Jak zaprogramować oprogramowanie

Zawartość

• etapy
• Część 1 Nauka języka programowania
• Część 2 Projektowanie programu
• Część 3 Tworzenie prototypu programu
• Część 4 Budowanie programu
• Część 5 Testowanie programu
• Część 6 Dodawanie wartości do programu
• Część 7 Wprowadzanie programu na rynek

W tym artykule: Nauka języka programowania Tworzenie programu Tworzenie prototypu programu Budowa programu Testowanie programu Wartość dodana do programu Wycena programu 5 Referencje

Aby zaprogramować oprogramowanie, będziesz musiał poświęcić dużo czasu na naukę języka programowania i bez względu na to, jak ciężko ci się stanie, nie zniechęcaj się i pamiętaj, że wielu znanych programistów jest samoukiem. Gdy zaczniesz myśleć jak programista i przyswoisz sobie podstawy i koncepcje języka, możesz zacząć tworzyć małe aplikacje bez poświęcania zbyt wiele czasu. Doświadczenie dodane do wysiłków związanych z przyuczaniem do zawodu pozwoli ci dowiedzieć się, jak podejść, a następnie rozwiązywać problemy coraz bardziej „spiczaste”. Następnie możesz rozważyć utworzenie aplikacji.

etapy

Część 1 Nauka języka programowania

1. 
   

   
   Wybierz język, aby rozpocząć. Jeśli nigdy wcześniej nie programowałeś, będziesz musiał ograniczyć się do języka, który jest przystępny dla twoich początków, ale nie tracąc z oczu faktu, że pozwoli ci to osiągnąć swoje cele. Będziesz miał tylko zawstydzenie z wyboru, aby zdecydować się na zanurzenie się w nauce języka programowania doskonale pasującego do dziedziny aplikacji, do których chcesz podejść.
   • C to „doyen” języków programowania ogólnego zastosowania. Mimo swojego wieku pozostaje jednym z najczęściej używanych języków do tej pory. Praktycznie wszystkie systemy operacyjne zostały opracowane przy użyciu języka C. Ten język został zaprojektowany jako przenośny i może być używany na serwerach, komputerach stacjonarnych lub urządzeniach wbudowanych. C jest również tak zwanym językiem „proceduralnym” używanym do programowania „wysokiego poziomu”, a także w razie potrzeby bezpośredniego dostępu do sprzętu. Nauka języka C pozwoli ci później na stosunkowo łatwe podejście do C ++ i Java.
   • Język C ++ jest najpotężniejszym spadkobiercą języka C, czerpiąc wiele ze swojej składni i filozofii, ale dodaje także koncepcję programowania obiektowego lub POO, C ++ jest często używany w dziedzinie tworzenia „ciężkich” aplikacji, takich jak Microsoft Office lub gry wideo, w których jest popularny ze względu na szybkość wykonywanych przez siebie plików wykonywalnych. Będziesz musiał poświęcić dużo czasu na opanowanie C ++, ale przyniesie ci to kilka interesujących okazji biznesowych później.
   • Java używa składni związanej z C i C ++. Java jest w pełni obiektowym językiem „wysokiego poziomu”, działającym w wirtualnym środowisku wykonawczym, do zainstalowania w systemie operacyjnym, w którym będzie używany i gdzie sprzęt zostanie całkowicie pominięty. Ten język wielu aplikacji jest bardzo poszukiwany na rynku pracy.
   • Python jest językiem interpretowanym na licencji open source. Łatwy do przyswojenia, jest coraz częściej stosowany w szkołach średnich i wyższych, a także w kręgach naukowych. Jego projektanci mają imponującą liczbę bibliotek funkcji, które rozwiązują większość problemów programistycznych, od aplikacji działających na komputerach stacjonarnych po serwery korzystające z określonych struktur. Python jest bardzo interesujący w rozwoju, ponieważ będziesz mógł testować „w locie” kod, który wpisujesz bez konieczności jego kompilacji.

2. 
   

