Jak żyć z dwubiegunowym mężem

Zawartość

• etapy
• Metoda 1 Zarządzaj chorobą razem
• Metoda 2 Ustal granice z mężem
• Metoda 3 Chroń się przed dwubiegunowym mężem
• Metoda 4 Pomóż swojemu partnerowi uzyskać leczenie

Choroba afektywna dwubiegunowa jest chorobą psychiczną, która dotyka wszystkich bliskich osoby cierpiącej na nią. Kiedy jesteś żonaty z dwubiegunowym, ma to duży wpływ na twoje małżeństwo. Chociaż to zaburzenie psychiczne może silnie wpłynąć na małżeństwo, nie jest powodem do rozwodu, jeśli ty i twój mąż zmierzysz się z tym razem. Naucz się z nim żyć, aby mieć zdrowe i satysfakcjonujące małżeństwo.

etapy

Metoda 1 Zarządzaj chorobą razem

1. 
   

   
   Dowiedz się o chorobie afektywnej dwubiegunowej. Jednym ze sposobów opieki nad mężem jest zdobycie dodatkowych informacji na temat tej choroby. Dowiedz się więcej o objawach, różnych etapach, a nawet różnych wariantach. Informowanie, że możesz pomóc w rozpoznaniu epizodów maniakalnych lub depresyjnych, zrozumieniu związanej z nimi nierównowagi chemicznej i zidentyfikowaniu wszelkich zaburzeń zachowania.
   • Poznanie tego zaburzenia może pomóc ci nie być zaskoczonym i zmniejszyć frustrację wynikającą z niezrozumienia choroby.

2. 
   

   
   Podążaj za kuracją razem. Jeśli twój małżonek jest chorobą afektywną dwubiegunową, musisz uczestniczyć w procesie leczenia. Innymi słowy, musisz iść razem do kliniki psychiatry. W ten sposób bierzesz udział w procesie, który może wzmocnić twoje małżeństwo. Możesz dać lekarzowi uczciwą ocenę zachowania małżonka, a on może pomóc ci to lepiej zrozumieć.
   • Upewnij się, że wcześniej wyraziłeś zgodę męża, w przeciwnym razie psychiatra nie będzie mógł wyrazić zgody na Twoją obecność.
   • Wyjaśnij, że chodzenie nie oznacza, że ​​próbujesz to kontrolować, ale chcesz je wesprzeć i rozpocząć proces leczenia, ponieważ leczenie i zarządzanie zaburzeniem wpływają na twój związek.

3. 
   

   
   
   
   Przyjęcie programu. Musisz w tym pomóc swojemu dwubiegunowemu mężowi. Ten nawyk może pomóc uniknąć niespodzianek i wyzwalaczy. Musisz zaplanować długi sen, codzienną aktywność fizyczną, zdrowe odżywianie i terapię. Inne codzienne lub cotygodniowe zajęcia mogą być uwzględnione w tym programie.
   • Zaplanuj czas spędzony jako para w tym programie. Rzeczywiście ważne jest, abyś ty i twój małżonek mogli się komunikować, spędzać czas razem i stale dbać o swoją parę. Na przykład trzy godziny każdej sobotniej nocy można przeznaczyć na swój ślub. Możesz chodzić do kina, wychodzić na obiad lub odtwarzać muzykę i spędzać czas w domu. Trzymaj się z dala od wszystkiego, co mogłoby cię w tym czasie rozpraszać, takiego jak telefony i komputery.

4. 
   

   
   Niech twój mąż będzie bezpiecznym miejscem. Musisz zbudować dom, w którym czuje się swobodnie. Potrzebuje go, aby wyrazić siebie bez obawy przed karą lub potępieniem. Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową potrzebują tego rodzaju środowiska, aby poradzić sobie z frustracjami wynikającymi z ich choroby.
   • Aby pomóc stworzyć taką atmosferę, zrób wszystko, co możliwe, aby twój mąż mógł powiedzieć, co naprawdę czuje. Zawsze bądź gotowy do dyskusji, gdy tylko twoje zaburzenie uzyska przewagę.

5. 
   

