Jak uzyskać wyłączną opiekę nad dzieckiem

Zawartość

• etapy
• Część 1 Zebranie dowodów na opiekę nad dzieckiem
• Część 2 Przedstaw sprawę podczas rozprawy w sprawie opieki
• Część 3 Sprawdź opcje, aby uniknąć procesu

Kiedy rozwodzisz się lub rozstajesz z partnerem, mając małoletnie dzieci, właściwy sąd będzie musiał zdecydować, komu powierzyć opiekę nad dziećmi. Strażnik ten może być wspólny lub wyłączny. W tym drugim przypadku jedno z rodziców sprawuje pieczę nad dziećmi, a drugie ma dostęp. Zasadniczo uzyskanie wyłącznej opieki nad dzieckiem jest bardzo trudne, ponieważ sądy wolą udzielać zastępczej opieki. Jednakże sąd może postanowić inaczej po zbadaniu sprawy w sądzie.

etapy

Część 1 Zebranie dowodów na opiekę nad dzieckiem

1. 
   

   
   Sprawdź prawo swojego kraju dotyczące opieki nad dzieckiem. Zasady obowiązujące w tej sprawie są określone przez ustawodawstwo kraju, w którym mieszkasz. Dlatego najpierw musisz zrozumieć prawo, ponieważ opisuje ono kryteria, które sądy mogą stosować przy podejmowaniu decyzji o opiece.
   • Możesz zacząć od zapoznania się z listą krajowych przepisów dotyczących opieki nad dziećmi. Można również znaleźć online streszczenia tych przepisów.
   • Pamiętaj, aby skonsultować się z doświadczonym prawnikiem prawa rodzinnego w celu uzyskania porady na temat obowiązujących przepisów. Kilku prawników zaoferuje ci wstępną bezpłatną konsultację.
   • Możesz także przeprowadzić szczegółowe badania dotyczące tych praw. Wpisz słowa „przepisy dotyczące opieki nad dzieckiem” i nazwę swojego kraju. W niektórych przypadkach będziesz mieć dostęp do zasobów powierniczych, odwiedzając stronę internetową Departamentu Sprawiedliwości lub strony internetowej Prokuratora Generalnego.
   • Większość krajów stosuje standard, który ma na celu zapewnienie ochrony najlepsze interesy dziecka. Standard ten opiera się na takich kryteriach, jak wiek i specjalne potrzeby dziecka, gotowość rodziców do opieki nad dzieckiem i jego związek z nim, historia wykorzystywania lub zaniedbywania rodziców oraz życzenia dziecka.

2. 
   

   
   
   
   Pomyśl o tym, jaki rodzaj wyłącznej opieki chcesz uzyskać. Istnieją dwa rodzaje strażników, prawny i fizyczny. Opieka prawna nad dzieckiem oznacza, że ​​jesteś odpowiedzialny jedynie za podejmowanie decyzji dotyczących jego dobra i przyszłości, takich jak edukacja, zdrowie oraz rozwój moralny i religijny. W ramach opieki fizycznej Twoje dziecko będzie mieszkać z tobą i będziesz mieć wyłączne prawo do nauki.
   • Sąd może przyznać jednemu z tych dwóch strażników jednemu z rodziców lub zadecydować o nauczaniu wspólnej opieki wyznaczonej również przez wspólna opieka lub naprzemiennie.
   • Rodzaj wyłącznej opieki, którą otrzymasz, będzie miał znaczący wpływ na twoje życie i życie twojego dziecka. Zastanów się więc nad pytaniem i najlepszym zrozumieniem, jakie możesz zaoferować swojemu dziecku.

3. 
   

   
   
