Jak wykonać infuzję dożylną

Zawartość

• etapy
• Część 1 Przygotowanie do IV
• Część 2 Wywierć żyłę
• Część 3 Wychowanie IV

Technika dożylna (lub IV) jest jednym z najczęstszych i najbardziej przydatnych leków. Za pomocą kroplówki lekarze mogą wstrzykiwać różne płyny, takie jak leki lub składniki krwi, bezpośrednio do krwi pacjenta przez wąską rurkę. W ten sposób wchłanianie substancji jest szybkie, a ich dawkowanie dokładne, co jest niezbędne w przypadkach takich jak leczenie odwodnienia, oddawanie krwi komuś cierpiącemu na krwotok lub leczenie antybiotykami. Każdy może nauczyć się ćwiczyć IV, ale kiedy można delegować zawsze ta przyjemność dla lekarza lub pielęgniarki. Przejdź do kroku 1, aby dowiedzieć się, jak wykonać IV.

etapy

Część 1 Przygotowanie do IV

1. 
   

   
   Zbierz potrzebne przedmioty. Chociaż IV jest mniej skomplikowany do wykonania niż wiele procedur, nadal wymaga minimum przygotowania i ostrożności, jak wszystkie drobne zabiegi medyczne. Zanim zaczniesz, zbierz wszystkie potrzebne przedmioty na wyciągnięcie ręki i wysterylizuj wszelkie narzędzia, które wejdą w kontakt z ciałem pacjenta. Będziesz potrzebował:
   • Sterylne rękawiczki jednorazowe
   • Wszczepialny cewnik komorowy odpowiedniej wielkości (zwykle 14-25 G)
   • Worek płynów dożylnych
   • Opaska uciskowa (nie lateks)
   • Sterylne paski
   • Gaza
   • Chusteczki dezynfekujące
   • Taśma medyczna
   • Pudełko do rzucania igłami
   • Sterylny kompres (połóż na nim małe narzędzia i trzymaj je pod ręką)

2. 
   

   
   
   
   Poznaj pacjenta Nie należy tego lekceważyć: ważne jest, aby przedstawić się pacjentowi i wyjaśnić mu, co zamierzasz zrobić. Rozmawiając z nim i informując go, uspokajasz go i upewniasz się, że operacja, którą zamierzasz wykonać, nie zaskoczy go. To także potwierdza jego zgodę. Kiedy skończysz, połóż się tam, gdzie będziesz ćwiczyć.
   • Żyły nerwowego pacjenta mogą się kurczyć: zjawisko to nazywa się zwężeniem naczyń. Utrudnia to życie, dlatego uspokój pacjenta i uspokój go przed rozpoczęciem.
   • Zapytaj pacjenta, czy kiedykolwiek miał problemy z IV. Jeśli tak, może być w stanie wskazać najbardziej dostępne miejsca.

3. 
   

   
   Przygotuj napar. Po zakończeniu przygotuj napar, zawieszając woreczek płynów dożylnych z koralika, a następnie napełnij tubkę solą fizjologiczną i sprawdź, czy nie ma bąbelków. W razie potrzeby uszczelnij rurkę, aby zapobiec wyciekom. Pamiętaj, aby usunąć wszystkie bąbelki, dotykając lub ściskając. Wstrzyknięcie pęcherzyków powietrza do krwi jest niebezpieczne i może powodować poważny problem zwany zatorowością.
   • Skuteczną techniką usuwania wszystkich pęcherzyków jest rozwinięcie rurki na całej jej długości, a następnie podniesienie zaworu do komory kroplowej. Następnie przebij worek z płynem perforatorem i ściśnij komorę kroplową. Następnie otwórz zawór: płyn powinien spływać rurką bez pęcherzyków.

4. 
   