   
   
   
   Naucz swoje dzieci o chorobie afektywnej dwubiegunowej. Jeśli masz dzieci, musisz powiadomić ich o chorobie ich ojca. Muszą dowiedzieć się, co to oznacza. Musisz także nauczyć ich, jak społeczeństwo postrzega choroby psychiczne, szczególnie dwubiegunowość, i pomóc im w rozwijaniu umiejętności radzenia sobie.
   • Poproś dzieci, aby szczerze mówiły o swoich emocjach. Poinformuj ich, że to normalne, że odczuwają wstyd lub gniew na zachowanie ojca.
   • Unikaj, aby choroba partnera była tematem tabu, o którym dzieci nie mogą swobodnie rozmawiać. To nie jest dobre i może ich przestraszyć lub zachorować.

6. 
   

   
   Ustal, kiedy choroba przejmie kontrolę. Czasami to zaburzenie może prowadzić do rzeczy, o których tak naprawdę nie myśli. Jeśli twój mąż wydaje się bardzo rozdrażniony, może użyć twardych słów. Jeśli jest w depresji, może mówić o tym, czy wolałby umrzeć, czy nie martwić się o nic. Ważne jest, aby umieć odróżnić te słowa od zwykłych słów męża.
   • Realizacja może zająć trochę czasu. Dlatego możesz zwrócić się o pomoc do psychiatry, aby pomóc ci oddzielić te dwie sytuacje.
   • Pamiętaj, że nauka rozpoznawania tej trudnej fazy choroby nie daje mężowi usprawiedliwienia do słownych nadużyć. W tej sprawie skonsultuj się z psychiatrą i poproś o pomoc.

Metoda 2 Ustal granice z mężem

1. 
   

   
   Ustal podstawowe zasady. Musisz ustalić zasady z małżonkiem, aby poradzić sobie z chorobą afektywną dwubiegunową. Reguły te muszą dotyczyć różnych zachowań, od epizodów dużej depresji, myśli samobójczych po fazę maniakalną charakteryzującą się nadmiernymi wydatkami. Reguły te mają na celu pomóc ci razem wiedzieć, czego się spodziewać, gdy mąż zacznie się zachowywać w określony sposób i czego się od ciebie oczekuje.
   • Porozmawiaj o tych zasadach ze swoim małżonkiem, gdy nie jest w kryzysie.
   • Pamiętaj, aby podświetlić zasady niepodlegające negocjacjom. Powiedz mu, co uważasz za niedopuszczalne. Wyjaśnij mu wpływ i co zrobisz, jeśli nie weźmie leków, jeśli dokona szalonych wydatków, czy cokolwiek innego. Zrób wszystko, aby przejść do końca, w przeciwnym razie plan działania nie będzie przydatny.
   • Nie zapominaj, że rozmawiasz z małżonkiem, więc bądź stanowczy, ale równie czuły. Nie zastraszaj go ani nie traktuj go jak dziecko. Zajmij się tą kwestią jako dwoje dorosłych, którzy określają odpowiedzialny plan działania w celu radzenia sobie z chorobą afektywną dwubiegunową w celu wzmocnienia małżeństwa i utrzymania zjednoczenia i silności rodziny.

2. 
   

   
   Ustal zasady dotyczące monitorowania strategii zarządzania. Jednym z ważnych aspektów życia pary z dwubiegunowym mężczyzną oraz zdrowym, funkcjonalnym małżeństwem i rodziną jest upewnienie się, że jego małżonek przestrzega planu zarządzania. Twój partner powinien brać swoje leki zgodnie z ustaleniami, chodzić na sesje terapeutyczne i wdrażać inne strategie zarządzania, które psychiatra, ty i on, wspólnie zdefiniowali.
   • Przyjmowanie przepisanych leków powinno być surową zasadą. Większość problemów, które mogą wystąpić podczas leczenia, wynika z faktu, że pacjenci unikają przyjmowania leku lub przerywają leczenie.

3. 
   

