Jak leczyć wirusa Epsteina-Barra (EBV)

Zawartość

• etapy
• Część 1 Zmniejsz ryzyko infekcji
• Część 2 Rozważ opcje leczenia

Wirus Epsteina-Barra (znany również jako EBV) jest w rzeczywistości wirusem opryszczki i jednym z najczęstszych czynników zakaźnych w krajach uprzemysłowionych, około 90% populacji zostało zarażonych w niektórych krajach w ciągu ich życia. życie Większość ludzi, szczególnie małe dzieci, nie wykazuje objawów lub jest ich bardzo mało, chociaż u niektórych osób dorosłych i osób z problemami układu odpornościowego mogą rozwinąć się choroby, takie jak mononukleoza lub chłoniak. LEBV jest przenoszony przez płyny ustrojowe, głównie ślinę, co często daje mu przydomek „choroba całowania”. Nie ma szczepionki chroniącej przed zakażeniem i nie ma leków przeciwwirusowych do leczenia ostrych przypadków (zwykle krótkoterminowych), więc zapobieganie i alternatywne terapie pozostają głównymi metodami działania.

etapy

Część 1 Zmniejsz ryzyko infekcji

1. Utrzymaj zdrowy układ odpornościowy. Niezależnie od rodzaju infekcji (wirusowej, bakteryjnej lub grzybowej) najlepsza profilaktyka opiera się na silnej i zdrowej odpowiedzi immunologicznej. Układ odpornościowy to wyspecjalizowane białe krwinki, które szukają i próbują wyeliminować potencjalne patogeny, takie jak EbV, ale gdy układ odpornościowy jest osłabiony, szkodliwe mikroorganizmy mogą rosnąć i rozprzestrzeniać się bez żadnej kontroli. Dlatego logiczne i naturalne jest skupienie się na metodach wzmacniania układu odpornościowego, aby zapobiec infekcji EBV i innym chorobom zakaźnym.
   • Śpiąc coraz lepiej, jedząc świeże owoce i warzywa, dbając o higienę, pijąc dużo wody i wykonując regularne ćwiczenia sercowo-naczyniowe, pomożesz układowi odpornościowemu funkcjonować zgodnie z jego przeznaczeniem.
   • Pomożesz także, unikając spożywania rafinowanych cukrów (jak napoje gazowane, słodycze, lody i większość ciast), zmniejszając spożycie alkoholu i unikając tytoniu.
   • Oprócz złych wyborów związanych ze stylem życia osoby mogą osłabiać swój układ odpornościowy, cierpiąc na silny stres lub wyniszczające choroby (rak, cukrzyca lub inne infekcje) oraz poddając się niektórym interwencjom medycznym (chirurgia, chemioterapia, radioterapia, sterydy nadmierne leki).

2. 
   

   
   
   
   Spożywać dużo witaminy C. Chociaż nie przeprowadzono szeroko zakrojonych badań nad wpływem witaminy C na wirusy niezwiązane z przeziębieniem, jasne jest, że kwas askorbinowy (lub witamina C) ma właściwości przeciwwirusowe, które stymulują układ odpornościowy, umożliwiając zapobiegać i zmniejszać skutki infekcji EbV. W szczególności witamina C stymuluje produkcję i aktywność wyspecjalizowanych białych krwinek, które wyszukują i niszczą wirusy. Zalecana dzienna dawka wynosi od 75 do 125 mg (w zależności od płci i palenia), ale eksperci coraz bardziej obawiają się, że ta ilość nie wystarczy, aby utrzymać optymalne zdrowie i układ odpornościowy.
   • Aby zwalczyć infekcje, należy rozważyć przyjęcie 1000 mg dziennie podzielonej na dwie dawki.
   • Znajdziesz witaminę C w doskonałych naturalnych produktach, takich jak owoce cytrusowe, kiwi, truskawki, pomidory i brokuły.

3. 
   

