dla twojego dziecka.

2. 
   

   
   Wypróbuj stabilizatory nastroju. Stabilizatory wilgotności są zwykle pierwszymi lekami przepisywanymi na zaburzenie dwubiegunowe. Zwykle leczą objawy manii i zapobiegają im, ale nie wspierają objawów depresji. Stabilizatory wilgotności są często przepisywane jednocześnie z lekami przeciwdepresyjnymi.
   • Lit, który jest zatwierdzony do stosowania u dzieci w wieku powyżej 12 lat, jest często stosowany w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej. Niektóre nastolatki i nastolatki dobrze reagują na lit, ale u innych mogą wystąpić objawy, takie jak zmiany nastroju, zawroty głowy, biegunka, oparzenia żołądka, zaparcia i objawy podobne do przeziębienia.
   • Lit i stabilizatory nastroju ogólnie mogą nasilać myśli samobójcze, szczególnie u nastolatków. Stosowanie leków powinno być ściśle monitorowane przez psychiatrę i lekarza.

3. 
   

   
   Zapytaj o nietypowe leki przeciwpsychotyczne. Jeśli dziecko nie reaguje dobrze na stabilizatory nastroju, psychiatra lub lekarz może zasugerować nietypowe leki przeciwpsychotyczne. Leki te są zatwierdzone dla dzieci w wieku 10 lat i starszych i pomagają regulować nastrój i zmniejszać objawy manii.
   • Nietypowe leki przeciwpsychotyczne mogą mieć pozytywny wpływ na dzieci i młodzież, ale ich długotrwałe stosowanie nie jest zalecane. Długotrwałe stosowanie tego rodzaju leków może prowadzić do zaburzeń, które powodują niekontrolowane ruchy mięśni w jamie ustnej i rękach.
   • Przyrost masy ciała jest poważnym problemem przy stosowaniu wielu atypowych leków przeciwpsychotycznych. Zmiany w metabolizmie mogą powodować szybki i nagły przyrost masy ciała, który podnosi poziom cholesterolu i ryzyko cukrzycy. Dzieci i młodzież przyjmujące atypowe leki przeciwpsychotyczne powinny ściśle monitorować swoją wagę i regularnie przestrzegać zdrowej diety.

4. 
   

   
   Używaj leków przeciwdepresyjnych. Leki przeciwdepresyjne są często stosowane wraz z innymi lekami. Ponieważ stabilizatory nastroju i leki przeciwpsychotyczne mają tendencję do radzenia sobie z objawami manii, leki przeciwdepresyjne mogą pomóc w walce z depresją.
   • Skuteczność leków przeciwdepresyjnych u dzieci i młodzieży jest nadal kwestionowana. Chociaż niektóre dzieci i młodzież dobrze reagują, badania wskazują, że stosowanie leków przeciwdepresyjnych ze stabilizatorami nastroju nie daje lepszych rezultatów, niż gdyby środki stabilizujące nastrój były przyjmowane same.
   • Skutki uboczne obejmują nudności, przybieranie na wadze, bóle głowy i problemy ze snem. Chociaż leki przeciwdepresyjne są ogólnie bezpieczne, dzieci powinny być nadal ściśle monitorowane podczas przyjmowania jakichkolwiek leków w celu leczenia problemu psychiatrycznego. U niektórych osób leki przeciwdepresyjne mogą prowadzić do myśli samobójczych.

Metoda 3 Udziel wsparcia

1. 
   