   
   Ustaw limity finansowe. Wiele osób z zaburzeniami dwubiegunowymi może odczuwać potrzebę dokonywania impulsywnych zakupów. Powoduje to wiele trudności finansowych i wpływa na rodziny i relacje. Pomocne jest ustalenie z małżonkiem zasad ograniczania jego szalonych wydatków.
   • Na przykład ustaw regułę, że możesz wziąć kartę kredytową lub zamrozić swoje konta, jeśli zaczniesz wydawać.

4. 
   

   
   Nie toleruj żadnej przemocy. Osoba z chorobą afektywną dwubiegunową może uwolnić się od swojej rodziny. Musisz stworzyć precedens w rodzinie, aby nie był tolerowany. Poinformuj małżonka, że ​​żadne fizyczne znęcanie się nie jest dopuszczalne i nie może być tolerowane. Porozmawiaj z nim o nietolerancji emocjonalnych i słownych nadużyć.
   • Jeśli jest werbalny lub emocjonalnie obelżywy, powiedz mu o tym, jak możesz współpracować, aby kontrolować te słowne potknięcia. W razie potrzeby skonsultuj się z psychiatrą.

5. 
   

   
   Wspólnie określ plan działania na wypadek kryzysów. Musisz wspólnie zdefiniować zasady, które mają zastosowanie, gdy sytuacja się pogorszy. Mogą one obejmować brak przyjmowania leków, początek napadu padaczkowego lub myśli samobójcze. Zasady te mają na celu zapewnienie zarówno Twojej ochrony, jak i Twojej.
   • Na przykład twój współmałżonek może być zobowiązany do wezwania lekarza, jeśli przez kilka dni był w depresji.
   • Możesz poprosić go o poinformowanie cię, jeśli ma ochotę na samobójstwo, abyś wezwał lekarza i zajął się nim.

Metoda 3 Chroń się przed dwubiegunowym mężem

1. 
   

   
   Unikaj martwienia się o problem. Niektórzy myślą, że jeśli nie wiedzą o chorobie psychicznej, odejdą sami. Nikt w rodzinie nie powinien ignorować dwubiegunowości twojego męża. Ten ostatni nie może również zaprzeczyć, odmawiając przyjęcia lub traktowania. Nie wolno ignorować choroby i udawać, że jest w porządku. Może to powodować problemy później.
   • Jeśli możesz, ewakuuj swoje zdanie za jego chorobę. Może to stanowić część procedury akceptacji i dostosowania. Życie z dwubiegunowym mężem nie jest łatwym zadaniem, więc daj sobie czas na dostosowanie się do tej nowej próby.

2. 
   

   
   Unikaj życia dla swojego męża. Chociaż musisz dokonywać dla niego zmian i poświęceń, nie oznacza to, że musisz poświęcić na niego całe życie. Nie możesz dla niego żyć. Musisz mieć własną osobowość, swoje zainteresowania i swoje życie. Kontynuuj swoje ulubione hobby, pomyśl o swojej karierze i staraj się osiągnąć swoje osobiste cele. Nie poświęcajcie się.
   • Nie zapominaj, że mimo wszystko jesteś człowiekiem, który musi dobrze żyć. Oprócz małżonka musisz dbać o siebie. Prowadzenie życia, w którym współmałżonek jest centrum, może być źródłem problemów w twoim związku.

3. 
   

   
   Znajdź sieć wsparcia. Jeśli twój mąż ma chorobę afektywną dwubiegunową, nie będziesz czuć się komfortowo prosząc o wsparcie, ponieważ boisz się, że zostaniesz osądzony. Musisz jednak szukać wsparcia u rzetelnych rodziców i przyjaciół. Znalezienie osób, którym ufasz, może pomóc ci zmniejszyć ciężar twojej pary.
   • Jeśli nie chcesz zwracać się do swoich bliskich, możesz wyszukać grupę wsparcia w swojej społeczności. Może to być schronienie dla ciebie, aby omówić małżeństwo z dwubiegunowym bez obawy o negatywne reakcje.

Metoda 4 Pomóż swojemu partnerowi uzyskać leczenie

1. 
   