   
   
   
   Zastanów się nad suplementami diety. Oprócz witaminy C istnieje wiele innych witamin, minerałów i preparatów roślinnych, które mają właściwości przeciwwirusowe i stymulujące organizm. Niestety, żaden z nich nie był szeroko badany pod kątem ich umiejętności w walce z EbV. Dobrej jakości badania naukowe są drogie, a terapie naturalne lub „alternatywne” terapie na ogół nie są najwyższym priorytetem na liście badań przeprowadzanych we współczesnej medycynie. Ponadto EBV ma niezwykłe zachowanie, które prowadzi do ukrywania się w komórkach B, rodzaju komórek krwi, które są częścią odpowiedzi immunologicznej. Dlatego trudno jest wyeliminować po prostu stymulując układ odpornościowy, ale nadal warto spróbować.
   • Inne suplementy diety, które możesz wypróbować, obejmują witaminę A i D, cynk, selen, jeżówkę, ekstrakt z liścia oliwnego i korzeń Dastragal.
   • Witamina D3 jest wytwarzana przez skórę w odpowiedzi na stymulację promieni słonecznych i jest niezbędną częścią układu odpornościowego. Zastanów się nad przyjmowaniem suplementów witaminy D3 zimą lub przez cały rok, jeśli nie jesteś narażony na co najmniej kwadrans w bezpośrednim świetle słonecznym.
   • Ekstrakt z liści oliwy jest silnym środkiem przeciwwirusowym wytwarzanym z liści oliwek i może działać synergicznie z witaminą C.

4. 
   

   
   Uważaj, kogo całujesz. Większość dorosłych i nastolatków została zarażona EbV w tym samym czasie. Niektóre osoby walczą z wirusem bez objawów, inne mają łagodne objawy, a inne mogą chorować przez tygodnie lub miesiące. Dlatego pocałunki lub stosunek seksualny z inną osobą to świetny sposób zapobiegania EBV i innym infekcjom wirusowym, ale nie jest to realistyczna ani praktyczna rada. Zamiast tego unikaj całowania chorych, zwłaszcza jeśli mają ból gardła, obrzęk węzłów chłonnych lub jeśli nadal czują się zmęczeni. Pamiętaj jednak, że wirus może rozprzestrzeniać się bez widocznych objawów.
   • Chociaż często nazywany „chorobą całującą”, EBV może być również przenoszony przez kontakt ze śliną na szklankach lub naczyniach, ale także przez kontakt z płynami ustrojowymi podczas stosunku.
   • Chociaż większość osób dorosłych została już zarażona wirusem, mononukleoza wydaje się występować częściej w populacji rasy białej niż afrykańskiej.
   • Istnieją inne czynniki ryzyka infekcji, na przykład bycie kobietą, życie w tropikalnym klimacie i uprawianie seksu.

Część 2 Rozważ opcje leczenia

1. 
   

   
   Lecz pozorne objawy. Nie ma standardowego leczenia EBV, ponieważ zwykle nie powoduje objawów, a nawet mononukleoza znika po kilku miesiącach. Jeśli jednak objawy powodują znaczny dyskomfort, można zażywać paracetamol i leki przeciwzapalne w leczeniu wysokiej gorączki, stanów zapalnych węzłów chłonnych i bólu gardła. W przypadkach ciężkiego zapalenia gardła lekarz może przepisać leki steroidowe. Zasadniczo nie zaleca się pozostawania w łóżku, chociaż niektóre osoby z mononukleozą często czują się zmęczone.
   • LEBV powoduje pojawienie się mononukleozy u jednej trzeciej do połowy nastolatków i dorosłych zarażonych wirusem. Typowe objawy to gorączka, ból gardła, zapalenie węzłów chłonnych i silne zmęczenie.
   • Pamiętaj, że wiele leków dostępnych bez recepty dla dorosłych nie jest przeznaczonych dla dzieci, zwłaszcza aspiryna.
   • W połowie przypadków mononukleozy śledziona puchnie, ponieważ odfiltrowuje nieprawidłowe komórki krwi obecne we krwi. Unikaj nadmiernej aktywności fizycznej i urazów brzucha, jeśli twoja śledziona jest spuchnięta (obszar poniżej serca).
   • Istnieją rzadkie powikłania zakażenia EbV, takie jak zapalenie mózgu (zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych), chłoniak i niektóre nowotwory.