   
   
   
   Wybierz cewnik o prawidłowym rozstawie. Zasadniczo cewnik umieszcza się na igle służącej do perforacji żyły i pozostaje on na miejscu po przebiciu żyły. Istnieje kilka rozmiarów cewników, które są określone przez liczbę czujników. Im mniejsza liczba wskaźników, tym grubszy cewnik i tym szybciej można podać lek lub krew. Jednak grube cewniki są również bardziej bolesne do wprowadzenia, więc nie używaj większych cewników niż to konieczne.
   • W większości przypadków do linii dożylnych stosuje się cewniki od 14 do 25 G. Wybierz cewniki o dużej grubości (a więc cieńsze) dla dzieci i starszych mężczyzn, ale wybierz cewniki o niższej grubości (więcej gruby), jeśli chcesz dokonać szybkiej transfuzji.

5. 
   

   
   Załóż sterylne rękawiczki. IV przenika przez skórę pacjenta i wprowadza ciała obce bezpośrednio do jego krwi. Aby zapobiec infekcjom, należy umyć ręce i osuszyć je czystym ręcznikiem papierowym, a następnie założyć sterylne rękawiczki przed dotknięciem naczyń i dotknięciem pacjenta. Jeśli w dowolnym momencie sterylność rękawic jest zagrożona, zmień ją: lepiej zapobiegać niż leczyć. Oto okoliczności wymagające wymiany rękawiczek:
   • Przed dotknięciem pacjenta
   • Przed każdą zdezynfekowaną procedurą (jak wstrzykiwanie dożylnych leków)
   • Po ekspozycji na płyny ustrojowe
   • Po dotknięciu pacjenta
   • Po dotknięciu otoczenia pacjenta
   • Przed przejściem do innego pacjenta

6. 
   

   
   Poszukaj wystających żył. Po zakończeniu musisz znaleźć miejsce do ćwiczenia IV. U większości pacjentów najbardziej dostępne żyły znajdują się po wewnętrznej stronie przedramienia, w zgięciu łokcia lub z tyłu dłoni; ale wszystkie dostępne żyły mogą być odpowiednie dla IV (w tym żyły stóp, które są często preferowane dla dzieci). Jeśli twój pacjent miał problemy z dożylnym podaniem, zapytaj go, które obszary są najłatwiej dostępne w domu. Uwaga: ty nie mogę mieć cewniki w niektórych miejscach, bez względu na to, czy są bogate w żyły, czy nie. Na przykład:
   • W miejscach, w których IVI jest niezgodny z operacją chirurgiczną
   • W tym samym miejscu, co inne ostatnie IV
   • W jednym miejscu z objawami infekcji (zaczerwienienie, obrzęk, podrażnienie itp.)
   • Na kończynie po tej samej stronie co mastektomia lub przeszczep naczyniowy (może to prowadzić do powikłań)

7. 
   

   
   Zrób opaskę uciskową. Aby napompować wybraną żyłę i łatwiej wprowadzić cewnik, ułóż opaskę uciskową za wybranym miejscem (w kierunku tułowia). Na przykład, jeśli zdecydujesz się umieścić cewnik po wewnętrznej stronie przedramienia, możesz podnieść opaskę uciskową na ramieniu.
   • Nie przekręcaj: może to powodować krwiaki, szczególnie u osób starszych. Opaska uciskowa musi być ciasna, ale musisz umieć przesuwać pod nią palec.
   • Zwolnienie kończyny, gdy opaska uciskowa jest na miejscu, może powodować puchnięcie żył przez zwiększenie przepływu krwi w tej części ciała.

8. 
   

   
   Jeśli to konieczne, poczuj żyłę. Jeśli próbujesz znaleźć odpowiednią żyłę, uczucie skóry może pomóc. Połóż palec na żyle i naciśnij skórę. Powinieneś poczuć nacisk żyły „odepchnąć cię”. Kontynuuj ściskanie żyły sporadycznie przez 20 do 30 sekund: powinno to spowodować jej puchnięcie.

Część 2 Wywierć żyłę

1. 
   

   
   Zdezynfekuj obszar. Otwórz opakowanie chusteczki dezynfekującej i oczyść miejsce, w którym wykonasz IV (możesz również użyć innej metody sterylizacji, takiej jak chlorheksydyna). Delikatnie i ostrożnie wytrzyj skórę, osadzając jednorodną warstwę alkoholu. Zabija to znalezione bakterie i zmniejsza ryzyko infekcji z powodu perforacji skóry.