   
   
   
   Zainstaluj środowisko programistyczne. Aby zacząć pisać kod, będziesz potrzebować narzędzi programowych, głównie w jednym pakiecie. środowisko programistyczne, Twoje specyficzne potrzeby będą zależeć zasadniczo od używanego języka.
   • Edytor kodu: wszyscy programiści docenią pracę z wydawcą poświęconym wybranemu przez siebie językowi. Chociaż możesz pracować z podstawowym edytorem dostarczanym z systemem, takim jak Notatnik w systemie Windows, życie stanie się o wiele łatwiejsze, jeśli użyjesz takiego, który oferuje pewne funkcje, takie jak podświetlanie składni, kompilacja zewnętrzna, narzędzia uruchomieniowe lub narzędzia do debugowania. , Wśród nich znajdziesz Notepad ++ dla Windows, Mate na Macu lub Jedit i Geany, które można pobrać na wszystkie systemy.
   • Kompilator lub interpreter: kod źródłowy utworzony w C, C ++ lub Javie musi zostać skompilowany do języka wykonywalnego lub dwójkowy co rozumie komputer. W takich przypadkach będziesz potrzebować kompilator dostosowany do języka, w którym kodujesz. Większość kompilatorów, oprócz wykonywania głównego zadania, wyświetla listę znalezionych błędów lub błędów. W międzyczasie Python będzie wymagał interpretator, co pozwoli na równoczesne tłumaczenie i wykonanie kodu bez konieczności kompilacji.
   • EDI lub zintegrowane środowisko programistyczne: niektóre języki programowania mają środowisko, w którym wszystkie potrzebne narzędzia, w tym edytor, kompilator, a czasem debugger, Te środowiska są dostępne na stronach internetowych redaktorów językowych.

3. 
   

   
   
   
   Przeczytaj samouczki. Jeśli nigdy wcześniej nie programowałeś, musisz od początku nauczyć się myśleć jak programista. Zasadniczo poszukaj ogólnych samouczków wprowadzających do głównych pojęć programowania przy użyciu wybranego języka. Musi to obejmować najważniejsze pojęcia, takie jak składnia, zmienne, funkcje, instrukcje warunkowe, pętle i sposób koniugacji całości.
   • Znajdziesz wiele witryn, które zapewnią ci dobre tutoriale, a wśród nich Udemy, Khan Academy, Codecademy, Code.org lub Stack Overflow.

4. 
   

   
   Pobierz próbki i programy typu open source. Próbki kodu starzenia pomogą Ci zrozumieć mechanizmy stosowane do wykonywania określonych zadań w wybranym języku. Istnieje duża liczba próbek i małych programów typu open source, dla których można pobrać kod. Zacznij od prostych programów powiązanych, jeśli to możliwe, z typem aplikacji, którą chcesz zbudować.

5. 
   

   
   Twórz proste programy do nauki podstaw. Kiedy zaczniesz pisać własny kod, zrób to, stosując najbardziej podstawowe pojęcia. Napisz kilka małych programów przy użyciu najprostszych danych wejściowych i wyjściowych, a następnie stopniowo skomplikuj mechanizmy analizy operacji, aż dojdziesz do bardziej zaawansowanych koncepcji, takich jak manipulacja danymi i tworzenie funkcji. Nie wahaj się eksperymentować we wszystkich formach, aż do przerwa twoje programy, jeśli to konieczne.

6. 
   

   
   Zarejestruj się na forach programistów. Możliwość porozmawiania z programistami z doświadczeniem na temat problemu, który masz, wiele dla ciebie zrobi. Znajdziesz wiele społeczności programistów z dużym doświadczeniem, którzy są pasjonatami swojego preferowanego języka, który również wybrałeś do nauki. Zarejestruj się na aktywnych forach i czytaj wszystko, co możesz. Nie bój się zadawać pytań, ale upewnij się, że wcześniej zrobiłeś wszystko ze swojej strony, aby znaleźć rozwiązanie swojego problemu.

7. 
   

