Jak leczyć przepuklinę

Zawartość

• etapy
• Część 1 Diagnozowanie przepukliny
• Część 2 Przebieg zabiegu chirurgicznego
• Część 3 Powrót z chirurgii domowej

Przepuklina wynika z osłabienia mięśni brzucha, co powoduje powstawanie guzków w narządach wewnętrznych jamy brzusznej. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie to operacja chirurgiczna i jest to opcja najbardziej zalecana przez pracowników służby zdrowia. Jednak przed i po operacji możesz podjąć pewne kroki, aby pomóc leczyć przepuklinę.

etapy

Część 1 Diagnozowanie przepukliny

1. 
   

   
   Spróbuj zrozumieć, czy jesteś zagrożony. Ten problem może również wystąpić po operacji, ale najczęstsze są przepukliny pachwinowe. Te ostatnie wynikają ze słabości mięśni brzucha, powodując powstawanie guzków w narządach wewnętrznych jamy brzusznej. Każdy może cierpieć na tę chorobę, ale niektóre grupy są bardziej prawdopodobne.
   • Mężczyźni są 9 razy bardziej podatni na wystąpienie przepukliny niż kobiety.
   • Ryzyko cierpienia na to zaburzenie u mężczyzn wzrasta od 40 do 59 lat.
   • Ludzie, którzy wykonują prace ręczne i regularnie podnoszą bardzo ciężkie przedmioty, są bardziej narażeni.

2. 
   

   
   Dowiedz się więcej o czynnikach ryzyka u kobiet. Ryzyko przepukliny jest niższe u kobiet, ale nadal ważne jest, aby wiedzieć, które grupy są najbardziej zagrożone.
   • Duże kobiety.
   • Kobiety z przewlekłym kaszlem.
   • Otyłe lub ciężarne kobiety predysponowane do przepukliny pępkowej.
   • Przepuklina Crural może powodować niedrożność jelit u kobiet.

3. 
   

   
   
   
   Odkryj nieporozumienia na temat czynników ryzyka. Co zaskakujące, otyli lub z nadwagą mężczyźni nie są narażeni na wysokie ryzyko przepukliny pachwinowej, głównie ze względu na siedzący tryb życia, który uniemożliwia im podnoszenie ciężkich przedmiotów. Ponadto spożywanie tytoniu i alkoholu nie wpływa na ryzyko zachorowania na tę chorobę.

4. 
   

   
   Bądź czujny na objawy przepukliny pachwinowej. Objawia się to wybrzuszeniem pachwiny, które pogarsza się, na przykład podczas wykonywania pracy fizycznej, podnoszenia ciężkich przedmiotów, kaszlu lub kichania. Ta grudka jest niczym więcej niż narządami brzucha, które wychodzą przez osłabioną tkankę mięśniową i powinno być możliwe wywieranie nacisku, aby wepchnąć je z powrotem do brzucha. Prawdziwy problem powstaje, gdy nie ma możliwości zmniejszenia przepukliny lub przesunięcia przepukliny narządu za mięśnie brzucha. Inne objawy tego zaburzenia to:
   • ból opisany jako uczucie pieczenia lub ucisku, który może ulec nasileniu po aktywności fizycznej;
   • ulgę w bólu, gdy leży się na plecach, gdy organy zostają ponownie umieszczone;
   • możliwe bulgotanie, gdy jelito wychodzi ze swojej zwykłej lokalizacji;
   • sztywny rozmiar: jeśli nie ma sposobu na odepchnięcie przepukliny, narządy mogą zostać uwięzione. Mówi się o uwięzionej przepuklinie i przypadki te wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.

5. 
   

   
   
   
   Zbadaj się przez lekarza. Aby zdiagnozować to zaburzenie, lekarz spróbuje najpierw znaleźć rozmiar zbliżony do wielkości piłki golfowej w pachwinie, w pobliżu kości biodrowej. Pacjent będzie musiał położyć się, aby umożliwić lekarzowi ustalenie, czy rozmiar znika, lub odepchnąć go ręcznie, aby ocenić, czy przepukliny narządu można odepchnąć z powrotem do ściany brzucha. Użyje stetoskopu do wykrycia bulgotania, a jeśli tak, oznacza to, że masz przepuklinę pachwinową.

6. 
   

   
   Pozwól lekarzowi zbadać przepuklinę przez mosznę. U mężczyzn lekarz może spróbować wykryć przepuklinę od dołu, aby potwierdzić swoją obecność. Jednym palcem ścisnie torbę mosznową i poprosi cię o kaszel lub przysiad, tak jakbyś chciał iść na siodło. W przypadku przepukliny odczuje twardą masę. Obie strony moszny zostaną zbadane w celu potwierdzenia diagnozy.

