Jak leczyć limpétigo

Zawartość

• etapy
• Część 1 Zrozumienie zaburzenia
• Część 2 Leczenie limpétigo
• Część 3 Ogranicz czynniki ryzyka

Limpétigo jest stosunkowo częstą powierzchowną skórną infekcją bakteryjną, która występuje częściej u dzieci. Rozprzestrzenia się łatwiej w zamkniętych miejscach i jest bardzo zaraźliwy, dlatego jest przenoszony głównie w szkołach i żłobkach. Ponieważ jest przekazywany przez kontakt, często znajduje się również wśród sportowców, którzy uczestniczą w sportach kontaktowych, takich jak zapasy. Podrażnienia mogą się nasilić, dlatego należy leczyć je tak szybko, jak to możliwe.

etapy

Część 1 Zrozumienie zaburzenia

1. 
   

   
   Poszukaj obecności wrzodów. Niedokrwistość pęcherzowa jest najczęstszym typem choroby i objawia się małymi pęcherzami, które stają się wrzodami. Te wrzody są wypełnione żółtym lub miodowym płynem. Po kilku dniach przebijają się i przepływają przez kilka dni.
   • Po kilku dniach cebule ustępują brązowym skórkom.
   • Wrzody najczęściej występują w okolicach ust i nosa, ale można je również znaleźć w obszarach ciała, takich jak ręce i dłonie.

2. 
   

   
   Poszukaj obecności większych żarówek na ciele. Pęcherzyk pęcherzowy jest mniej powszechną postacią dimpétigo, zwykle wywoływaną przez bakterie. Aureus. Powoduje to pojawienie się dużych żarówek, które zwykle pękają.
   • Pęcherze te można znaleźć na torsie, brzuchu lub obszarze objętym pieluszką u małych dzieci i niemowląt.

3. 
   

   
   
   
   Sprawdź swoje nogi. Trzeci, bardziej poważny rodzaj trawienny, zwany ektymem, jest wywoływany przez bakterię paciorkowcową. Może to być również spowodowane przez gronkowca. Występuje najczęściej w nogach.
   • Lecthyma jest czasem nazywany „głębokim liszajec”, ponieważ jego objawy są podobne do objawów innych rodzajów dimpetigo, ale występują głębiej w skórze.
   • Poszukaj małych pęcherzy z czerwonymi krawędziami. Te żarówki są często wypełnione ropą i mogły wydawać się głębsze w skórę. Gdy żarówka pęknie, wrzód zmieni się w grubą brązową skórkę. Ten rodzaj dimpétigo jest o wiele bardziej bolesny.
   • Wrzody wywołane przez lectymę będą miały dobrze zdefiniowane krawędzie, a skóra wokół będzie czerwona i pozbawiona zgrubień. W przeciwieństwie do pęcherzy, wrzody te same się nie zagoją ani nie znikną.

4. 
   

   
   
   
   Skonsultuj się z lekarzem. Jeśli uważasz, że twoje dziecko ma dimpétigo, najlepiej skonsultować się z lekarzem. Pomoże Ci upewnić się, że zaczerwienienie jest wynikiem liszajec i przepisuje odpowiednie leki.

5. 
   

   
   Unikaj dotykania go. Zaczerwienienie jest wyjątkowo zaraźliwe, dlatego należy unikać jego dotykania w jak największym stopniu. Jeśli dotkniesz zaczerwienienia, umyj ręce mydłem antybakteryjnym.
   • Zaczerwienienie jest często spowodowane zmianami w gronkowcach, dlatego są one bardzo zaraźliwe. Mogą jednak pojawić się również z powodu zakaźnego paciorkowca.

Część 2 Leczenie limpétigo

1. 
   

   
   Namocz obszar, aby usunąć skorupy. Aby pomóc Ci zastosować zabiegi, musisz najpierw usunąć brązowe skórki z wierzchu. Zastosuj ciepły, wilgotny kompres na obszarze przez kilka minut lub namocz w ciepłej wodzie, aby zmiękczyć. Delikatnie potrzyj obszar wilgotną ściereczką i mydłem, a następnie spłucz wodą.
   • Upewnij się, że nie pozostawiasz myjki poza zasięgiem innych osób, ponieważ mogą one je zanieczyścić.

2. 
   

   
   Zastosuj maść antybiotykową. Maść antybiotykowa jest zwykle pierwszym lekiem rozważanym przeciwko limpétigo, a lekarz zaleci najlepsze leczenie zaczerwienienia. Nałóż rękawiczki lateksowe przed nałożeniem maści. Pocieraj go na dotkniętym obszarze.
   • Jeśli nie masz rękawiczek, umyj ręce po nałożeniu produktu.
   • Lekarz może przepisać maść antybiotykową zawierającą mupirocynę, retapamulinę lub kwas fusydowy.

3. 
   

   
   Weź antybiotyki zgodnie z zaleceniami lekarza. Doustne antybiotyki są również powszechnym leczeniem przeciwko kulawce. Z reguły należy przyjmować jedną tabletkę jeden do dwóch razy dziennie, w tym samym czasie co posiłki, do 10 dni.
   • Lekarz prawdopodobnie przepisuje na początku maść antybiotykową, chyba że zaczerwienienie jest bardzo rozległe lub oporne. Doustna oporność na antybiotyki może stać się problemem, dlatego lekarze przepisują je tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.
   • Lekarz może przepisać doustny antybiotyk, taki jak diklokacylina lub cefaleksyna. Jeśli jesteś uczulony na penicylinę, może przepisać klindamycynę lub erytromycynę.