   
   Zrozum, że nauka języka może być czasem nużąca. Nie zniechęcaj się, droga do sukcesu zawsze obfituje w kłopoty i nikt nigdy nie zdołał napisać programu, który byłby nieco złożony z dnia na dzień, z wyjątkiem przechwałek. Nauka prawidłowego posługiwania się językiem programowania będzie wymagała dużo czasu i cierpliwości, ale stopniowo uświadomisz sobie, że zyskujesz efektywność, dopóki nie będziesz w stanie poradzić sobie z bardziej wyrafinowanymi projektami.

Część 2 Projektowanie programu

1. 
   

   
   Zaprojektuj swój projekt na papierze. Bardzo przydatne będzie stworzenie dokumentu opisowego, który będzie Cię odnosił podczas procesu programowania. Ten dokument opisuje cele twojego programu i szczegółowo opisuje funkcje. Pozwoli ci to skupić się na funkcjach twojego programu przez cały proces kodowania.
   • Dokument projektowy powinien omawiać każdą z funkcji, które chcesz wdrożyć, a także sposób ich wdrożenia.
   • Będziesz musiał wziąć pod uwagę możliwe interakcje z użytkownikiem w trakcie programu, a także sposób, w jaki będzie on mógł wykonywać swoją pracę z programem.

2. 
   

   
   Ustanowić schemat blokowy swojego programu. Ten schemat powinien podkreślać, w jaki sposób użytkownik może nawigować między funkcjami programu. Schemat blokowy powinien wystarczyć, jeśli aplikacja pozostaje dość prosta.

3. 
   

   
   Określ strukturę odpowiednią dla twojego programu. Cele twojego programu będą dyktować architekturę do zastosowania do niego. Wiedza, która struktura najlepiej pasuje do twojego programu, pomoże ci w dalszym rozwoju.

4. 
   

   
   Zacznij od programu takiego jak 1-2-3. Jest to najprostsza struktura, która ma zastosowanie do programu i będziesz czuć się komfortowo ze swoim językiem. Technicznie program uruchomi się, poprosi użytkownika o wpis lub akcję i wyświetli wynik, a następnie zatrzyma się.
   • Po strukturze 1-2-3 przychodzi REPL. REPL jest skrótem od Read-Execute - Loop lub Read-Do-Loop-Show, Jest u podstawy tego samego przepływu działań, jak ten zdefiniowany w strukturze 1-2-3, z wyjątkiem tego kroku 3 po zakończeniu program zapętla się z powrotem do kroku 1.
   • Oceń potrzebę użycia struktury rurociąg, Jest to złożona struktura, która modyfikuje dane wejściowe dostarczone przez użytkownika i działa w ciągłej pętli. Tego rodzaju struktura ma zastosowanie do programów, które wymagają bardzo niewielu działań użytkownika, takich jak przetwarzanie kanału RSS. Struktury te są zwykle zapisywane jako zmienna liczba klas dzielących tę samą pętlę.

Część 3 Tworzenie prototypu programu

1. 
   

   
   Skup swoją uwagę na funkcji. Prototyp zazwyczaj koncentruje się tylko na jednej z głównych funkcji programu. Jeśli utworzysz osobistego organizera, Twój prototyp będzie składał się zasadniczo z kalendarza, w którym stopniowo będziesz dodawać funkcje wydarzeń.

2. 
   

   
   Pracuj, aż zadziała prototyp. Musi działać jako samodzielny program i będzie stanowił podstawę wszystkiego, co zostanie dodane później. Dlatego twoje wysiłki muszą koncentrować się na tym prototypie, dopóki nie będzie działał bez żadnych wad.
   • Prototyp pozwoli ci szybko wprowadzić zmiany, które przetestujesz jeden po drugim.
   • Niech Twój prototyp zostanie przetestowany przez inne osoby, aby upewnić się, że działa poprawnie.
   • Oczekuj znacznych zmian w prototypie podczas prac programistycznych.

3. 
   

   
   Nie bój się przerwa twój prototyp. Eksperymenty to jedyny powód, aby zostać prototypem. Pozwala sprawdzić wykonalność wszystkich funkcji programu przed zanurzeniem się w kodowaniu. Jeśli przestanie działać i nie znajdziesz przyczyny, porzuć go i wróć do fazy projektowania. Pozwoli ci to zaoszczędzić czas i wiele bólów głowy.