7. 
   

   
   W razie potrzeby wykonaj USG. W większości przypadków lekarz zdiagnozuje przepuklinę poprzez proste badanie fizykalne. Może się jednak zdarzyć, że trudno również zdiagnozować. Gdy lekarz uzna, że ​​test nie był w 100% dokładny, można wykonać badanie ultrasonograficzne w celu potwierdzenia przepukliny. Ta procedura jest prosta, niedroga i nieinwazyjna.

8. 
   

   
   Omów z lekarzem opcje chirurgiczne. W łagodnych i bezobjawowych przypadkach przepukliny specjalista może cię uwolnić i udzielić instrukcji monitorowania postępu masy. Przepukliny ustępują same bez operacji, co będzie konieczne tylko wtedy, gdy objawy się nasilą. Procedura jest zalecana u pacjentów ze znacznym występem i wieloma objawami. Osoby cierpiące na nawracające przepukliny po pierwszej operacji chirurgicznej również będą musiały zostać ponownie operowane. Kobiety w ciąży i kobiety, które rodziły, są szczególnie narażone na nawrót.
   • Więzione przepukliny są niezwykle poważne i wymagają natychmiastowej operacji. Charakteryzują się zablokowaniem i uduszeniem jelita, zakłócając krążenie krwi.

Część 2 Przebieg zabiegu chirurgicznego

1. 
   

   
   Dowiedz się więcej o otwartej operacji. Większość operacji przepuklinowych wykonuje się jawnie podczas zabiegu; chirurg oddzieli przepuklinę od otaczających tkanek, usuwając ją lub przenosząc jelita do jamy brzusznej. Przy mocnych szwach osłabione mięśnie brzucha są zamknięte.
   • Ponieważ procedura otwiera mięśnie brzucha, niektórzy pacjenci odczuwają zwiększone osłabienie mięśni i przepuklinę po operacji. Aby zapobiec temu powikłaniu, kawałek siatki wszyty jest w ścianę brzucha, wzmacniając go i zapobiegając nawrotom.

2. 
   

   
   Wiedz, że można wykonać laparoskopię. Tylko 10% przypadków operacji przepuklin wykonuje się laparoskopowo. Zamiast dużego nacięcia mięśni brzucha (co może jeszcze bardziej je osłabić), chirurg ćwiczy 3 lub 4 małe nacięcia. Dzięki laparoskopowi (małej kamerze przymocowanej do długiej, cienkiej rurki) będzie mógł zobaczyć wnętrze ciała bez konieczności otwierania brzucha pacjenta. Laparoskop i narzędzia chirurgiczne wprowadza się przez nacięcia, a procedurę wykonuje się w taki sam sposób, jak operację otwartą.

3. 
   

   
   Dowiedz się, jaki rodzaj transakcji jest dla Ciebie najlepszy. Otwarte operacje są bardziej powszechne i chirurdzy preferują tę technikę. Pozwala to również na wyraźniejszy widok obsługiwanych tkanek. Ta technika jest również zalecana w przypadku dużych lub skomplikowanych przepuklin. Jednak pacjenci szybciej dochodzą do siebie po operacji laparoskopowej, mając mniej blizny i mniej bólu.

4. 
   

   
   Przygotuj się na operację. Lekarz powinien mieć pełną listę wszystkich przyjmowanych leków na receptę i bez recepty. Dzień przed zabiegiem pacjent musi pościć (aby pozbawić się jedzenia i płynów). Zapytaj lekarza, czy zostaniesz zwolniony w dniu operacji i czy ktoś może cię odebrać.

5. 
   

   
   Wiedz, że czasem będziesz musiał być hospitalizowany pod obserwacją. Gdy operowana przepuklina jest ciężka lub wystąpiły powikłania podczas zabiegu, lekarze mogą zdecydować o pozostawieniu pacjenta w szpitalu na kilka dni. W szczególności będą monitorować Twoją dietę, aby upewnić się, że powrócisz do swojej zwykłej diety. W niektórych przypadkach nagły powrót może spowodować paraliż jelitowy.

Część 3 Powrót z chirurgii domowej

1. 
   

