Jak wyjść z zespołu pustego gniazda

Zawartość

• etapy

to wiki, co oznacza, że ​​wiele artykułów jest napisanych przez kilku autorów. Aby stworzyć ten artykuł, 21 osób, niektóre anonimowe, uczestniczyło w jego edycji i ulepszaniu w miarę upływu czasu.

W tym artykule jest 9 odniesień, które znajdują się na dole strony.

Gniazdo rodzinne jest jak gniazdo ptaka. Kiedy nadejdzie właściwy czas, młody człowiek będzie sam, a to część życia. Rodzice muszą poradzić sobie z brakiem dzieci i ich rodzin, kiedy opuszczają rodzinne gniazdo, aby stworzyć własne. Może to być jednak czas wielkiej pustki i smutku, szczególnie dla rodziców, którzy mieli tylko jedno dziecko, którzy łatwo mogą popaść w depresję, jeśli nie są pod opieką. Istnieją metody, które pozwolą twoim dzieciom bezpiecznie wyjść z domu i wiedząc, że mają silny dom, aby je wspierać, a także sposoby radzenia sobie z żalem z powodu separacji.

etapy

1. 
   

   
   Przygotuj się do wyjazdu. Jeśli spodziewasz się, że twoje dzieci będą z tobą w następnym roku, skorzystaj z tego czasu, aby sprawdzić, czy wiedzą one, jak samodzielnie zadbać o swoje dwa podstawowe potrzeby. Upewnij się, że wiedzą, jak robić pranie, gotować, radzić sobie z konfliktami z sąsiadami, bilansować budżet, negocjować zakup, aby uzyskać najlepszą cenę i docenić wartość pieniądza. Chociaż niektóre z tych umiejętności będą utożsamiane z praktyką, ważne jest dokładne przedyskutowanie i pokazanie im, jak wykonać niektóre podstawowe zadania, aby nie zostały one całkowicie opuszczone. W razie potrzeby pomocne może być użycie narzędzia, takiego jak seria artykułów na temat prac domowych i problemów związanych ze stylem życia.
   • Nie przejmuj się, jeśli zobaczysz wyjazd swoich dzieci w ostatniej chwili. Zaakceptuj, że tak się dzieje, bądź entuzjastycznie nastawiony do nich i w razie potrzeby zaoferuj im wsparcie w dowolnym momencie. Najlepiej, aby wasze dzieci wiedziały, że je wspieracie, kochają i chętnie im pomagają, niż widzieć, jak się martwicie i martwicie się.

2. 
   

   
   
   
   Odłóż na bok swoje przerażające myśli. Ty i twoje dzieci poradzicie sobie znacznie lepiej, jeśli potraktujecie to jako wielką przygodę. Wasze dzieci doświadczą szerokiego spektrum uczuć między terrorem a złudzonym entuzjazmem wobec nowego doświadczenia. Dla dzieci, które boją się odejść, ważne jest, aby uspokoić, mówiąc im, że nieznane jest bardziej przerażające niż rzeczywistość. Pomóż im zrozumieć, że zachowają się w swojej sytuacji, będą się dobrze bawić i wyjdą bardzo dobrze od momentu, gdy zaczną nowe życie.
   • Niech twoje dzieci zrozumieją, że twój dom pozostaje ich portem macierzystym na wypadek, gdyby musiały wrócić do domu. Daje to twoim dzieciom i tobie silne poczucie przynależności i bezpieczeństwa.
   • Nie radujcie się w sobie, jeśli wasze dzieci będą niezadowolone, gdy pójdą po raz pierwszy. Będą musieli przyswoić sobie te emocje, gdy wejdą na nowy styl życia, i potrzebują twojego aktywnego wsparcia, aby tam dotrzeć, a nie intymnej chęci zobaczenia, jak wracają do domu. Oznacza to brak wyraźnej propozycji powrotu jako rozwiązania lub rozwiązania ich problemów. Niech nauczą się, jak radzić sobie samodzielnie, w tym przy formalnościach i negocjacjach biznesowych. Popełniają błędy, ale także w ten sposób będą się lepiej uczyć.

3. 
   