2. 
   

   
   Przygotuj cewnik. Wyjmij go ze sterylnego opakowania i sprawdź szybko, aby upewnić się, że jest nienaruszony i sprawny. Ściśnij pokój powrotny, aby upewnić się, że jest ciasno. Obróć nasadkę cewnika, aby sprawdzić, czy swobodnie przylega do igły. Zdejmij osłonkę igły i uważaj, aby niczego nie dotykała. Jeśli wszystko jest w porządku, przygotuj się na wprowadzenie igły.
   • Cewnik i igła nie powinny stykać się z niczym innym niż zdezynfekowanym obszarem skóry pacjenta. W przeciwnym razie nie byłyby już sterylne, a ryzyko infekcji wzrosłoby.

3. 
   

   
   Włóż igłę. Unieruchom kończynę pacjenta z niedominującej ręki, wywierając delikatny nacisk: uważaj, aby nie dotknąć zdezynfekowanego obszaru. Trzymaj cewnik w dominującej ręce i wprowadź igłę przez skórę (kąt skośny do góry). Zmniejsz kąt, który tworzy igła z powierzchnią skóry, gdy wepchniesz igłę do żyły.
   • Uważaj na cewnik, aby obserwować odpływ krwi: jest to znak, że dobrze dotknąłeś żyły. Kiedy zobaczysz refluks krwi, wciśnij dodatkową 1 cm igłę.

4. 
   

   
   W przypadku pominięcia żyły należy powiedzieć pacjentowi i spróbować ponownie. Umieszczenie kroplówki jest zawsze trudne: czasami nawet doświadczeni lekarze i pielęgniarki nie potrafią tego zrobić za pierwszym razem, szczególnie jeśli pacjent ma trudno dostępne żyły. Jeśli podczas pchania igły nie zauważysz odpływu krwi, wyjaśnij pacjentowi, że nie trafiłeś w zastrzyk i że zaczniesz od nowa. Pokaż się sympatyczny i przyjazny, ponieważ może to być bolesne.
   • Jeśli raz za razem tęsknisz za żyłą, przepraszam, wyjmij igłę i cewnik i zacznij od nowa w innym miejscu z inną igłą i cewnikiem. Powtarzające się próby przebicia tej samej żyły mogą być bardzo bolesne i pozostawiać trwałe krwiaki.

5. 
   

   
   Usuń igłę. Utrzymując nacisk na skórę, pociągnij igłę (tylko igła, a nie cewnik) na 1 cm. Kontynuuj wywieranie nacisku na skórę i żyłę i delikatnie wsuń cewnik do żyły. Po prawidłowym włożeniu zdejmij opaskę uciskową i przytrzymaj cewnik na miejscu za pomocą bandaża, który przymocujesz wokół dolnej części końcówki cewnika.
   • Uważaj, aby nie zakłócać przepływu płynów bandażem.

6. 
   

   
   Usuń igłę i włóż rurkę do IV. Trzymaj końcówkę cewnika kciukiem i palcem wskazującym, aby utrzymać go w żyle.Drugą ręką ostrożnie wyjmij igłę (i tylko igłę) z żyły. Wrzuć do specjalnego pudełka. Następnie zdejmij folię ochronną z końca rurki i ostrożnie włóż ją do końcówki cewnika. Zabezpiecz go, wkręcając i blokując.

7. 
   

   
   Przytrzymaj IVL na miejscu. Na koniec przytrzymaj IVL przy skórze pacjenta. Nałóż kawałek kleju na końcówkę cewnika, a następnie zrób z niego pętlę i przyklej go do drugiego innym kawałkiem kleju. Zablokuj drugi koniec pętli nad IV za pomocą trzeciego kawałka kleju. Pętle te zmniejszają napięcie, które może wystąpić na cewniku: jest to wygodniejsze dla pacjenta, a ryzyko rozdarcia cewnika jest znacznie zmniejszone.
   • Uważaj, aby nie było żadnych „przerw” w pętlach, ponieważ mogą one zakłócać przepływ płynu.

Część 3 Wychowanie IV

1. 
   

