Jak leczyć stan przedrzucawkowy

Zawartość

• etapy
• Część 1 Umiejętność rozpoznawania stanu przedrzucawkowego
• Część 2 Ocena dostępnych opcji
• Część 3 Planowanie kierunku działania

Stan przedrzucawkowy jest poważnym zaburzeniem u kobiet w ciąży, u których rozwija się wysokie ciśnienie krwi i objawy uszkodzenia niektórych narządów. Może to być śmiertelne zarówno dla matki, jak i dziecka. Zwykle rozwija się po dwudziestym tygodniu. Jedynym sposobem, aby go zatrzymać, jest wyciągnięcie dziecka. Jeśli wystąpią objawy stanu przedrzucawkowego, natychmiast skonsultuj się z lekarzem. Następnie może ocenić dostępne opcje leczenia.

etapy

Część 1 Umiejętność rozpoznawania stanu przedrzucawkowego

1. 
   

   
   Idź do lekarza, jeśli masz objawy stanu przedrzucawkowego. Jeśli nie masz pewności, że występujące objawy są jedynie zawstydzeniem związanym z ciążą lub oznakami stanu przedrzucawkowego, skontaktuj się z lekarzem w celu zbadania. Oto niektóre z objawów stanu przedrzucawkowego:
   • bóle głowy
   • krótki oddech;
   • niewyraźne widzenie, utrata wzroku, wrażliwość na światło i inne zmiany w widzeniu
   • nudności lub wymioty
   • ból brzucha po prawej stronie pod żebrami;
   • zmniejszenie oddawania moczu

2. 
   

   
   Zasięgnąć natychmiastowej pomocy lekarskiej, jeśli objawy są poważniejsze. Stan przedrzucawkowy może być średni lub ciężki. Jeśli wystąpią poważne objawy, ważne jest, aby natychmiast udać się do lekarza. Zadzwoń do ginekologa lub udaj się na pogotowie, jeśli zauważysz nagłe pogorszenie objawów lub masz następujące objawy:
   • silne bóle głowy
   • niewyraźne widzenie
   • silny ból brzucha
   • trudności w oddychaniu lub duszność

3. 
   

   
   
   
   Pozwól lekarzowi zmierzyć ciśnienie krwi. Przez większość czasu kobiety ze stanem przedrzucawkowym wykazują nagły wzrost ciśnienia krwi, ale może on również powoli rosnąć. Wszystkie kobiety z wysokim ciśnieniem krwi nie mają innych objawów. Z tego powodu ważne jest regularne sprawdzanie ciśnienia krwi.
   • Twoje ciśnienie krwi powinno wynosić poniżej 140/90 mmHg (milimetry rtęci).
   • Jeśli jest wyższa, a reszta trwa dłużej niż cztery godziny, lekarz powinien się tym martwić.

4. 
   

   
   Wykonaj inne testy, jeśli lekarz to zaleci. Prawdopodobnie poprosi cię o wykonanie innych badań w celu sprawdzenia stanu zdrowia innych narządów i dziecka. Może to obejmować następujące testy.
   • Badanie krwi. Umożliwi to lekarzowi sprawdzenie, czy wątroba i nerki działają prawidłowo. Prawdopodobnie oceni również liczbę płytek krwi we krwi, aby sprawdzić, czy prawidłowo krzepnie.
   • Analiza moczu Pomoże to zmierzyć ilość białka w moczu. Może to obejmować pobranie jednej lub więcej próbek w ciągu 24 godzin.
   • USG. Podczas USG lekarz używa ultradźwięków na częstotliwości zbyt wysokiej, aby można było je usłyszeć, aby stworzyć obraz dziecka w macicy. Nie boli i nie jest niebezpieczny dla ciebie ani twojego dziecka. Następnie może sprawdzić, czy dziecko prawidłowo rośnie, mierząc swój wzrost i ilość płynu owodniowego, w którym pływa dziecko.
   • Test bezstresowy.Podczas tego testu lekarz mierzy bicie serca dziecka podczas ruchu.
   • Analiza biofizyczna. Podczas tego testu lekarz może zastosować ultradźwięki w tym samym czasie co test bezstresowy lub w innym czasie. Analiza biofizyczna wykorzystuje ultradźwięki do określenia poziomu płynu owodniowego, ruchu płodu, napięcia i oddychania.