   
   Dowiedz się wszystkiego, co musisz wiedzieć o chorobie afektywnej dwubiegunowej. Gdy dziecko ma zaburzenie afektywne dwubiegunowe, ważne jest wsparcie rodziny. Najlepszym sposobem na udzielenie takiego wsparcia jest poznanie choroby.
   • Zaburzenie dwubiegunowe charakteryzuje się zmianami nastroju, od których dziecko przechodzi w fazę manii lub depresji. Podczas fazy manii dziecko będzie bardzo niespokojne, energiczne i szczęśliwe, prezentując wybuchowy charakter. Prawdopodobnie będzie źle spał, miał problemy z koncentracją i przedstawiał niebezpieczne zachowania. Podczas fazy depresyjnej dziecko może być spokojne, wycofane i dużo płakać. Będzie również czuł się winny i bezużyteczny, a jego działalność nie wykaże zainteresowania. Będzie narzekał na ból, ponieważ dzieci zwykle mają trudności z wyrażeniem uczucia smutku i rozpaczy.
   • Zaburzenie dwubiegunowe występuje w wielu postaciach. Zaburzenie afektywne dwubiegunowe typu I jest zwykle najbardziej intensywnym zaburzeniem z epizodami manii, które mogą trwać do sześciu dni. Choroba Bipolar II obejmuje krótsze i bardziej intensywne fazy maniakalne. Istnieją inne lżejsze formy choroby afektywnej dwubiegunowej, które nie pasują do żadnej z tych dwóch kategorii. Kiedy u Twojego dziecka zdiagnozowane zostanie zaburzenie afektywne dwubiegunowe, psychiatra wyjaśni ci, w jakiej jest kategorii, abyś mógł zadać mu pytanie.
   • Najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się więcej o zaburzeniach dziecka, jest porozmawianie z lekarzem lub psychiatrą. Poleci odczyty, które mogą nauczyć cię, jak zarządzać nastrojem dziecka z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym.

2. 
   

   
   Obserwuj nastroje i zachowania swojego dziecka. Zacznij codziennie robić notatki o zachowaniu dziecka. Jaki był dzisiaj jego nastrój? Jakie wydarzenia wywołały jego nastrój? Jak on spał Jakie zażył? To ważne elementy jego zaburzenia. Pomoże ci to zobaczyć, jaki postęp jest poczyniony i czy wystąpią negatywne skutki po rozpoczęciu nowej terapii lub nowej terapii. Podziel się swoimi obserwacjami z lekarzami i psychiatrami, aby zmienić sposób leczenia dziecka i uzyskać lepsze wyniki.

3. 
   

   
   Porozmawiaj z nauczycielami swojego dziecka. Nauczyciele twojego dziecka muszą zdawać sobie sprawę z zaburzenia, którego doświadcza. Dzieci z chorobą afektywną dwubiegunową będą miały trudności z koncentracją w szkole i interakcją z innymi, więc ich nauczyciele muszą wiedzieć, jak im pomóc.
   • Poświęć trochę czasu na każdy rok szkolny, aby omówić ten problem z nauczycielami. Chociaż ludzie zaczynają coraz lepiej rozumieć choroby psychiczne, niektórzy nadal są zaniepokojeni lub sceptyczni. Spróbuj wyjaśnić im, że choroba afektywna dwubiegunowa jest chorobą biologiczną, taką jak cukrzyca, i że twoje dziecko ma specjalne potrzeby.
   • Bądź jak najbardziej przejrzysty. Zrób listę rzeczy, które nauczyciel musi wziąć pod uwagę. Na przykład twoje dziecko może potrzebować więcej czasu na czek. Pamiętaj jednak, że nauczyciel nie może odpowiedzieć na wszystkie Twoje prośby z powodu regulaminu szkoły. Być może będziesz musiał omówić konkretne potrzeby z kimś z wyższego szczebla w hierarchii, takim jak dyrektor, aby upewnić się, że twoje dziecko dostanie to, czego potrzebuje.
   • Poproś psychiatrę lub lekarza dziecka o słowo. Przedstawiając słowo pewnego autorytetu, które wyjaśnia problem, pomożesz nauczycielowi lepiej go zrozumieć. Niektóre szkoły mogą wymagać słowa od psychiatry lub lekarza, jeśli poprosisz o specjalne ustalenia.

4. 
   

   
   Pomóż dziecku śledzić jego wizyty i przyjmować leki. Twoje dziecko będzie potrzebowało pomocy w opanowaniu swojego zaburzenia. Pomóż mu, wyjaśniając zalety terapii i leków. Przypomnij dziecku, aby zażywało leki i upewnij się, że idzie na umówione spotkanie na czas. Omów jego stan na czas trwania leczenia i zawsze wyjaśniaj, że nie ma nic wstydliwego w chorobie psychicznej.