   
   Zadbaj o siebie i odpoczywaj podczas rekonwalescencji. Wyzdrowienie po operacji przepukliny otwartej zajmie prawdopodobnie od 4 do 6 tygodni, podczas gdy laparoskopie wymagają krótszego czasu rekonwalescencji (od jednego do dwóch tygodni). Zespół medyczny przekaże ci szczegółowe instrukcje, kiedy możesz wznowić normalne czynności. Tymczasem odpoczynek jest niezbędny, aby nie osłabić nacięć wykonanych w mięśniach brzucha.

2. 
   

   
   Wybierz się na spacer w dniu operacji. Nawet po operacji ważne jest, aby pozostać aktywnym, gdy tylko poczujesz gotowość przyspieszenia procesu gojenia. Co ważniejsze, zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi.

3. 
   

   
   Nie wykonuj żadnej aktywności fizycznej podczas rekonwalescencji. W obu rodzajach operacji pacjent może wznowić normalne życie po dwóch lub trzech dniach. Zabrania się jednak wykonywania wyczerpujących czynności lub podnoszenia przedmiotów o masie większej niż 10 kg przez jeden lub dwa tygodnie. Po operacji otwartej najlepiej nie podnosić więcej niż 2 i 5 kg przez trzy tygodnie. W obu przypadkach należy zawsze postępować zgodnie z instrukcjami lekarza, aby ponownie podnieść ciężkie przedmioty.

4. 
   

   
   Stopniowo wznów dietę. Technicznie nie ma ograniczeń diety po operacji przepukliny. Jednak niektórzy pacjenci odczuwają nudności kilka dni po operacji. W takim przypadku zacznij od płynnej diety, która obejmuje wodę, koktajle owocowe, zupy, soki lub buliony. Następnie ułatw sobie przejście z miękkimi potrawami (banany lub tłuczone ziemniaki), aż wrócisz do swojej zwykłej diety. Lepiej jest również jeść małe posiłki wcześnie, stopniowo wznawiając normalne porcje.

5. 
   

   
   Zadbaj o nacięcia chirurgiczne. W obu formach chirurgicznych nacięcie będzie pokryte bandażami chirurgicznymi lub Steri-Strip (szwy skórne). Jeśli jest przykryty bandażami lub gazą, wymień je w razie potrzeby. Szwy skórne są usuwane same.
   • Nacięcia powinny być suche w ciągu 24 do 48 godzin po zabiegu. Przykryj je folią, aby były suche pod prysznicem.
   • Po 48 godzinach wystawić nacięcia na bieżącą wodę i osuszyć je delikatnie pukając. Następnie zastosuj nowy bandaż.
   • Unikaj moczenia operowanego obszaru w morzu, basenie lub wannie przez 10 do 14 dni po laparoskopii lub cztery do sześciu tygodni po operacji otwartej.

6. 
   

   
   Skonsultuj się ponownie z chirurgiem po zabiegu. Nawet jeśli czujesz się dobrze i nie masz żadnych komplikacji, bardzo ważne jest, aby umówić się na wizytę u lekarza w celu oceny pooperacyjnej. W ten sposób sprawdzi, czy wszystko jest w porządku, aby zminimalizować ryzyko powikłań pooperacyjnych.

7. 
   

   
   Weź emolienty. Podczas operacji lekarz użyje znieczulenia, aby sparaliżować jelita. W rezultacie możesz zaparć przez około tydzień po zabiegu. Ostatnią rzeczą, którą pacjent powinien zrobić po operacji przepukliny, jest zwiększenie wysiłku podczas defekacji, ponieważ ryzyko spowodowania większych uszkodzeń jest wysokie. Aby tego uniknąć, weź bez recepty środek zmiękczający, taki jak mleko magnezji lub psyllium.
   • Jeśli wolisz nie brać środków zmiękczających skórę, pamiętaj, aby pozostać dobrze nawodnionym. Pij co najmniej osiem do dziesięciu filiżanek 250 ml wody dziennie.
   • Soki śliwkowe i jabłkowe w naturalny sposób zmiękczają stolec.

8. 
   

   
   Skontaktuj się z lekarzem przy najmniejszych oznakach komplikacji. Każdy zabieg chirurgiczny wiąże się z ryzykiem powikłań, nawet najczęstszych, takich jak operacje przepukliny. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli temperatura ciała przekracza 38,6 ° C, jeśli odczuwasz ból lub obrzęk łydki i masz trudności z oddychaniem. Nadmierny drenaż w miejscu nacięć i zmiany koloru skóry są również oznakami problemu. Jeśli zauważysz następujące objawy, natychmiast udaj się na pogotowie:
   • obfite krwawienie z nacięcia
   • wymioty;
   • zmiany psychiczne (dezorientacja, zawroty głowy, utrata przytomności);
   • niezdolność do oddychania