   
   Przeanalizuj kryteria stosowane przez sądy w zakresie opieki nad dziećmi. Kryteria te różnią się w zależności od danego prawodawstwa. Jednakże w celu uzyskania wyłącznej opieki nad dzieckiem zainteresowana strona musi wykazać, że opieka nad drugą stroną będzie dla dziecka szkodliwa. Na przykład możesz pokazać, że drugi rodzic nie jest w stanie lub nie chce opiekować się dzieckiem. Biorąc pod uwagę powyższe, rozważ kryteria zastosowane przez sądy przy podejmowaniu decyzji w tej dziedzinie.
   • Płeć i wiek dziecka. Sędzia może uznać, że im młodsze dziecko, tym bardziej potrzebuje swojej matki. Jednak w miarę dorastania dziecko może potrzebować coraz większej liczby swoich drugich rodziców.
   • Zdrowie fizyczne i psychiczne zainteresowanych osób. Sąd rozważy, czy jedno z rodziców ma chorobę psychiczną lub cierpi na chorobę fizyczną, która może wpłynąć na edukację dziecka.
   • Życzenia dziecka, jeśli osiągnęło określony wiek, zwykle między dwunastym a szesnastym rokiem życia. Chociaż decyzja nie należy do dziecka, sąd może wziąć pod uwagę wybór dziecka w odniesieniu do rodzica, z którym będzie mieszkał.
   • Dostosowanie dziecka do jego domu, szkoły i społeczności. Kiedy rodzice mieszkają w różnych społecznościach, sąd na ogół niechętnie przenosi dziecko, które jest już dobrze przystosowane do swojego obecnego otoczenia.
   • Relacje dziecka z rodzicami, rodzeństwem i rodziną w ogólności. W przypadku dziecka powiązanego z rodzeństwem sąd może niechętnie przenieść go do domu, w którym nie będzie go przebywać.
   • Godziny pracy każdego rodzica. Harmonogram pracy, który wymaga nieobecności rodziców przez długie godziny, nie będzie korzystnym argumentem do uzyskania opieki.
   • Predyspozycje rodzica do ułatwienia relacji dziecka z drugim rodzicem.
   • Rodzic, który jako pierwszy zajął się dzieckiem. Jeśli jedno z rodziców wychowało dziecko, sąd może niechętnie zmusić dziecko do zmiany otoczenia.

4. 
   

   
   Przeanalizuj czynniki brane pod uwagę przez sądy przy udzielaniu wyłącznej opieki. Ogólnie rzecz biorąc, sądy wolą przyznać zainteresowanym rodzicom wspólną opiekę, aby zachęcić do utrzymywania częstych i regularnych relacji między dzieckiem a jego rodzicami. Jeśli chcesz uzyskać wyłączną opiekę, musisz wykazać, że inne formy będą szkodliwe dla dziecka. Aby ustalić dobre powody wyłącznej opieki, musisz przekonać sąd o poprawności co najmniej jednego z poniższych:
   • drugi rodzic zniknął lub jest nieobecny, uwięziony lub nie chce uprowadzać dziecka;
   • drugi rodzic ma problem z uzależnieniem;
   • drugi rodzic ma historię przemocy domowej lub rodzinnej;
   • drugi rodzic ma problemy z komunikacją lub oboje rodzice prawdopodobnie nie będą w stanie uzgodnić najlepszego sposobu uprowadzenia dziecka.

5. 
   

   
   Zbierz dowody, które pomogą ci uzyskać wyłączną opiekę. Zacznij od zebrania dowodów na poparcie swojego roszczenia. Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę obowiązujące przepisy. Skorzystaj z posiadanych informacji o okolicznościach i kryteriach, które są zwykle stosowane przez sąd w celu zapewnienia wyłącznej opieki.
   • Na przykład, jeśli twój przeciwnik jest obelżywy, zbierz elementy, które możesz zwrócić uwagę sądu, takie jak dokumentacja medyczna, odpowiednie nakazy sądowe lub nakazy ochrony lub raporty policyjne.
   • Jeśli dziecko mieszka z tobą i jeśli odniesie sukces w nauce, możesz przedstawić jego zeszyt, aby udowodnić, że dziecko dobrze przystosowało się do środowiska, które mu oferujesz. I odwrotnie, jeśli dziecko mieszka z drugim rodzicem i ma słabe oceny w szkole, możesz użyć jego notatnika, aby udowodnić, że nie przystosował się dobrze do życia z drugim rodzicem.
   • Inne dowody mogą obejmować informacje finansowe, takie jak zeznania podatkowe, zestawienia wynagrodzeń lub faktury za wydatki poniesione na dziecko. Możesz przedstawić informacje o swoim domu, takie jak środowisko, w którym mieszkasz, a także opinie ekspertów, które wspierają Twoją prośbę o wyłączną opiekę.

6. 
   