5. 
   

   
   
   
   Zapytaj lekarza o diagnozę. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie stan przedrzucawkowy, istnieją różne kombinacje objawów, które mogły doprowadzić do rozpoznania. Wykryje wysokie ciśnienie krwi, któremu towarzyszy co najmniej jeden z następujących objawów:
   • białko w moczu (zwane białkomoczem);
   • inne objawy niewydolności nerek;
   • spadek aktywności wątroby;
   • zbyt mała liczba płytek we krwi;
   • obrzęk płuc (gdy płuca są wypełnione płynami)
   • problemy ze wzrokiem;
   • nowe lub różne bóle głowy.

Część 2 Ocena dostępnych opcji

1. 
   

   
   Omów ryzyko z lekarzem. Jeśli cierpisz na stan przedrzucawkowy, jest to niebezpieczne dla Ciebie i Twojego dziecka. Podejmujesz kilka ryzyk:
   • ataki;
   • przekrwienie mózgu
   • ciężkie krwawienie
   • krwiak pozakomórkowy (zwany także nagłym łożyskiem).

2. 
   

   
   Przedyskutuj wiek swojego dziecka z lekarzem. Dzieci urodzone przed 37 tygodniem są uważane za przedwczesne. Stanowią one zwiększone ryzyko zaburzeń oddechowych i krwotoków. Jeśli to możliwe, lekarz może spróbować przedłużyć ciążę, aby zbliżyć się do 37 tygodni. Jeśli jednak konieczne jest wydostanie dziecka przed tygodniem, może on zalecić zastrzyk sterydów.
   • Wstrzyknięcie sterydów umożliwia szybsze rozwijanie płuc dziecka, jeśli urodzi się w tygodniu 34 lub wcześniej. Zastosowanie sterydów może jednak potrwać od 24 do 48 godzin.

3. 
   

   
   Sprawdź, czy twoje ciało jest gotowe do dostawy. Jeśli cierpisz na stan przedrzucawkowy do końca ciąży, lekarz może pomyśleć, że najbezpieczniejszym rozwiązaniem dla ciebie i dziecka jest poród. Zbada szyjkę macicy, aby ustalić, czy przygotowuje się do porodu. Jeśli tak, wydarzy się:
   • zaczyna się otwierać, lekarz powie, że się rozszerza;
   • staje się subtelniejszy, powie, że zanika;
   • mięknie, powie, że osiąga dojrzałość.

4. 
   

   
   Idź do szpitala, żeby cię obserwować. Lekarz chce, abyś pozostawał w szpitalu i był monitorowany do porodu. Jeśli dziecko nie jest jeszcze wystarczająco rozwinięte, aby się urodzić lub jeśli potrzebne są leki w celu przyspieszenia rozwoju, może być konieczne ciągłe monitorowanie w tym czasie. Oto, o co lekarz może zapytać:
   • Regularne monitorowanie ciśnienia krwi, aby upewnić się, że nie będzie dalej rosło
   • regularna analiza moczu w celu oceny zmian poziomu białka w moczu;
   • badania krwi w celu sprawdzenia uszkodzenia nerek i wątroby;
   • monitorowanie rytmu serca dziecka pod kątem oznak niepokoju;
   • ultradźwięki do oceny wzrostu dziecka i poziomu aktywności.

5. 
   

   
   Pamiętaj, że leżenie w łóżku raczej nie pomoże. Lekarze zwykli prosić kobiety w ciąży o pozostanie w łóżku, ale od tego czasu badania wykazały, że nie jest to naprawdę pomocne. Ponadto zwiększa ryzyko:
   • skrzepy krwi z powodu zmniejszonego poziomu aktywności
   • trudności finansowe z powodu niezdolności do pracy
   • zaburzenia w życiu społecznym i wsparcie społeczne matki.

