Jak leczyć torbiel zwojową

Zawartość

• etapy
• Część 1 Diagnozuj torbiel zwojową
• Część 2 Opieka nad torbielą przy pomocy lekarza
• Część 3 Leczyć torbiel samodzielnie

Torbiele zwojowe (lub maziowe) to guzy pod skórą i wypełnione płynem. Rodzą się na ścięgnach lub stawach. Jeśli nie są szczególnie rakowe, są nie mniej bolesne, jeśli dotkną nerwu. Połowa z nich spontanicznie ustępuje, pozostałe należy pokazać lekarzowi, który może chcieć je osuszyć lub usunąć.

etapy

Część 1 Diagnozuj torbiel zwojową

1. 
   

   
   Zidentyfikuj torbiel zwojową. Częściej występują u pacjentów w wieku od 20 do 40 lat, u osób z chorobą zwyrodnieniową palców lub urazów stawów lub ścięgien. Objawy kliniczne torbieli zwojowej są zróżnicowane.
   • Na jednym ze ścięgien nadgarstka lub dłoni może znajdować się guzek. Te torbiele pojawiają się również w stawach nadgarstków, palców, stóp lub kostek.
   • Może pojawić się guzek o kształcie kulistym lub owalnym. Promień rzadko ma promień większy niż 2 cm, ale rozmiar ten może wzrosnąć, jeśli przeciążony jest bliski staw.
   • Może być ból. Torbiel, nawet o małej objętości, może, jeśli dotknie nerwu, powodować dyskomfort, drętwienie, osłabienie lub mniej lub bardziej bolesne mrowienie.

2. 
   

   
   
   
   Poproś lekarza, aby zobaczył torbiel. Aby upewnić się, że jest to torbiel zwojowa, lekarz obserwuje ją i dotyka, aby dowiedzieć się, z czym ma do czynienia. Z każdym rodzajem torbieli jej leczenie. Inne torbiele skóry obejmują torbiele łojowe, tłuszczaki, ropnie zakaźne, stan zapalny węzłów chłonnych, guzy i tak dalej. Twój lekarz:
   • naciska na torbiel, aby zobaczyć, czy jest bolesna,
   • wyśle ​​światło na torbiel, aby sprawdzić, czy jest stała, czy wypełniona płynem,
   • może odessać płyn za pomocą strzykawki. W przypadku torbieli zwojowej płyn ten będzie przezroczysty.

3. 
   

   
   Przystąp do egzaminów obrazowych. Lekarz może poprosić Cię o wykonanie badań obrazowych w celu wykrycia małych, niewidocznych torbieli na zewnątrz. W ten sposób może wykluczyć inne diagnozy, takie jak zapalenie kości i stawów lub rak. Twój lekarz ma do dyspozycji kilka możliwych badań.
   • Radiografia jest powszechnym, bezbolesnym testem, ale ważne jest, aby wcześniej poinformować lekarza o ciąży lub podejrzeniu ciąży.
   • Ultradźwięki są również bezbolesne i opierają się na wysyłaniu ultradźwięków, które odbijają się od zwoju i wracają do punktu wyjścia: w ten sposób uzyskujemy dość dokładny obraz zwoju.
   • LIRM (rezonans magnetyczny) to technologia wykorzystująca silne pole magnetyczne i fale radiowe. Specjalna kamera pobiera sygnały zwrotne: uzyskujemy obraz 3D torbieli. Będziesz leżał na stole, który wsuwa się w wąską rurkę. To hałaśliwy egzamin, ale nie powoduje bólu. Jeśli cierpisz na klaustrofobię, lepiej wcześniej poinformować o tym lekarza.

Część 2 Opieka nad torbielą przy pomocy lekarza

1. 
   

   
   
   
   Wybierz najbardziej odpowiednie leczenie. Około połowa torbieli zwojowych znika sama. Lekarz zaleci leczenie torbieli:
   • jeśli naciska na nerw, który powoduje ból,
   • ma to duże znaczenie i zmniejsza ruchomość stawu.

2. 
   

   
   Spróbuj mobilizacji. Lekarz może umieścić ortezę lub szynę w stawie i w pobliżu torbieli, aby zapobiec ruchom stawu. Torbiele stają się większe, gdy staw jest regularnie stosowany. Ograniczając jego ruchy, ogranicza przedłużanie torbieli.
   • Jeśli twój lekarz oferuje takie rozwiązanie, zapytaj go, jak długo będziesz musiał nosić tę szynę lub aparat ortodontyczny i czy wpłynie to na masę mięśniową.
   • Jeśli torbiel jest bolesna, lekarz może przepisać środek przeciwbólowy, taki jak libuprofen.