   
   Należy pamiętać, że zaburzenie to jest często źle diagnozowane. Jest to powszechne u osób z chorobą afektywną dwubiegunową, co częściowo wynika z wysokiego wskaźnika chorób współistniejących (obecność innego zaburzenia oprócz dwubiegunowości). Osoby z zaburzeniami maniakalno-depresyjnymi mogą również mieć problemy z używaniem substancji, ADHD (zaburzenie deficytu uwagi z nadaktywnością lub bez), OCD (zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne) i fobia społeczna. Ponadto czasami można zidentyfikować i leczyć tylko depresyjne objawy choroby afektywnej dwubiegunowej.
   • Jeśli uważasz, że twój małżonek został źle zdiagnozowany, zachęć go do opisania wszelkich objawów, które przedstawia psychiatrze.

2. 
   

   
   Omów chorobę, gdy oboje jesteście spokojni. Jeśli w przeszłości zdiagnozowano już chorobę afektywną dwubiegunową, ale bez leczenia, należy pomóc w uzyskaniu leczenia. Może to zagwarantować bezpieczeństwo i zdrowie pełnego i satysfakcjonującego małżeństwa. Rozmawiaj o tym tylko wtedy, gdy czujesz się komfortowo i spokojnie, a nie kiedy jesteś zdenerwowany i emocjonalny.
   • Pierwsza próba podejścia do tematu może zakończyć się niepowodzeniem. Twój partner może się zdenerwować, jeśli poruszysz ten problem. Może myśleć, że nie potrzebuje pomocy, ponieważ do tego czasu wyszedł sam. Jeśli tak się stanie, upuść go i wróć później.

3. 
   

   
   Przyjmij miły ton podczas dyskusji. Musisz zwrócić uwagę na sposób, w jaki rozmawiasz ze swoim małżonkiem, kiedy omawiasz jego dwubiegunowość. Rozmawiaj z nim spokojnie i czule, unikając oskarżeń. Nie denerwujcie się ani nie gniewajcie, bo to osłabnie.
   • Staraj się nie używać w zdaniach drugiej osoby liczby pojedynczej „ty”. Przeciwnie, użyj zaimka osobistego „I”. Na przykład możesz powiedzieć: „Kocham cię i ostatnio zauważyłem, że nie możesz dobrze wyglądać. Chcę pomóc, jeśli to możliwe. ” Możesz także powiedzieć: „Widzę, jak cierpisz na co dzień. Tak bardzo cię kocham, więc przeprowadziłem badania i myślę, że masz chorobę afektywną dwubiegunową. ”

4. 
   

   
   Poinformować go. Twój małżonek mógł nigdy nie zostać zdiagnozowany z chorobą afektywną dwubiegunową. Gdyby kiedykolwiek wiedział, że jest chorobą afektywną dwubiegunową, mógłby oszaleć i nawet nie znać objawów. Musisz być gotowy podzielić się z nim informacjami o chorobie. Zaproponuj czytanie z nim artykułów lub daj mu czas na ich przeglądanie.
   • Możesz wydrukować artykuły Jak się dowiedzieć, czy jesteś dwubiegunowy lub Jak żyć z dwubiegunowym zamknięciem. Możesz także przeczytać artykuły o wpływie tej choroby psychicznej na mózg, a także o typowych objawach różnych form dwubiegunowości. Nie wymieniaj też możliwych metod leczenia.

5. 
   

   
   Chroń się przed nadużyciami. Chociaż możliwe jest budowanie zdrowych i kochających relacji z mężem, wymaga poświęcenia się leczeniu i postępowaniu obojga małżonków. Czasami może tak nie być. Jeśli twój partner zignoruje jego diagnozę dwubiegunową lub odmówi leczenia, może cię nadużyć.
   • Nadużycie może przybierać różne formy. Osoba dwubiegunowa może cię słownie nadużyć, wyrzucając ci wyrzuty. Możesz być molestowany emocjonalnie z powodu okrutnego zachowania lub dominacji męża. Dwubiegunowy może zadawać obrażenia fizyczne, jeśli jego drażliwość lub gniew wykracza poza granice. Możesz także ponieść nadużycia finansowe z powodu konieczności dokonywania impulsywnych zakupów, które mogą powodować zadłużenie.