Jak korzystać z otoskopu

Zawartość

• etapy
• Część 1 Przygotowanie i przygotowanie pacjenta
• Część 2 Zbadaj ucho
• Część 3 Zidentyfikuj potencjalne problemy

Otoskop to urządzenie medyczne, które bada ucho. Powiększa wnętrze narządu w celu wykrycia problemów związanych z uchem zewnętrznym i środkowym, takich jak zapalenie ucha zewnętrznego (zwane również „uchem pływaka”), gromadzenie się woskowiny lub zapalenie ucha środkowego. Zwykle otoskop ma lupę, wziernik stożkowy na końcu rurki i źródło światła, które oświetla określone obszary ucha. Lekarz może nawet użyć go do zbadania gardła lub przewodów nosowych. Możesz skutecznie korzystać z otoskopu, przygotowując się do egzaminu, przeprowadzając analizę i czyszcząc instrument po każdym użyciu.

etapy

Część 1 Przygotowanie i przygotowanie pacjenta

1. Bądź miły dla pacjenta. Ucho jest bardzo wrażliwym narządem, który można łatwo uszkodzić, jeśli zostanie niepoprawnie zbadany. Unikaj strzelania, pchania lub agresywnego traktowania pacjenta podczas badania. To może go uspokoić i zminimalizować ryzyko obrażeń w wyniku nagłych ruchów.
   • Zapytaj pacjenta, czy presja jest dla niego odpowiednia. Możesz powiedzieć coś takiego: „Czy wywieram na ciebie presję, panie Dubois? Daj mi znać, jeśli źle się poczujesz. "

2. 
   

   
   Ostrożnie obchodź się z otoskopem. Włącz urządzenie i trzymaj je głową skierowaną w dół między kciukiem a palcem wskazującym, jak ołówek lub długopis. Umieść grzbiet dłoni wzdłuż policzka pacjenta, aby otoskop był stabilny i miał wsparcie. Chociaż na początku pozycja może wydawać się niewygodna, wkrótce będzie wyglądać naturalnie. Użyj swojej dominującej ręki do zbadania obu uszu.
   • Ręka stabilizatora działa jak dźwignia ochronna na wypadek, gdyby pacjent nagle poruszył głową.

3. 
   

   
   
   
   Wyprostuj kanał słuchowy. Drugą ręką delikatnie pociągnij ucho zewnętrzne do góry i do tyłu u pacjentów w wieku powyżej 12 miesięcy. Wyprostowanie kanału słuchowego pacjenta może ułatwić badanie uszu.
   • Ściągnij ucho dla niemowląt i dzieci poniżej 3 lat.
   • Podczas badania prawego ucha trzymaj organ w pozycji na godzinie 10, a na lewym w pozycji na godzinie 2.

Część 2 Zbadaj ucho

1. 
   

   
   Wybierz odpowiedni rozmiar wziernika. Przed użyciem na każdym pacjencie umieść nowy lub spiczasty koniec na otoskopie. Wybierz największy możliwy wziernik, który pasuje do ucha pacjenta. Po włożeniu wziernik powinien ściśle przylegać do zewnętrznej jednej trzeciej kanału słuchowego. Zbyt małe wzierniki mogą powodować dyskomfort i zmniejszać przestrzeń słuchową, którą można zbadać. Skorzystaj z następujących wskazówek, aby wybrać rozmiar wziernika:
   • dla dorosłych: od 4 do 6 milimetrów;
   • dla dzieci: od 3 do 6 milimetrów;
   • dla niemowląt: tak małe jak 2 milimetry.

2. 
   

   
   
   
   Najpierw sprawdź ucho zewnętrzne. Bez korzystania z otoskopu sprawdź ucho zewnętrzne pacjenta pod kątem obrzęku, ropienia lub zaczerwienienia. Delikatnie chwyć ucho i zapytaj pacjenta, czy odczuwa ból. Pacjent cierpiący na ból ucha kąpiącego się zwykle odczuwa ból i ma obrzęk, zaczerwienienie i ropienie, które można zaobserwować nawet przed użyciem otoskopu.

3. 
   

   
   Włóż otoskop powoli do kanału słuchowego. Umieść urządzenie na uchu pacjenta, a nie wewnątrz. Zajrzyj do otoskopu, a następnie powoli włóż zaostrzony koniec do kanału słuchowego. W razie potrzeby połóż dłoń na boku twarzy pacjenta. Powolne i delikatne wprowadzanie może zapobiec niepożądanym ruchom pacjenta. Pozwala to również na ustawienie ręki i otoskopu na uchu oraz zmniejsza ryzyko obrażeń.
   • Unikaj wywierania nadmiernego nacisku na otoskop, który mógłby uderzyć w ścianę kanału wewnętrznego i spowodować dyskomfort dla pacjenta.