3. 
   

   
   Opróżnij torbiel przez aspirację. Podczas tej małej procedury lekarz użyje strzykawki do pobrania płynu z torbieli. Gdyby pojawił się ból, ulga byłaby natychmiastowa, ale torbiel mogła się ponownie pojawić.
   • W niektórych przypadkach lekarz może przepisać jedno lub dwa zastrzyki z kortykosteroidami, aby zapobiec ponownemu pojawieniu się torbieli, ale wynik jest absolutnie pewien. Czasem to działa, czasem nie!
   • Jest to interwencja wykonywana w warunkach ambulatoryjnych. Wychodzisz tego samego dnia z niewielkim bandażem do miejsca, gdzie cię ukłuło.

4. 
   

   
   Zacznij działać. Interwencja chirurgiczna jest zawsze najlepszą opcją, gdy wszystkie inne zabiegi zawiodły. Chirurg wykonuje wycięcie torbieli na poziomie stawu lub pochewki ścięgna. Operacja jest skuteczna, ale nie zapobiega reformacji torbieli. Istnieją dwa sposoby działania, wszystkie równoważne z wynikiem.
   • Otwarta operacja: podczas zabiegu chirurg wykonuje krótkie nacięcie, jeśli to możliwe w fałdzie, a następnie odłącza torbiel, oddzielając ją od podpory.
   • Chirurgia artroskopowa: podczas operacji chirurg wykonuje małe nacięcie, przez które przechodzi bardzo cienką rurkę z kamerą i końcówką, która odłącza torbiel. Chirurg ćwiczy lexeresis kontrolując to, co robi na ekranie.
   • Zazwyczaj te dwa rodzaje interwencji są wykonywane w znieczuleniu miejscowym. Możliwe jest jednak, że w bardzo szczególnych przypadkach można przeprowadzić znieczulenie ogólne.

Część 3 Leczyć torbiel samodzielnie

1. 
   

   
   Weź bez recepty środek przeciwbólowy. Jeśli lekarz uważa, że ​​torbiel nie musi być operowana i że z czasem ustąpi, zostanie Ci przepisany środek przeciwbólowy, aby poradzić sobie z bólem, dopóki nie zniknie. Może zalecić przyjmowanie libuprofenu lub naproksenu.
   • Przepisuje ten sam rodzaj leku, jeśli chce obserwować ewolucję torbieli, o której wie, że będzie ona długa. W okresie obserwacji przyjmowanie środka przeciwbólowego umożliwia opanowanie możliwego bólu. Oczywiście, twój lekarz upewni się, że nie jest to rakowa torbiel lub oznaka poważnej patologii.

2. 
   

   
   W przypadku torbieli na stopie zmień buty. Jeśli masz torbiel na stopie lub palcu u stóp, powinieneś unikać chodzenia w butach, które wspierają (lub prostopadle ściskają) twoją torbiel. Przyjmij otwarte buty przy torbieli lub, jeśli pozwala na to sezon, załóż japonki. Zatem twoja torbiel nie będzie już rosła i może zostać wchłonięta.
   • Jeśli musisz nosić zamknięte buty, zawiąż sznurowadła lub nieco luźniej dopasuj paski rzepowe, aby torbiel nie drażniła podczas chodzenia. Unikaj noszenia butów, które zamykają się zbyt ciasno za pomocą zamka błyskawicznego lub które są wykonane z nieprzepuszczalnego dla powietrza materiału, takiego jak skóra lub poliester, które tylko zwiększyłyby podrażnienie torbieli.

3. 
   

   
   Nie próbuj operować samemu. Nie ma mowy o przebiciu samej torbieli, ani o umieszczeniu ciężkiego przedmiotu, ani o uderzenie go tym samym przedmiotem, aby zniknął. To przepis babci, którego należy unikać, ponieważ po prostu wycierasz zdrową tkankę wokół danej torbieli.
   • Nie próbuj sam go opróżniać, nawet strzykawką. Nie jesteś specjalistą. Ryzykujesz jedynie wzrostem torbieli lub infekcją.