Część 4 Budowanie programu

1. 
   

   
   Utwórz algorytm zdefiniowany jako pseudokod. To będzie szkielet twojego projektu, na którym artykułowana będzie reszta twojego rozwoju. Pseudokod jest tylko podejściem do prawdziwego kodu, ale nie może zostać skompilowany ani zinterpretowany przez komputer. Jest zasadniczo zaprojektowany, aby pomóc programistom zrozumieć działanie oprogramowania i analizować wszystkie zdarzenia, które mogą wystąpić podczas jego wykonywania.
   • Pseudokod z grubsza odnosi się do składni języka programowania, który będzie używany i musi być skonstruowany w taki sam sposób, jak w rzeczywistości.

2. 
   

   
   Opracuj swój pseudokod na podstawie prototypu. Możesz użyć istniejącego prototypu jako podstawy swojego pseudokodu. Możesz także dostosować kod użyty w prototypie w strukturze rozszerzonej do końcowego programu. Tak czy inaczej, nie marnuj czasu, który już spędziłeś na uruchomieniu swojego prototypu.

3. 
   

   
   Zacznij kodować. Idziesz teraz na „danie główne”. To ten etap rozwoju pochłonie większość twojego czasu. Będziesz musiał wykonać wiele kompilacji i testów, aby upewnić się, że Twój program działa. Jeśli pracujesz w zespole, kodowanie na podstawie pseudokodu pomoże w dobrej koordynacji między wszystkimi uczestnikami.

4. 
   

   
   Skomentuj cały kod źródłowy. Użyj tagów komentarzy dozwolonych przez język programowania. Dodanie komentarzy do kodu źródłowego będzie bardzo pomocne dla Ciebie i wszystkich tych, którzy będą musieli wrócić później na temat utrzymania programu. Nie zapomnij kodu źródłowego w komentarzach: opisz działanie każdego modułu lub funkcji programu i umieść więcej wyjaśnień, gdy podejdziesz do złożonego mechanizmu.

Część 5 Testowanie programu

1. 
   

   
   Sprawdź wszystkie funkcje dodane do oprogramowania. Każda nowa funkcja dodana do programu musi zostać skompilowana i przetestowana. Im więcej osób bierze udział w tych testach, tym łatwiej będzie wykryć błędy. Będziesz musiał wcześniej poinformować uczestników tej fazy testowej, że Twój program jest wciąż tylko wersją rozwojową i że powinni spodziewać się poważnych błędów.
   • Ta pierwsza testowa wersja programu jest zwykle nazywana wersja alfa, Możesz zdecydować o opublikowaniu wielu wersji alfa podczas dokonywania poprawek.

2. 
   

   
   Sprawdź wdrożenie wszystkich zaplanowanych funkcji. Po wdrożeniu wszystkich funkcji programu będziesz musiał rozpocząć serię intensywnych testów obejmujących wszystkie aspekty. Tę serię testów należy przekazać jak największej liczbie użytkowników.
   • Ta druga testowa wersja programu nazywa się wersja beta, Możesz zdecydować o opublikowaniu wielu wersji beta podczas dokonywania poprawek.

3. 
   

   
   Przetestuj wersję Pre-Release twojego programu. Wersje predecast lub Zwolnij kandydata Twoje oprogramowanie można opublikować po usunięciu wszystkich zgłoszonych błędów podczas poprzednich testów i dodaniu wszystkich reklamowanych funkcji. Wersje rc Program jest zwykle bardzo zbliżony do tego z ostatniej transmisji, ale błędy, które można napotkać, są czasami bardzo błędne, ponieważ często trudno jest je wykryć i odtworzyć.

Część 6 Dodawanie wartości do programu

1. 
   