   
   Napraw listę swoich świadków. Przed wykonaniem tego kroku zastanów się nad każdym elementem, który sąd rozważy przy podejmowaniu decyzji o przyznaniu opieki i pamiętaj, że twoi świadkowie będą musieli poprzeć twoją prośbę. Będziesz musiał udowodnić przynajmniej, że masz doskonałe relacje z dzieckiem, że jesteś w stanie utrzymać się i że jeśli opieka zostanie przyznana drugiej stronie, będzie to miało negatywny wpływ na dziecko.
   • Aby wykazać, że dbasz o dziecko, możesz na przykład przywołać zeznania nauczyciela, pracownika opieki społecznej, terapeuty lub lekarza.
   • Możesz poprosić świadka, aby powiedział, że zawsze byłeś jedyną osobą, która opiekowała się dzieckiem, lub że drugi rodzic nie mógł tego zrobić, ze względu na jego harmonogram pracy, który wymaga od niego długich godzin. Masz również możliwość wykazania, że ​​dziecko nie miało związku z drugim rodzicem.

Część 2 Przedstaw sprawę podczas rozprawy w sprawie opieki

1. 
   

   
   Uzyskaj pomoc prawnika. Proces aresztowania jest często utożsamiany z długą i złożoną bitwą. Będziesz musiał nawigować po legalnym labiryncie, aby skompilować plik i przedstawić go sędziemu. Dobry adwokat prawa rodzinnego może pomóc ci wygrać sprawę, szczególnie jeśli sędzia prowadzący twoją sprawę musi również zdecydować o opiece nad dzieckiem.
   • Jeśli wybierzesz ten formularz, koniecznie poinformuj swojego prawnika o powodach, dla których drugi rodzic znalazł się w złej sytuacji podczas opieki. Twój adwokat będzie w stanie skutecznie usunąć wszelkie niedociągnięcia we wniosku.

2. 
   

   
   Opowiedz wcześniej drugiemu rodzicowi. Będziesz musiał przejść wstępną fazę zarezerwowaną do wymiany monet z przeciwnikiem przed przesłuchaniem przez strażnika. W ten sposób będziesz mógł dowiedzieć się więcej na temat dowodów i zeznań, które drugi rodzic proponuje przedstawić podczas rzeczywistej edukacji. Na tym etapie możesz poprosić przeciwnika o przedstawienie dowodów w celu udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez prawnika przed rozprawą. Twoim celem jest być dobrze przygotowanym, zadając kilka pytań. Oto kilka przykładów, które Cię zainspirują.
   • Czy uważasz, że jesteś najlepszym rodzicem, aby zatrzymać nasze dziecko? Tak, dlaczego?
   • Myślisz, że jestem niegrzecznym rodzicem? Tak, dlaczego?
   • Do kogo chcesz zadzwonić jako świadek?
   • Czy uważasz, że Twoja prośba o wyłączną opiekę jest zgodna z najlepszym interesem dziecka? Tak, dlaczego?

3. 
   

   
   Poproś sędziego o wyznaczenie opiekuna prawnego. Jest to osoba neutralna, jak pracownik socjalny, który może zaoferować dziecku najlepsze możliwe środowisko. Możesz złożyć wniosek do sędziego sądu rodzinnego o wyznaczenie opiekuna prawnego w celu zbadania warunków życia dziecka, porozmawiania z nim, przeprowadzenia wywiadu z zaangażowanymi stronami i sformułowania zaleceń dotyczących przyszłego pobytu dziecka.
   • Wcześniej będziesz musiał sprawdzić siłę swojego pliku. Ponadto musisz również upewnić się, że wyniki dochodzenia pomogą ci uzyskać wyłączną opiekę. Sędziowie nie są zobowiązani do przestrzegania zaleceń opiekuna prawnego. Jednak raport na ten temat jest generalnie bardzo uważnie badany przez sąd.
   • Sędzia może automatycznie wyznaczyć opiekuna prawnego. W takim przypadku pamiętaj o współpracy podczas ankiety.

4. 
   

   
   Przygotuj swoich świadków. Zrób listę pytań, które ty (lub twój prawnik) zadajesz swoim świadkom, i przejrzyj odpowiedzi wraz z nimi. Sprawdź, czy mogą odpowiedzieć na pytania w sposób zgodny z Twoją prośbą, bez uprzedzeń, powtarzalności lub mściwości.
   • Możesz również omawiać z nimi kwestie związane z dekoracjami na sali sądowej. Jak się ubrać i zwrócić się do sędziego. Rzeczywiście użyty język może mieć wpływ na wynik eksperymentu. Klasyczny strój lub odzież funkcjonalna jest najlepsza na tego rodzaju imprezę. Będziesz musiał zwrócić się do sędziego, mówiąc „twój honor” lub „sędzia lub sędzia” i nigdy nie będziesz musiał używać niegrzecznego słownictwa.