   
   
   
   Zastanów się, w jaki sposób możesz pozostać w kontakcie ze swoimi dziećmi. Kiedy odejdą, poczujesz samotność i pustkę, ponieważ nie możesz być tam, aby powiedzieć im, co powinni zrobić, tak jak kiedyś. Ciągły kontakt z nimi jest niezbędny do utrzymania poczucia jedności rodziny i dotrzymania im kroku. Oto, co możesz rozważyć.
   • Upewnij się, że mają sprawny telefon komórkowy, który pozwala na łatwe połączenie i działa przez cały rok. Możesz zmienić ich urządzenie lub przynajmniej ładowarkę, jeśli są wystarczająco stare. Kup telefon z systemem kart przedpłaconych, aby nie musieli martwić się o koszty, kiedy do ciebie zadzwonią.
   • Zaplanuj cotygodniowe połączenie. Możesz mieć ochotę dzwonić do nich częściej, ale stanie się to ciężarem, chyba że zdecydują się to zrobić. Dlatego nie powinieneś spodziewać się tego, co często nazywają. Bądźcie świadomi ich potrzeby dewolucji i stania się dorosłymi z kolei.
   • Użyj ds lub kości do wszelkich zdarzeń pośrednich, którymi chcesz się z nimi podzielić. To świetny sposób, aby to zrobić, ponieważ możesz powiedzieć wiele rzeczy, nie poruszając się zbyt wiele. Pamiętaj jednak, że z czasem twój syn lub córka nie będą ci odpowiadać tak często, jak na początku. Jest to część ich integracji i rozwoju nowych relacji i innych, co nie oznacza, że ​​nie są już tobą zainteresowani.

4. 
   

   
   Zrozum, czym jest syndrom pustego gniazda, abyś mógł rozpoznać objawy we własnej sytuacji. Zespół pustego gniazda jest stanem psychicznym, który dotyka głównie kobiety, co powoduje smutek, gdy jedno lub więcej dzieci opuszcza dom. Jest to częstsze, gdy dzieci podejmują staż szkolny lub idą na uniwersytet (zwykle jesienią) lub gdy biorą ślub i mieszkają z małżonkiem. Zespół pustego gniazda często zbiega się także z innymi ważnymi wydarzeniami życiowymi, takimi jak menopauza, choroba lub przejście na emeryturę. Dotyczy to szczególnie kobiet, ponieważ macierzyństwo jest postrzegane jako istotna rola kobiety, zarówno dla pracujących matek, jak i dla tych, które zostają w domu, w której kobiety inwestują średnio przez dwadzieścia lat. Odejście dziecka może przyspieszyć poczucie bezużyteczności, któremu towarzyszy poczucie straty, dewaluacji i niepewności na przyszłość. To trochę normalne, aby czuć się trochę smutnym i płakać, jest to zdrowa i oczekiwana reakcja u każdego rodzica. To w końcu duża zmiana. Staje się problemem, gdy twoje uczucia zakłócają twoje życie, na przykład myślenie, że twoje życie nie jest już interesujące, gdy nie możesz pomóc, ale dużo płaczesz i nie jesteś w stanie wznowić normalnego życia, widząc krewnych, wychodząc lub wracając do zajęcia, które wrócą do kąpieli.
   • Psychologowie uważają, że matka potrzebuje około osiemnastu miesięcy do dwóch lat, aby zgodzić się zostać niezależną kobietą po byciu matką aktywnie zaangażowaną w swoje zadanie. Oznacza to, że trzeba dać sobie czas na rozpacz, zasymilować tę stratę i odbudować swoje życie. Nie bądź zbyt surowy wobec siebie ani swoich oczekiwań.

5. 
   