   
   Zastanów się, co może wnieść wartość dodaną do twojego programu. Charakter programu będzie decydujący przy wyborze tego, co może wnieść do niego wartość dodaną. Będziesz musiał udzielić odpowiedzi przed oficjalną transmisją programu: mogą to być dźwięki lub niestandardowe ikony, lub uczynić go całkowicie wielojęzycznym. Jeśli twoje oprogramowanie jest wystarczająco zaawansowane, dodanie pomocnego pliku pomocy wyświetlanego w wybranym przez użytkownika języku powinno być dobrze odebrane.

2. 
   

   
   Oceń potrzebę outsourcingu rozwoju. Jeśli nie masz talentu ani siły roboczej do tworzenia elementów, które mogą wnieść wartość dodaną do twojego oprogramowania, powinieneś pomyśleć o outsourcingu realizacji. Znajdziesz wielu niezależnych wykonawców, a nawet wolontariuszy, którzy mogą stworzyć to, czego potrzebujesz, aby dodać wartość Twojemu oprogramowaniu.

3. 
   

   
   Wdrożyć ulepszenie swojego programu. Przede wszystkim sprawdź, czy funkcje Twojego oprogramowania nie mogą być zakłócane przez elementy, które dodają wartości i czy nic nie wydaje się zbyteczne. Taka implementacja zwykle ma miejsce w końcowej fazie rozwoju programu, chyba że jest częścią samego oprogramowania, co często ma miejsce w przypadku tworzenia gier wideo.

Część 7 Wprowadzanie programu na rynek

1. 
   

   
   Rozważ transmisję swojego programu w otwarte źródło. Rozpowszechnianiem programu w otwartym kodzie źródłowym zarządza głównie społeczność wolontariuszy. Najbardziej znanymi przykładami oprogramowania typu open source są Python.org i LibreOffice z których korzystają obecnie miliony ludzi na całym świecie. Każdy będzie mógł przejrzeć Twój kod i wprowadzić w nim zmiany, które mogą znacznie rozszerzyć jego funkcjonalność. Nie oczekuj czerpania korzyści finansowych innych niż darowizny, o które możesz poprosić użytkowników, którzy chcą cię wspierać. Opublikowanie programu w trybie open source przede wszystkim sprawi, że staniesz się znany publiczności, a przy odrobinie szczęścia niektóre firmy pod koniec doświadczonych programistów skontaktują się z Tobą.

2. 
   

   
   Utwórz sklep internetowy. Jeśli chcesz sprzedać swoje oprogramowanie, będziesz mógł stworzyć sklep internetowy w swojej witrynie. Pamiętaj, że Twoi klienci będą oczekiwać takiego oprogramowania, które będzie doskonale funkcjonalne, wolne od „błędów” i odpowiednio utrzymywane.
   • Możesz sobie wyobrazić tworzenie płatnych usług w całym swoim programie, takich jak dodawanie dodatków, aby zapewnić więcej funkcji lub szkolenie personelu klientów.

3. 
   

   
   Trzymaj się regularnej konserwacji programu. Po opublikowaniu aplikacji spodziewaj się, że będziesz otrzymywać powiadomienia od nowych użytkowników o błędach wpływających na jej działanie. Pogrupuj te błędy według poziomów krytyczności, a następnie rozpocznij badanie przyczyny i zapewnij rozwiązania. W miarę postępów będziesz musiał zacząć publikować „drobne” aktualizacje programu lub łatki, aktualizując niektóre części.
   • Dobrze zorganizowana obsługa posprzedażna będzie miała pozytywny wpływ na Twoich klientów. Użytkownicy Twojego programu nie zawahają się sprawić, by działało to „ustnie”, dzięki czemu reklama będzie odpowiadać jakości Twoich usług.

4. 
   

   
   Zareklamuj się wokół swojego programu. Potencjalni użytkownicy Twojego oprogramowania powinni wiedzieć o jego istnieniu przed zakupem licencji. Twórz bezpłatne wersje próbne, które zaproponujesz na swojej stronie. Kontaktuj się ze stronami internetowymi z czasopismami programowymi, twórz komunikaty prasowe podkreślające jego najważniejsze funkcje i wysyłaj im funkcjonalną kopię do testowania.