5. 
   

   
   Przedstaw swoją skrzynkę Możesz to zrobić bezpośrednio w klinice lub poprosić swojego prawnika o przedstawienie sprawy. W swojej prezentacji należy wziąć pod uwagę zebrane dowody i cytowanych świadków. Nie zapomnij o obowiązujących przepisach prawnych w swoim kraju. Broń swojej pozycji najlepiej jak potrafisz, aby uzyskać wyłączną opiekę nad dzieckiem, opierając się na maksymalnie korzystnych argumentach popartych dowodami lub zeznaniami.
   • Pamiętaj, aby przesłuchać świadków drugiej strony, aby ich oświadczenia sprzyjały twojej sprawie. Dlatego nie zapomnij zadawać pytań, których odpowiedzi przewrócą szalki po twojej stronie.

Część 3 Sprawdź opcje, aby uniknąć procesu

1. 
   

   
   Spróbuj zawrzeć umowę z drugim rodzicem. Przed skorzystaniem z systemu sądowego w celu załatwienia spraw rodzinnych, lepiej jest znaleźć polubowne porozumienie z małżonkiem, aby ustalić los dziecka w przypadku rozwodu lub separacji. Zasadniczo sąd zaakceptuje taką umowę, pod warunkiem, że leży to w interesie dziecka.
   • Nawet jeśli zdecydowałeś się postawić sprawę przed sądem, najpierw spróbuj rozwiązać ten problem z drugim rodzicem. W ten sposób będziesz mógł skuteczniej kontrolować przyszłość swojego dziecka i ostatecznie unikniesz niekorzystnego osądu. W przypadku wniesienia sprawy do sędziego będziesz w stanie wykazać się dobrą wolą, twierdząc, że próbował rozwiązać spór, oraz wykazując wagę, jaką przywiązujesz do dobra i przyszłości dziecka.

2. 
   

   
   Handluj skutecznie. Rozmawiając z drugim rodzicem na temat problemu opieki, będziesz musiał spróbować kontrolować swoje emocje. Takie podejście ze swej natury jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych aspektów sprawy. Dlatego komplikujesz rzeczy, tracąc spokój. Pamiętaj, że Twoim celem jest sprawdzenie, czy potrzeby twojego dziecka są zaspokojone. Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, spróbuj negocjować mając na uwadze kilka punktów.
   • Bądź wrażliwy na potrzeby swojego dziecka Tu nie chodzi o ciebie.
   • Spróbuj zrozumieć obawy i pozycję drugiego rodzica. Stawiając się na miejscu przeciwnika, łatwiej osiągniesz satysfakcjonujące porozumienie dla wszystkich.
   • Pamiętaj o przepisach dozwolonych przez prawo. Zasady mające zastosowanie do aresztu różnią się w zależności od miejsca, zarówno pod względem ustaleń, jak i czynników zachowanych przez sąd przy podejmowaniu decyzji w tej sprawie. Pamiętaj o tych elementach podczas negocjacji umowy z drugim rodzicem.
   • Skoncentruj się na podobieństwach. Prawdopodobnie, podobnie jak drugi rodzic, szukasz najlepszego dla swojego dziecka. Unikaj mówienia o spornych kwestiach lub używania wyrażeń dzielących. Wręcz przeciwnie, spróbuj osiągnąć korzystne porozumienie dla swojego dziecka.

3. 
   

   
   Zrób test na straży. Jeśli nie dojdziesz do porozumienia, zasugeruj próbę ochrony. Możesz zgodzić się na złożenie wniosku na jeden miesiąc, co daje obojgu rodzicom ten sam czas na opiekę, na przykład w ciągu tygodnia z rodzicem i weekendy z drugim itd. Umożliwi to sprawdzenie, jak będzie działać umowa. Przynajmniej będziesz miał konkretną podstawę do następnych dyskusji.

4. 
   

   
   Pomyśl o mediacji. Czasami, w przypadku opieki nad dzieckiem, właściwy sąd nakazuje zainteresowanym rodzicom skorzystanie z usług mediacji sądowej. To stosunkowo nieformalne podejście daje rodzicom szansę na spotkanie w celu porozumiewania się i osiągnięcia akceptowalnego porozumienia bez konieczności formalnego przesłuchania lub procesu.
   • Możesz wziąć udział w sesji mediacyjnej z lub bez nakazu sądowego.