Część 3 Planowanie kierunku działania

1. 
   

   
   Pamiętaj, aby przyspieszyć poród. Porozmawiaj z lekarzem na temat tego, czy spowodować poród, jeśli przybyłeś na 37 tygodni. Należy wykonać pracę, jeśli stan przedrzucawkowy wystąpi po 37 tygodniach ciąży. W tym momencie dziecko będzie w pełni rozwinięte i gotowe do narodzin. Poród w tym czasie powinien złagodzić stan przedrzucawkowy i zapobiec dalszym powikłaniom. Jeśli lekarz zacznie rodzić, może zrobić następujące rzeczy.
   • Zdejmij błony, Podczas tej procedury użyje palca, aby oddzielić kieszeń od wód szyjki macicy. To pobudzi uwalnianie hormonów (prostaglandyn), które mogłyby rozpocząć pracę. To nie jest bardzo przyjemne i może powodować krwawienie.
   • Włóż lek do pochwy, Ten lek może być w postaci tabletki lub żelu. Pomoże szyjce macicy złagodzić. Działanie może potrwać 24 godziny. Jeśli to nie zadziała, otrzymasz drugą dawkę lub dożylnie.
   • Jeśli to konieczne, podawaj leki przeciwdrgawkowe podczas porodu, Na przykład, jeśli masz ciężki stan przedrzucawkowy, możesz otrzymać siarczan magnezu podczas pracy, aby uniknąć ataków. Jednak siarczan magnezu nie jest konieczny, jeśli stan przedrzucawkowy jest łagodny.

2. 
   

   
   W razie potrzeby poproś cesarskie cięcie. Jeśli objawy są bardzo poważne, może być konieczne cięcie cesarskie przed porodem. Ta procedura powoduje, że lekarz wykonuje nacięcie przez ścianę brzucha do macicy, aby dziecko zostało usunięte bez przechodzenia przez naturalne kanały.
   • Ta procedura zostanie wykonana, jeśli jest to zbyt niebezpieczne dla matki i dziecka, aby kontynuować ciążę.
   • Jeśli to konieczne, lekarz da ci siarczan magnezu, aby uniknąć ataków podczas operacji.

3. 
   

   
   W razie potrzeby przedłużyć ciążę za pomocą leków. Leki mogą zwalczyć objawy i pozwolić ciału trwać nieco dłużej. To da dziecku więcej czasu na rozwój w łonie matki. Jeśli przyjmujesz leki, zapytaj lekarza, czy wpłyną one na twoje dziecko. Dostępnych jest kilka leków.
   • Leki na ciśnienie krwi. Jeśli twoje ciśnienie krwi jest na granicy dopuszczalnego poziomu (tj. 140/90 mmHg), możesz otrzymać leki. Jeśli jest to niebezpieczne dla Ciebie lub Twojego dziecka, lekarz może chcieć to kontrolować, aby zmniejszyć ryzyko ataków. Labetalol jest lekiem certyfikowanym do leczenia wysokiego ciśnienia krwi u kobiet. Istnieją inne niecertyfikowane leki, które są czasami przepisywane kobietom w ciąży, takie jak nifedypina lub metylodopa. Jeśli przepisuje jeden z tych leków, należy omówić ryzyko dla Ciebie i Twojego dziecka.
   • Kortykosteroidy Leki te można stosować w celu stymulowania dojrzewania płuc dziecka w ciągu jednego lub dwóch dni. Może to być konieczne, jeśli poród ma się odbyć przed terminem. Ponadto leki te można stosować w celu zmniejszenia objawów spowodowanych problemami z wątrobą lub płytkami krwi.
   • Leki przeciwdrgawkowe. Leki te mogą być przepisywane, jeśli ryzyko ataku jest wysokie lub jeśli już cierpiałeś na ataki.