2. 
   

   
   Rozważ srebro koloidalne. Srebro koloidalne jest płynnym preparatem, który zawiera małe, naładowane elektronicznie posrebrzane grupy. Literatura medyczna wskazuje, że wiele wirusów zostało skutecznie wyleczonych tą metodą, ale jej skuteczność zależy od jej wielkości (cząstki nie powinny mieć mniejszej niż 10 nm średnicy) i jej czystości (bez soli lub białka rozwiązanie). Cząsteczki srebra kilku nanometrów są naładowane elektrycznie i mogą niszczyć wirusowe patogeny, które szybko mutują. Nie jest jednak jasne, czy cząsteczki te niszczą EBV, dlatego konieczne są dalsze badania przed zaleceniem tego leczenia w bezpieczny sposób.
   • Roztwory te na ogół nie są uważane za toksyczne nawet w wysokich stężeniach, ale roztwory białkowe zwiększają ryzyko zapalenia arginii, przebarwienia spowodowanego związkami srebra, które dostają się pod skórę.
   • Srebro koloidalne jest dostępne w większości sklepów specjalistycznych.

3. 
   

   
   Skonsultuj się z lekarzem, jeśli infekcja jest przewlekła. Jeśli infekcja EbV lub mononukleoza utrzymuje się przez kilka miesięcy, zapytaj lekarza o skuteczność leków przeciwwirusowych lub leków. Przewlekłe zakażenie nie jest rzadkie, ale gdy trwa przez kilka miesięcy, powoduje znaczący negatywny wpływ na układ odpornościowy i jakość życia. Niektóre niepotwierdzone doniesienia sugerują, że leczenie przeciwwirusowe (acyklowirem, gancyklowirem, vidarabiną lub foskarnetem) może być skuteczne w kontrolowaniu niektórych przypadków przewlekłego zakażenia. Pamiętaj jednak, że leczenie przeciwwirusowe jest zwykle nieskuteczne w mniej ciężkich przypadkach choroby. Ponadto środki immunosupresyjne (takie jak kortykosteroidy lub cyklosporyna) mogą być tymczasowo stosowane w celu zmniejszenia objawów u pacjentów z przewlekłymi zakażeniami EBV.
   • Leki hamujące układ odpornościowy mogą również hamować odpowiedź immunologiczną na EBV i mogą pozwolić na namnażanie się komórek zakażonych wirusem, dlatego należy zapytać lekarza, czy naprawdę jest tego wart.
   • Typowe skutki uboczne przyjmowania dantiwirusów obejmują wysypkę skórną, bóle brzucha, biegunkę, zmęczenie, bóle stawów, bóle głowy i zawroty głowy.
   • Podjęto znaczne wysiłki w celu opracowania szczepionki EVV, ale żadne z nich obecnie nie działa.

• Ludzie, którzy myślą, że mają mononukleozę, muszą przejść badanie krwi i badanie przesiewowe. Jeśli wynik testu jest pozytywny, diagnoza obecności EBV zostaje potwierdzona.
• Istnieje kilka testów na obecność przeciwciał, które mogą być wykorzystane do ustalenia, czy zostałeś zarażony, nie wiedząc o tym. Przeciwciała są „markerami” wytwarzanymi przez komórki układu odpornościowego, pomagającymi w identyfikacji wirusów i patogenów.
• LEBV jest przenoszony głównie przez ślinę, ale możliwe jest również przenoszenie go przez kontakt z krwią lub nasieniem w czasie stosunku płciowego, transfuzji krwi lub przeszczepów narządów.

• Lekarze czasami mylą mononukleozę z langiną i przepisują antybiotyki, takie jak lamoksycylina. Kiedy dzieje się to przez pomyłkę, zaczerwienienie często rozwija się w odpowiedzi na antybiotyki.