   
   Zaakceptuj wsparcie. Ważne jest, aby uzyskać pomoc, jeśli czujesz, że nie możesz sobie poradzić i doświadczyć głębokiego poczucia pustki, smutku lub niemożności powrotu na właściwe tory po odejściu dzieci. Możesz cierpieć na depresję lub podobny problem psychologiczny, który uniemożliwia ci pełne korzystanie z życia. Porozmawiaj ze specjalistą. Terapia poznawcza lub podobne leczenie może pomóc w analizie problemów i może być odpowiednie. Możesz także potrzebować uważnego ucha i potwierdzenia, że ​​to, co znosisz, jest prawdziwe, że jest ważne i że z czasem minie.
   • Uznaj swój żal.To, co myślą lub mówią inni, nie ma znaczenia, jak się z tego wydostać. Nierozpoznany smutek pochłonie cię, jeśli go nie skonfrontujesz i przez pewien czas będzie cię denerwował. Uwolnij swoje ciało od smutku.
   • Uszczęśliw się. Nie zaniedbuj siebie, gdy cierpisz z powodu smutku. Regularnie masuj, od czasu do czasu chodź do kina, kupuj swoje ulubione luksusowe pudełko czekolady lub inne smakołyki. Jesteś na dobrej drodze do utrzymania ciągłego ryku, jeśli nadal jesteś smutny i nie dajesz radości.
   • Rozważ rytuał odpuszczania. Rytuał odłączania się od swoich dzieci, kiedy stają się dorosłe i porzucenia aktywnej roli rodzica, może być ważnym i wymownym sposobem, aby pomóc ci iść naprzód. Możesz wykonać następujące czynności: pozwolić, aby latarnia ze świecą dryfowała w dół rzeki, posadzić drzewo, zrobić popiersie dziecka, zorganizować ceremonię odzwierciedlającą twoją wiarę.
   • Porozmawiaj z małżonkiem o swoim samopoczuciu. On lub ona może poczuć te same emocje i skorzysta z okazji, aby o tym porozmawiać. Może także cię po prostu wysłuchać i rozpoznać, przez co przechodzisz, co jest dla ciebie ważnym źródłem akceptacji.
   • Rozważ prowadzenie dziennika, aby śledzić swoją podróż. Modlitwa lub medytacja również mogą ci pomóc.

6. 
   

   
   Zacznij od dbania o własne potrzeby. Kiedy będziesz zadowolony ze sposobu, w jaki postawisz swoje dziecko na właściwej drodze, poczujesz się mniej zajęty i zauważysz duże zmiany w swoim życiu. Twój sposób postrzegania tej zmiany nada ton twoim uczuciom i twojemu podejściu. Będziesz czuł się znacznie bardziej niezadowolony, jeśli zobaczysz go jako otwartą dziurę, niż jeśli zobaczysz, że jest to okazja do odzyskania niektórych własnych zainteresowań i celów.
   • Nie rób z pokoju dziecka schronienia. Wykorzystaj swoje emocje, aby usunąć kiepskie dziecko, jeśli nie wyczyściło go przed wyjazdem. Pozbądź się bałaganu, ale ostrożnie przechowuj wspomnienia swojego dziecka w bezpiecznym miejscu.
   • Zapisz wszystko, co obiecałeś kiedyś zrobić. Czas to zrobić. Przypnij tę listę do widocznego miejsca i zaatakuj ją.
   • Nawiązuj nowe znajomości lub zobacz tych, których straciłeś z oczu. Znajomi mają znaczenie podczas przejścia od bycia pełnoetatowym rodzicem do bycia nowym dorosłym w domu bezdzietnym. Wyjdź i poznaj nowych ludzi. Prawdopodobnie będą inni rodzice z pustym gniazdem, tacy jak ty, którzy również chcą się z tobą związać. Przyjaciele mogą również stać się użytecznym źródłem informacji o hobby i zajęciach, a także o możliwościach zatrudnienia.
   • Miej nowe hobby lub centrum zainteresowań. Możesz także wybrać ten, który upuściłeś, aby wychować swoje dzieci. Może to być wszystko, malarstwo, fotografia, obróbka drewna, lotnia lub podróżowanie.
   • Weź udział w zajęciach lub wróć na uniwersytet. Wybierz zajęcia, które przemawiają do ciebie w tym czasie w twoim życiu. Wiedz, czy podążasz zupełnie nową ścieżką, czy planujesz podnieść istniejące kwalifikacje. Jest to odpowiednie w obu przypadkach.
   • Miej nową karierę. Możesz albo odebrać upuszczone, albo rozpocząć nowe. Pamiętaj, że możesz skorzystać z doświadczenia, nawet jeśli czujesz się trochę „zardzewiały”. Tak więc, po małej aktualizacji, uruchomisz się ponownie znacznie szybciej niż wtedy, gdy byłeś nowicjuszem i właśnie opuściłeś szkołę lub uniwersytet.
   • Rozważ wolontariat. Wolontariat w potencjalnym miejscu pracy może być dobrym przejściem do powrotu na rynek pracy w tempie odpowiednim dla Ciebie, jeśli nie jesteś gotowy do pracy od razu. Pozwala także spróbować czegoś, co Ci się podoba, czy nie.
   • Spróbuj dołączyć do organizacji charytatywnych. Może być bardzo satysfakcjonujący i może pożytecznie spędzić wolny czas.

7. 
   