4. 
   

   
   Zawsze przestrzegaj leczenia przez określony czas. Niezależnie od tego, czy są to tabletki, czy kremy, należy zawsze postępować zgodnie z instrukcjami lekarza, aby dowiedzieć się, jak długo ich używać. Nawet jeśli czujesz się lepiej, bakterie nie zostały całkowicie wyeliminowane i mogą jeszcze gorzej powrócić, jeśli nie skończysz swoich leków.

5. 
   

   
   Nie drapaj wrzodów. Nawet jeśli drapanie wrzodów może być kuszące, może pogorszyć zaczerwienienie. Może również zanieczyścić inne części ciała lub inne osoby.

6. 
   

   
   Wiedzieć, kiedy iść do lekarza. Jeśli nadal masz zaczerwienienie po siedmiu dniach lub nie widzisz żadnych oznak powrotu do zdrowia, musisz wrócić do lekarza, aby przepisać inny antybiotyk.
   • Twój lekarz może chcieć przeprowadzić dodatkowe testy, aby poznać rodzaj bakterii wywołującej zapalenie skóry. Niektóre bakterie, takie jak Staphylococcus aureus oporny na metycylinę, rozwinęły oporność na antybiotyki.

7. 
   

   
   Zapytaj o możliwe komplikacje. Chociaż zaczerwienienie zwykle nie jest poważne, może powodować rzadkie powikłania. Na przykład paciorkowce mogą powodować rzadką chorobę, ostre proliferacyjne kłębuszkowe zapalenie nerek, które może uszkadzać nerki. Jeśli osoba z dimpétigo ma również ciemny mocz, powinna natychmiast udać się do lekarza. Oto inne możliwe komplikacje:
   • blizny, szczególnie w przypadku ektopii,
   • cellulit, poważna infekcja, która atakuje tkanki pod skórą,
   • erupcyjna łuszczyca, niezakaźne zaburzenie skóry, które powoduje blade plamy na skórze,
   • szkarlatyna, rzadka infekcja bakteryjna, która w niektórych przypadkach może być spowodowana liszajem paciorkowcowym,
   • posocznica, zakażenie krwi wymagające natychmiastowej pomocy lekarskiej,
   • Lepidermoliza toksoidowa gronkowca u noworodka, rzadkie, ale poważne zatrucie skóry wywołane przez gronkowce.

Część 3 Ogranicz czynniki ryzyka

1. 
   

   
   Unikaj innych. Zwłaszcza w ciągu pierwszych kilku dni infekcji lepiej byłoby powstrzymać się od pójścia do pracy lub szkoły lub pozostawienia dziecka w domu. Będziesz nadal zakaźny przez dwa dni po rozpoczęciu leczenia.
   • Dzieci mogą wrócić do szkoły 24 godziny po rozpoczęciu leczenia antybiotykami. Przykryj obszary dotknięte chorobą opryszczkową wodoodpornymi bandażami i upewnij się, że dziecko nie usuwa ich do szkoły.

2. 
   

   
   Regularnie myj ręce. Zachęcaj także swoje dzieci do mycia rąk. Używaj czystej wody i mydła, aby często myć ręce w ciągu dnia. Jeśli nie masz mydła, użyj żelu do dezynfekcji rąk, który zawiera co najmniej 60% alkoholu.
   • Zaleca się mycie rąk przez co najmniej 20 sekund lub przez czas potrzebny do dwukrotnego zaśpiewania wszystkiego najlepszego.
   • Często myjąc ręce, unikniesz rozprzestrzeniania się limpetus. Każdy kontakt z wydzielinami wrzodowymi może przenosić chorobę. Przenoszą go również wydzieliny nosowe. Często myj ręce, aby zmniejszyć ryzyko przenoszenia wydzielin.

3. 
   

   
   Osuszyć powietrze w domu. Limpétigo łatwiej przenosi się w wilgotnym i gorącym otoczeniu. Klimatyzacja pozwala wyeliminować część powietrza w domu, ale jeśli mieszkasz w wilgotnym klimacie, możesz zainwestować w osuszacz.

4. 
   

   
   Przykryć nacięcia i zadrapania. Rany i zadrapania są drzwiami otwartymi na limpétigo. Jeśli ty lub ktoś bliski jest skaleczony, pamiętaj, aby przykryć ranę bandażem lub czystą gazą, aby ją chronić.

5. 
   

   
   Nie udostępniaj żadnych obiektów nikomu z dimpétigo. Niezależnie od tego, czy masz limpétigo, czy kogoś bliskiego, upewnij się, że osoba ta zachowuje ręczniki i ubrania dla siebie i nie dziel się niczym z resztą rodziny. Możesz łatwo zanieczyścić innych kawałkiem tkanki, która ociera się o wrzód.
   • Nie udostępniaj maszynki do golenia lub produktów higienicznych osobom cierpiącym na dimpétigo.
   • Codziennie myj ubrania i ręczniki osoby zarażonej, niezależnie od innych. Do ich mycia używaj bardzo gorącej wody.