Jak korzystać z DMSO

Zawartość

• etapy
• Metoda 1 Leczenie śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego za pomocą dimetylosulfotlenku
• Metoda 2 Użyj miejscowego DMSO, aby złagodzić ból i stany zapalne
• Metoda 3 Podejmij pewne środki ostrożności

Dimetylosulfotlenek, zwany także DMSO, jest bezbarwną cieczą, która jest produktem ubocznym przemysłu drzewnego, zwykle stosowanym jako komercyjny rozpuszczalnik. Ostatnio jednak wiele osób stosowało go w celu złagodzenia objawów różnych problemów zdrowotnych, takich jak obrzęk i ból związany z zapaleniem stawów i rwa kulszowa. Powinieneś zadać sobie trud skonsultowania się z lekarzem przed użyciem, ponieważ został zatwierdzony przez niektóre kompetentne agencje tylko w leczeniu śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego (IC).

etapy

Metoda 1 Leczenie śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego za pomocą dimetylosulfotlenku

1. 
   

   
   Sprawdź, czy jesteś dobrym kandydatem do korzystania z niego. W rzeczywistości powinieneś skonsultować się z lekarzem, aby dowiedzieć się, czy dimetylosulfotlenek może złagodzić objawy IC. W takim przypadku umów się na wizytę u lekarza, aby otrzymać leczenie.

2. 
   

   
   Niech lekarz ci ​​powie włóż sondę. Specjalista wstrzykuje DMSO przez cewnik przez tygodnie do pęcherza. Ciecz zostanie wchłonięta przez błonę śluzową narządu, co może złagodzić ból. Kolejną korzyścią jest to, że może zwiększyć zdolność organizmu do wchłaniania innych leków, zwłaszcza sterydów.
   • Niektórzy pacjenci skarżą się na ból lub dyskomfort podczas wkładania cewnika. Jeśli martwisz się tym bólem, porozmawiaj ze swoim lekarzem o przyjmowaniu środków przeciwbólowych lub porozmawiaj z nim o używaniu strzykawki zamiast cewnika do podawania produktu.

3. 
   

   
   
   
   Upewnij się, że otrzymasz ulgę. Dimetylosulfotlenek może zmniejszyć stan zapalny i ból, a także pomóc rozluźnić pęcherz i mięśnie miednicy. Może nawet zniszczyć bliznę, co może zwiększyć pojemność pęcherza. Możesz odczuć ulgę od objawów natychmiast lub dopiero po kilku zabiegach.

Metoda 2 Użyj miejscowego DMSO, aby złagodzić ból i stany zapalne

1. 
   

   
   Wybierz niskie stężenie DMSO. Ponadto musi być klasy farmaceutycznej. Chociaż stosowanie miejscowe nie jest regulowane przez właściwe agencje w niektórych krajach, takich jak Stany Zjednoczone, wiedz, że jest ono dostępne w różnych stężeniach. Wybierz taki, którego koncentracja jest niska. Na przykład, możesz być ostrożny, aby wybrać ten, który ma 25% koncentracji i który jest klasy farmaceutycznej niż przemysłowej.
   • Skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem jakiegokolwiek miejscowego leczenia DMSO.

2. 
   

   
   
   
   Umyj ręce. Bardzo ważne jest dokładne umycie rąk przed użyciem ich do nałożenia produktu. W ten sposób będziesz mieć pewność, że pozbyłeś się jakiegokolwiek produktu do skóry lub kremu, który może wchodzić w interakcje z dimetylosulfotlenkiem. W tej perspektywie można użyć ciepłej wody z mydłem. Musisz także wyczyścić paznokcie. Następnie ostrożnie osusz ręce po zakończeniu.

3. 
   

   
   Oczyść leczony obszar. Ta część ciała, w której chcesz nałożyć produkt, również powinna być idealnie czysta. Użyj ciepłej wody z mydłem, aby umyć i osuszyć, aby usunąć wszelkie substancje, które mogą powodować interakcje produktu.

4. 
   

   
   Sprawdź swoją wrażliwość na DMSO. Jeśli spróbujesz po raz pierwszy, musisz najpierw podjąć próbę sprawdzenia wrażliwości, nakładając niewielką ilość produktu o niskim stężeniu na niewielką część skóry. W przypadku wystąpienia swędzenia, zaczerwienienia, podrażnienia lub wysypki należy natychmiast przerwać stosowanie. Należy pamiętać, że wszelkie rozwinięte reakcje powinny pojawić się w pierwszych minutach po zastosowaniu dimetylosulfotlenku.

5. 
   

   
   Nakładaj go bezpośrednio na skórę 2 lub 3 razy dziennie. Możesz, jeśli chcesz, użyć rąk, czystego pędzla lub wacika, aby rozprowadzić roztwór na skórze. Po prostu przetrzyj produkt na obszarze większym niż miejsce, w którym odczuwasz ból. Na przykład, jeśli boli Cię kolano, nałóż je znacznie powyżej i poniżej kolana. Możesz go pocierać lub pozwolić, aby skóra go wchłonęła.
   • DMSO może rozpuszczać inne substancje. Nie należy dopuszczać do bezpośredniego kontaktu z odzieżą lub innymi płynami.
   • Nie stosuj roztworu w obszarach, które podrażniają cię, drapią lub otwierają rany.

6. 
   

   
   Unikaj kontaktu z toksycznymi substancjami. Będziesz musiał to uszanować przez trzy godziny po zastosowaniu. Ponieważ DMSO otwiera pory, należy unikać przebywania zbyt blisko substancji toksycznych, takich jak węglowodory i pestycydy, przez co najmniej trzy godziny po użyciu produktu, aby skóra nie mogła ich wchłonąć.

Metoda 3 Podejmij pewne środki ostrożności

1. 
   

   
   Skonsultuj się z lekarzem przed użyciem. Umów się na spotkanie z profesjonalistą, aby omówić zalety i wady korzystania z produktu. Omów wpływ, jaki może mieć na leki i inne suplementy, które już przyjmujesz, ponieważ może to zwiększyć skuteczność niektórych, takich jak rozrzedzacze krwi, sterydy i środki uspokajające. Poproś go również, aby zalecił koncentrację i dawkowanie.
   • Poinformuj swojego lekarza o wszystkich problemach zdrowotnych, takich jak astma, cukrzyca oraz problemy z nerkami lub wątrobą, ponieważ DMSO może je pogorszyć.

2. 
   

   
   Sprawdź, czy masz jakieś skutki uboczne. Skutki uboczne produktu mogą obejmować podrażnienie skóry, oddech czosnku i ból brzucha. Poważniejsze reakcje, które mogą wystąpić, to swędzenie lub pieczenie w miejscu podania, ból głowy i ciężkie reakcje alergiczne. W przypadku wystąpienia działania niepożądanego należy przerwać jego stosowanie i skontaktować się z lekarzem. W przypadku poważnej reakcji alergicznej skontaktuj się ze służbami ratunkowymi.

3. 
   

   
   Unikaj przyjmowania go doustnie lub w zastrzyku. Przyjmowanie tego produktu doustnie może powodować nudności, zawroty głowy, biegunkę, utratę apetytu, wymioty, zaparcia i senność. Dopóki badania nie potwierdzą, że można bezpiecznie przyjmować doustnie lub w zastrzykach, należy go stosować tylko miejscowo lub z cewnikiem, za zgodą lekarza i pod nadzorem lekarza.