   
   Odkryj na nowo miłość swojego życia. Prawdopodobnie pozostaniesz z partnerem lub małżonkiem, chyba że jesteś samotnym rodzicem lub rodzicem. Okres ten może być trudny, jeśli odkryjesz problem w swoim związku, z którym się nie spotkałeś, ponieważ obecność dzieci pomogła ci utrzymać związek małżeński. Możliwe, że zapomniałeś być kochankami po tak długim czasie bycia rodzicami. To czas, aby bardzo szczerze i otwarcie porozmawiać o kierunku twojego związku i zdecydować, co będziesz robić dalej.
   • Ty i twój małżonek powinniście zadbać o swój związek, aby przywrócić to, co mogło być zaniedbane między wami, szczególnie jeśli czujecie, że wasz związek jest teraz bezużyteczny i jeśli wasze dzieci były jedynym ogniwem, które spowodowało wasz związek małżeństwo. Skontaktuj się z doradcą małżeńskim, jeśli uważasz, że to może pomóc ci się odnaleźć.
   • Zaakceptowanie faktu, że jest to trudny okres przejściowy, może pozwolić wam obojgu wybaczyć niepewność i niezręczność związaną z koniecznością ponownej ewolucji jako para bez dzieci.
   • Pomocne może być rozwinięcie stanu umysłu, w którym spodziewasz się, że twój małżonek lub towarzysz zmieni się, przynajmniej trochę. W końcu miałeś wiele lat, odkąd się poznałeś i miałeś wiele różnych doświadczeń przez cały czas, gdy wychowywałeś swoje dzieci, doświadczenia, o których żadne z was nie myślało, kiedy byliście małymi kochankami. Z czasem kończysz się lepiej wiedząc, co lubisz, czy nie, w co wierzysz lub nie, a odkrycia te mogą być dziś bardziej oczywiste niż wtedy, gdy się ożeniłeś lub mieszkałeś razem. Fakt, że próbujesz postrzegać to jako okazję do poznania się pod innym kątem, może być owocnym sposobem na ożywienie kwitnącej relacji miłosnej.
   • Spędź więcej czasu ze współmałżonkiem lub partnerem i poznaj ich ponownie. Weź razem wakacje, aby pomóc sobie na nowo nabrać poczucia pewności siebie i wzajemnego zaufania, aby znaleźć wsparcie emocjonalne.
   • Pozwól swojemu związkowi żyć nowym życiem. Dla obu może to być czas ekscytującej regeneracji.
   • Żadna z tych inicjatyw niekoniecznie będzie w stanie dogonić rzeczywistości, w której odeszliście od siebie. Przeanalizuj sytuację lub poszukaj wsparcia, jeśli zdasz sobie sprawę, że twojego związku nie da się naprawić, abyś mógł podjąć decyzję, która pozwoli obojgu na dalsze szczęście w przyszłości.

8. 
   

   
   Skoncentruj się na pozytywnych aspektach opuszczania dzieci. Pozwala to znacznie zmniejszyć wrażenie utraty czegoś, gdy oceniasz, co z tego zyskujesz. To oczywiście nie zmniejszy znaczenia twojego smutku lub wielkiej przemiany, której ty i twoje dzieci musicie doświadczyć, ale pomaga wam zobaczyć jasną stronę swojej przyszłości. Oto kilka dobrych rzeczy do rozważenia.
   • Możesz zauważyć, że nie musisz już tak często napełniać lodówki. Oznacza to, że będziesz robić zakupy rzadziej i mniej gotować!
   • Relacje z małżonkiem mogą stać się bardziej intensywne. Teraz oboje macie czas, aby znów zostać parą. Wykorzystaj to w pełni.
   • Będziesz miał znacznie mniej prania i prasowania dla was obojga, jeśli zajmowaliście się konserwacją ubrań swoich dzieci. Staraj się nie robić dla nich tego więcej, kiedy przyjdą cię zobaczyć w czasie wakacji. Spodziewaj się, że będą wystarczająco duże, aby zrobić to sami, co jest ważnym krokiem, aby je wzmocnić.
   • Znajdziesz wykorzystanie swojej łazienki.
   • Zaoszczędzisz pieniądze, obniżając rachunki za wodę, prąd i telefon. Zaoszczędzone pieniądze mogą pozwolić ci na wakacje z małżonkiem lub przyjaciółmi!
   • Bądź bardzo dumny z tego, że wychowałeś dzieci, które są teraz w stanie wyjść z życia, przetrwać i dobrze się rozwijać. Pogratuluj tego.