4. 
   

   
   Wciśnij wziernik od 1 do 2 centymetrów do kanału. Nie wciskaj urządzenia zbyt głęboko do kanału słuchowego. Włóż go w odległości 1 lub 2 cm, a następnie użyj światła, aby zobaczyć poza czubek wziernika. Należy natychmiast przerwać test, jeśli pacjent odczuwa ból lub dyskomfort. Zbadaj błonę bębenkową i ucho środkowe.

5. 
   

   
   Przechyl otoskop. Pochylić końcówkę w kierunku nosa pacjenta. Jest to zgodne z normalnym kątem kanału słuchowego. Od tego momentu delikatnie przesuń otoskop pod różnymi kątami. Pozwala to zobaczyć błonę bębenkową pacjenta, a także ściany przewodu. Zatrzymaj badanie na widok jakichkolwiek oznak zwiększonego bólu lub dyskomfortu.

6. 
   

   
   Wyjmij otoskop. Wróć do początkowej pozycji. Patrząc przez wziernik, delikatnie wyjmij go i otoskop z kanału słuchowego i ucha zewnętrznego pacjenta. Następnie zwolnij ucho.

7. 
   

   
   Odrzuć wziernik. Wyjmij go z otoskopu i wyrzuć do certyfikowanego pojemnika na odpady medyczne, aby zminimalizować rozprzestrzenianie się chorób lub infekcji wśród innych pacjentów.
   • Jeśli nie masz jednorazowych wzierników, przetrzyj każdą końcówkę ciepłą wodą, aby usunąć nadmiar wosku. Następnie moczyć w przykrytym naczyniu z alkoholem przez dziesięć minut.

Część 3 Zidentyfikuj potencjalne problemy

1. 
   

   
   Rozpoznawaj oznaki zdrowego ucha. Uszy mogą różnić się rozmiarem, kształtem i kolorem. Jednak ci, którzy są zdrowi, mają te same ogólne cechy. Rozpoznanie tych cech może pomóc szybko zbadać pacjenta i zidentyfikować potencjalne problemy. Następujące objawy to kanał dźwiękowy i zdrowa błona bębenkowa.
   • Przewód słuchowy powinien być koloru skóry i mieć małe włosy. Może mieć żółtawo-brązowy lub czerwonawo-brązowy woskowinę, co jest normalne. Nie powinieneś widzieć żadnego obrzęku.
   • Błona bębenkowa musi być biała lub perłowoszara i półprzezroczysta. Powinieneś zobaczyć małe kości, które wyrastają z błony bębenkowej i stożka światła widzialnego w pozycji godziny 5 na prawym uchu i pozycji godziny 7 po lewej stronie.

2. 
   

   
   Wykryj anomalie. Zainfekowane lub chore uszy mają również mnóstwo ogólnych objawów. Zidentyfikuj anomalie podczas badania. Umożliwi to szybkie leczenie potencjalnych problemów. Poszukaj następujących nieprawidłowości w kanale słuchowym i błonie bębenkowej, które mogą wskazywać na problem.
   • Mieszanie lub ciągnięcie za ucho zewnętrzne powoduje ból lub dyskomfort. Przewód słuchowy może być również czerwony, napięty, spuchnięty lub wypełniony ropą.
   • Błona bębenkowa może mieć niewielkie odbicie lub brak odbicia światła. Możesz również zobaczyć zaczerwienienie, widoczny bursztynowy płyn lub bąbelki za błoną bębenkową. Mogą również być widoczne dziury, białawe blizny na powierzchni błony bębenkowej, niedrożność woskowiny usznej i niedrożność spowodowana przez obiekt, taki jak fasola lub owad.

3. 
   

   
   Szukaj pomocy medycznej. Umów się na wizytę u lekarza, jeśli chcesz przystąpić do egzaminu i nie jesteś przeszkolony w diagnozowaniu problemów zdrowotnych. Może to zapewnić, że Ty lub Twoi pacjenci otrzymacie prawidłową diagnozę i terminowe leczenie infekcji lub innych dolegliwości, które mogą mieć wpływ na ucho. Udaj się do lekarza, jeśli zauważysz którąkolwiek z tych nieprawidłowości w uchu:
   • zapalenie
   • zaczerwienienie
   • obrzęk
   • ropienie;
   • nieprzezroczysty lub czerwonawy tympanon;
   • płyn lub bąbelki za błoną bębenkową;
   • dziura w błonie bębenkowej;
   • ciała obce lub wbudowane woskowiny.

• Zachowaj ostrożność podczas obsługi otoskopu. Lekarz jest przeszkolony w zakresie właściwych technik i może zminimalizować ryzyko obrażeń w przypadku niewłaściwego użycia.