   
   Monitoruj przepływ płynów. Otwórz zawór kontrolujący przepływ i obserwuj, jak tworzą się krople w komorze kroplowej. Sprawdź, czy płyny przechodzą przez żyłę, lekko naciskając na żyłę, w kierunku na zewnątrz obszaru IV, aby zablokować krążenie. Krople powinny bardziej się rozpryskiwać, a następnie przestać całkowicie spadać, a następnie wznowić po zwolnieniu nacisku na żyłę.

2. 
   

   
   Zmieniaj opatrunki tak często, jak wymaga tego sytuacja. Ryzyko infekcji jest większe w przypadku długotrwałego IV niż w przypadku IV, który pozostaje jedynie czasem operacji. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji, delikatnie zdejmij opatrunek, oczyść obszar dożylny i załóż nowy bandaż. Zasadniczo przezroczyste opatrunki są zmieniane raz w tygodniu, a opatrunki z gazy są częstsze, ponieważ nie pozwalają na obserwację obszaru IV.
   • Pamiętaj, aby umyć ręce i założyć nową parę rękawiczek za każdym razem, gdy wykonujesz operację dożylną pacjenta. Jest to szczególnie ważne przy zmianie opatrunków, ponieważ długotrwałe dożylne zwiększenie ryzyka infekcji.

3. 
   

   
   Usuń ostrożnie IV. Aby to zrobić, najpierw zamknij zawór, aby zatrzymać przepływ płynów. Ostrożnie zdejmij opatrunek, aby odsłonić cewnik i IV. Umieść kawałek gazy nad obszarem IV i delikatnie naciśnij podczas wyjmowania cewnika. Następnie poproś pacjenta, aby przytrzymał kawałek gazy w miejscu, aby zatrzymać przepływ krwi.
   • Możesz również utrzymać gazę na miejscu, przyczepiając ją za pomocą taśmy medycznej, ale u większości pacjentów przepływ krwi zatrzymuje się na tyle szybko, że nie jest to konieczne.

4. 
   

   
   Pozbądź się igieł. Igły użyte do kroplówki należy umieścić w specjalnych pudełkach natychmiast po użyciu. Ponieważ mogą przenosić zakaźne zarazki, a nawet choroby krwiopochodne, niezwykle ważne jest, aby nie wrzucać tych igieł do zwykłych śmieci, nawet jeśli masz pewność zdrowia pacjenta.

5. 
   

   
   Musisz znać możliwe powikłania IV. Chociaż są to przeważnie bezpieczne operacje, wciąż mogą powodować komplikacje - chociaż szanse na to są bardzo małe. Musisz wiedzieć, jak rozpoznać objawy, aby móc skutecznie leczyć pacjenta i, jeśli to konieczne, wiedzieć, kiedy skontaktować się z oddziałem ratunkowym. Oto niektóre możliwe komplikacje i ich objawy:
   • Infiltracja: po wstrzyknięciu płynów z żyły do ​​otaczającej tkanki miękkiej. Powoduje to obrzęk okolicy, a skóra staje się gładka i blada. W zależności od leku problem może być poważny lub niewielki.
   • Krwiak: gdy krew płynie z żyły do ​​otaczających tkanek, często po przypadkowej perforacji więcej niż jednej żyły. Krwiak często towarzyszy bólom, siniakom i dreszczom. Zwykle ustępuje w ciągu kilku tygodni.
   • Zator: po wstrzyknięciu powietrza do żyły. Często jest to spowodowane obecnością pęcherzyków w rurce IV. Ryzyko jest szczególnie duże u dzieci. Poważny przypadek zatorowości powoduje trudności w oddychaniu, bóle w klatce piersiowej, niebieskawą skórę, niskie ciśnienie krwi, a czasem ataki.
   • Zakrzepica i zapalenie tętnic: Te zagrażające życiu powikłania wynikają z wstrzyknięcia do tętnicy zamiast do żyły. Może to powodować silny ból, zespół przedziałowy (silny nacisk na mięsień prowadzący do bardzo bolesnego ucisku), gangrenę, zaburzenia motoryczne, a nawet utratę kończyn.